Κλωτσάει ή γεμίζει κι άλλο την… «καρδάρα» με το γάλα η Tottenham;

Η διοίκηση των «Spurs» αντικατέστησε τον Mauricio Pochettino, που την ανέβασε επίπεδο τα τελευταία χρόνια, με τον Jose Mourinho, έναν εξίσου παγκοσμίου κλάσης προπονητή, αλλά και διαφορετικής ποδοσφαιρικής ιδιοσυγκρασίας από τον προκάτοχό του. Ο #Stam προσπαθεί να εξηγήσει τη λογική της διοίκησης της Tottenham όσον αφορά στην εν λόγω επιλογή, αλλά και να αναλύσει τη μετάβαση από το όμορφο στο αμυντικογενές. Ή μήπως όχι;

 

«Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν», είχε πει κάποτε ο John Kennedy, σε μία ρήση που περιγράφει γάντι την κατάσταση στην ομάδα του Βορείου Λονδίνου. Η απόφαση της απόλυσης του Pochettino νομίζω ότι ήταν ζόρικη παρά τα σκαμπανεβάσματα, την «7άρα» από την Bayern, τον αποκλεισμό-σοκ από το League Cup και τη μεγάλη δυσκολία στα εκτός έδρας παιχνίδια, με την τελευταία εκτός έδρας νίκη της Tottenham με τον «Poch» στον πάγκο στο πρωτάθλημα να είναι με τη Fulham στις 20 Ιανουαρίου 2019. Κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί ήταν δύσκολη η απόλυση του Αργεντίνου τεχνικού από τη στιγμή που το κλίμα ήταν τόσο βαρύ.

Στις 27 Μαΐου 2014, λοιπόν, ο φέρελπις και φιλόδοξος Pochettino άφησε το Southampton και την ομώνυμη ομάδα για να κάνει ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του, μετακομίζοντας στο Βόρειο Λονδίνο. Παρέλαβε μία ομάδα που από την ίδρυση της Premier League είχε μπει στην τετράδα δύο φορές σε 23 χρόνια και την εδραίωσε εντός αυτής, την έφτασε πέρυσι μέχρι και τον τελικό του Champions League, χωρίς να έχει ξοδέψει ούτε μία στερλίνα τις προηγούμενες δύο μεταγραφικές περιόδους, έπαιζε κατά πολλούς πανέμορφο ποδόσφαιρο, είχε ποσοστό νικών 54,3% και -ίσως- το σημαντικότερο: δούλευε με νέους παίκτες και τους έφτανε στο ταβάνι τους, με τα παραδείγματα πολλά.

 

pochettino mourinho

 

Ωστόσο το διαχρονικό ζήτημα της Tottenham είναι η κατάκτηση τίτλων, στο οποίο δεν μπόρεσε να δώσει λύση ο 47χρονος προπονητής. Μάλιστα, τα έφερε η μοίρα, μετά την ήττα στον τελικό του Champions League από την Liverpool, έτσι ώστε η εικόνα των «Spurs» να είναι προβληματική και να συσσωρεύεται όλο και περισσότερη κριτική στο πρόσωπο του Pochettino σε τακτικό επίπεδο, κυρίως για την «ασυνέπεια» της ομάδας του στα μετόπισθεν. Το κλίμα βάρυνε και έφερε τη λύση της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές και, πλέον, έναν πολύπειρο προπονητή στον πάγκο της ομάδας ο οποίος έχει καταφέρει να κερδίσει τίτλους σε όλες του τις θητείες.

 

Ο λόγος επιλογής του Πορτογάλου

Μεγάλο ποσοστό του ποδοσφαιρικού κοινού ευρέως, θεωρεί ότι ο τρόπος παιχνιδιού του Jose είναι παρωχημένος και ότι το ποδόσφαιρο έχει ξεπεράσει την αμυντική τακτική του, κυρίως μετά την αποτυχία κατάκτησης του πρωταθλήματος στην Manchester United, και συνεπώς θα αποτύχει και στην Tottenham.

