Jose Mourinho, ο άνθρωπος που αυτοαποκαλέστηκε «Special One», ο προπονητής που στιγμάτισε τις ομάδες που εργάστηκε όσο κανείς άλλος. Το eyap.gr εστιάζει στους λόγους της διαφαινόμενης πτώσης του Πορτογάλου τα τελευταία χρόνια. Ίσως σταμάτησε να είναι ο «Special» που γνωρίσαμε;
Στο ποδόσφαιρο ίσως το πιο δύσκολο επίτευγμα για κάποιον είναι να εδραιωθεί στις συνειδήσεις των ποδοσφαιρόφιλων, κάτι το οποίο απαιτεί συνέπεια, διάρκεια, ταλέντο και σίγουρα τρόπαια. Η θέση του προπονητή φαντάζει από τις πιο δύσκολες στο χώρο, και ειδικά στην περίπτωση του πρωταγωνιστή μας ο οποίος δεν αποτελεί πρώην σπουδαίο ποδοσφαιριστή που ασχολήθηκε με την προπονητική αλλά ένα φιλόδοξο… μεταφραστή.
Στο ξεκίνημα της τρίτης χιλιετίας, ο Πορτογάλος από μεταφραστής μετατράπηκε σε προπονητής και μαζί σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στη Barcelona δεν έπεισε τους ιθύνοντες οτι μπορεί να τα καταφέρει, με το προσωνύμιο του «translator» να τον ακολουθεί και τον ίδιο να βάζει αυτοσκοπό να τους διαψεύσει, μια διάψευση η οποία ίσως του στοίχησε…
Στην Porto έμεινε στην ιστορία, στη Chelsea αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος και στην Inter έκλαιγαν με λυγμούς κατά την αποχώρησή του. Ο Πορτογάλος είχε το «χάρισμα», και με σύμμαχο τον ίδιο του τον εαυτό είχε διαγράψει τη λέξη «ήττα» από το λεξιλόγιό του. Τα έβαζε με όλους και με όλα, προστάτευε τους παίκτες του στα media, «τσαλακώνοντας» τις περισσότερες φορές το ίδιο του το προφίλ, με στόχο, έναν και μοναδικό, τις νίκες και τα τρόπαια. Όλοι θυμούνται πως αυτοαποκαλέστηκε στην πρώτη του εμφάνιση στο Νησί, μια συνέντευξη τύπου που έμεινε στην ιστορία, με τα βλέμματα όλου του πλανήτη στραμμένα πάνω του.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=pybQAg2YUxY[/embedyt]
Όταν ρωτήθηκε για την εμφατική νίκη της Arsenal, η οποία μεσουρανούσε εκείνα τα χρόνια στο Νησί, επί τη Tottenham με 4-5 ο ίδιος αποκρίθηκε:
«Το 5-4 είναι σκορ χόκεϊ, όχι ποδοσφαίρου. Αν σε ένα 3×3 στην προπόνηση το σκορ φτάσει στο 5-4, στέλνω τους παίκτες στα αποδυτήρια, καθώς δεν αμύνονται επαρκώς. Οπότε το να φέρεις τέτοιο σκορ σε ένα κανονικό παιχνίδι 11×11 είναι ντροπιαστικό».
Ο «Special One» λατρεύτηκε αλλά όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις μισήθηκε όσο λίγοι. Όλοι θυμούνται τους οπαδούς της Barcelona, στις ομηρικές μάχες μεταξύ της Chelsea και της Barcelona για το Champions League, και το λιγότερο εχθρικό περιβάλλον που έβρισκε ο Πορτογάλος στη Βαρκελώνη. Οι «εχθροί» πολλοί, Rafa Benitez, Arsene Wenger, διαιτητές, παίκτες, αγγλική ομοσπονδία. Ωστόσο μέχρι και το 2010 και την Inter, ο Πορτογάλος γινόταν «ένα» με την ομάδα και τους παίκτες που προπονούσε. Το αποτέλεσμα εκκωφαντικό, η υστεροφημία του και η υπεροψία του μεγάλωναν, με τον ίδιο να θεωρεί τον εαυτό του ανίκητο.
Ίσως γι’αυτόν να ήρθε η κατάλληλη στιγμή να προπονήσει ίσως τον μεγαλύτερο σύλλογο στον κόσμο και παράλληλα να «πολεμήσει» τη μεγαλύτερη του αντίπαλο, την ομάδα που δεν τον πίστεψε ποτέ, τη Barcelona. Μια Barcelona που εκείνα τα χρόνια ίσως αποτελούσε μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Η πρόκληση τεράστια όπως και το ρίσκο για τον «Special One». Εκεί ίσως είναι η πρώτη φορά που ο Mourinho αμφισβητήθηκε όσο ποτέ, η ήττα με 5-0 από τους «Μπλαουγκράνα» τον «πλήγωσε». Το «εγώ» του δέχθηκε τεράστιο πλήγμα, οι μάχες με τους δημοσιογράφους ρουτίνα, ο Πορτογάλος έδωσε τα πάντα στον σύλλογο και προσπαθούσε να προστατέψει τους παίκτες του. Όμως δεν ήταν όπως άλλοτε.
