Με το Παγκόσμιο Κύπελλο να πλησιάζει, ήρθε η ώρα να κάνουμε την πρόβλεψή μας για την πορεία της Εθνικής Αγγλίας στην διοργάνωση.
Ξεκινώντας από τον προπονητή των Three Lions, Gareth Southgate, ήδη τα πράγματα δε δείχνουν πολύ καλά. Ένας προπονητής με αρκετούς αμυντικούς προσανατολισμούς σε μια ομάδα που πέραν από τις θέσεις των πλάγιων μπακ δεν διαθέτει ούτε την εξαιρετική ποιότητα ούτε το βάθος σε παίχτες για να ανταποκριθούν στο στιλ του Άγγλου τεχνικού. Κοιτάζοντας άλλες εθνικές ομάδες, όπως αυτές της Ουρουγουάης, της Βραζιλίας και της Ισπανίας, καταλαβαίνει κανείς άμεσα πως οι Άγγλοι υστερούν στον αμυντικό τομέα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Southgate επιλέγει κυρίως το 3-4-3 για βασικό σύστημα της ομάδας του. Θυσιάζοντας έναν παίχτη από το κέντρο, γεμίζει την άμυνα του με σκληροτράχηλους στόπερ καλύπτοντας ο ένας τα κενά του άλλου. Είναι κάτι τέτοιο όμως σωστό για την συγκεκριμένη ομάδα;
Ο Southgate σαν προπονητής δεν έχει πολλή εμπειρία, αυτό είναι ηλίου φαεινότερον. Έτσι λοιπόν, με μια κλεφτή ματιά αντιλαμβάνεται κανείς πως λίγο πολύ έχει υιοθετήσει – αν όχι αντιγράψει – την φιλοσοφία του Mauricio Pochettino των Spurs, όσον αφορά στο πως στήνονται οι παίχτες στον αγωνιστικό χώρο. Το πρόβλημα όμως είναι πως η ομάδα δεν είναι η ίδια με αυτήν του Αργεντίνου τεχνικού. Το “three at the back” απαιτεί έναν πολύ έμπειρο τερματοφύλακα όπως o Hugo Lloris και στο κέντρο έναν όχι ιδιαίτερα γρήγορο αλλά αρκετά έξυπνο και φυσικά ταλαντούχο αμυντικό σαν τον Jan Vertonghen. Η Αγγλία δεν διαθέτει κάποιον έμπειρο τερματοφύλακα, με τους Butland, Pickford & Pope να είναι ελπιδοφόροι μεν, νέοι και άπειροι σε μεγάλες διοργανώσεις δε.
Πάμε τώρα στους 3 της άμυνας: Stones, Maguire & Jones/Walker. Πρώτα από όλα μόνο και μόνο η σκέψη του να θυσιάσεις ένα από τα καλύτερα δεξιά μπακ της διοργάνωσης για τρίτο παίχτη στην αμυντική γραμμή είναι λάθος. Έπειτα ο μόνος παίχτης από αυτούς τους 4 που έχει αγωνιστεί σε τέτοιο σύστημα είναι ο Phil Jones και αυτός μόνο περιστασιακά και μόνο αυτήν την χρονιά. Stones & Maguire είχαν πολύ καλές χρονιές, αλλά με 4 στην άμυνα και παρόλο που ο Maguire δε θα είχε πρόβλημα ως κεντρικός στην γραμμή των τριών, οι Stones & Walker σίγουρα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα. Ο μοναδικός που είναι έμπειρος στο συγκεκριμένο σύστημα είναι ο Cahill, ο οποίος βέβαια είχε μια κακή σχετικά χρονιά και δίπλα του στην Chelsea έχει πολύ καλύτερους αμυντικούς από αυτόν για να καλύπτουν τα λάθη του. Τέλος, δίνοντας στον Walker τη θέση του κεντρικού αμυντικού, η ομάδα χάνει μια παραπάνω επιθετική απειλή, πέραν του ότι στο κέντρο θα βρίσκονται μόνο 2 παίχτες.
