Γεννημένος μέσα στη φρίκη του πολέμου, ο πάντα αδικημένος Έντιν Τζέκο, καλείται απέναντι στην πρώην ομάδα του να δείξει ξανά την αξία του.
17 Μαρτίου, 1986. Στο Σεράγεβο της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ο Μιντάτ και η Μπέλμα Τζέκο βλέπουν την οικογένεια τους να μεγαλώνει κατά ένα μέλος με τη γέννηση του μικρού Έντιν. Αυτός δείχνει από νωρίς την αγάπη του προς το ποδόσφαιρο, κυκλοφορόντας μόνιμα με μια μπάλα, η μοίρα ωστόσο έμελλε να του φέρει αρκετές δυσκολίες στο δρόμο προς τη καταξίωση.
6 Απριλίου, 1992. Τα γεγονότα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας λαμβάνουν ήδη χώρα. Σαν επακόλουθο η Βοσνία-Ερζεγοβίνη που έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία της ένα μήνα νωρίτερα, αναγνωρίζεται διεθνώς. Εκείνη την ημέρα ξεκινάει και η πολιορκία της νέας πρωτεύουσας από τις σέρβικες δυνάμεις. Μια πολιορκία που κράτησε 1.425 (!) μέρες κι αποτελεί τη μεγαλύτερη χρονικά εναντίον πρωτεύουσας στη σύγχρονη ιστορία.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες επιβιώνει η οικογένεια Τζέκο. Ο Έντιν βρίσκει ξανά διέξοδο στο ποδόσφαιρο. Όχι στις ακαδημίες κάποιου ποδοσφαιρικού συλλόγου, αλλά στην αυλή του σπιτιού του, αφού το γήπεδο στο οποίο συνήθως έπαιζε βομβαρδίστηκε λίγη ώρα αφότου η μητέρα του του απαγόρευσε να ξαναπάει σε αυτό. Ο ίδιος, στις λιγοστές αναφορές που έχει κάνει στα παιδικά του χρόνια, περιγράφει αρκετά γλαφυρά τις συνθήκες εκείνης της περιόδου, λέγοντας μάλιστα πως δεν θέλει πλέον να μιλά για αυτές τις στιγμές!
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Βόσνιος άσος βρέθηκε στις ακαδημίες της Ζελιέζνιτσαρ, μια από τις σημαντικές ομάδες του εγχώριου ποδοσφαίρου. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που άκουσε ότι δεν ήταν όσο καλός έπρεπε. Παρά την αρχική του απογοήτευση δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να δουλεύει. Έφτασε ως την ανδρική ομάδα αγωνιζόμενος, παρά το μπόι του (1,93 μ.) ως επιτελικός μέσος. Χωρίς φυσικά να μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα, όταν η τσέχικη Τέπλιτσε προσέφερε 25 χιλιάδες ευρώ για την απόκτηση του, οι ιθύνοντες της ομάδας θεώρησαν πως έπιασαν το… λαχείο, αποδεχόμενοι άμεσα τη πρόταση.
Στην Τσεχία ο Τζέκο έμεινε για δύο χρόνια βελτιώνοντας σημαντικά το τρόπο παιχνιδιού του. Παρά το ύψος είχε αδυναμία στο ψηλό παιχνίδι, κάτι που βελτίωσε εντυπωσιακά στο διάστημα παραμονής του εκεί. Στη δεύτερη του σεζόν σκόραρε 13 φορές σε 30 συμμετοχές, αναγκάζοντας τη Βόλφσμπουργκ να βγάλει από τα ταμεία της τέσσερα εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό της σε ηλικία μόλις 21 ετών. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Μπορεί στην παρθενική του χρονιά να σημείωσε μόλις εννέα γκολ, όμως την επόμενη ήρθε η εκτόξευση. Η σεζόν 2008/09 είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα στην ιστορία των «Λύκων». Ο σύλλογος κατέκτησε το πρώτο τους και μοναδικό πρωτάθλημα στην ως τώρα ιστορία του. Ο Τζέκο πραγματοποίησε μια εξαιρετική σεζόν με 36 γκολ σε 42 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και μαζί με το συμπατριώτη του Ζβέζνταν Μισίμοβιτς και τον Βραζιλιάνο Γκραφίτε συνέθεσαν μια εξαιρετική τριάδα, που διέλυσε κάθε άμυνα. Το όνομα του πλέον βρίσκεται στα υπόψιν μεγάλων συλλόγων. Σαν απόδειξη πως η προηγούμενη σεζόν δεν ήταν πυροτέχνημα, ο Τζέκο παρά τη μέτρια πορεία της ομάδας του (8η θέση) τελειώνει την επόμενη ως πρώτος σκόρερ της λίγκας με 22 τέρματα και συνολικά 29 σε όλες τις διοργανώσεις!
Το καλοκαίρι του 2010 οι κρούσεις στη Βόλφσμουργκ για την απόκτηση του ήταν αρκετές, με τους Γερμανούς όμως να εμφανίζονται απρόθυμοι να τον πουλήσουν. Εν τέλει με μερικούς μήνες καθυστέρηση, τον Ιανουάριο του 2011, η Μάντσεστερ Σίτι θα τον αποκτήσει πληρώνοντας 37 εκατομμύρια ευρώ, κάνοντας τον τη πιο ακριβή πώληση παίκτη από την Μπουντεσλίγκα έως τότε.