Οι Ισπανοί δημοσιογράφοι ποτέ δεν τον συμπάθησαν, όλοι ξέρουν πως η Ισπανία είναι μια «δύσκολη» χώρα για τους Πορτογάλους, τα media τον «κάρφωναν» πισώπλατα, ωστόσο είχε έρθει «ρήξη» και με τους ίδιους του τους παίκτες. Casillas και Sergio Ramos είχαν ανοίξει μέτωπο με τον Πορτογάλο, η διοίκηση δεν τον στήριξε ποτέ, με τα μέτωπα να είναι πολλά πλέον και τον ίδιο να δείχνει πως δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες στη Μαδρίτη. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που η καριέρα του κλονίστηκε, το «εγώ» τoυ πληγώθηκε, η αμφισβήτηση εμφανίστηκε και το χειρότερο πως δεν μπορούσε να βρεί τη λύση που επιθυμούσε.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=GYc-vwYig98[/embedyt]
Η Ισπανία τον κούρασε, τον προσγείωσε, του κλόνησε την καριέρα και την ψυχολογία. Ο ίδιος μιλώντας στους δημοσιογράφους ανακοίνωνε πως ήρθε η ώρα να επιστρέψει εκεί όπου πραγματικά τον αγαπούν. Η επιστροφή του στη Chelsea ολοκλήρωνε μια ιστορία αγάπης, μια επάνοδος που την περίμεναν υπομονετικά και οι δυο πλευρές. Η επιστροφή του στο δυτικό Λονδίνο δεν είχε την κατάληξη που περίμεναν όλοι. Την τρίτη του χρονιά θα απολυθεί, ίσως στην πιο καταστροφική σεζόν στην καριέρα του. Ο Πορτογάλος είχε «χάσει» εντελώς τα αποδυτήρια, δεν μπορούσε να ελέγξει καταστάσεις εντός και εκτός γηπέδου και η «αποκαθήλωση» ήταν γεγονός.
Η «τραυματική» του δεύτερη εμπειρία στους «Μπλε» έδειξε πως ο Πορτογάλος είχε χάσει το «μαγικό ραβδί» του παρελθόντος, ίσως δεν ενέπνεε πλέον τους ίδιους του τους παίκτες. Εδώ ξεκινά για πρώτη φορά η κόντρα του με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Mourinho διατυμπανούσε πως η εμπειρία της ήττας του χτύπησε την πόρτα και είναι ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικό, όχι όμως για τον «Special One». Ο Jose είχε μάθει να κερδίζει, και πλέον προσπαθεί να μάθει πως είναι να χάνει, κάτι το οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί μέχρι και σήμερα.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=pEs1cakVrXU[/embedyt]
Όταν παρουσιάστηκε η αποτυχία, ο ίδιος μιλούσε για τις επιτυχίες του παρελθόντος, ο κόσμος του ποδοσφαίρου αναρωτιέται άμα είναι ακόμη ο «Special One» που αυτοπαρουσιάστηκε πριν μερικά χρόνια. Το λάθος του είναι πως δεν μπορεί να δεχθεί την ήττα, ο ίδιος του ο εαυτός το αρνείται, ο ίδιος συμπεριφέρεται λες και τον έχουν προδώσει και ζητά τον σεβασμό με ξεσπάσματα σε συνεντεύξεις τύπου. Δεν είναι στο επίκεντρο πλέον, και φέρεται ανώριμα, θυμωμένα, παρορμητικά και με παράπονο προς τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Το δέος που αισθανόταν ο απλός φίλαθλος προς το προσωπό του εκλείπει. Ο Jose ζεί τον δικό του εφιάλτη όπου προσπαθεί απεγνωσμένα να αποδράσει, η «κατάρα» της επιτυχίας τον καταδιώκει σε έναν ποδοσφαιρικό κόσμο που απαιτεί και σε μια ομάδα πλέον όπως η Manchester United, όπου η επιτυχία θεωρείται δεδομένη, ο ίδιος για να πετύχει πρέπει πρώτα να τα βρεί με τον ίδιο του τον εαυτό.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=7ZTngAtDOMM[/embedyt]
Ο Πορτογάλος ακροβατεί στη λεπτή γραμμή επιτυχίας και αποτυχίας, και ίσως η φετινή χρονιά να αποτελεί την τελευταία του ευκαιρία να αποδείξει, πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό, πως παραμένει «Special», να αφήσει πίσω του τα «φαντασματα» του παρελθόντος και να καταφέρει να επανέλθει στο προσκήνιο. Ίσως θα μιλάμε για ένα «Special comeback» που μόνο ο ίδιος μπορεί να πραγματοποιήσει απέναντι σε όλους και σε όλα και πρώτα απ’ολα απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.
