Ίσως έπρεπε, αγάπη μου να φύγεις…

Αναμφίβολα ο Mauricio Pochettino ήταν ένας από τους μεγαλύτερους τεχνικούς στην ιστορία της Tottenham. Αναβάθμισε την ομάδα, αναβαθμίστηκε ο ίδιος και οριστικά χθες το βράδυ ένας τεράστιος κύκλος έκλεισε. Ένας κύκλος που ίσως έπρεπε να είχε κλείσει λίγο νωρίτερα.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΔΟΞΑ

Ήταν 27 Μαΐου 2014, όταν η Tottenham προσέλαβε τον Αργεντίνο τεχνικό με την ελπίδα ότι η ομάδα θα ξαναβρεί το χαμένο της «άστρο». Μια ομάδα η οποία είχε καταλήξει σε έρμαιο των αποτυχημένων μεταγραφών από την πώληση του Gareth Bale αλλά και προπονητών αφού οι Andre Villas-Boas και Tim Sherwood στάθηκαν ανίκανοι να «νοικοκυρέψουν» την ομάδα.

 

 

Ο πολυαγαπημένος «Poch» παρουσίασε την σεζόν 2014-15 μια Tottenhamη οποία στηριζόταν πάνω στο πετυχημένο πλάνο ποδοσφαίρου της Southampton. Στηριζόμενη κυρίως στα δικά της παιδιά αλλά και σε στοχευμένες μεταγραφές όπως του Dele Alli και του Eric Dier, κατάφερε να τερματίσει στην πέμπτη θέση χάνοντας ελάχιστα το εισιτήριο του Champions League. Έκτοτε «το νερό μπήκε στο αυλάκι» μόνο του. Κατάφερε να «νοικοκυρέψει» τα οικονομικά σε πολύ μεγάλο βαθμό, ξεφορτώθηκε την «σκαρταδούρα» των αποτυχημένων μεταγραφών και συνέχιζε με πίστη στη δουλειά του να χτίζει την δική του Tottenham.

Χρόνο με τον χρόνο η ομάδα βελτιωνόταν. Έχοντας κατά βάση τον ίδιο κορμό –με μερικές προσθαφαιρέσεις κάθε σεζόν- η ομάδα έπαιζε το ποδόσφαιρο του Pochettino, τόσο καλά που δεν ήταν λίγες οι φορές που νόμιζες ότι είναι ομάδα από PlayStation. Στην τόσο καλή ομοιογένεια, κολλούσαν άψογα οι νέοι παίκτες, υιοθετώντας άμεσα την νοοτροπία του Αργεντίνου.

 

 

Για να σας δώσω να καταλάβετε με αριθμούς, οι Christian Eriksen, Harry Kane, Son-Heung-Min, Eric Dier, Hugo Lloris και Jan Vertonghen χρησιμοποιήθηκαν από τον πρώην πλέον προπονητή των «Σπιρουνιών» σε πάνω από 200 παιχνίδια, ενώ από κοντά τους βρίσκεται και ο Dele Alli με 194 παιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι κατά 7/11 η ομάδα παρέμενε σχετικά ίδια. Μόνο τέσσερις παίκτες από την βασική ενδεκάδα εναλλάσσονταν και αυτοί ήταν οι Toby Alderweireld, Erik Lamela που σταδιακά αντικαταστάθηκαν από τους Davinson Sanchez και Lucas Moura αντίστοιχα.

Παράλληλα οι μεταγραφές ήταν τόσο στοχευμένες που οι περισσότερες εξ’αυτών συνεχίζουν ακόμα στον σύλλογο, ενώ ιδιαίτερο χάρισμα έδειχνε στην σωστή χρήση του rotation παίρνοντας το 110% από παίκτες που δεν υπολόγιζε στα πλάνα του. Τι ακριβώς εννοώ; Όταν ανέλαβε την Tottenham, το ίδιο καλοκαίρι κατάφερε να πουλήσει τους Livermore, Falque, Dawson, Assou-Ekotto, Coulibaly, Naughton, Sandro και Zeki Fryers. Παρόλα αυτά έμειναν σαν «παρακαταθήκη» παίκτες όπως οι Younes Kaboul, Vlad Chiriches, Etienne Capoue, Benjamin Stambouli και Emmanouel Adebayor. Τους κράτησε για μια ολόκληρη σεζόν, τους χρησιμοποίησε σε ρόλο rotation και τα αποτελέσματα στο τέλος της σεζόν ήταν εντυπωσιακά. Όλοι μαζί στο τέλος της σεζόν απέφεραν στον σύλλογο σχεδόν 30 εκατομμύρια.

 

 

Με την πάροδο της θητείας του η ομάδα άφηνε τον «χάρτινο» χαρακτήρα της, γινόταν όλο και πιο «refuse to lose» σύλλογος και επιτέλους εκμεταλλεύτηκαν την αποδυνάμωση της Arsenal και έγιναν εκείνοι το «αφεντικό» της μεταξύ τους κόντρας. Τα «Σπιρούνια» έγιναν μια σίγουρη ομάδα της πρώτης τετράδας και απέκτησαν «μέταλλο» νικητή. Είχαν βρει την δική τους ταυτότητα μέχρι που ήρθε η περυσινή σεζόν.

