Δύσκολο να έχεις δύο καρπούζια κάτω από μια μασχάλη!

Burnley 2017/18. O Sean Dyche και το εξαιρετικά στιβαρό του σύνολο πραγματοποιούν ένα μικρό θαύμα, και στέλνουν τους «Clarets» στην έβδομη θέση και σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις 51 χρόνια μετά.

 

Η φετινή σεζόν βρίσκει την Burnley στο Europa League, όπου θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό! Εννοείται ότι έχει την ποιότητα και την στιβαρότητα να αποκλείσει την ελληνική ομάδα (κάτι που δεν ευχόμαστε) αλλά δυστυχώς για τους φιλάθλους της ομάδας, πιθανότατα δεν θα το κάνει. Και εξηγώ το γιατί. Μέχρι και πριν τον αγώνα, η ομάδα θα έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο μονοπάτια, τα οποία δεν αποκλείεται να καθορίσουν το μέλλον της σε μια ολόκληρη κατηγορία.

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ομάδες σαν την Burnley δεν έχουν συνηθίσει στον ρυθμό των δύο διοργανώσεων κατά τη διάρκεια μιας ποδοσφαιρικής σεζόν. Είδαμε το 2011 την Birmingham να αγωνίζεται στην Championship και ταυτόχρονα στο Europa League. Κάτι που πλήρωσε με την… άνοδο της. Είδαμε εκείνη την χρονιά τους «Blues» να μένουν εκτός ομίλων με 10 βαθμούς σε όμιλο με Braga, Maribor και Club Brugge, χάνοντας την πρόκριση για μόλις έναν πόντο αν και είχε μόνο δύο ήττες από τους Πορτογάλους. Αυτό είχε ως έμμεση συνέπεια να κοστίσει θέσεις στην βαθμολογία. Για την Birmingham που ήταν από τα φαβορί για άνοδο, στο τέλος του Δεκεμβρίου, φιγούραρε στην 15η θέση της βαθμολογίας. Από κει και έπειτα, χωρίς επιπλέον διοργάνωση, η ομάδα έκανε απίστευτο σερί τερματίζοντας τέταρτη.

 

 

Την επόμενη σεζόν είχαμε το παράδειγμα της Newcastle. Όταν η ομάδα έφτασε στους ομίλους του Europa League, πίστεψαν στην πρόκριση και την πέτυχαν με ευκολία. Bordeaux, Maritimo και Club Brugge ήταν «λίγες» να ανακόψουν την πορεία των «Magpies». Ειδικά μετά τους αποκλεισμούς των Metalist Kharkhiv και Anzhi, οι Άγγλοι πίστεψαν στην κατάκτηση, μέχρι να αποκλειστούν στα προημιτελικά από την Benfica. Εννοείται ότι στο πρωτάθλημα της κόστισε, καταλαμβάνοντας την 16η θέση σώζοντας την κατηγορία για έξι βαθμούς. Ακολούθησε η Wigan. Ακριβώς σαν και την περίπτωση της Birmingham που αν και στην Championship είχε μεσοβδόμαδα παιχνίδια για την Ευρώπη. Και εκείνη έκλεισε την 22η αγωνιστική στην 14η θέση (μέχρι τότε δεν είχε ανέβει πάνω από την δεκάδα), για να φύγει το «βάρος» της Ευρώπης και να τερματίσει πέμπτη.

 

 

Παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά. Και όχι μόνο από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Burnley ενισχύθηκε ελάχιστα. Όμως οι απαιτήσεις μεγάλωσαν και δεν το κατάλαβαν στο Turf Moor. Ήδη έχει περάσει δύο γύρους δίνοντας παράταση και με την Watford φάνηκε. Η ομάδα προηγήθηκε αλλά στη συνέχεια «παρέδωσε όπλα» υποκύπτοντας στις ορέξεις των «Hornets». Νομίζω και ο ίδιος ο Sean Dyche δεν είναι σε θέση να ρισκάρει την θέση της ομάδας στην Premier League. Ειδικά όταν μπούνε και τα κύπελλα στην εξίσωση. Εμμέσως πλην σαφώς, η ώρες πριν τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μοιάζουν σαν ένα δίλημμα ζωής η θανάτου. Αν αποφασίσει να παλέψει για την πρόκριση και τα καταφέρει, θα είναι μαζί με τις Chelsea και Arsenal στους ομίλους. Είναι όμως σχεδόν σίγουρο ότι θα μοχθήσει να παραμείνει στην κατηγορία. Αν όμως δεν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο παιχνίδι, έχει την ευκαιρία να καθιερωθεί στην κατηγορία και να χτίσει με υπομονή την ευρωπαϊκή της ταυτότητα

 

Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης