Η «ανακύκλωση» στους πάγκους, «σκοτώνει» ταλέντα!

«Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς», λέει ο σοφός λαός. Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα στην Αγγλία, να σταματήσει η «ανακύκλωση», δίνοντας «ψήφο» εμπιστοσύνης, σε νέους προπονητές;

 

Η περιπλάνηση μου στο διαδίκτυο, μου εμφάνισε ένα ενδιαφέρον άρθρο. Το γνωστό και έγκυρο «Sky Sports» και συγκεκριμένα ο Adam Bates, αποφάσισε να μιλήσει για την κατάσταση των αγγλικών πάγκων. Ελέω της δήλωσης του Arsene Wenger: «Όσο πιο μεγάλος γίνεσαι, τόσο μεγαλύτερη κακή κριτική δέχεσαι», ο Άγγλος αρθρογράφος ανέπτυξε κάποιες σκέψεις του. Εγώ, βάσει αυτού, αλλά με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, σας το παρουσιάζω.

Οι απόψεις διίστανται, αναφορικά με την ηλικία και την καταλληλότητα των coaches. Είναι εκείνοι, που πιστεύουν πως η εμπειρία είναι το «Α και το Ω» και εκείνοι, που θέλουν να δουν μία νέα, μοντέρνα φιλοσοφία στους πάγκους. Δεν θα απαντήσουμε, στο ποιο από τα δύο είναι αποδοτικότερο, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

 

 

 

 

Τον Σεπτέμβριο, η Crystal Palace ανακοινώνει την πρόσληψη του Roy Hodgson. Μία έμπειρη «αλεπού» των πάγκων, με σκοπό να βγάλει την ομάδα, από το «αδιέξοδο». Δύο μήνες μετά, η Everton, με την ίδια λογική, προσλαμβάνει τον Sam Allardyce. Επίσης, οι David Moyes και Alan Pardew επέστρεψαν στον «τόπο του εγκλήματος». «Ανακυκλώνονται» συνεχώς πρόσωπα, που έχουμε δει πολλάκις σε πάγκους. Τελευταίος, ο Mark Hughes, που μετέβη στο λιμάνι του Southampton.

Όλες αυτές οι ομάδες, τους επέλεξαν, ενώ «πάλευαν» για την σωτηρία τους. Όλοι οι σύλλογοι αποφάσισαν να προβούν σε αυτή την λύση, βασιζόμενοι στην εμπειρία, που «κουβαλάνε» αυτοί οι managers. Κάποιοι εξ’αυτών έχουν πετύχει τον στόχο τους, άλλοι απέτυχαν παταγωδώς και άλλοι βρίσκονται στην αβεβαιότητα.

Αρχικά, ο «Big Sam» κατάφερε, εύκολα, να βάλει στον σωστό δρόμο τους «Toffies». Συγκριτικά με τους άλλους, η αποστολή του ήταν και ευκολότερη, χάρη στο ποιοτικότερο roster, που είχε στα χέρια του. Συνεχίζοντας, ο Roy Hodgson προσπάθησε, τα κατάφερε εν μέρει, αλλά όλα θα κριθούν στο τέλος. Όμως, οι Moyes και Pardew απέτυχαν, με τον δεύτερο, μάλιστα, να οδηγεί την ομάδα, με το «ένα πόδι», στην Championship.

 

 

 

 

Στο αγαπημένο μας πρωτάθλημα, είναι φανερό, πως η εμπειρία έχει την «πρωτοκαθεδρία». Όλοι οι managers, πλην του Eddie Howe, είναι άνω των 50 ετών. Ο «αρχιτέκτονας» της Bournemouth βρίσκεται στο 45ο έτος της ηλικίας του και έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων. Όχι μόνο, από την τρομερή πορεία του club, από την League Two, στην Premier League, αλλά και από την παρουσία των «Κερασιών» στα μεγάλα «σαλόνια».

 

 

 

 

Βέβαια, το πλέον χαρακτηριστικό και «βαρβάτο» παράδειγμα νεαρού προπονητή, είναι εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. O Julien Nagelsmann, της TSG Hoffenheim αποτελεί το «next big thing» των πάγκων. Πήρε τα ηνία του συλλόγου, όντας υπηρεσιακός τεχνικός και κατέληξε να «στερεωθεί», σαν πρώτος, αποφέροντας σπουδαία αποτελέσματα.

Εκτός αυτού, η Bayern Munchen αναμένεται να αλλάξει «καπετάνιο», μιας και ο Jupp Heynckes πάτησε τα 72. Το μεγάλο φαβορί για την θέση, είναι ο Thomas Tuchel. Ο Γερμανός διανύει το 44ο έτος, όντας ο δεύτερος γηραιότερος Γερμανός στην Bundesliga. Φυσικά, όλοι αυτοί είναι μικρότερης ηλικίας από τους Hodgson, Hughes, Pardew, Allardyce και Μoyes. Άρα, συμπερασματικά, το Γερμανικό πρωτάθλημα, ήδη, βρίσκεται στην νέα του εποχή.

