To «μαγικό ραβδί» του Tuchel

Η απόλυση του Frank Lampard τον περασμένο Ιανουάριο, ήταν από τις ελάχιστες αποφάσεις του Roman Abramovich που έφερε δυσαρέσκεια στις τάξεις των οπαδών των «Μπλέ». Στο πρόσωπο του «Lamps» οι φίλαθλοι της Chelsea έβλεπαν έναν πολλά υποσχόμενο προπονητή, που θα επέστρεφε την ομάδα στις επιτυχίες της τελευταίας 15ετίας, ωστόσο η απομάκρυνση του έβαλε πρόωρο τέλος στα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, δίνοντας παράλληλα χώρο για τα μαγικά του Thomas Tuchel.

 

O Thomas Tuchel δεν ήρθε στην Αγγλία μετά βαΐων και κλάδων, μιας και οι περισσότεροι σχεδόν αποδοκίμασαν την πρόσληψή του και την είδαν με αρκετή δόση καχυποψίας, μιας και ο Γερμανός προπονητής μόλις είχε απολυθεί από την Paris Saint-Germain και έφευγε από το Παρίσι… κακήν κακώς. Αυτός όμως «έκλεισε» τα αυτιά του στην κριτική και μέσα σε μόλις δύο μήνες έχει μεταμορφώσει την Chelsea μέσω των αλλαγών του προς το καλύτερο, διατηρώντας την παράλληλα μέσα σε όλους τους -ρεαλιστικούς- στόχους που τέθηκαν στην αρχή της σεζόν.

 

tuchel chelsea

 

Η επιστροφή των «παλιοσειρών»

Το περασμένο καλοκαίρι η Chelsea μπήκε στο μεταγραφικό παζάρι με άγριες διαθέσεις, φέρνοντας στο Stamford Bridge μια σειρά από πρωτοκλασάτους και συνάμα νεαρούς ποδοσφαιριστές (Ziyech, Havertz, Werner και Chilwell). H άφιξη των προαναφερθέντων ποδοσφαιριστών σε συνδυασμό με την ήδη υπάρχουσα παρουσία νεανικού κορμού στο ρόστερ είχε ως αποτέλεσμα τον παραγκωνισμό έμπειρων προσωπικοτήτων, που τα προηγούμενα χρόνια έμοιαζαν αν1απόσπαστο κομμάτι της ομάδας. Ο Lampard εμπιστεύτηκε τους νεαρούς παίκτες και οι Αzpilicueta, Rudiger, Marcos Αlonso και Jorginho είδαν τον χρόνο συμμετοχής τους να μείωνεται σημαντικά με τους τρείς τελευταίους μάλιστα να εμπλέκονται σε σενάρια φυγής. Μοναδικός «επιζών» ο Olivier Giroud, που εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν -αλλά και την δυστοκία των έτερων επιθετικών-, σκοράροντας μάλιστα σημαντικά γκόλ σε Αγγλία και Ευρώπη.

Ο ερχομός του Tuchel σήμανε το άμεσο τέλος της αγωνιστικής απραξίας των εν λόγω ποδοσφαιριστών, μιας και γρήγορα συμπεριλήφθηκαν στα βασικά πλάνα του Γερμανού τεχνικού. Επίσης οι ίδιοι αποτέλεσαν «φάροι» εμπειρίας, μεταδίδοντας της φιλοσοφίας του προπονητή στους μικρότερους, οι οποίοι δεν ξεχάστηκαν και πήραν απαραίτητες ανάσες ώστε να επανέλθουν δριμύτεροι. Κατά αυτόν τον τρόπο ο Τuchel κατάφερε να βρεί την κατάλληλη ισορροπία μέσα στο υπερπλήρες ρόστερ που διαθέτει και να την χρησιμοποίησει υπέρ του.

 

tuchel chelsea

 

Μια ποδοσφαιρική μίξη των Conte και Sarri

Η ενεργοποίηση των βετεράνων του ρόστερ της Chelsea αποτέλεσε την μία από τις δύο εμφανέστατες και άμεσες αλλαγές της Tuchel εποχής, με την δεύτερη να είναι η επαναφορά της αμυντικής πεντάδας/τριάδας στο αρχικό σύστημα. Mια παρόμοια διάταξη είχε θεσπίσει στους «Μπλέ» ο Antonio Conte, οδηγώντας τους μάλιστα στην κατάκτηση της Premier League το 2017. Πρόκειται λοιπόν για μια διάταξη του 5-2-3, που μετατρέπεται σε 3-4-3 και 3-4-2-1, είτε όταν έχουν την κατοχή είτε όταν ξεκινάνε να πρεσάρει ψηλά στον αγωνιστικό χώρο. Η σημαντικότερη συνεισφόρα στην αλλαγή του συστήματος μέχρι τώρα είναι η επαναφορά της ηρεμίας στα «μετόπισθεν» (πράγμα που ο Lampard δεν κατάφερε να πετύχει όσο βρέθηκε στο πάγκο της ομάδας), με την Chelsea επί Tuchel να παραμένει αήττητη για 14 αγωνιστικές (10 νίκες και 4 ισοπαλίες), έχοντας δεχτεί μάλιστα μόλις δύο γκόλ εκ των οποίων το ένα αυτογκόλ!