Η κατασκευή του νέου γηπέδου δεν άφηνε στον Levy πολλά περιθώρια για μεταγραφές. Έτσι πάρθηκε μια ιστορική απόφαση. Με τους παίκτες «σκασμένους» από το Μουντιάλ της Ρωσίας, η ομάδα θα πορευόταν στο πρωτάθλημα χωρίς μεταγραφές. Παράλληλα είχε να διαχειριστεί και την απώλεια του Mousa Dembele ο οποίος αποχώρησε για την Κίνα. Όλα έδειχναν ότι η χρονιά δεν θα ήταν ανάλογη με τις προηγούμενες και η ομάδα θα έκανε ένα μικρό «διάλειμμα» από τις κορυφαίες θέσεις. Όμως μέσα από την εντυπωσιακή δουλειά όλων η ομάδα όχι μόνο τερμάτισε τέταρτη αλλά έφτασε και στον τελικό του Champions League ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΞΟΔΕΨΕΙ ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ, την ώρα που άλλες ρίχνουν τα εκατομμύρια με το τσουβάλι κάθε χρόνο!

 

Lloris

 

Και εκεί ακριβώς έπρεπε να είναι το τέλος του Pochettino στην Tottenham. Μετά τον τελικό του Champions League. Καλώς ή κακώς η ζωή δεν είναι Football Manager. O Pochettino έκανε την ομάδα να ξεπεράσει το «ταβάνι» της. Την έφτασε σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο αλλά μετά τον περσινό τελικό της Μαδρίτης έπρεπε να πει το αντίο και να αποχωρήσει για μια νέα πρόκληση.

Αποφάσισε «ετσιθελικά» να παραμείνει, με την Tottenham και τον ίδιο να απορρίπτουν προτάσεις από πολλούς συλλόγους. Μαζί του ήθελε να κρατήσει και παίκτες «βαρόμετρα» όπως ο Christian Eriksen. «Ετσιθελικά» και αυτούς με αποτέλεσμα να «ξενερώσουν». Έτσι στην ομάδα επήλθε μια κρίση ταυτότητας. Μια κρίση όπου κανείς δεν ήξερε τον στόχο για την φετινή σεζόν. Ούτε ο ίδιος ο Pochettino.

 

Pochettino

 

Πάνω στην δίψα για ευρωπαϊκή διάκριση ή την κατάκτηση ενός τίτλου ολόκληρη η ομάδα αποπροσανατολίστηκε. (Ξ)έχασε κατά την γνώμη μου το πραγματικό της «ταβάνι». Και κάπως έτσι οι συνεχόμενες αποτυχίες στο πρωτάθλημα «μεταφράστηκαν» σε επτά γκολ στο Champions League από την Bayern. Αργότερα ήρθαν και οι αποτυχίες με Brighton, Liverpool, Watford, Everton και Sheffield United και το ποτήρι… ξεχείλισε.

Με την πρόσληψη του Mourinho, o Levy προσπαθεί να ξαναδώσει κίνητρο στους παίκτες του Pochettino. Όπως είχε κάνει τότε ο Αργεντίνος με το «σκορποχώρι» που παρέλαβε κυρίως από τον Villas-Boas. Αν καταφέρει ο Mourinho να επαγρυπνήσει τους παίκτες, τότε ίσως υπάρχει ακόμα τρόπος η χρονιά να σωθεί. Οι παίκτες είναι οι ίδιοι που έφτασαν στον τελικό του Champions League, είναι σχεδόν ίδιοι που έφτασαν με τον Pochettino κοντά στην διεκδίκηση της Premier League ενώ υπάρχουν ακόμα κοινά στοιχεία με την προ-Poch εποχή. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πρωτάθλημα θέλει ακόμα 26 αγωνιστικές. Η Tottenham απέχει έντεκα βαθμούς από την τετράδα, ενώ πλέον στον πάγκο υπάρχει ένας προπονητής με εγωισμό και ένα κακό πέρασμα από την Manchester United που θέλει να αποδείξει ότι ακόμα ανήκει στην ελίτ. Τα «Σπιρούνια» είναι ακόμα μέσα στο Champions League και το FA Cup δεν έχει αρχίσει ακόμη καν.

 

 

Ο ιδανικός τρόπος να ξεκινήσει την καριέρα του στο νεότευκτο Tottenham Hotspur Stadium ο «Special One» είναι να ανασυγκροτήσει την ομάδα, να κάνει μια καλή πορεία στην Ευρώπη και το κερασάκι στην τούρτα; Να καταφέρει αυτό που δεν μπόρεσε ο Pochettino. Να κατακτήσει το FA Cup.

 

Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης