James Tarkowski: Στα χνάρια των σπουδαίων

Το eyap.gr σας παρουσιάζει τον ηγέτη της αμυντικής γραμμής της Burnley.

 

Από την κλειστή πόρτα της Blackburn Rovers ως έφηβος, στις 200 λίρες εβδομαδιαίως της Oldham. Από την Brentford και το οικογενειακό δράμα, την απλοϊκή ζωή και την λατρεία σε Beckham και Scholes και από το alter ego του Michael Keane στο κατώφλι της εθνικής Αγγλίας.

Δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε του πρώτου γύρου, στην Burnley πραγματοποιούν ονειρική πορεία στη φετινή Premier League κάνοντας όνειρα ακόμα και για Ευρωπαϊκή έξοδο. Οι «Clarets» βαδίζουν 17 αγωνιστικές μετά την πρεμιέρα βήμα βήμα με «μεγαθήρια» της δυναμικής των Tottenham και Liverpool με συγκομιδή ήδη 31 βαθμών.

Το καλοκαίρι στο Turf Moor είδαν τον στυλοβάτη της αμυντικής τους γραμμής να αποχωρεί με προορισμό το Goodison Park για χάρη της Everton γεμίζοντας τα ταμεία με 25 εκατομμύρια λίρες. Ο Sean Dyche αποφάσισε να μη ξοδέψει ούτε σεντ για τον αντικαταστάτη του διεθνή Άγγλου αποφασισμένος να στηρίξει τον ανερχόμενο, James Tarkowski. Ποιος περίμενε πως λίγες ημέρες πριν το καλωσόρισμα του νέου έτους οι «Clarets» θα προελαύνουν, καμωμένοι πως διαθέτουν την τρίτη κορυφαία άμυνα της Premier League με παθητικό μόλις δώδεκα τερμάτων πίσω μόνο από τις δύο ομάδες του Manchester, όταν πέρυσι την ίδια εποχή μετρούσαν συγκομιδή μόλις 17 βαθμών; Ελάχιστοι, όχι όμως και ο Sean Dyche.

 

 

Στην πέμπτη σεζόν του Άγγλου τεχνικού στο Lancashire, ο James Tarkowski δεν έχει χάσει δευτερόλεπτο απομακρύνοντας κάθε στάλα ίχνους νοσταλγίας των ημερών του Michael Keane. «Δε θέλω να μιλάω άλλο για τον Keane επειδή ο Tarky ήταν εξαιρετικός. Είναι η πρώτη του παρουσία στην Premier League, νομίζω είναι εξαιρετικό απέναντι σε κάποιον σαν τον Benteke, ήταν συγκεντρωμένος και τα πήγε περίφημα» δήλωνε ο 47χρονος αμέσως μετά την νίκη απέναντι στην Crystal Palace.

Με πατέρα μετανάστη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και μητέρα Ιρλανδικής καταγωγής, ο Tarkowski είδε το πρώτο φως στο New Moston του Manchester 25 χρόνια πριν. Με την αποφοίτηση από το Failsworth το 2009 κέρδισε την υποτροφία στην Oldham Athletic με μισθό 200 λιρών την εβδομάδα όπου πραγματοποίησε τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα. Λίγο νωρίτερα είχε βρει κλειστή την πόρτα της Blackburn Rovers. Στο Boundary Park παρέμεινε μέχρι το 2014, απορρίπτοντας πρόταση ανανέωσης από τους «Latics» πριν μετακομίσει στην Brentford. Στο Griffin Park και τα δύο χρόνια στους «Bees» βίωσε για πρώτη φορά την εμπειρία μακριά από το σπίτι ενώ υποκλίνεται στον τεχνικό, Mark Warburton. «Έμαθα πολλά υπό τον Warburton και λάτρεψα τη ζωή εκεί. Είχα ένα διαμέρισμα στο Kew όντας πρώτη φορά μακριά από το σπίτι μου, φτιάχνοντας μόνος μου το φαγητό και φροντίζοντας τις ανάγκες μου».

Τη σεζόν 2013-14 η Brentford πετυχαίνει την άνοδο από την League One με τον Tarkowski καταλυτικό, ωστόσο δεν έμελλε να ολοκληρώσει τη χρονιά με το σύνολο του Warburton στην Championship. Ο λόγος ένα οικογενειακό «δράμα» της οικογένειας του 25χρονου. Βλέπετε διατηρεί πολύ στενή σχέση με τους γονείς του και όταν η μητέρα του διαγνώσθηκε με την ανίατη νόσο ο ίδιος αρνήθηκε να αγωνισθεί απέναντι στη νυν ομάδα του προκειμένου να μετακομίσει κοντά στην οικογένεια του. «Μακάρι να μην είχε τελειώσει έτσι. Δύο υπέροχα χρόνια αλλά αυτό ήταν το σωστό. Μου είπαν πως θα βοηθήσουν αλλά δεν νομίζω πως θα το έπρατταν. Δεν είναι τα χρήματα ούτε το ποδόσφαιρο. Είναι οικογενειακό. Είμαι χαρούμενος γιατί μπορώ να βλέπω τη μητέρα μου πολύ πιο συχνά». Τον Φλεβάρη του 2016 σφράγιζε την μεταγραφή στο Turf Moor και το Worsley, 15 λεπτά μακριά από το πατρικό του.

 

 

Στην ηλικία των 14 ο James Tarkowski αιτήθηκε ο ίδιος να αποχωρήσει από την Blackburn. Γνωρίζοντας πως οι «Rovers» δεν σκόπευαν να τον κρατήσουν έβαλε τον πατέρα του να ζητήσει την αποχώρηση του. «Δεν ήταν δίκαιο για τον πατέρα μου. Ηλεκτρολόγος μηχανικός, δούλευε όλη την ημέρα ενώ έπρεπε να με πάει στο Blackburn και μετά να με περιμένει να γυρίσουμε σπίτι μετά τις 9. Γνώριζα πως δε θα μου πρότειναν να συνεχίσω εκεί. Έτσι έβαλα τον πατέρα μου να τους καλέσει και να τους πει πως θέλω δεν ήθελα να συνεχίσω. Για να είμαι ειλικρινής στη θέση τους θα με είχα διώξει νωρίτερα. Ήμουν μεγαλόσωμος αλλά όχι τόσο σκληρός» τονίζει ο Άγγλος.

Πρόσφατα ο Tarkowski αποκάλυψε στον Mike Keegan του Βρετανικού Μέσου, Sportsmail, πως σε αντίθεση με τις νόρμες της εποχής ο ίδιος παρά την οικονομική άνεση, παραμένει λάτρης της απλοϊκής ζωής έχοντας βιώσει τη διαμονή σε κακόφημες περιοχές. «Έχω μείνει σε κάποια κακόφημα ξενοδοχεία. Μια εστία σε ένα hostel στο Παρίσι ήταν άσχημη. Κάθε λογής άνθρωποι κυκλοφορούσαν εκεί την νύχτα. Κάποια μέρη όπου η διαμονή κοστίζει 2 λίρες το βράδυ».

Στο δεύτερο χρόνο της θητείας του στο Turf Moor, ο James Tarkowski δείχνει δυνατός, ώριμος, επιβλητικός στις εναέριες μονομαχίες μετρώντας 5.2 ανά ματς, ικανός με τη μπάλα στην κατοχή του με νούμερα της τάξεως του 70.3% σε σύνολο 33 κατοχών ανά ματς. Πραγματοποιεί 1.6 τάκλιν και 8.3 επεμβάσεις το παιχνίδι και τα τρία βραβεία mvp τον καθιστούν έναν από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς σε ολόκληρη την Premier League. «Προθυμοποιούμαστε να κάνουμε τη βρώμικη δουλειά. Επεμβάσεις, τάκλιν, τρεξίματα. Εύκολο να το λες αλλά πρέπει να το κάνεις ομαδικά. Το καθήκον είναι μεγάλο. Να έχεις σωστή νοοτροπία και σωματικά εντάξει».

 

 

 

Σε μια Premier League όπου απαιτεί από τους αμυντικούς ταχύτητα και ικανότητα με τη μπάλα στα πόδια, ο James Tarkowski αντικατοπτρίζει την εικόνα ενός κλασικού «παλιομοδίτη» αμυντικού. Η αγωνιστική του παρουσία έχει απομακρύνει τα όποια σύννεφα αμφισβήτησης πλανούνται εντός και εκτός Turf Moor. Ο ομοσπονδιακός εκλέκτορας της εθνικής Αγγλίας, Gareth Southgate, τον παρακολουθεί στενά και παραμένει ζήτημα χρόνου το ντεμπούτο του με τα «Τρία Λιοντάρια» στο Wembley. Μία στιγμή που όταν έρθει θα πλημμυρίσει με περηφάνια. Την ίδια περηφάνια με αυτή που αισθάνεται για τις ρίζες του. Αυτές που εκδηλώθηκαν μετά την επίσκεψη του στο μαρτυρικό Auschwitz. «Μία από τις παράξενες εμπειρίες της ζωής μου» ανακαλεί. «Δύσκολο να κατανοήσεις τι συνέβη εκεί. Βλέποντας τα γυαλιά και το τρίχωμα εκεί κάτω είναι πολύ σκληρό να το δεχθείς. Δεν είμαι και το πιο σοβαρό άτομο επομένως θα έπρεπε να σιγουρευτώ πως βρίσκομαι σε μια σοβαρή κατάσταση όμως όσο περπατούσα τόσο η ψυχολογία μου άλλαζε άμεσα».

 

Συντάκτης: Χρήστος Καπούλας