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για τον παράγοντα τύχη σε αρκετά από αυτά τα ματς, έχοντας όμως αγωνιστεί ενάντια σε ομάδες με πλούσιες επιθετικές αρετές τις οποίες μπλόκαρε επιτυχώς, οποιαδήποτε τέτοια κουβέντα θα τελείωνε γρήγορα. Παρά την αμυντική προσήλωση που παρουσιάζει και προσδίδει στο τρόπο παιχνιδιού η προαναφερθείσα διάταξη, το ποδόσφαιρο που παίζει η Chelsea με τον Γερμανό τεχνικό στο πάγκο της μόνο αμυντικόγενες δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Οι «Μπλε» ναι μέν στηρίζονται σημαντικά στην δυνατότητα που δίνει το σύστημα για γρήγορες αντεπιθέσεις, αλλά επιδιώκουν κυρίως το παιχνίδι της κατοχής το οποίο ξεκινάει από την άμυνα και ουκ ολίγες φορές από τον τερματοφύλακα. Τελευταία φορά που οι φίλαθλοι είδαν την ομάδα τους να κυριαρχεί στο παιχνίδι της κατοχής ήταν την σεζόν 2018/19 με τον Maurizio Sarri στον πάγκο.

 

tuchel chelsea

 

Eνα στατιστικό που αναδεικνύει την κατοχή που «απολαμβάνει» η Chelsea του Tuchel είναι πως από τα 14 ματς στα οποία έχει καθίσει στο πάγκο, μόνο στην εκτός έδρας νική επι της Liverpool o αντίπαλος είχε υψηλότερο ποσοστό κατοχής. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της ομάδας επί Sarri το οποίο έχει τελειοποιήσει ο Γερμανός αφορά και την πίεση ψηλά, με τον 47χρονο τεχνικό να εστιάζει σημαντικά και στην ανάκτηση της κατοχής στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας ματς ενάντια στην Wolves, όταν και η ομάδα του ανέκτησε την κατοχή 16 (!) φορές στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Αξίζει να αναφέρουμε πως και ο Lampard έδινε εντολή για πίεση ψηλά, όμως αυτό είχε πολλές φορές ως αποτέλεσμα να εκτίθεται συχνά η αμυντική λειτουργία, πράγμα που η τακτική του Tuchel με την επιρροή των Ιταλών προκατόχων του, δεν έχει ακόμα επιτρέψει να συμβεί.

 

Η ανάδειξη νέων θέσεων και η επαναφορά των παλαιών

Πέρα από τις αλλαγές που έχει πραγματοποιήσει στο τρόπο παιχνιδιού της Chelsea, ο Γερμανός προπονητής έχει «απευθύνει» νέες αγωνιστικές προκλήσεις σε αρκετούς ποδοσφαιριστές, με σκοπό να ενταχθούν στην αρχική ενδεκάδα της ομάδας. Ο πρώτος που «υποβλήθηκε» σε ένα τέτοιου είδους τέστ ήταν ο Callum Hudson-Odoi, που επιλέχθηκε ήδη από το πρώτο ματς για την θέση του δεξιού φουλ μπακ, όπου και τα πήγε περίφημα με τον Γερμανό τεχνικό να τον εμπιστεύεται για την ίδια θέση και στα παιχνίδια με τις Burnley και Αtletico Madrid. Οι υπόλοιποι παίκτες που έχουν δοκιμαστεί σε διαφορετικές από τις αρχικές τους θέσεις ήταν οι Chillwell και Ηavertz με τον πρώτο να προσπαθεί να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του φουλ μπακ και τον δεύτερο να χρησιμοποιείται πιο συχνά -και πιο επιτυχημένα σε σχέση με την εποχή Lampard- ως false nine

 

tuchel chelsea

 

Τέλος, ορισμένοι ποδοσφαιριστές του ρόστερ επέστρεψαν στις «πολυπόθητες» για τους ίδιους θέσεις. Ο λόγος για του Marcos Alonso και Andreas Christensen τους οποίους η διάταξη και ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας ευνοεί στο έπακρο, με τον τελευταίο μάλιστα να έχει εκμεταλλευτεί απόλυτα την απουσία του Thiago Silva και να εντυπωσιάζει με τις εμφανίσεις του. Εν κατακλέιδι, η έως τώρα πορεία του Tuchel στο Stamford Bridge χαρακτηρίζεται από σημαντικές και άμεσες μεταβολές, οι οποίες έχουν αντιστρέψει την αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση της ομάδας, δικαιολογώντας παράλληλα την επιλογή του Roman Abramovich. Αν κατορθώσει να συνδυάσει την εν λόγω πορεία με τρόπαια, τότε η παραμονή του στο Νησί θα είναι στο «χέρι» του.

 

Συντάκτης: Λευτέρης Μιχαλούδης