Βρισκόμαστε στα μέσα Νοεμβρίου και εν μέσω της τρίτης και τελευταίας διακοπής για το Nations League για φέτος, κάτι που μας δίνει την ευκαιρία να δούμε τι έχουν κάνει μέχρι στιγμής οι ομάδες τις Premier League.
Από την πρώτη ανάλυση που κάναμε αρχές Σεπτεμβρίου έχουν μεσολαβήσει οχτώ αγωνιστικές, που αποσαφήνισαν κατά μεγάλο βαθμό τη δυναμικότητα, τα ρόστερ, αλλά και το στυλ παιχνιδιού των ομάδων. Πάμε να δούμε ξεχωριστά τους 6 «μεγάλους» του Αγγλικού πρωταθλήματος. Η βαθμολογία έχει ως εξής:
Οι Διεκδικητές
Δεν υπήρχε και μεγάλη αμφιβολία ότι η Manchester City θα ήταν το φαβορί για τη κατάκτηση και του φετινού τίτλου, και το έχει επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής, όντας αήττητη με δέκα νίκες και δύο ισοπαλίες, και +31 διαφορά τερμάτων. Η ομάδα του Pep Guardiola έχει πάρει τα περισσότερα παιχνίδια με χαρακτηριστική άνεση, αξιοποιώντας το πλούσιο ρόστερ που διαθέτει, κάνοντας rotation σε πολλούς εντός έδρας αγώνες. Ο Sergio Aguero είναι ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με οχτώ τέρματα μολονότι σπάνια αγωνίζεται ολόκληρα τα 90 λεπτά ενός αγώνα, και ο Raheem Sterling ακολουθεί με έξι, αλλά και πέντε ασίστ. Η απουσία του Kevin de Bruine, ο οποίος στην επάνοδο του ξανατραυματίστηκε, δεν έχει φανεί καθόλου, αφού οι δύο Silva καλύπτουν επάξια το κενό του. Οι «Citizens» κάνουν 20.5 σουτ ανά αγώνα, 7.8 εξ αυτών στο στόχο – περισσότερα από οποιαδήποτε ομάδα – ενώ έχουν σκοράρει 28 από τα συνολικά 36 τους τέρματα σε Open Play (!), όταν οι δεύτεροι στη σχετική στατιστική Arsenal και Chelsea έχουν 19. Ταυτόχρονα στην άμυνα έχει δεχτεί μόλις πέντε τέρματα, εκ των οποίον μόνο ένα της κόστισε (1-1 με Wolves), και κράτησε σε έξι σερί παιχνίδια απαραβίαστη την εστία της. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, και παρότι οι Chelsea και Liverpool βρίσκονται από κοντά, η City δείχνει ότι βρίσκεται ένα επίπεδο παραπάνω το οποίο την κάνει να ξεχωρίζει.
Η Liverpool επιδεικνύει μια σταθερότητα που έχουμε πάρα πολλά χρόνια να δούμε. Παραμένει αήττητη, δύο βαθμούς πίσω από τη City, δέχεται πολύ δύσκολα γκολ (μόλις πέντε όπως η City), και μπορεί και παίρνει παιχνίδια ακόμα και όταν δε παίζει καλά, κάτι που ήταν η αχίλλειος πτέρνα της τα προηγούμενα χρόνια. Οι Salah και Mane έχουν από έξι γκολ έκαστος, και παραμένουν το βαρύ πυροβολικό της ομάδας. Ο Firmino έχει έναν πιο επιτελικό ρόλο, πατάει λιγότερο περιοχή, και συμμετέχει περισσότερο στην ανάπτυξη της ομάδας του Jurgen Klopp, παρά στο σκοράρισμα. Είναι βασική διεκδικήτρια του πρωταθλήματος και σε άλλες εποχές, ένα ρεκόρ 9-3-0 θα της είχε δώσει πρωτοπορία με διαφορά ασφαλείας. Όμως απέναντι στη City τα βρήκε σκούρα και από τύχη έμεινε στο 0-0 στο Anfield. Επίσης, δείχνει λιγότερο «εκρηκτική» από πέρυσι, κάνοντας 2 σουτ λιγότερα κατά μέσο όρο ανά παιχνίδι μέχρι στιγμής. Λίγο όμως θα έπρεπε να νοιάζει του φίλους της αυτό, όταν την ίδια περίοδο πριν ένα ακριβώς χρόνο, η Liverpool είχε χάσει 5-0 από τη City στο Etihad, και 4-1 από τη Tottenham στο Wembley, ενώ είχε και τέσσερις ισοπαλίες, με Newcastle, Burnley, Watford και Manchester United (6Ν 4Ι 2Η σε 12 αγώνες). Αν αυτό δεν είναι πρόοδος τότε τι είναι;
