Ο Νίκος Χρηστίδης, πρώην τερματοφύλακας της ΑΕΚ και του Άρη, μιλάει για το αγγλικό ποδόσφαιρο μέσα από την δική του οπτική γωνία.
Εδώ και κάμποσα χρόνια που σας κρατάμε συντροφιά μέσω της σελίδας μας, προσπαθούμε να σας βάλουμε -και να μπούμε κι εμείς μαζί σας- όσο γίνεται περισσότερο στον «κόσμο» του αγγλικού ποδοσφαίρου. Κάποιοι από εμάς έχουν καταφέρει να επισκεφτούν κάποιο γήπεδο στο Νησί, πολλοί όμως όχι. Σε οποιοδήποτε γήπεδο στην Αγγλία μας δινόταν η ευκαιρία να πάμε, θα πηγαίναμε μόνο και μόνο για να νιώσουμε αυτό το υπέροχο συναίσθημα και την μοναδική ατμόσφαιρα που επικρατεί εκεί σε κάθε ματς. Έστω για μια φορά.
Θα έλεγε κανείς ότι είναι μια παρηγοριά για εμάς να ασχολούμαστε με το αγγλικό ποδόσφαιρο, μιας και το δικό μας στην Ελλάδα μας έχει απογοητεύσει από καιρό. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Είναι η διαφορετική «ματιά» που έχουμε για το ποδόσφαιρο και η οποία αντικατοπτρίζεται -κατά κύριο λόγο- στο αγγλικό.
Ένας από τους ανθρώπους που έχουν επισκεφθεί γήπεδο στην Αγγλία, όχι για να δει αγώνα αλλά για να αγωνιστεί, είναι ο παλαίμαχος τερματοφύλακας της ΑΕΚ και του Άρη, Νίκος Χρηστίδης, όπου είχα την τιμή να συνομιλήσω μαζί του και να μου δώσει αυτή την -εκ βαθέων- συνέντευξη. Ο κύριος Νίκος με τον τρόπο του συνέδεσε το «χθες» με το «σήμερα». Μας μίλησε για την σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του, που ήταν απέναντι σε αγγλική ομάδα, για τις εντυπώσεις του από τις επισκέψεις του στο Νησί αλλά και για την διαφορά του ποδοσφαίρου που παίζεται στην Αγγλία, σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Γιώργος: Κύριε Νίκο καλησπέρα από την οικογένεια των ΕΥΑΠ. Έχετε καταφέρει πολλά στην καριέρα σας αλλά έχετε καταφέρει και κάτι πραγματικά ανεπανάληπτο. Η ομάδα σας, η ΑΕΚ, στην μάχη της για τον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA της σεζόν 1976-77, έχασε στην έδρα της QPR με 3-0. Στον επαναληπτικό της Νέας Φιλαδέλφειας όμως γράφτηκε μια τεράστια επιτυχία για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ένα τεράστιο κάζο για τους Άγγλους. Η ΑΕΚ γύρισε το αποτέλεσμα, νίκησε 3-0 και πήγε το ματς στην παράταση. Στο 117′ ο προπονητής της ΑΕΚ, František Fadrhonc, κάνει αλλαγή και σας περνάει στο παιχνίδι στην θέση του Λάκη Στεργιούδα, για να παίξετε στα πέναλτι. Η ιστορία γνωστή. Με τις αποκρούσεις σας στείλατε την ΑΕΚ στους «4» του Κυπέλλου UEFA. Μετά από τόσα χρόνια το συναίσθημα σας ποιο είναι;
Χρηστίδης: «To συναίσθημα είναι ό,τι πιο ωραίο. Και θα έλεγα ότι για μένα ήταν κάτι το μοναδικό. Κάθε αθλητής στην καριέρα του έχει μια μοναδική στιγμή και αυτή τη στιγμή την έζησα με την ΑΕΚ. Αυτή η στιγμή συνδέεται με την μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας σε όλη της την μέχρι τώρα ιστορία, που έπαιξε σε ημιτελικό του Kυπέλλου UEFA. Ήταν μια πάρα πολύ δυνατή διοργάνωση! Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τρία λεπτά πριν τελειώσει η παράταση με το σκορ στο 3-0, όπως και του πρώτου αγώνα, οι συμπαίκτες μου είχανε βάλει τη «τούρτα», εγώ έβαλα το «κερασάκι». Αλλά ξέρεις τι; Πρώτα βλέπεις το κερασάκι και μετά τη τούρτα!» (γέλια)