Περνώντας στη γραμμή του κέντρου, η Αγγλία δεν έχει τον απόλυτο σταρ που μπορεί να «κουβαλήσει» όλο το κέντρο πάνω του. Ο Henderson και ο Dier είναι ιδιαίτερα αμυντικοί και κανείς τους δεν έχει σαν δυνατό του όπλο την πάσα προς τα μπροστά και ο Dele Alli, παρόλο το ομολογουμένως τεράστιο ταλέντο του, δεν είναι ακόμα έτοιμος να μπει σε αυτόν τον ρόλο. Αντιθέτως, με ένα κέντρο αποτελούμενο από 3 παίχτες, Dier, Lallana & Alli, με τον τελευταίο να παίζει box to box αντί πιο επιθετικά, η ομάδα θα είχε περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τον έλεγχο του παιχνιδιού μέσα από τον χώρο του κέντρου.
Τέλος στην επίθεση, ο Southgate δεν έχει παρά να επιλέξει τον καλύτερο του παίχτη για την κορυφή της επίθεσης, τον Harry Kane, και το μεγαλύτερο ταλέντο του, Dele Alli, για τις 2 από τις 3 θέσεις. Έτσι λοιπόν απομένει μια θέση για τους Rashford & Sterling. Και αλήθεια, θέλει κανείς να αφήσει έναν από αυτούς τους 2 εκτός βασικής εντεκάδας; Εγώ θα έλεγα όχι. Έχοντας όμως, όπως είπα πριν, τον Dele Alli ήδη στον χώρο του κέντρου, απειλώντας με το καλό του σουτ, η 3άδα Rashford, Kane, Sterling θα αποκτούσε περισσότερο χώρο μπροστά και θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα των 2 εξτρέμ της. Αντίθετα, όπως έχουμε δει και από τα τελευταία φιλικά, η ομάδα επιλέγει να επιτίθεται περισσότερο μέσα από στημένες φάσεις και κυρίως με κεφαλιές από τους 3 αμυντικούς της, οι οποίοι όντας και σχετικά αργοί, αφήνουν κενά στην άμυνα.
Ο Southgate λοιπόν τι κάνει; Προφυλλάσει την καριέρα του. Γνωρίζει πως δεν διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις για να δημιουργήσει μια πολύ καλή επιθετική ομάδα και πάει από τον σίγουρο δρόμο της βαρετής άμυνας. Η φετινή Αγγλία όμως δε πρέπει να αμυνθεί. Είναι σίγουρο πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα δεχτεί τέρματα. Με την επίθεση όμως που διαθέτει θα μπορούσε απλά – όπως λένε και οι Άγγλοι – να κάνει outscore τον αντίπαλο.
Και τώρα φτάνουμε στο «ψητό». Τι θα καταφέρει η Αγγλία στο φετινό Μουντιάλ; Η άποψή μου είναι η εξής: Θα βγει δεύτερη στον όμιλο. Λογικά δεν θα νικήσει το Βέλγιο, διότι παίζουν και αυτοί με το ίδιο σύστημα και η ποιότητα παιχτών τους είναι σημαντικά υψηλότερη και γιατί και ισόπαλο να λήξει το μεταξύ τους παιχνίδι, λόγω της αμυντικής φιλοσοφίας τους, θα βγουν 2οι εξαιτίας της διαφοράς τερμάτων. Βγαίνοντας 2οι θα τους περιμένει κατά πάσα πιθανότητα μια πολύ δυνατή και πληγωμένη από το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο Κολομβία με έναν αναγεννημένο ηγέτη στο πρόσωπο του Falcao και έναν μαγικό μέσο στον James Rodriguez, πόσο μάλλον το ότι αν παίξει με 3-4-3 τον Cuadrado της Juventus θα τον χάσουν οι Άγγλοι μέσα στο γήπεδο.
There you have it, lads. Η Αγγλία θα αποκλειστεί στους 16 της διοργάνωσης. Προφανώς και περιμένουμε όλοι να περάσει τους ομίλους, αφού ο δικός της φαντάζει ολίγον τι αστείος, αλλά τίποτα παραπάνω. Ελπίζουμε όμως να μας βγάλει λάθος!
Συντάκτης: Δημήτρης Ράπτης
