Ο Άντονι Ιραόλα διέπρεψε στη Μαδρίτη και τη Ράγιο Βαγιεκάνο και από τη νέα χρονιά θα κάθεται στον πάγκο της Μπόρνμουθ.
Ο μόλις 40χρονος Άντονι Ιραόλα πρόκειται για έναν ακόμα παλαίμαχο ποδοσφαιριστή και νυν προπονητή που προέρχεται από την άσημη ακαδημία της Αντιγκουόκο. Η βασκική ερασιτεχνική ομάδα που εδρεύει στο Σαν Σεμπαστιάν έχει έρθει αρκετές φορές στο φως της δημοσιότητας, αφού είναι η «μητέρα» ορισμένων σπουδαίων παλαίμαχων ποδοσφαιριστών και νυν περιζήτητων προπονητών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Μικέλ Αρτέτα και Τσάμπι Αλόνσο, προπονητές των Άρσεναλ και Μπάγιερ Λεβερκούζεν αντιστοίχως.
Η προπονητική ιστορία του Ιραόλα είναι αρκετά φρέσκια, αλλά διόλου ευκαταφρόνητη. Μέσα σε διάστημα τριών ετών, ο 40χρονος τεχνικός κατάφερε να φτιάξει το όνομα του και να μεταπηδήσει στον θαυμαστό κόσμο της Πρέμιερ Λιγκ χάρη στα προπονητικά του κατορθώματα. Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και παρότι αμφισβητήθηκε αρκετά τους πρώτους μήνες της δουλειάς του, εν τέλει πέτυχε.
Το προπονητικό του ταξίδι ξεκίνησε με τους χειρότερους οιωνούς, μιας και στη πρώτη του απόπειρα βρέθηκε στον πάγκο της ΑΕΚ Λάρνακας, και σε διάστημα δύο μηνών απολύθηκε από τον κυπριακό σύλλογο μην καταφέρνοντας να πάρει μία νίκη. Το καλοκαίρι του 2019 ακολούθησε η Μιραντές στη Σεγκούντα Ντιβιζιόν, με την οποία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κόπα Ντελ Ρέι, ένα θρυλικό επίτευγμα που κέντρισε τα βλέμματα μεγαλύτερων συλλόγων της χώρας. Τον Αύγουστο του 2020 η Ράγιο Βαγιεκάνο του χτύπησε την πόρτα και έκτοτε όλα άλλαξαν, με τον σύλλογο της Μαδρίτης να βρίσκει τον πρωτομάστορά της και να επιστρέφει στη Λα Λίγκα κατακτώντας την άνοδο μέσω των playoffs.
Ο Ιραόλα κατάφερε να μετατρέψει την ομάδα του Βαγιέκας σε μία άκρως υπολογίσιμη δύναμη και από εκεί που τρία χρόνια πριν οι «Φρανχιρόχος» αγκομαχούσαν να επιστρέψουν στα μεγάλα σαλόνια, τη φετινή χρονιά διεκδίκησαν μέχρι και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Μία ομάδα που μετράει 99 χρόνια ιστορίας και έχει βρεθεί μόλις μία χρονιά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση παρέδωσε μαθήματα όμορφου ποδοσφαίρου, παρότι η οικονομική της δύναμη είναι ιδιαιτέρως μαλθακή σε σχέση με την πλειοψηφία των συλλόγων στη Λα Λίγκα. Το μπάτζετ της άγγιζε μετά βίας τα 50 εκατομμύρια ευρώ, παρόλα αυτά αυτό δεν εμπόδισε τον Άντονι Ιραόλα να κάνει τους ταπεινούς φίλους του συλλόγου να ονειρευτούν μία θέση που οδηγεί στην Ευρώπη.
Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
«Εδώ δεν υπάρχουν θαύματα», είχε δηλώσει ο Ιραόλα όντας προπονητής της Ράγιο, αλλά η ομάδα από το μικρό προάστιο της ισπανικής πρωτεύουσας πραγματοποίησε ένα μικρό θαύμα τα τελευταία δύο χρόνια, βάζοντας πολύ δύσκολα στους «γίγαντες» του ισπανικού ποδοσφαίρου, νικώντας Μπαρτσελόνα -όχι μία, αλλά τρεις φορές- και Ρεάλ Μαδρίτης. Αν κάποιος συνυπολογίσει πως η ομάδα από το Βαγιέκας, σε διάστημα τριών ετών και υπό τις οδηγίες του Ιραόλα, αγόρασε μόλις έξι ποδοσφαιριστές και μάλιστα ξοδεύοντας μόλις δύο εκατομμύρια ευρώ έκαστος, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα.
