Ήταν 21 Μαΐου του 2017 όταν η Cleethorpes Town παρατάχθηκε στο Wembley για να αντιμετωπίσει την South Shields στον Τελικό του FA Vase, με τον Liam Davis να περνάει στην ιστορία ως ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος, που αγωνίζεται στον αγγλικό ποδοσφαιρικό «ναό».
Είτε το αποδέχεσαι είτε όχι, η ομοφυλοφιλία είναι ένα δεδομένο κοινωνικό φαινόμενο, που δεν μπορεί να αποκλειστεί από οποιαδήποτε έκφανση της κοινωνίας μας. Το ποδόσφαιρο αποτελεί το δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο και όσο «ανδρικό» κι αν θεωρείς πως είναι, οι απαρέγκλιτοι νόμοι της στατιστικής υπαγορεύουν πως ένα σεβαστό ποσοστό τόσο φιλάθλων, αλλά και παικτών πιθανότατα ανήκει στην παρακάτω κατηγορία. Πριν αναρωτηθείς όμως γιατί εσύ δεν γνωρίζεις διάσημους παίκτες που να έχουν παραδεχθεί δημόσια πως είναι γκέι, ένας άσημος ποδοσφαιριστής επέλεξε να το κάνει αντί γι’ αυτούς.
Ο Liam Davis γεννήθηκε στο Γκρίμσμπι στις 8 Νοεμβρίου του 1990 και από μικρή ηλικία ξεχώρισε για την ποδοσφαιρική του ικανότητα παρά την μικρή σωματική του διάπλαση, μπαίνοντας στις ακαδημίες της τοπικής Grimsby Town μόλις έκλεισε τα 14. Πριν καν ενηλικιωθεί οι συμπαίκτες του και προπονητές του είχαν ενημερωθεί από τον ίδιον για την ιδιαίτερη σεξουαλικότητά του, θέλοντας να προστατεύσει την ομάδα του από πιθανές «επιθέσεις», αφού το μόνο που ήθελε ήταν να παίξει ποδόσφαιρο.
Μετά από μια περιπλάνηση σε αφανείς ομάδες της non-league, το καλοκαίρι του 2014 ο Davis μεταγράφεται στην Gainsborough, που αγωνίζεται στην Conference, αρχίζοντας να «χτίζει» την φήμη του ως ένας μέσος, που παρά το χαμηλό του ύψος -μόλις 164 εκατοστά-, ξεχωρίζει για τα τεχνικά του χαρακτηριστικά και την ταχύτητά του. Κάπου εκεί ένα δημοσίευμα της Grimsby Telegraph έρχεται να του αλλάξει την ζωή, όταν ένας δημοσιογράφος που τον γνωρίζει από παιδί κάνει εκτενές ρεπορτάζ στον «ομοφυλόφιλο παίκτη που μαγεύει την Vanarama National North», με την ζωή του να γίνεται εθνικό «πρωτοσέλιδο» εν μία νυκτί.
Η αλήθεια είναι πως για τον Άγγλο μέσο όλη αυτή η δημοσιότητα δεν άλλαξε σε κάτι την καθημερινότητά του. Ήδη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter υπήρχαν ποστ που αναφέρονταν στον σύντροφό του Neil, καθώς και μόλις μερικούς μήνες πριν ένα σημαντικό μήνυμα προς τιμήν του διάσημου Thomas Hitzlsperger, που παραδέχθηκε πως ήταν ομοφυλόφιλος λίγες ημέρες μετά την απόσυρσή του από τους αγωνιστικού χώρους εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού. «Συγχαρητήρια Thomas Hitzlsperger για την παραδοχή σου! Μακάρι να το είχες κάνει ενώ ακόμα έπαιζες, αφού θα σήμαινε πάρα πολλά για αρκετά άτομα εκεί έξω», είχε γράψει χαρακτηριστικά.
Αν δεν έχεις ακούσει την ενδιαφέρουσα ιστορία του διεθνούς Γερμανού μέσου, που μεγαλούργησε στην Premier League με Aston Villa, West Ham και Everton, τότε θα σου εξάψει την περιέργεια να μάθεις πως τον Ιούνιο του 2007 παράτησε έναν μήνα πριν την διεξαγωγή του γάμου τους, την επί μια εξαετία μνηστή του Inga, όταν συνειδητοποίησε την έλξη του προς το ίδιο φύλο, παλεύοντας για τα επόμενα εφτά χρόνια με τους «δαίμονες» του εν μέσω μιας αξιοπρόσεκτης καριέρας. Μάλιστα επί σειρά χρόνων έγραφε ερασιτεχνικά στο δημοφιλές αντι-ρατστιστικό blog της χώρας του, Storungsmelder, προσπαθώντας να βρει μια διέξοδο να εκφραστεί!