Η Chelsea είναι η τρίτη της κατάταξης όντας και αυτή αήττητη μέχρι στιγμής με οχτώ νίκες και τέσσερις ισοπαλίες. Οι «Μπλε» υπό τη καθοδήγηση του Maurizio Sarri παίζουν όμορφο επιθετικό ποδόσφαιρο μετά από χρόνια, και αυτό δείχνει να ταιριάζει στους παίχτες που έχουν πολλές επιθετικές αρετές. Ο Eden Hazard κρατά τη μπαγκέτα στην επίθεση και δείχνει ασταμάτητος με τη μπάλα στα πόδια. Έχει σκοράρει εφτά φορές ενώ έχει και τέσσερις ασίστ σε 11 παιχνίδια παρότι σε τρία εξ αυτών μπήκε ως αλλαγή. Η Chelsea κρατάει τη μπάλα σχεδόν όσο η City (63.3% κατοχή μ.ό. ανά παιχνίδι) ενώ κάνει τις περισσότερες πάσες ανά παιχνίδι στο πρωτάθλημα με 680, έναντι 647 των πρωταθλητών. Ο Jorginho είναι η κινητήρια δύναμη αυτής της μηχανής, έχοντας τις περισσότερες πάσες από οποιονδήποτε στο πρωτάθλημα. Ο Morata δείχνει να έχει πάρει τα πάνω του τελευταία, στηρίζεται πολύ από τον Sarri και κατά τη γνώμη του γράφοντα, το να ανεβάσει φόρμα ο βασικός σεντερ φορ των πρωταθλητών του 2016 θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της Chelsea φέτος. Ο Eden Hazard είναι ο καλύτερος παίχτης του πρωταθλήματος μέχρι στιγμής αλλά ξεκάθαρα χρειάζεται βοήθεια όταν δεν είναι σε καλή μέρα ή όταν προέρχεται από τραυματισμό ( όπως στο τελευταίο παιχνίδι με Everton που 0-0 ήταν άφαντος).
Οι μαχητές της 4ης θέσης
Σίγουρα οι φίλοι της Arsenal έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για το μέλλον, βλέποντας την ομάδα τους να αλλάζει σελίδα μετά τον Arsene Wenger και να παίζει καλά μετά από χρόνια εσωστρέφειας. Οι «Κανονιέρηδες» παραμένουν αήττητοι μετά τις δύο «εντός προγράμματος» ήττες τις δύο πρώτες αγωνιστικές, με εφτά νίκες και τρεις ισοπαλίες τα τελευταία δέκα ματς. Ο Unai Emery κατάφερε να χωρέσει Aubameyang και Lacazzette στη βασική εντεκάδα στα περισσότερα παιχνίδια, παίζοντας τον πρώτο έξω αριστερά, αλλά παίρνοντας γκολ από αυτόν ακόμα και από τον πάγκο. Ο Torreira έχει αποδειχτεί μία από της καλύτερες μεταγραφές φέτος, προσφέροντας μαχητικότητα που έλειπε στη μεσαία γραμμή της Arsenal, καταπίνοντας πολλά χιλιόμετρα, κυνηγώντας λυσσαλέα τους αντιπάλους του, αλλά και δίνοντας ταχύτητα όταν η ομάδα του επιτίθεται. Η Arsenal έχει 19 γκολ σε open play μόνο κάτω από τη City, και σκοράρει συνολικά 2,2 γκολ ανά παιχνίδι. Ταυτόχρονα όμως έχει κρατήσει μόλις δύο φορές το μηδέν πίσω, και δέχεται συνολικά 13,9 σουτ ανά παιχνίδι, πέμπτη χειρότερη επίδοση στους 20 του πρωταθλήματος, κάτι που δείχνει πως στον τομέα αυτό χρειάζεται δουλειά. Το σημαντικό είναι όμως ότι δείχνει να αξιοποιεί την δυναμική της και καθαρίζει τα παιχνίδια που είναι ανώτερη αλλά και παιχνίδια που δε παίζει καλά. Με αυτά τα στοιχεία, αν η άμυνα της βελτιωθεί, δείχνει η επικρατέστερη για να τερματίσει στη πρώτη τετράδα.