Ο Ιραόλα, έπειτα από μεγάλο και εκτενές «σαφάρι», αρκέστηκε σε ελεύθερους και σε δανεικούς ποδοσφαιριστές -βλέπε Ρανταμέλ Φαλκάο- με σκοπό να συμμαζέψει τα δυσχερή οικονομικά του συλλόγου. Το πλάνο πέτυχε απολύτως και ο ίδιος δήλωσε πως ήταν πολύ τυχερός που βρέθηκε να δουλέψει με ποδοσφαιριστές διψασμένους να πετύχουν από την πρώτη ημέρα. Τυχερός όπως δηλώνει, αλλά μάλλον και κάτι παραπάνω από ικανός.
Το όνομα του 40χρονου Βάσκου δεν «έπαιξε» για πρώτη φορά στο νησί. Τον Φεβρουάριο αυτού του χρόνου, σε μία προσπάθεια της Λιντς Γιουνάϊτεντ να σώσει τη παρτίδα, οι άνθρωποι των «Παγωνιών» προσέγγισαν τον Ιραόλα ως αντικαστάτη του Τζέσι Μαρς. Η συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών δεν ήρθε ποτέ, παρότι πολλά και έγκυρα δημοσιεύματα έκαναν λόγο για επιθυμία του προπονητή να κοουτσάρει ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ.
Η διοίκηση της Ράγιο Βαγιεκάνο άσκησε ασφυκτικό πρέσινγκ στον Ιραόλα και εν τέλει ο Βάσκος αποφάσισε να μείνει μέχρι και το τέλος της φετινής χρονιάς, σεβόμενος τον σύλλογο και το γεγονός πως η δουλειά του εκτιμήθηκε και με το παραπάνω από την διοίκηση και τον κόσμο. Οι διαπραγματεύσεις με τη Λιντς συνεχίστηκαν αρκετές ημέρες μέχρι που ο Βάσκος, έπειτα από συνομιλία που είχε με τη Ράγιο, έκανε γνωστό πως θα αποχωρήσει από το Βαγιέκας μόνο μετά το πέρας της χρονιάς και τα «Παγώνια» αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε μία λύση ανάγκης για να λύσουν τον προπονητικό τους «γρίφο», κάτι που αποδείχθηκε πολύ λάθος.
«Με χαροποίησε ιδιαιτέρως το γεγονός πως η Λιντς έκανε τα πάντα να με προσλάβει και το εκτιμώ. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο και μακράν το πιο πλούσιο. Δεν ξέρω εάν θα έχω την ευκαιρία να κοουτσάρω μία ομάδα εκεί. Δεν μπορώ να έχω μακροπρόθεσμα πλάνα σαν προπονητής, πρέπει να σκέφτομαι βραχυπρόθεσμα και για την ώρα βρίσκομαι στη Ράγιο. Θα εξετάσω τις επιλογές μου τον Ιούνιο που τελειώνει το συμβόλαιο μου», είχε αναφέρει σε συνέντευξη του σε ισπανικά μέσα λίγο μετά την επισημοποίηση της παραμονής του στο Βαγιέκας.
Τελικά το όνειρο θα πάρει σάρκα και οστά, ο 40χρονος θα βρεθεί σε πάγκο ομάδας Πρέμιερ Λιγκ και θα συνεχίσει να ακολουθεί τα χνάρια του αγαπημένου του μέντορα που ακούει στο όνομα Μαρσέλο Μπιέλσα. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον «Ελ Λόκο». Πόσοι και πόσοι νέοι προπονητές έχουν δηλώσει τον θαυμασμό τους προς το πρόσωπο του Μπιέλσα και πόσοι εξ’αυτών έχουν αντιγράψει στοιχεία της προπονητικής του τακτικής. Ο Ιραόλα είναι ένας εξ’αυτών, μιας και είχε την τύχη να βρεθεί στο πλευρό του Μπιέλσα όντας ποδοσφαιριστής, όταν για δύο χρόνια ο Αργεντινός βρέθηκε στον πάγκο της Αθλέτικ Μπιλμπάο και είχε ως βασικό δεξιό οπισθοφύλακα τον νυν προπονητή της Μπόρνμουθ.
«Ήμουν πολύ τυχερός που τον είχα προπονητή για δύο χρόνια. Έχει μία τελείως διαφορετική οπτική για το ποδόσφαιρο και μου δίδαξε πολλά. Χρησιμοποίησα πολλές τεχνικές και τακτικές που έμαθα από τον Μαρσέλο (Μπιέλσα), ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Οι ομάδες του έχουν μία τρομερή δυναμική και είναι πάντα διατεθειμένος να αποδεχθεί κάθε επιθετική «αλχημεία».