Ο Davis όμως δεν σκεπτόταν με τον ίδιο τρόπο, έχοντας την στήριξη της οικογένειας και των φίλων του από νεαρή ηλικία, και βρήκε την απροσδόκητη φήμη ως μια καλή ευκαιρία για να παρακινήσει μια σιωπηλή ποδοσφαιρική μειονότητα να κάνει ένα βήμα μπροστά. Πριν περάσει λίγος καιρός ο τότε Πρόεδρος της FA, Greg Clarke, σε μια δηκτική -και ατυχής- δήλωσε «προειδοποίησε» τους παίκτες να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα του Liam, χαρακτηρίζοντας την κίνηση μεγάλο ρίσκο, ικανό να «πυροδοτήσει» τεράστιες αντιδράσεις.
«Φυσικά και δεν συμμερίζομαι τα λόγια του. Με τέτοιες κινήσεις αναγκάζεις τους παίκτες να παραμείνουν μαριονέτες, αφού η στατιστική αποδεικνύει πως ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο υπάρχουν πολλοί ομοφυλόφιλοι που δεν μπορούν να το παραδεχθούν δημόσια. Με είχαν ενημερώσει πως περίπου είκοσι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στην Αγγλία σκέφτονται να κάνουν μια κοινή δήλωση παραδοχής. Εγώ προσωπικά έχω λάβει μεγάλη στήριξη και έχω αποκτήσει αρκετούς φίλους από την στιγμή που έγινε γνωστό δημόσια, διότι οι ομάδες που αγωνιζόμουν πάντα το ήξεραν», θα είναι ο αντίλογος του 27χρονου πια μέσου της Cleethorpes.
Στο Νησί υπάρχουν περισσότεροι από 4,000 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές κι όμως κανένας δεν αναγνωρίζεται ως γκέι. Ο Davis τονίζει πως ποτέ δεν έχει δεχθεί την παραμικρή ενόχληση από συμπαίκτες και προπονητές του, ενώ ακόμα και τα συμβάντα με αντιπάλους είναι μεμονωμένα. Μάλιστα σε ένα τέτοιο τον Μάρτιο του 2015 η ομάδα του χωρίς να το έχει ζητήσει ο ίδιος πήρε την πρωτοβουλία να καταγγείλει έναν αντίπαλο ποδοσφαιριστή για υποτιμητικά και ρατσιστικά σχόλια εναντίον του, με σύσσωμη την ενδεκάδα να καταθέτει υπέρ του μπροστά στην επιτροπή της λίγκας.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τα λόγια του Προέδρου της FA, η Οργάνωση Stonewall έντυσε την μια πύλη του Wembley με τα χρώματα του ουράνιου τόξου -χαρακτηριστική πινελιά της LGBT κοινότητας-, προοικονομώντας την παρουσία του πρωταγωνιστή μας στο ίδιο γήπεδο δύο χρόνια μετά. Μέχρι και τα υψηλά κλιμάκια της FIFA ασχολήθηκαν με το θέμα, με τον αξιωματούχο Aleksander Ceferin να υπερθεματίζει πως «το ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να δείξει ανοχή σε ομοφοβικές και ρατσιστικές ενέργειες» και τον εκπρόσωπο του Football Against Racism και εταίρο της FIFA, Piara Powar, να καλεί την ομοσπονδία να πάρει μια σαφέστατη θέση για το ζήτημα.