Γ: Πως νιώσατε όταν σας σήκωσε ο προπονητής σας, λίγο πριν τελειώσει η παράταση και σας έβαλε στο παιχνίδι για τα πέναλτι; Τι σκέψεις πέρασαν απ’ το μυαλό σας;
Χρηστίδης: «Στην καριέρα μου ήμουν σοβαρός, σοβαρός στις προπονήσεις, δούλευα πάντα και δουλεύαμε και στα πέναλτι. Στις προπονήσεις δίχως υπερβολή, έπιανα πέντε στα δέκα πέναλτι. Το έβλεπε αυτό ο προπονητής μου. Έκανα σωστά την προετοιμασία για τον αγώνα, ήμουν ήσυχος και το μόνο που πέρασε από το μυαλό μου ήταν πως ήταν τιμή που με κάλεσε ο προπονητής μου και μου ανέθεσε αυτό το έργο. Τα πράγματα κύλησαν με ηρεμία και ψυχραιμία και έτσι όλα πήγανε καλά»
Γ: Οι αντιδράσεις των Άγγλων μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό, ποιες ήταν;
Χρηστίδης: «Φλεγματικές, γνήσιες αγγλικές αντιδράσεις. “Γεια σας παιδιά, χάσαμε, συγχαρητήρια παιδιά, καληνύχτα, άντε πάμε να πιούμε καμιά μπυρίτσα τώρα” (γέλια). ‘Οχι, δίχως υπερβολή πραγματικά είχανε επίπεδο. Δεν τους έφταιγε ούτε το ωραίο φεγγάρι, ούτε ο διαιτητής, ούτε “ήσαστε τυχεροί”. Ωραίοι, κύριοι, μας χαιρέτισαν και φύγανε. Τα δίνουν όλα όμως στο παιχνίδι, αυτό που θέλει ο φίλαθλος. Φτιάχνουν φοβερή ατμόσφαιρα, χαίρεσαι να παίζεις πραγματικά μαζί τους»
Γ: Επίσης με τον Άρη αντιμετωπίσατε δύο φορές την Chelsea, για το Κύπελλο Κυπελλούχων. Πείτε μας δύο λόγια για τις εντυπώσεις σας από εκείνη την Chelsea, του θρυλικού Peter Osgood.
Χρηστίδης: «Ναι αντιμετωπίσαμε με τον Άρη τη Chelsea. Απίθανη ομάδα με πολλούς απίστευτους ποδοσφαιριστές, τεράστιες προσωπικότητες. Πραγματικός θρύλος ο Peter Osgood, του είπα “όχι” από το σημείο του πέναλτι. Ο Ron Harris μεγάλη μορφή εκείνης της Chelsea, έπαιξε σε αυτήν 20 χρόνια, όπως και ο Σκωτσέζος, Eddie McCreadie, μεγάλη προσωπικότητα. Αλλά το πραγματικά εντυπωσιακό είναι όταν παίξαμε την ρεβάνς στο Stamford Bridge. Το γήπεδο χειροκροτούσε σε κάθε ωραία φάση του παιχνιδιού, είτε ήταν από την Chelsea, είτε από τον Άρη κι ας ήταν αντίπαλος. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Άλλη κουλτούρα»
Γ: Ποια ήταν η οργάνωση που είχαν οι Άγγλοι τότε; Πως ήταν τα πράγματα σε επίπεδο οργάνωσης εγκαταστάσεων;
Χρηστίδης: «Πριν ξεκινήσουν κάτι να κάνουν -που από αυτή τη χώρα ξεκίνησε το ποδόσφαιρο- ήθελαν να εκφραστούν από το ποδόσφαιρο, να ζήσουν ελεύθερα, να χαρούν. Και ο φίλαθλος έχει έμμεση συμμετοχή στο παιχνίδι. Τα γήπεδα της Αγγλίας ήταν όλα γεμάτα, ήταν οργανωμένα, σκέφτονταν από τότε, δημιουργώντας παραγωγικό έργο, να φτιάξουν την δομή ώστε το ποδόσφαιρο να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί. Από το 1963 που πήγα πρώτη φορά στην Αγγλία με την Ομάδα Νέων της Ελλάδας για τα τελικά της ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ήταν από τότε μια χώρα γεμάτη με όμορφα, σωστά φτιαγμένα γήπεδα»