Σε αντιπαραβολή με την Arsenal, η έτερα λονδρέζικη ομάδα του Big 6 Tottenham, ενώ κάνει το καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας της με εννέα νίκες στα πρώτα δώδεκα ματς, η πορεία της δεν εμπνέει αισιοδοξία ότι μπορεί να συνεχιστεί μέχρι το Μάιο. Πολλά παιχνίδια τα παίρνει αγκομαχώντας, βασιζόμενη κυρίως σε ατομικές ενέργειες των προικισμένων μέσων της (νίκη 1-0 επί της west Ham), και αγχωτικά (1-0 με τη Cardiff, 0-1 με Palace, αμφότεροι να χάνουν σωρεία ευκαιριών) Τα «σπιρούνια» έχουν 20 γκολ στο πρωτάθλημα, μόλις 9 σε open play και 8 από στημένες φάσεις (2 εκ των οποίων πέναλτι). Σίγουρα οι τραυματισμοί έχουν παίξει τον ρόλο τους: Alli, Eriksen, Lloris, Rose, Verthonhen, όλοι αυτοί διένυσαν ή διανύουν περίοδο τραυματισμού, και ταυτόχρονα ο ηγέτης της ομάδας Harry Kane δείχνει βεβαρημένος από τα συνεχόμενα παιχνίδια και το μακρύ μουντιάλ και πολλές φορές είναι εκτός ρυθμού. Ίσως όμως όλα αυτά να μπορούν να μεταφραστούν θετικά για την ομάδα του Pochettino. Παρά τις αντιξοότητες και τη μη ενίσχυση μολονότι έχει και υποχρεώσεις στο Champions League, έχει δημιουργήσει ένα αξιόμαχο ομοιογενές σύνολο που μπορεί να έχει επαφή με τη κορυφή.
Η Manchester United, τέλος, διανύει τον δικό της δύσκολο δρόμο. Ο Jose Mourinho παραμένει ο βασικός πρωταγωνιστής της ομάδας σχεδόν σε κάθε αγωνιστική: Με τη Newcastle έπαιζε το κεφάλι του και ξέσπασε μετά την ανατροπή από 0-2 σε 3-2 βρίζοντας στη κάμερα, με τη Chelsea πήγε να αρπαχτεί με μέλος του αντίπαλου staff που τον προκάλεσε, και στις περισσότερες συνεντεύξεις τύπου τα βάζει με τους δημοσιογράφους. Στο αγωνιστικό κομμάτι, η φόρμα και τα γκολ του Martial (έξι στα τελευταία πέντε ματς) έχουν κρατήσει την ομάδα του ζωντανή στη μάχη της τέταρτης θέσης. Εκτός του 21χρονου Γάλλου όμως ο Mourinho δεν βρίσκει πουθενά αλλού λύσεις, και δύσκολα κάποιος θα πόνταρε τα λεφτά του ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Οι Lukaku και Sanchez είναι πανάκριβα περιουσιακά στοιχεία του club που παραμένουν ντεφορμέ και τιμωρούνται με παραγκωνισμό στο πάγκο. Ταυτόχρονα, μόνο απέναντι στη Burnley κατάφερε να κρατήσει το μηδέν πίσω. Η συμπαγής άμυνα (αλλά και ο εκπληκτικός De Gea) ήταν αυτό που έφερε την United στη Τρίτη θέση πέρυσι, ενώ φέτος αποδεικνύεται πολύ ευάλωτη. Σε ολόκληρη τη σεζόν πέρυσι δέχτηκε 12 γκολ σε open play (η καλύτερη επίδοση στο πρωτάθλημα) ενώ φέτος μετράει ήδη 13, τέταρτη χειρότερη πίσω από Fulham, Burnley και Cardiff. Η United μπαίνει πολύ παθητική στα παιχνίδια της, και αντιδρά αφού δεχτεί το γκολ, ενίοτε επιτυχώς, όμως δεν έχει δείξει σε κανένα παιχνίδι από τα 12 ότι είναι ομάδα που θα μπει μέσα και θα βάλει τον αντίπαλο στα σχοινιά και να τελειώσει τον αγώνα ξέγνοιαστα, κάτι που ήταν γνώρισμα της ομάδας τα προηγούμενα χρόνια.
Συντάκτης: Δημήτρης Κριθαρέλλης