Όπως και ο δάσκαλος, έτσι και ο μαθητής υιοθέτησε αυτό το επιθετικό στυλ και το εφάρμοσε για τρία συναπτά έτη στη Ράγιο Βαγιεκάνο, η οποία είχε μία ιδιαίτερη ευχέρεια στο κάουντερ-ατάκ και στον τρόπο με τον οποίο κατάφερνε να κόβει στη μέση την αντίπαλη άμυνα. Το ποδόσφαιρο του Ιραόλα χαρακτηρίστηκε από ορισμένους Ισπανούς αναλυτές ως «ροκ εν ρολ», ως μία οργανωμένη ορχήστρα που παίζει ακατάπαυστα σε υψηλό τέμπο. Αμέτρητα τρεξίματα, πολλές κερδισμένες μπάλες στο αντίπαλο μισό χάρη στην υψηλή πίεση και πάρα πολλά ρίσκα σε πάσες και ατομικές ενέργειες. Το λεγόμενο μπιλντ-απ πάντα ξεκινάει από την αμυντική δυάδα, οι μακρινές μπαλιές λείπουν και τα μπακ έχουν τη τάση να μαρκάρουν ιδιαιτέρως ψηλά, εμφανιζόμενα ακόμα και ως εσωτερικοί μέσοι.
Παρότι αγωνίστηκε ως αμυντικός καθ’όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, δεν τον ενοχλεί τόσο να δεχθεί τέρμα. Είναι προπονητής που θα εκτιμήσει περισσότερο την επιθετική αρετή και τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα θα προσπαθήσει να «πνίξει» τον αντίπαλο. Θέλει να βλέπει τους παίκτες του με την μπάλα στα πόδια και να ασκούν ένα ασφυκτικό πρέσινγκ που ξεκινάει από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του αντιπάλου.
Άλλωστε, τα φετινά νούμερα της Ράγιο στη Λα Λίγκα μιλάνε από μόνα τους όπως εμφανίζονται στο παραπάνω γράφημα. Αναλογιστείτε για το τι περίπτωση προπονητή μιλάμε και για το τι τακτική αρέσκεται να ακολουθεί όταν οι Μαδριλένοι βρίσκονται στις υψηλότερες θέσεις κερδισμένης κατοχής στο αντίπαλο μισό και όταν μία ομάδα όπως αυτή του Βαγιέκας κατορθώνει να τελειώνει τον «μαραθώνιο» της Λα Λίγκα με μέσο όρο κατοχή μπάλας κοντά στο 52 τοις εκατό. Πολύ υψηλό, ακραίο.
Η φιλοσοφία του είναι συγκεκριμένη και αρκετά απαιτητική ώστε να αποτυπωθεί ακριβώς στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και γι’αυτό τον λόγο ο ίδιος είναι πολύ αυστηρός με τους ποδοσφαιριστές του. Αν και είναι μία ήρεμη και εσωστρεφής προσωπικότητα μακριά από έντονες εκδηλώσεις, δεν διστάζει να φερθεί σκληρά σε οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή του, ζητώντας πάντα το 100 τοις εκατό από τον ίδιο. Παθιάζεται πάρα πολύ, ειδικά από μία ζεστή οπαδική ατμόσφαιρα και γι’αυτό κατάφερε να ταιριάξει γάντι στη Μαδρίτη, σε μία ομάδα εργατικής τάξης με περήφανους και σκληροπυρηνικούς οπαδούς.
«Τη μία Κυριακή παίζουμε κόντρα σε μία κορυφαία ομάδα, τη κερδίζουμε και μετά έχουμε ξεκούραση. Όχι, δεν λειτουργεί έτσι. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος συνέχεια, έτοιμος για την επόμενη μάχη. Πρέπει να το αποδεικνύεις συνέχεια, σε κάθε σεζόν και τέτοιους παίκτες αγαπώ».
Από τη νέα χρονιά θα βρίσκεται στον Αγγλικό νότο και το πανέμορφο Μπόρνμουθ, με σκοπό να διαψεύσει όλους αυτούς που αμφισβήτησαν τη πρόσληψη του μετά τη ταραχώδη φυγή του Γκάρι Ο’Νιλ και να αποδείξει πως έχει τα εχέγγυα να μπει στη λίστα των ανερχόμενων κόουτς παρέα με τους έτερους δύο «συμμαθητές» του, Μικέλ Αρτέρα και Τσάμπι Αλόνσο.