Γ: Στην Αγγλία υπάρχει διαφορά στον φίλαθλο κόσμο, στην κουλτούρα του κόσμου, στο πως αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο;
Χρηστίδης: «O φίλαθλος στην Ελλάδα δεν νιώθει αίσθημα. Αγαπάει τη νίκη, διότι μόλις χάσει απαξιώνει και την ομάδα του την ίδια. Στην Αγγλία αυτό δεν συμβαίνει. Αγαπάνε πρώτα απ’ όλα το άθλημα και αγαπάνε την ομάδα τους και στις νίκες και στις ήττες. Θα χάσουν, θα απογοητευτούν, αλλά δεν θα ρημάξουν τα πάντα. Δεν θα απαξιώσουν παίχτες, ομάδα, προπονητή»
Γ: Σε ποια ομάδα θα θέλατε να παίξετε στην Αγγλία; Ποια ομάδα υποστηρίζετε;
Χρηστίδης: «Υποστηρίζω την ομάδα που με εξέφραζε ποδοσφαιρικά. Μου αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο. Το ποιοτικό και παραγωγικό ποδόσφαιρο, όχι το ποδόσφαιρο του αποτελέσματος. Εδώ και χρόνια μου αρέσει η Arsenal, που πάντα έπαιζε πολύ ωραίο παραγωγικό και επιθετικό ποδόσφαιρο και τελευταία επί Jurgen Klopp, μου αρέσει πολύ και η Liverpool. Μπορεί να καταφέρει πολλά αυτός ο προπονητής. Περιμένω να δω και τη δουλειά του Pep Guardiola στην Manchester City. Την περίοδο 1976-1979, η ΑΕΚ έπαιζε το ποδόσφαιρο που μου αρέσει, το ποδόσφαιρο που σε γέμιζε και το έπαιξε μετέπειτα και την εποχή του Dusan Bajevic»
Γ: Πως κρίνετε το τωρινό Αγγλικό ποδόσφαιρο; Πως βλέπετε το επίπεδο του;
Χρηστίδης: «Είναι για μένα το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο ξεκάθαρα. Έχει επτά-οκτώ ομαδάρες με απίστευτους παίκτες, ικανούς για όλα, με τεράστια ποιότητα. Γίνεται παιχνίδι ρυθμού στην Αγγλία. Δεν ξέρεις τι θα γίνει, είναι απρόβλεπτο. Η Chelsea πέρυσι κατά τη διάρκεια της σεζόν ήταν κοντά στον υποβιβασμό, η Leicester έκανε το θαύμα πήρε πρωτάθλημα. Αυτά τα πράγματα είναι απαγορευμένα για την Ελλάδα και για τις περισσότερες χώρες. Η γοητεία του ποδοσφαίρου είναι το απρόβλεπτο, η έκπληξη. Δεν είσαι καλύτερος και θα νικήσεις. Ενώ στο μπάσκετ αν είσαι καλύτερος, κατά 99% θα νικήσεις. Αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου και συμβαίνει συνέχεια στην Αγγλία, όλοι να χάνουν από όλους»
Γ: Κλείνοντας, ρωτήσαμε τον κύριο Νίκο Χρηστίδη, ποια ομάδα πιστεύει πως θα πάρει το πρωτάθλημα φέτος.
Χρηστίδης: «Η εκτίμηση μου είναι ότι φέτος θα το πάρει η Chelsea. Παίζει καλό ποδόσφαιρο, δεν παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο, αλλά ούτε μαζική άμυνα. Ξέρει τον τρόπο να νικάει, παίζει με συγκεκριμένες κινήσεις και δίνει βάση στην άμυνα. Επίσης ο προπονητής έχει περάσει την φιλοσοφία του στην ομάδα»
Στη συνέχεια μας ευχαρίστησε, μας είπε να συνεχίσουμε την πολύ καλή δουλειά στη σελίδα μας και να αγαπάμε το ποδόσφαιρο όπως το αγαπούν οι Άγγλοι. Κι εγώ με την σειρά μου τον ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για την μεγάλη τιμή που μου έκανε.
Συντάκτης: Γιώργος Παπαδόπουλος
