Ο Ρομπέρτο Φιρμίνο αποχώρησε από τη Λίβερπουλ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που παρουσιάστηκε στο κοινό των «Κόκκινων», μαγεύοντας συμπαίκτες και αντιπάλους.
Τι να πει κανείς και τι να γράψει για το πέρασμα του Ρομπέρτο Φιρμίνο από τη Λίβερπουλ. Σα να μη πέρασε μια μέρα. Θυμάμαι σαν χθες το αδύνατο παιδί που ήρθε από τη Χόφενχαιμ ως ένα ακόμα βραζιλιάνικο ταλέντο. Φυσικά, αθόρυβα, αφού οι Άγγλοι δεν θέλουν ούτε να ακούν για… «jogo bonito». Κι όμως για χάρη του Μπόμπι, οι «Κόκκινοι» έμαθαν πορτογαλικά!
Είναι από την κάστα τον ποδοσφαιριστών, που όσο βρίσκονται μέσα στο γήπεδο ξέρεις ότι κάτι μπορεί να γίνει, κάτι απρόβλεπτο, κάτι που δεν ήταν στα πλάνα, αλλά το γέννησε το μυαλό του.
Το ποδοσφαιρικό «εγώ» του, ερχόταν πάντα δεύτερο σε σχέση με το «εμείς» και κάπως έτσι χτίστηκε η αλησμόνητη τριάδα Μανέ-Σαλάχ-Φιρμίνο στη Λίβερπουλ. Με τον Βραζιλιάνο να δίνει άλλη υπόσταση στη φανέλα με το νούμερο «9», να βυθίζεται μέχρι το κέντρο του γηπέδου, για να πάρει μπάλα ή να τραβήξει τους αμυντικούς και να δημιουργηθεί χώρος στην πλάτη της άμυνας για τους δαιμόνιους Σαλάχ και Μανέ που σφυροκοπούσαν από τα άκρα.
Η ποδοσφαιρική του ωρίμανση στη Γερμανία τον βοήθησε να μάθει την τακτική πειθαρχία, το τρέξιμο και την αυτοθυσία για την ομάδα. Από νωρίς άλλωστε είχε κληθεί να γίνει ο ηγέτης της Χόφενχαιμ, μια ομάδα που πάλευε τότε για τη σωτηρία, όμως έπαιζε άκρως επιθετικό και όμορφο ποδόσφαιρο.
Με το τιμημένο «10» στη φανέλα, ο Φιρμίνο χάρισε στο γερμανικό κοινό στιγμές μαγείας και μαζί με εκείνη τη φουρνιά, βάλανε τις βάσεις για τη σημερινή Χόφενχαιμ που διεκδικεί ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Δεν είναι τυχαίο ότι το καλοκαίρι του 2015 η Λίβερπουλ έδωσε 41 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό της. Η μεγαλύτερη μεταγραφή Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή στην ιστορία, μέχρι να έρθει η Παρί και να τα διαλύσει όλα κάνοντας δικό της τον Νεϊμάρ.
Έχοντας λοιπόν ξεκινήσει ως αμυντικός μέσος στη Βραζιλία και παίζοντας ως επιτελικός μέσος στη Γερμανία, ο Φιρμίνο έγινε το ιδανικό «ψευτοεννιάρι». Άλλωστε, η θέση δεν είχε ποτέ καμία σημασία για τον ίδιο, αρκεί να βρισκόταν απλά μέσα στο χορτάρι, το δεύτερο του «σπίτι».
Παρά την ομαδικότητά του, ο Μπόμπι πέτυχε και μερικά απίθανα γκολ, σε στιγμές που η Λίβερπουλ έμοιαζε μπλοκαρισμένη και έψαχνε έναν σωτήρα. Με μια ντρίμπλα του (ή και παραπάνω), ένα ωραίο τελείωμα ή μια ευφάνταστη πάσα, ο Φιρμίνο θα έβρισκε τον τρόπο να χαρίσει μαγικές στιγμές στους οπαδούς της Λίβερπουλ.
H λόμπα στον Έντερσον μέσα στο Έτιχαντ, τα δυο γκολ στο Ολντ Τράφορντ, οι μυθικές εμφανίσεις κόντρα στην Άρσεναλ, η κεφαλιά στο 90′ κόντρα στην Τότεναμ, το γκολ που έκανε τη Λίβερπουλ παγκόσμια πρωταθλήτρια συλλόγων…
Αλλά και οι Ευρωπαϊκές βραδιές, όταν εκτελούσε την Παρί Σεν Ζερμέν, οι μαγικές βραδιές σε Πορτογαλία και Ιταλία και ο ημιτελικός με τη Βιγιαρεάλ στο Άνφιλντ…
Πέρα όμως από τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, ο Φιρμίνο ξεχώρισε στην Αγγλία και έγινε πρότυπο για πολλά νεαρά παιδιά και για έναν ακόμη λόγο: απολάμβανε κάθε στιγμή, κάθε παιχνίδι. Το χαμόγελο δεν έφυγε ποτέ από τα χείλη του (θα πει κανείς ότι το έκανε επίτηδες, ώστε να βλέπουμε την αψεγάδιαστη οδοντοστοιχία του). Αλλά το έδειχνε και με τις κινήσεις του, τα «no look» γκολ και τους πανηγυρισμούς του που τόσα και τόσα memes γέννησαν.
