Με αφορμή τον παγκόσμιο θαυμασμό που προκάλεσε η είδηση της ανανέωσης του συμβολαίου του 51χρονου (!) Kazuyoshi Miura, γυρνάμε τον χρόνο πίσω και θυμόμαστε την περίπτωση του Dave Beasant, που στα 56 του βρέθηκε σε αγώνα της Football League.
O Dave Beasant δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τερματοφύλακας. Μπορεί να μην είναι γνωστός στο ευρύ κοινό, όμως έχει μερικά ενδιαφέροντα ρεκόρ στο ενεργητικό του. Στον θρυλικό τελικό του FA Cup το 1988 έγινε ο πρώτος πορτιέρο στην ιστορία, που φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε τελικό και στην συνέχεια ο πρώτος που αποκρούει πέναλτι σε κανονική διάρκεια, οδηγώντας την «Crazy Gang» της Wimbledon σε έναν μεγαλειώδη θρίαμβο απέναντι στην ισχυρή Liverpool.
Το τελευταίο του ρεκόρ όμως συνέβη μόλις τον Μάιο του 2015, όταν μπήκε στην αποστολή της Stevenage, στην οποία εργαζόταν ως προπονητής τερματοφυλάκων, σε ηλικία 56 ετών και 51 ημερών, και έγινε ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής στην Αγγλία, που βρίσκεται σε φύλλο επαγγελματικού αγώνα. Με αυτή του την επίδοση ξεπέρασε δύο μεγάλους θρύλους του βρετανικού ποδοσφαίρου, τους Neil McBain και Sir Stanley Matthews, με την διαφορά πως αυτοί είχαν όντως αγωνιστεί και δεν είχαν μείνει στον πάγκο.
Ο McBain, πρώην Σκωτσέζος διεθνής αμυντικός μέσος, όντας παίκτης-προπονητής στην νεοφώτιστη στην Football League, New Brighton, μετά από μία κρίση τραυματισμών αναγκάστηκε να αγωνιστεί σε ηλικία 51 ετών και 120 ημερών ως τερματοφύλακας (!), ενώ ο Matthews μετά την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας στα 40 (!) του, έγινε ο γηραιότερος Άγγλος, που αγωνίζεται επαγγελματικά, φορώντας την φανέλα της Stoke σε ηλικία 50 ετών και πέντε ημερών κι ενώ ήδη είχε χριστεί ιππότης -ο μοναδικός εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που το έχει καταφέρει-!
Μάλιστα, λόγω αυτού η είδηση της ανανέωσης συμβολαίου του Kazuyoshi Miura έχει και αγγλικό αντίκτυπο, αφού πριν δύο χρόνια ο Ιάπωνας επιθετικός του πήρε το ρεκόρ του γηραιότερου σκόρερ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, που κρατούσε για παραπάνω από πενήντα χρόνια! Γυρίζοντας πίσω στον Beasant να αναφέρουμε πως μέχρι και σήμερα είναι ο τελευταίος που έχει επαγγελματική συμμετοχή στην Αγγλία και έχει γεννηθεί στην δεκαετία του ’50, φορώντας την φανέλα της Brighton την σεζόν 2002/03.
Ο πρώην διεθνής πορτιέρο -έχει δύο επίσημες συμμετοχές με την Εθνική Αγγλίας-, που στις 20 Μαρτίου θα κλείσει τα 60, ξεκίνησε από την άσημη Edgware Town για να κάνει καριέρα αγωνιζόμενος με τις Wimbledon, Chelsea και Nottingham Forest, πριν αποσυρθεί τελικά τον Ιούνιο του 2004, όταν και άνηκε στο δυναμικό της Fulham. Όπως κάθε τερματοφύλακας που σέβεται τον εαυτό του υπήρξε εκκεντρικός με κορυφαίες του στιγμές την απόφαση να γιορτάσει με τους συμπαίκτες του στις pubs του Λονδίνου μια μέρα πριν τον τελικό κυπέλλου του 1988, να ρίξει ένα μπολ με σαλάτα πάνω στο πόδι του στην προετοιμασία της Chelsea την σεζόν 1993/94, τραυματίζοντας σοβαρά τον τένοντα του μεγάλου του δαχτύλου, και φυσικά να νοσταλγήσει το άθλημα και να εμφανιστεί στην Sunday League με την North Greenford United στα 53 του!