Στην Αγγλία για άλλη μία φορά αντιμετώπισε τη κριτική του κόσμου, παρά το γεγονός πως ήταν παρών σε κάθε μεγάλη στιγμή της ομάδας. Καταλυτικός όποτε χρειάστηκε γνωρίζοντας την αποθέωση από συμπαίκτες και προπονητές, όπως ο Μανουέλ Πελεγκρίνι που είπε χαρακτηριστικά «είναι ο καλύτερος παίκτης που έχω προπονήσει». Αν και σκοράρει με συνέπεια η παρουσία του Κουν Αγουέρο στην ομάδα του στερεί τη δυνατότητα να γίνει βασικός, καθώς ο Αργεντινός είναι αναντικατάστατος για τη Σίτι. Μπορεί ο Τύπος ποτέ να μην τον «αγάπησε» όμως ο ίδιος θα βρίσκεται για πάντα στο πάνθεον του συλλόγου. Σίγουρα εκείνο το γκολ του Αγουέρο απέναντι στη ΚΠΡ, που έδωσε το πρωτάθλημα στους «Πολίτες», έχει πάρει τη δόξα, όμως αυτό που έχει τη… χάρη είναι η φοβερή κεφαλιά του Βόσνιου στο 92′, που έβαλε την ομάδα στο παιχνίδι.
Παράλληλα με την θητεία του στο Μάντσεστερ, ο Τζέκο γνώρισε την αποθέωση στην πατρίδα του, καθώς η εθνική ομάδα της χώρας του βίωσε μια «χρυσή» περίοδο. Μιλάμε φυσικά για τη πρόκριση στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία, με τον υψηλόσωμο φορ να σκοράρει δέκα γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια, τα δύο απέναντι στην εθνική μας μάλιστα στην νίκη των Βόσνιων με 3-1. Ο Τζέκο αναδείχθηκε σε εθνικό ήρωα με το προσωνύμιο «βοσνιακό διαμάντι» να τον ακολουθεί παντού!
Αφού σκόραρε 72 φορές για τους «Πολίτες», κυρίως αγωνιζόμενος ως αλλαγή, το 2016 αποχαιρέτησε ως φίλος για να συνεχίσει στη Ρόμα. Εκεί βρισκόταν ήδη έναν χρόνο ως δανεικός και τα μόλις οκτώ γκολ του, είχαν κάνει πολλούς να τον αμφισβητήσουν ξανά και να αντιταχθούν της μεταγραφής. Ο ίδιος όμως δεν έδωσε βάση σε όσους έλεγαν πως είναι τελειωμένος, σκοράροντας, σαν μόνιμο πια μέλος της ομάδας, 29 γκολ και οδηγώντας την στη 2η θέση και τους 87 βαθμούς, μόλις τέσσερις πίσω από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους.
Την επόμενη σεζόν, αν και οι επιδόσεις του περιορίστηκαν στα 16 τέρματα (διόλου κακό νούμερο), ο ίδιος θα γράψει ιστορία, αφού στους συγκλονιστικούς προημιτελικούς κόντρα στη Μπαρτσελόνα θα σκοράρει δύο φορές, από μία σε κάθε παιχνίδι, ενώ θα κερδίσει κι ένα πέναλτι για τους Ρωμαίους. Εν τέλει μπορεί να μην κέρδισε κάποιον τίτλο στην «Αιώνια Πόλη», όμως κέρδισε την εκτίμηση του κόσμου, που εκτίμησε τα συνολικά 119 του γκολ στην εξαετία του εκεί.
Έχοντας φτάσει αισίως στα 35, το καλοκαίρι του 2021 η πρωταθλήτρια Ίντερ τον αποκτά με ένα ποσό περίπου τριών εκατομμυρίων ευρώ. Σκοπός της είναι να αντικαταστήσει τον Ρομελού Λουκάκου, που έχει γυρίσει στην Τσέλσι και να βοηθήσει στη διατήρηση των σκήπτρων του πρωταθλήματος. Οι «Νερατζούρι» είναι εκπληκτικοί επιθετικά όλη τη σεζόν πετυχαίνοντας συνολικά 84 τέρματα, όμως το πρωτάθλημα θα χαθεί στο νήμα από τη Μίλαν. Ο ίδιος πραγματοποιεί μία μεστή σεζόν με 17 γκολ και εννέα ασίστ – δείγμα πως παραμένει σε καλό επίπεδο παρά τα χρόνια του.
Και φτάνουμε στο σήμερα… Ο Τζέκο μπορεί πια να μην σκοράρει τόσο συχνά, όμως υπηρετεί όποιον ρόλο του ζητηθεί μέσα στο γήπεδο, βγαίνοντας από το μονοδιάστατο ρόλο του «target man». Έχει συνεισφέρει σημαντικά στη κατάκτηση του Σούπερ Καπ, του Κόπα Ιτάλια, χωρίς μάλιστα να σκοράρει, ενώ αποτελεί και πρώτο σκόρερ της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ (4 γκολ), στον δρόμο για τον τελικό της Κωνσταντινούπολης. Εκεί η Ίντερ θα ψάξει τον δεύτερο τίτλο της στον θεσμό και ο Βόσνιος τον πρώτο του ευρωπαϊκό, κόντρα στην πρώην ομάδα του, την αήττητη φέτος στην διοργάνωση, αρμάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα!
Ο Έντιν Τζέκο τα τελευταία 15 χρόνια έχει σταθερά διψήφιο αριθμό τερμάτων (μόνο την τελευταία του σεζόν στη Σίτι δεν τα κατάφερε, σε 22 μόλις συμμετοχές), αλλά έχει αμφισβητηθεί ξανά και ξανά, όντας ένας από τους πλέον υποτιμημένους επιθετικούς της γενιάς του. Ο ίδιος δεν αποθαρρύνθηκε όταν έσκαγαν… βόμβες δίπλα στην παιδική του μπάλα κι αύριο θέλει να αποκτήσει άλλο ένα λαμπρό «πολεμικό» παράσημο, αντιστεκόμενος απέναντι στο ισχυρό φαβορί!