Πριν από λίγες ημέρες στο περιθώριο της διεξαγωγής του Τελικού του Europa League στην Λυόν, διοργανώθηκε στην ίδια πόλη και το UEFA Equal Game, ένας διαφορετικός αγώνας που είχε ως σκοπό να «διατυμπανίσει» σε όλη την Ευρώπη την ισότητα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα με τον Liam Davis να είναι εκλεκτό μέλος μιας «παρέας» που είχε ως πρεσβευτές τους Luis Figo και Eric Abidal. «Με νοιάζει να αγωνίζομαι και δεν δίνω σημασία στα σχόλια που θα γίνουν. Είμαι απλά ένας ποδοσφαιριστής και δεν μπαίνω στο γήπεδο με σημαίες περηφάνιας για την σεξουαλική μου ταυτότητα. Άλλωστε περισσότερο θα με πειράξει να με προσβάλλουν για το ύψος μου», δήλωσε αστειευόμενος ο Άγγλος μέσος στην επίσημη συνέντευξη τύπου μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο για τον ίδιο κοινό.
Στην θέση του φυσικά θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί αρκετοί άλλοι, όμως κανένας δεν είχε ως τώρα το σθένος να αντέξει όλο τον ντόρο γύρω από αυτό. Ο Robbie Rogers, που αγωνίστηκε στις Leeds και Stevenage, αποσύρθηκε σε ηλικία μόλις 25 ετών πριν παραδεχθεί την ομοφυλοφιλία του, όντας το 2012 βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ. «Το έκανα τώρα γιατί ήθελα να γλιτώσω από το τσίρκο που θα έστηναν τα μέσα. Δεν άντεχα να με ρωτήσουν πως νιώθω όταν κάνω μπάνιο με τους συμπαίκτες μου», ήταν η χαρακτηριστική δήλωσή του. Τελικά στο πιο «ανεκτικό» περιβάλλον της πατρίδας του ο Rogers επέστρεψε στο ποδόσφαιρο με την LA Galaxy, όπου έγινε ο πρώτος γκέι ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στο MLS, τονίζοντας πριν το ντεμπούτο του: «Είμαι Αμερικανός πολίτης, είμαι χριστιανός, είμαι ποδοσφαιριστής. Απλά θέλω να κατανοήσετε πως είμαι επίσης ομοφυλόφιλος».
Η κατάσταση στην Αγγλία βέβαια είναι λίγο πιο περίπλοκη. Ο πρώην παίκτης της Stoke, Carl Hoefkens, είχε παραδεχθεί πως γνωρίζει τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές στην Premier League που είναι γκέι, όμως φοβούνται μια τραγική κατάληξη. Το παράδειγμα του Justin Fashanu είναι λογικό να «στοιχειώνει» ακόμα τις αποφάσεις παραδοχής. O νιγηριανής καταγωγής φορ, που φόρεσε την φανέλα σπουδαίων αγγλικών συλλόγων -Norwich, Southampton, Newcastle, Manchester City και Notts County μερικές εξ’ αυτών-, αφού πρώτα έγινε πρωτοσέλιδο της Sun με τίτλο «Ο ποδοσφαιριστής που κοστίζει ένα εκατομμύριο και είναι γκέι», μετά από λίγα χρόνια κατηγορήθηκε από έναν 17χρονο για σεξουαλική παρενόχληση και έφτασε στην αυτοκτονία στο γκαράζ του σπιτιού του λίγες ημέρες πριν την δίκη, λέγοντας στο σημείωμα που άφησε, πως γνώριζε εκ των έσω πως θα καταδικαζόταν άδικα λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεών του και του αντίκτυπου που είχε προκαλέσει στο ποδόσφαιρο, παρά τις ιατροδικαστικές αποδείξεις πως η ερωτική πράξη που είχε συντελεστεί ήταν συγκαταβατική.
Ο Liam Davis όμως δεν πτοείται και παρακινεί ποδοσφαιριστές σαν αυτόν να μην οπισθοδρομήσουν μπροστά στον φόβο. Πριν πατήσει το πόδι του στο Wembley, είχε ήδη οδηγήσει την Cleethorpes Town στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της όγδοης κατηγορίας της χώρας. Στον Τελικό του FA Vase η ομάδα του με τον ίδιο βασικό μπορεί να γνώρισε «γλυκιά» ήττα με 4-0 από την South Shields του Julio Arca, αλλά αυτός ο αγώνας παραμένει το μεγαλύτερο κατόρθωμα της σύντομης -20 μόλις ετών- ιστορίας της. Όμως πάνω από όλα αποτελεί το προσωπικό του «παράσημο» στην άνιση μάχη που δίνει μέσα στις «αρένες των διακρίσεων» που παραμένουν ως και σήμερα τα ποδοσφαιρικά γήπεδα!