Έπειτα από όλες τις «τρέλες» αποφάσισε να γίνει προπονητής -σήμερα είναι μέλος του τεχνικού επιτελείου της Reading-, με πρώτο του σταθμό την Stevenage, στην οποία αγωνιζόταν ο γιος του Sam, φυσικά στην ίδια θέση με τον ίδιο. Με περάσματα από τις ακαδημίες της Chelsea, τον Ολυμπιακό Λευκωσίας (!) και συλλόγους της non-league, ο υιός Beasant δεν έδειχνε να μπορεί να κάνει την καριέρα του πατέρα του, αλλά η Stevenage, που μόλις είχε υποβιβαστεί στην League Two, αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία.
Εκεί σε μια αμφιλεγόμενη απόφαση του προπονητή Graham Westley, ο σύλλογος πορεύεται όλη την χρονιά με μόλις δύο τερματοφύλακες, θεωρώντας πως κάποιος από τις ακαδημίες μπορεί να βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης. Η ομάδα κυνηγά την άνοδο εξαρχής και όταν ο Sam τραυματίζεται για πρώτη φορά τον Οκτώβριο, ο Dave παίρνει τα γάντια του γιου του στην προπόνηση και παθιασμένος πραγματοποιεί σωρεία επεμβάσεων στο οικογενειακό διπλό, εντυπωσιάζοντας τους πάντες.
Ήδη μέχρι το τέλος της χρονιάς βρίσκεται δύο φορές στην αποστολή, όμως το αποκορύφωμα θα έρθει στις 10 Μαΐου του 2015 στον ημιτελικό των play-off ανόδου απέναντι στην Southend, όταν ο Beasant που ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα δεν είναι ο νεότερος, αλλά ο πρεσβύτερος, που βγαίνει να κάνει ζέσταμα με τον «πιτσιρικά» Chris Day, που είναι τότε 39 ετών! Το τελικό αποτέλεσμα (1-1) λίγη σημασία έχει, αφού στην ιστορία δεν περνά μόνο ο Dave, αλλά και η Stevenage, που κατεβάζει το γηραιότερο δίδυμο τερματοφυλάκων στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αφού και οι δύο μαζί αγγίζουν τα 95 χρόνια ζωής!
Δυστυχώς εκείνη την χρονιά η αγωνιστική αναγκαιότητα και ο βαθμολογικός αυτοσκοπός δεν επέτρεψαν στον Dave Beasant να αγωνιστεί, αφού πραγματικά δεν υπήρξε στιγμή που η ομάδα να ήταν αδιάφορη, γιατί τότε το ρεκόρ θα είχε ακόμα μεγαλύτερη ισχύ και η ιστορία του θα ήταν σαφώς πιο διάσημη. Ο Sam από την άλλη όπως προβλεπόταν δεν ακολούθησε ποτέ τα χνάρια του πατέρα του και μετά από 15 συμμετοχές στην Cambridge επέστρεψε στην non-league, αγωνιζόμενος σήμερα με την Concord Rangers στην Vanarama National North.
«Το να δουλεύω καθημερινά με τον μπαμπά μου ήταν απολαυστικό. Με βελτίωσε σημαντικά και δεν με πίεσε ποτέ. Πάντα μου έλεγε να χαίρομαι αυτό που κάνω. Μιλούσαμε πολύ πριν τα ματς και με συμβούλευε για τον τρόπο, που έπρεπε να αντιμετωπίσω το καθένα. Χάρηκα όταν πήρε την θέση μου όταν τραυματίστηκα έστω και σε αυτήν την ηλικία, όμως φοβόμουν λίγο μην χρειαστεί πραγματικά να αγωνιστεί, αφού παρά τα χρόνια του μπορεί να αποδείκνυε πως είναι ακόμα καλύτερός μου», θα δηλώσει ο Sam γεμάτος χιούμορ, αλλά και περηφάνια για τον Dave.
