Όταν ο Γιούργκεν Κλοπ ανέλαβε τη Λίβερπουλ, η ομάδα βρισκόταν αναμφίβολα σε μία δύσκολη στιγμή της ιστορίας της. Τέτοια όμως αναμένεται να αποδειχθεί και η αντικατάσταση του Γερμανού.
Για τους κάτω των 20 ετών, ο Γιούργκεν Κλοπ είναι ο άνθρωπος που έφερε στη Λίβερπουλ μία νέα γενιά οπαδών. Για τους άνω των 20 τώρα, ο Γερμανός τεχνικός είναι αυτός που επανέφερε τους «Κόκκινους» στον δρόμο της διεκδίκησης των τίτλων, αυτός που έθεσε εμφατικά τον σύλλογο στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ελίτ. Για μένα προσωπικά είναι ο άνθρωπος που έβγαλε την ομάδα από το «χάος» της μετριότητας που βίωνε από την μετά-Μπενίτεθ εποχή και της έδωσε μια μοναδική θέση στο πάνθεον της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Αλήθεια, θυμάστε το ρόστερ της Λίβερπουλ την ημέρα που ανέλαβε ο Κλοπ προπονητής; Βασικός τερματοφύλακας ήταν ο Σιμόν Μινιολέ. Παίκτες όπως ο Αλμπέρτο Μορένο, ο Μαμαντού Σακό και ο Ναθάνιελ Κλάιν αποτελούσαν βασικούς πυλώνες της άμυνας. Στο κέντρο δέσποζαν οι Άνταμ Λαλάνα και Λούκας Λέιβα, ενώ κύριος εκφραστής της επίθεσης ήταν ο Κρίστιαν Μπεντέκε. Για τους νοσταλγούς εκείνης της εποχής ο Τζόρνταν Χέντερσον προσπαθούσε ακόμη να «εισβάλλει» στην ενδεκάδα, ο Ντιβόκ Ορίγκι αποτελούσε ένα «hot prospect» και ο Μπόμπι Φιρμίνο ίσα που είχε προλάβει να εγκλιματιστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ακόμη λιγότεροι ίσως να θυμάστε το γεγονός ότι όταν ο Γερμανός ανέλαβε η Λίβερπουλ ήταν στη 10η θέση στο πρωτάθλημα και είχε φτύσει «αίμα» να αποκλείσει την Κάρλαιλ στο Λιγκ Καπ. Αντίστοιχα «μίζερα» ήταν και τα αποτελέσματα στις δυο πρώτες αγωνιστικές για την φάση ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ – δυο ισοπαλίες απέναντι σε Μπορντό και Σιόν. Αυτή η συνολική εικόνα έβαλε «ταφόπλακα» στο μέλλον του Μπρένταν Ρότζερς στο Άνφιλντ και πυροδότησε την εποχή Κλοπ.
Από τις ημέρες του στις Μάιντζ και Ντόρτμουντ, ήταν γνωστή η εμμονή του 56χρονου τεχνικού με τον ρόλο της καλής ψυχολογίας μεταξύ των παίκτων. Είχε ήδη αναμορφώσει και τις δυο ομάδες σε εντυπωσιακό βαθμό και η Λίβερπουλ ήταν η μεγαλύτερη για εκείνον πρόκληση. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το τι έκανε. Δεν είμαι ο κατάλληλος γι’ αυτό, ούτε οπαδός της Λίβερπουλ για να πω ότι τον παρακολουθούσα ανελλιπώς. Από τη δική μου σκοπιά, ο Κλοπ πήρε έναν κοιμώμενο «γίγαντα» και τον ξύπνησε με τεράστια υπομονή κι επιμονή.
Όσο δύσκολο και αν φαντάζει, η αντικατάστασή του είναι γεγονός. Ή θα είναι για την ακρίβεια, μιας και θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν. Οι ερωτήσεις από εδώ και πέρα είναι πολλές. Ποιος είναι ο κατάλληλος; Γιατί είναι ο κατάλληλος; Θα ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Οι φήμες τις τελευταίες μέρες «οργιάζουν»: Γιούλιαν Νάγκελσμαν, Στίβεν Τζέραρντ, Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι, Τσάμπι Αλόνσο και Τόμας Φράνκ είναι μόνο κάποια από τα ονόματα που γράφτηκαν στα αμέτρητα δημοσιεύματα (αξιόπιστα και μη). Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι η στατιστική θα βάλει και πάλι το «χέρι» της. Βλέπετε, ο Τζον Χένρι, είχε επιστρατεύσει το γνωστό μοντέλο του «moneyball», για να προσλάβει τον Κλοπ, όπως ακριβώς είχε κάνει και με τους Ρεντ Σοξ της Βοστώνης και πέτυχε τρεις συναπτές World Series κατακτήσεις στο μπέιζμπολ!