Άλλοι τα θεωρούν κοινώς «καραγκιοζιλίκια», αλλά για έναν Βραζιλιάνο είναι πολλά περισσότερα. Είναι η σύνδεση του επαγγελματία, εκατομμυριούχου ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ, με τον πιτσιρικά που κλωτσούσε το τόπι στις φτωχογειτονιές του Μασέιο και επινοούσε (όπως όλοι μας) έναν επικό πανηγυρισμό για να συνδυάσει τα γκολ του.
Αυτά που ονειρευόταν τότε, είχε τη δυνατότητα και τα έκανε πράξη στο ιδανικότερο μέρος, στο Άνφιλντ. Πώς να μην επισφραγίσει την εκπλήρωση αυτού του ονείρου με έναν φαντεζί ή ακόμα και παιδιάστικο πανηγυρισμό μετά από ένα γκολ που μπορεί -για παράδειγμα- να κρίνει όλη τη χρονιά για την ομάδα του;
O πανηγυρισμός όμως για τον 31χρονο Βραζιλιάνο ήταν και ένα μέσο επικοινωνίας με το κοινό του Άνφιλντ. Όπως για παράδειγμα, όταν επέστρεψε από τον επίπονο τραυματισμό του στο μάτι και σκόραρε. Πανηγύρισε καλύπτοντας το ένα του μάτι «για να δείξω στον κόσμο ότι επέστρεψα και είμαι 100% εδώ», όπως είπε χαρακτηριστικά!
Πόσοι παίκτες και πόσα παιδιά στις γειτονιές το μιμήθηκαν αργότερα;
To ποδόσφαιρο για τύπους σαν το Φιρμίνο δεν είναι επάγγελμα, είναι τρόπος διαφυγής από το έγκλημα, είναι ευκαιρία ζωής. Το μόνο που μπορείς να κάνεις όταν ξεφεύγεις από τα όπλα, τα ναρκωτικά και τη βραζιλιάνικη μαφία, είναι να απολαύσεις τη ζωή.
Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πως ένας χαρακτήρας σαν το Φιρμίνο έχει μηδενική πίεση, όταν στρίβει το κεφάλι του από την άλλη και βάζει γκολ χωρίς να βλέπει (συνήθως σε κενή εστία). Απλά γούσταρε. Και μαζί του, γουστάραμε κι εμείς.
Δεν γίνεται σε ένα αφιέρωμα για Βραζιλιάνο παίκτη να μην αναφερθώ στη σχέση του με τον Θεό. Κάτι που αποδεικνύεται και από τα πολλά τατουάζ θρησκευτικού χαρακτήρα στο σώμα του. Ένα εξ αυτών στα ελληνικά (αν και όχι τόσο σωστό νοηματικά, αλλά καλή προσπάθεια). «Ο Θεός είναι πιστός», σε ελεύθερη μετάφραση: «God is faithful».
Είναι πολύ χαρακτηριστική όμως και η στιγμή της βάφτισής του στο σπίτι του συμπατριώτη του, Άλισον, με τον Μπόμπι εμφανώς συγκινημένο. Μεγάλη υπόθεση για τους Βραζιλιάνους η θρησκεία, έτσι;
Σίγουρα, θα έρθουν και πιο παραγωγικοί επιθετικοί στη Λίβερπουλ μελλοντικά, μπορεί να έρθουν ακόμα και πιο τεχνίτες, όμως ο Φιρμίνο είναι ξεχωριστό κεφάλαιο για τον σύλλογο, είναι «one of a kind». Και πριν το πω εγώ, το έχουν πει ήδη ο Σαλάχ, ο Κλοπ και οι περισσότεροι συμπαίκτες του που τον αποχαιρέτησαν πρόσφατα.
362 συμμετοχές, 111 γκολ, 79 ασίστ με τα κόκκινα. Πρωταθλητής και Κυπελλούχος Αγγλίας, πρωταθλητής Ευρώπης, πρωταθλητής κόσμου. Αυτά θα γράψει η ιστορία. Η καρδιά μας όμως, θα θυμάται και πολλά ακόμα, γιατί εν τέλει δεν μετριούνται όλα με αριθμούς σε αυτή τη ζωή. Και το συναίσθημα, είναι μονάδα μέτρησης.
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο Facebook για περισσότερες ειδήσεις από τον κόσμο του Αγγλικού ποδοσφαίρου!
Διαβάστε ακόμα: Τότεναμ: Φαβορί για Μάντισον, μετά την υπογραφή Τονάλι στη Νιούκαστλ
