Δύο μήνες μετά τον τραγικό θάνατο του Ταϊλανδού ιδιοκτήτη της Λέστερ, Βιτσάι Σριβανταναπράμπα, μια πραγματικά «παραμυθένια» ιστορία έκανε την εμφάνισή της, επιβεβαιώνοντας την γενναιοδωρία και καλοσύνη του αδικοχαμένου επιχειρηματία.
Το ποδόσφαιρο είναι και θέμα τύχης. Μπορεί το κορυφαίο ταλέντο του κόσμου να χαθεί και να ξεχαστεί, μεγαλωμένο σε ακατάλληλο περιβάλλον. Όπως επίσης ένας μέτριος παίκτης να αναδειχθεί στα χέρια ενός ικανού προπονητή ή να γίνει χρήσιμο «εργαλείο», προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις του απαιτητικού σύγχρονου ποδοσφαίρου. Τι ακριβώς είναι ο ήρωας της ιστορίας μας, Νταβίντε Λορέντζο, δεν εχει και τόση σημασία. Όμως χάρη στον Βιτσάι Σριβανταναπράμπα, βρέθηκε από το πουθενά να δοκιμαστεί στη Λέστερ και να γίνει επίσημα παίκτης της.
Λίγες εβδομάδες πριν τον απροσδόκητο χαμό του, ο ιδιοκτήτης των «Αλεπούδων» γευμάτιζε στην γαλλική Νίκαια με ένα γκρουπ επιχειρηματιών στο βραβευμένο εστιατόριο Petite Maison, όταν ένας Ιταλός σερβιτόρος τον αναγνώρισε και πριν καν την ολοκλήρωση της παραγγελίας έπιασε μαζί του ποδοσφαιρική κουβεντούλα. Ο Νταβίντε Λορέντζο, πριν πιάσει τον «δίσκο» είδε τα όνειρά του για μια καριέρα στον χώρο να σβήνουν σταδιακά. Μάλιστα ο 24χρονος τότε δεν ήταν κάποιος που θα τον αποθάρρυνε η πρώτη δυσκολία.
Οι ξένοιαστες παιδικές μέρες στις ακαδημίες της Γιουβέντους, έδωσαν την θέση τους σε μια πραγματική ποδοσφαιρική «οδύσσεια», με τον νεαρό Ιταλό να ψάχνει μια «Ιθάκη» σε περιοχές όπως η Μάλτα, το Βέλγιο και η Νορβηγία. Και δεν συζητάμε για κορυφαίες ομάδες, αλλά έστω για ένα φτωχό συμβόλαιο σε μικρομεσάιο σύλλογο. Όταν κι αυτές οι προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν ο Λορέντζο έφτασε στην απόφαση να ταξιδέψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, με σκοπό να δοκιμαστεί από τις Νιου Γιορκ Ρέντμπουλ και Νιου Γιορκ Κόσμος.
Με την τουριστική του βίζα να μην έχει μακρά διάρκεια και τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν, οι ομάδες της Νέας Υόρκης δεν πείστηκαν από τις ικανότητές του και μετά από εβδομάδες προπονήσεων τον έστειλαν «πακέτο» πίσω στην Ευρώπη. Απογοητευμένος και ρημαγμένος οικονομικά, ο 24χρονος έφτασε στην οριστική (;) απόφαση να σταματήσει να κυνηγάει το ποδόσφαιρο, αφού όταν μετακόμισε στη Νίκαια για να ζήσει μαζί με την σύντροφό του, δεν βρήκε ούτε με μια τοπική ομάδα κι έτσι έπιασε προσωρινά δουλειά ως σερβιτόρος.
Αυτήν την, όχι και τόσο, σύντομη διαδρομή είχε εξιστορήσει ο Λορέντζο στον ιδιοκτήτη της Λέστερ πριν φτάσουν καν τα ορεκτικά! Το λυπηρό «παραμύθι» γοήτευσε τον αυτοδημιούργητο επιχειρηματία και του προτείνει να τον βοηθήσει. Προς θεού δεν ήταν τρελός να τον θεωρήσει άμεσα ικανό για την Λέστερ, αλλά μέσω δοκιμής με τους κορυφαίους προπονητές των «Αλεπούδων» θα τον αξιολογούσε σωστά ώστε να του εξασφαλίσει ένα συμβόλαιο, με τα έτερα -αδερφά- σωματεία του Βιτσάι Σριβανταναπράμπα. Την βελγική Λέουβεν και την ταϊλανδέζικη Άρμι Γιουνάιτεντ, αμφότεροι σύλλογοι δεύτερης κατηγορίας.