Στην περίπτωση της Λίβερπουλ, ο Χένρι, σε συνεργασία με έναν διδακτορικό φοιτητή του Κέιμπριτζ, ονόματι Ίαν Γκρέιαμ, διάλεξαν τον Γερμανό για τον πάγκο της ομάδας. Έκτοτε, η επιλογή αυτή πέρασε στην ιστορία και ακολούθησε μια γεμάτη εξαετία, χτίζοντας επί της ουσίας εκείνος το ρόστερ της Λίβερπουλ χρονιά με τη χρονιά. Κάπως έτσι κατέκτησε κάθε εγχώριο τίτλο, το Τσάμπιονς Λιγκ, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων κι έφτασε επί της ουσίας, μέσα σε μόλις πέντε σεζόν στο «Έβερεστ» του ποδοσφαίρου.
Η άνευ προηγουμένου επιτυχία του, με κάνει να εικάζω ότι για άλλη μια φορά τα στατιστικά μοντέλα του «moneyball» θα υποδείξουν τον διάδοχό του, από τους εκατοντάδες που υπάρχουν στην βάση δεδομένων. Βαριά ονόματα όπως οι Ζοσέ Μουρίνιο, Αντόνιο Κόντε και Ζινεντίν Ζιντάν πιστεύω ότι συγκεντρώνουν απειροελάχιστες πιθανότητες να αντικαταστήσουν τον Γερμανό, ενώ παρόμοια τύχη μοιάζουν να έχουν και οι υποψηφιότητες των Γκρέιαμ Πότερ και Άντζι Ποστέκογλου. Συμπερασματικά, βραχεία κεφαλή στην κούρσα διαδοχής του μοιάζουν να έχουν οι Ντε Τζέρμπι, Φρανκ και η ξεχωριστή περίπτωση του Τσάμπι Αλόνσο.
Οι δύο πρώτοι έχουν «φτιάξει» το όνομά τους, με συλλόγους που χρησιμοποιούν απαράβατα τους νόμους της στατιστικής. Η Μπράιτον μοιάζει με ομάδα βγαλμένη από τα όνειρα του πιο φανατικού φίλου του Football Manager και των δεδομένων ανάλυσης, ενώ αντίστοιχα η Μπρέντφορντ του Μάθιου Μπέναμ έχει δηλώσει ρητά ότι το «moneyball» είναι η αιτία της ολοκληρωτικής της αναμόρφωσης. Ο Τσάμπι Αλόνσο από την άλλη, έχει πετύχει κάτι μοναδικό. Μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο «αγροτικό» του στην δεύτερη ομάδα της Ρεάλ Σοσιεδάδ, πήρε «προαγωγή» για την Μπάγερ Λεβερκούζεν. Εκεί κεντρίζει τα βλέμματα χάρη σε μια επαναστατική μορφή του 3-4-3, το οποίο βασίζεται στο γρήγορο passing game και τις αντεπιθέσεις, αναδεικνύοντας τις αρετές ποδοσφαιριστών όπως οι Βίκτορ Μπονιφέις, Ζέρεμι Φρίμπονγκ και Άλεξ Γκριμάλδο, μεταξύ άλλων.
Η αλήθεια είναι ότι η περίπτωση του Τσάμπι Αλόνσο είναι η πλέον ενδιαφέρουσα για τον πάγκο των «Κόκκινων». Πρόκειται για έναν πρώην σπουδαίο μέσο της ομάδας, ο οποίος «υπηρέτησε» στο Άνφιλντ και με το παραπάνω, έστω κι αν δεν έφτασε ποτέ την αίγλη του συμπαίκτη του και γνήσιου τέκνου της περιοχής Τζέραρντ. Μάλιστα ο ίδιος, πίσω το 2018, χαρακτήριζε τη Λίβερπουλ ως «dream job», ενώ ο Τζέιμι Κάραγχερ τον έχρισε από την πρώτη στιγμή ως τον πλέον κατάλληλο για να διαδεχθεί τον Κλοπ. Μην το πάρετε όμως και δεδομένο, καθώς ο ίδιος έσπευσε να διαψεύσει τη φημολογία, δηλώνοντας αφοσιωμένος στη Λεβερκούζεν, όσο ο πρώην συμπαίκτης του, Λουίς Γκαρσία, σημείωσε πως η επιλογή του ίσως να είναι κάπως βιαστική.
Θα ακολουθήσουν δεκάδες αναλύσεις μέχρι το τέλος της σεζόν, που θα αποπειραθούν να μαντέψουν τον επόμενο προπονητή της Λίβερπουλ. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Ακόμα κι όταν μάθουμε ποιός θα είναι αυτός η συζήτηση δεν θα σταματήσει. Οι «Κόκκινοι» πάντως δεν πρέπει να ψάξουν για τον αντί-Κλόπ. Πρέπει να βρουν κάποιον, ο οποίος θα δώσει το δικό του στυλ, τη δική του «πινελιά» και θα κάνει τη μετάβαση στη νέα εποχή όσο το δυνατόν ομαλότερη. Κρίνοντας από το πόσο δύσκολη ήταν η αντικατάσταση θρύλων, όπως οι Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και Αρσέν Βενγκέρ, η υπομονή και η πίστωση χρόνου πρέπει να θεωρούνται δεδομένες…