Το φαινόμενο «απροθυμία επιλογής νέων προσώπων», παίρνει «σάρκα και οστά», κυρίως, στην μεγάλη κατηγορία. Στην Championship, εννέα τεχνικοί είναι κάτω των 45 ετών, ενώ οι άλλες δύο κατηγορίες, αποτελούνται, στην πλειοψηφία τους, από νέας γενιάς «μυαλά». Η αντίληψη αυτή, έχει να κάνει με το γεγονός, ότι οι μικρότερες κατηγορίες δεν έχουν αντίστοιχους στόχους. Δεν συμμερίζομαι την άποψη.

«Νομίζω ότι εκεί έξω, υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι νέοι προπονητές. Μπορείς να δεις την δουλειά, που κάνουν, νικώντας τον αντίπαλό τους. Παράγουν όλο διαφορετικά συστήματα και είμαι εντυπωσιασμένος μαζί τους.»

ανέφερε ο 64χρονος βοηθός προπονητή της Luton Town, Paul Hart.

 

 

 

 

Ως πότε θα περιμένουμε εμείς να τους κρίνουμε, αλλά και αυτοί, να ανέλθουν επίπεδο; Αναλογιστείτε το παράδειγμα του Paul Hurst, τεχνικού της Shrewsbury Town. Έχει, ήδη, καταφέρει να πανηγυρίσει τρεις ανόδους και τώρα η ομάδα του βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της League One. Και το αξιοσημείωτο είναι, ότι διαθέτει ένα από τα μικρότερα budget της κατηγορίας. Δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα.

Ο Darrell Clarke, coach της Bristol Rovers, κέρδισε μία άνοδο με την Salisbury Town, πριν μεταβεί στο Bristol και κάνει το αντίστοιχο, με τους «Πειρατές». Πολλά τα παραδείγματα, αλλά καμία κινητοποίηση. Σίγουρα, υπάρχει πάντα το ρίσκο, αλλά, εάν δεν ρισκάρεις, δεν βλέπεις αποτελέσματα. Θα πάρουν αυτοί, άραγε, την ευκαιρία τους; Θα τους εμπιστευτεί κάποιος;

Και τονίζω, εκ νέου, αφού η ηλικία παίζει τόσο σημαντικό ρόλο, πως εξηγείται το παρακάτω; Από το 2001 και έπειτα, όλοι οι νικητές του UEFA Champions League, ήταν 45 ετών και κάτω. Συγκεκριμένα, οι Rafa Benitez και Luis Enrique, στα 45 τους, οι Frank Rijkard, Carlo Ancelotti, Zinedine Zidane, στα 43, οι Roberto Di Matteo και Jose Mourinho, όντας 41 και τέλος ο Pep Guardiola, μόλις στα 38 του.

 

 

 

 

Το ταλέντο και η σκληρή δουλειά είναι «θεμελιώδη» στοιχεία, για μία επιτυχημένη καριέρα. Αλλά, πρέπει να δοθεί και η ανάλογη ευκαιρία. Η σπουδαία δουλειά του Rafa Benitez, στις Extremadura και Tenerife, του άνοιξαν την πόρτα, για την ιστορική Valencia. Η θητεία του «Special One» στην Uniaio de Leiria, του έδωσε το «εισιτήριο» για την Porto. Στην Αγγλία, δεν είναι καιρός να συμβεί κάτι αντίστοιχο;

Δεν είναι σίγουρο, πως, εάν στην West Bromwich Albion υπήρχε κάποιος, με νέες ιδέες και αντιλήψεις, θα είχε σώσει την παρτίδα. Δεν είναι βέβαιο, πως αυτό το βήμα παραπάνω, θα έχει επιτυχία για όλους. Αλλά, είναι προτιμότερο, να δούμε νέα πρόσωπα, παρά την συνεχή «ανακύκλωση», των τελευταίων ετών. Και «φωτεινό» παράδειγμα υπάρχει και είναι μπροστά μας. Ο Eddie Howe πέτυχε, γιατί όχι και άλλοι;

Άρα, μπορεί «ο παλιός να είναι αλλιώς», να έχει εμπειρία, αλλά ας φέρουμε μία νέα εποχή. Ας δούμε την νέα γενιά προπονητών και τις ικανότητες αυτών. Αξίζει να δοθεί μία ευκαιρία και σε αυτούς, γιατί «ο νέος είναι ωραίος». Γιατί έχει την φρεσκάδα, την όρεξη, νέες αντιλήψεις και ίσως, εν τέλει, εκεί βρίσκεται το «κλειδί». Premier League, μην κάθεσαι σε αδράνεια, άλλαξε!