Η πρώτη κρίση που αντιμετωπίζει ο Τόμας Τούχελ στο Λονδίνο και την δική του Τσέλσι, άργησε έντεκα μήνες όμως αναπόφευκτα ήρθε.
Αν στις 20 Νοεμβρίου κάποιος προφήτευε πως η φορμαρισμένη και πρωτοπόρος Τσέλσι θα βρεθεί από το +3 της 13ης αγωνιστικής, στο -12 από την πρώτη θέση μέσα σε ένα διάστημα μικρότερο των δύο μηνών, πιθανόν να τον θεωρούσαμε ως άσχετο από ποδόσφαιρο. Κι όμως, οι «Μπλε» βρίσκονται σε ένα διαρκές ντεφορμάρισμα, από το οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν παρά τις προσπάθειες του Τούχελ και των ποδοσφαιριστών του.
Πίσω από αυτήν την «κοιλιά» των πρωταθλητών Ευρώπης δεν βρίσκονται μόνο αγωνιστικά αίτια, αλλά και ζητήματα εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου που δημιουργήθηκαν από το πουθενά και χωρίς… λόγο. Ο Γερμανός τεχνικός καλείται να λύσει άμεσα αυτήν την πρώτη πρόκληση που αντιμετωπίζει έτσι ώστε να μην «λερωθεί» η σπουδαία δουλεία που έχει κάνει ως τώρα στον πάγκο του συλλόγου.
Η αρχή του… κακού
Το οριακό σημείο αρνητικής μεταβολής της φετινής σεζόν της Τσέλσι ήρθε στην αφόρητη -όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων- νίκη επί της Γιουβέντους, όταν και έχασε για ολόκληρη την σεζόν τον Μπεν Τσίλγουελ, ο οποίος βρισκόταν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο κορονοϊός χτύπησε την πόρτα του Κόμπαμ, αφήνοντας αποδεκατισμένο το σύλλογο και αναγκάζοντας τον Τούχελ να προβεί σε αλλαγές προσώπων και διατάξεων για να βγει η ομάδα αλώβητη από το δύσκολο πρόγραμμα του Δεκεμβρίου.
Παράλληλα ως κερασάκι στην τούρτα ήρθε και ο τραυματισμός του ετέρου φουλ μπακ Ρις Τζέιμς, ενώ μικροτραυματισμοί συνέχιζαν να εμφανίζονται σε βασικά γρανάζια της ομάδας . Ο Γερμανός τεχνικός είχε σύμμαχο σε αυτήν την δύσκολη περίοδο την ποικιλία και την ικανότητα των προσώπων του ρόστερ, το οποίο αποδεδειγμένα είναι από τα πληρέστερα της Πρέμιερ Λιγκ.
Ο πρώτος στόχος επετεύχθη, αφού η Τσέλσι έφτασε στο τελικό του Καραμπάο Καπ, όμως τα πράγματα στο πρωτάθλημα και την Ευρώπη πήραν διαφορετική τροπή. Οι τρείς νίκες στα τελευταία έντεκα ματς της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και η χαμένη πρωτιά στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ είχαν ως αποτέλεσμα την πτώση του αγωνιστικού ηθικού των παικτών.
Η παραπάνω αιτία για την καθίζηση της Τσέλσι είναι η μόνη στην οποία ο Τούχελ και οι ποδοσφαιριστές του δεν φέρουν ευθύνη. Η ατυχία των τραυματισμών, πέρα από το γεγονός πως ήρθε στο χειρότερο σημείο για την ομάδα, είχε να κάνει με κεντρικά πρόσωπα των πλάνων του Γερμανού, ο οποίος στήριζε πολλά στους δύο του φουλ-μπακ. Όσον αφορά το κομμάτι των απουσιών λόγω της πανδμίας, ο Τούχελ μπορεί να αισθάνεται αδικημένος.
Η Τσέλσι δεν έλαβε την ίδια μεταχείριση που είχαν άλλοι σύλλογοι όσον αφορά τις αναβολές ορισμένων ματς, όπως για παράδειγμα την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Γουλβς, στην οποία το ποδόσφαιρο ήταν το λιγότερο που ενδιέφερε τους ποδοσφαιριστές του. Τις τελευταίες εβδομάδες ο καλύτερος προπονητής για το 2021 -σύμφωνα με την FIFA- μετράει αρκετές επιστροφές παικτών και οφείλει να επαναφέρει την ηρεμία στις τάξεις τον «Μπλε», πράγμα που ως τώρα δεν έχει επιτευχθεί.
Το «σίριαλ» Λουκάκου
Ο δεύτερος λόγος για την κακή εικόνα των πρωταθλητών Ευρώπης οφείλεται, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, στον Ρομέλου Λουκάκου. Ο Βέλγος ήρθε στην Αγγλία για να πρωταγωνιστήσει στο σκοράρισμα και το ξεκίνημα του ήταν αντάξιο των προσδοκιών των οπαδών των «Μπλε». Ωστόσο ο τραυματισμός του στον αστράγαλο και η διάγνωση του με κορονοϊό έβαλαν φρένο στην ικανοποιητική φόρμα του.
Η επιστροφή του ήταν δυναμική, όμως ο ίδιος κατέστρεψε ότι είχε δημιουργήσει με την συνέντευξη που παραχώρησε στο ιταλικό Sky Sports, που έφερε ξαφνικά αχρείαστη «γκρίνια» στις τάξεις του συλλόγου. O Τούχελ διαχειρίστηκε με άκρως επαγγελματικό τρόπο το θέμα και άφησε να εννοηθεί πως πια θεωρείται λήξαν. Το ζήτημα όμως όχι μόνο δεν έχει λυθεί, αλλά συνεχίζει να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία της ομάδας, αφού αρκετοί συμπαίκτες του έχουν εκφράσει τα παράπονα τους σε προπονητικά και διοικητικά στελέχη.