«Τον αναγνώρισα αμέσως και δεν κρατήθηκα για να μην του πω για το ποδόσφαιρο. Όταν του ανέφερα πως είμαι απόφοιτος των ακαδημιών της Γιουβέντους, με κοίταξε περίεργα και ρώτησε τότε τι κάνω εδώ σαν σερβιτόρος. Έτσι απλά του ξεφούρνισα όλη μου την ζωή, πάντα αυτό κάνω. Του είπα για τις δοκιμές, τις δεύτερες ομάδες και όλες μου τις απογοητεύσεις. Τον έκανα να παθιαστεί και μου είπε πως η ιστορία μου είναι πραγματικά απίστευτη».
«Πριν έναν χρόνο δεν ήξερα ούτε λέξη στα αγγλικά, όμως τα έμαθα κατά την διαμονή μου στην Νέα Υόρκη. Εκεί δεν τα κατάφερα, όμως χωρίς αυτό το πέρασμα δεν θα μπορούσα να πω στον Βιτσάι την ιστορία μου. Μπάλα δεν έπαιξα, όμως μιλάω πια τέσσερις γλώσσες. Το σκέφτηκε για λίγο και με ρώτησε αν θα ήμουν πρόθυμος να πάω στο Βέλγιο ή και στην Ταϊλάνδη για να αγωνιστώ. Του απάντησα πως θα πήγαινα οπουδήποτε, όμως χρειάζομαι λίγο χρόνο να προπονηθώ και να ανακτήσω κάποια φυσική κατάσταση», θυμάται χαρακτηριστικά ο Λορέντζο για την συνάντηση, που του άλλαξε την ζωή.
Η υπόσχεση του Σριβανταναπράμπα αποδείχθηκε αληθινή και τρεις ημέρες μετά ο Ιταλός έλαβε επίσημη πρόσκληση για προπόνηση με την Λέστερ στο Μπελβουάρ Ντράιβ. Εκεί βρέθηκε να αλλάζει πάσες με τον Άντριεν Σίλβα και τον Παπί Μεντί, να μαρκάρεται από τον Γιονάν Μπεναλουάν και να συζητά με τον Τζέιμι Βάρντι, που ενθουσιάστηκε με την ιστορία του, ενθυμούμενος την δικιά του απίστευτη «αναρρίχηση» στην κορυφή. Μάλιστα, μετά από λίγες εβδομάδες ο Κλοντ Πιέλ τον κάλεσε για να του μιλήσει προσωπικά.
«Μου είπε ότι τους έχω εκπλήσσει και να συνεχίσω έτσι. Η ποιότητα μου και η επιθυμία είχαν γίνει αντιληπτές, όμως ήμουν ακόμα πίσω σε φυσική κατάσταση. Μοιάζει σαν όνειρο όλο αυτό. Πριν ένα μήνα θα έδινα τα πάντα για να έπαιζα σε μια ομάδα της τρίτης κατηγορίας στην Ιταλία, όμως αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία. Πάντα το πίστευα και το ίδιο έκανε και ο μέντορας μου, Τζενάρο Ρούσο, που δεν με άφησε ποτέ μόνο μου. Του χρωστάω τα πάντα».
Τελικά στις 20 Δεκεμβρίου το «παραμύθι» απέκτησε ένα μικρό «happy end», αφού η Λέστερ προσέφερε στον Ιταλό ένα τυπικό συμβόλαιο μικρής διάρκειας, που του έδωσε την δυνατότητα να συνεχίσει να προπονείται και να αγωνιστεί κανονικά με την Κ-23 για τις υποχρεώσεις της Πρέμιερ Λιγκ 2. Δυστυχώς για τον Λορέντζο η ποδοσφαιρική του περιπέτεια στην Αγγλία δεν είχε ιδιαίτερη δράση, με τα ίχνη του έκτοτε να έχουν χαθεί και πιθανότατα να ζει μια ζωή μακρυά από το -επαγγελματικό- ποδόσφαιρο. Ο Σριβανταναπράμπα πάντως έκανε κάτι γι’ αυτόν, που ποτε δεν πρόκειται να ξεχάσει, κάτι που δεν θα περνούσε καν από το μυαλό των προέδρων που έχουμε συνηθίσει να κυβερνούν με το έτσι-θέλω το σύγχρονο ποδόσφαιρο!
«Είναι μια συγκινητική ιστορία. Συνάντησε τον πρόεδρό μας σε ένα εστιατόριο και του είπε για το ποδοσφαιρικό του όνειρο. Γνωρίζω προσωπικά πως ο Βιτσάι ενθουσιαζόταν με τέτοιες περιπτώσεις και αποφάσισε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του Νταβίντε, δίνοντας του μια δοκιμή με εμάς και ενθαρρύνοντάς τον να βάλει τα δυνατά του. Με ικανοποίησε και του έδωσα συμβόλαιο. Δεν είχε προπονηθεί για έναν χρόνο και τώρα το κάνει καθημερινά με την Κ-23. Όταν είναι έτοιμος μπορεί να του δώσουμε χρόνο μέσω κάποιου δανεισμού και γιατί όχι και με την πρώτη ομάδα. Είναι από τις ιστορίες που μας δημιουργούν έντονα συναισθήματα», είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο Πιελ.