Μπορεί ο Λουκάκου να προσπαθεί να επιδείξει επαγγελματισμό για να βοηθήσει την ομάδα του, όμως μοιάζει ως ξένο σώμα στην Τσέλσι, πράγμα παράξενο λόγω του ότι το καλοκαίρι έκανε τα αδύνατα δυνατά για να βρεθεί στο Στάμφορντ Μπριτζ. Ο Τούχελ γνωρίζοντας πόσο κομβικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει στην ομάδα ένας ποδοσφαιριστής τέτοιας αξίας, φαίνεται πως θα συνεχίσει να του δείχνει εμπιστοσύνη μέχρι το τέλος της σεζόν, όταν και θα ξεκαθαριστεί το μέλλον του στην Αγγλία, το οποίο αυτήν την στιγμή μοιάζει δυσοίωνο.
Η αγωνιστική αποδυνάμωση
Ο τελευταίος αλλά εξίσου σημαντικός παράγοντας για την αγωνιστική ύφεση της Τσέλσι έχει να κάνει με την εικόνα της ομάδας μέσα στο γήπεδο. Ο Τουχελ προσπαθεί να παρατάσσει ένα κυρίαρχο σύνολο στον αγωνιστικό χώρο και συνήθως το πετυχαίνει, καθώς η Τσέλσι ακόμη και σε αγώνες που έχασε βαθμούς είχε την υπεροχή από τους αντιπάλους της σε όλους τους τομείς. Τα δύο στοιχεία όμως που έχασε και τα οποία καλείται να επαναφέρει άμεσα αφορούν την ουσία στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και την σταθερότητα στα μετόπισθεν.
Για το πρώτο αρκετοί θεωρούν πως ο ερχομός του Λουκάκου είχε αρνητικό αντίκτυπο στην επιθετική γραμμή, καθώς όλοι πλέον προσπαθούν να τροφοδοτήσουν τον Βέλγο και παραμελούν τα διαρκή τρεξίματα και τους αυτοματισμούς της περυσινής σεζόν. Επιχείρημα αυτής της λογικής είναι πως στην πρόσφατη περίοδο που ο θηριώδης φορ βρέθηκε στα πιτς, η Τσέλσι παρουσίασε ένα βελτιωμένο αγωνιστικό πρόσωπο και δημιουργούσε πιο εύκολα ευκαιρίες.
Στον αντίποδα όμως ο Λουκάκου, εφόσον αξιοποιηθεί σωστά, αποτελεί έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί να «πάρει» μόνος του τα παιχνίδια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ματς με Άστον Βίλα και Ζενίτ. Αυτό που μοιάζει ως μια καλύτερη αιτιολογία, έχει να κάνει με την συνεχής εναλλαγή προσώπων στην επιθετική γραμμή. Αν ο Τούχελ καταλήξει σε μια σταθερή τριάδα και παράλληλα αξιοποιήσει σωστά τις λύσεις από τον πάγκο, τότε ίσως η Τσέλσι βρει ξανά τα πατήματα της και να ξαναπαίξει το όμορφο ποδόσφαιρο που παρουσίασε πέρυσι.
Τέλος, η αμυντική δυσλειτουργία του τελευταίου διμήνου οφείλεται αρχικά στην απουσία των δύο φουλ-μπακ, αλλά και στους πειραματισμούς στους οποίους προέβη ο Τούχελ για να καλύψει τα κενά τους, αφού πέρα από τους αμυντικούς, στις συγκεκριμένες θέσεις επιλέχθηκαν οι Κρίστιαν Πούλισικ και Κάλαμ Χάντσον-Οντόι, που πραγματοποίησαν τίμιες εμφανίσεις.
Ακόμη ένας λόγος που βρίσκονται εκτός θέσης οι δύο επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές, έχει να κάνει με το γεγονός πως δεν πρέπει να επιβαρυνθούν από τώρα οι Μάρκος Αλόνσο και Θέσαρ Αθπιλικουέτα που έχουν επωμιστεί το βάρος των απουσιών στις δύο πλευρές. Αυτές οι εναλλαγές είχαν ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της ισχυρής αμυντικής γραμμής των «Μπλε», με τον Τούχελ να φέρεται πως επιθυμεί διακαώς την επιστροφή του δανεικού Έμερσον Παλμιέρι από την Λυόν, ώστε να δώσει κάποια ανάσα στο υπάρχον ρόστερ.
Συνοψίζοντας, αυτό που έχει μεγάλη σημασία για τον Τούχελ είναι να επαναφέρει άμεσα, μέσω της τακτικής ικανότητας του, την Τσέλσι σε καλή αγωνιστική κατάσταση και στους ρυθμούς προ Νοεμβρίου. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να έχει στο πλευρό του τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους κατέκτησε άλλωστε την κορυφή της Ευρώπης. Αν δεν τον στηρίξουν και αυτοί από την πλευρά τους, το τωρινό κακό μπορεί δυστυχώς να γίνει μόνο χειρότερο.
Συντάκτης: Λευτέρης Μιχαλούδης
Διαβάστε επίσης από τον αρθρογράφο: Κόνορ Γκάλαχερ: Το νέο αστέρι της Τσέλσι παίζει στην… Κρίσταλ Πάλας