Η αίσθηση μου είναι ότι στον προεδρικό θώκο των «Spurs» θεωρήθηκε ότι μετά την ανέγερση εκπληκτικών εγκαταστάσεων (σ.σ. από τα καλύτερα γήπεδα και προπονητικά κέντρα στην Ευρώπη), την δημιουργία σταθερού κορμού στην ομάδα και γενικότερα την άνοδο αυτής της σε όλα τα επίπεδα, είναι αναγκαία η απόδειξη ότι η ομάδα με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στην Ευρώπη δεν έχει φτάσει το peak της. Ότι, δηλαδή, το μόνο κομμάτι που λείπει από το παζλ που θα την καταστήσει μεγάλη ομάδα είναι η κατάκτηση ενός τίτλου. Θεωρήθηκε, συνεπώς, ότι ο Pochettino είχε κλείσει τον κύκλο του, αφού αυτό δεν το κατάφερε.

 

pochettino mourinho

 

Με γνώμονα τη συγκεκριμένη συλλογιστική πορεία, ήταν μείζονος σημασίας ο ερχομός νέου αέρα στην ομάδα και επιπλέον ενός προσώπου που ξέρει πως να πάρει το καλύτερο από τους παίκτες του, που έχει εμπειρία, που σίγουρα θα κατακτήσει κάποιον τίτλο και που έχει φιλοδοξίες, ακόμα και αν δεν βρίσκεται σε μικρή ηλικία. Ο καταλληλότερος βάσει τον παραπάνω κριτηρίων ήταν ο Mourinho, ο οποίος έχει να αποδείξει στον ποδοσφαιρικό πλανήτη ότι δεν τον έχει «ξεβράσει το κύμα».

 

Η μετάβαση σε διαφορετική κοσμοθεωρία

Και ερχόμαστε στην ένσταση τόσο των υποστηρικτών της ομάδας όσο και των ουδέτερων φιλάθλων, που διαφωνούσαν με την απόλυση Pochettino. Τουτέστιν, πώς γίνεται από το ένα άκρο του όμορφου ποδοσφαίρου που άγγιζε την αφέλεια στην άμυνα να υιοθετήσεις ξαφνικά το άλλο άκρο, που επέδειξε ο Mourinho σε πολλές ομάδες. Ο 56χρονος Πορτογάλος είναι μία προσωπικότητα την οποία είτε λατρεύεις, είτε λατρεύεις… να μισείς. Ακόμα και αν ανήκεις στον ποδοσφαιρόφιλο της δεύτερης κατηγορίας το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορείς να μην παραδεχτείς την αντίληψη που έχει ο «Mou» και την έφεση του στο να εκμεταλλεύεται κάποιες καταστάσεις.

Πέντε ολόκληρα χρόνια, λοιπόν, ο Pochettino δούλευε μια συγκεκριμένη συνταγή χωρίς μεγάλες μεταβολές του ρόστερ και δημιούργησε μια από τις καλύτερες ποδοσφαιρικές «μαγιές», τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι όσο και σε νοητικό επίπεδο. Μία ομάδα που αρνείται να χάσει -όπως στο Amsterdam-, μία ομάδα που ξεδιπλώνεται πολύ όμορφα και γρήγορα, μία ομάδα που μπορεί να ανοίξει οποιαδήποτε άμυνα. Δε νομίζω, συνεπώς, ότι ο Mourinho με την κριτική ικανότητα που τον διακατέχει θα επιχειρήσει να διαλύσει εξολοκλήρου τη «μαγιά» που παρέλαβε από τον προκάτοχό του και θα πάει να φτιάξει τη δική του από την αρχή.

 

pochettino mourinho

 

Αυτό που θα προσπαθήσει είναι να διορθώσει τις αμυντικές ατασθαλίες της ομάδας που παρέλαβε. Να κλείσει, δηλαδή, τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών όταν πρέπει, να βάλει ένα τρίτο στοπερ όταν το αποτέλεσμα που έχει είναι εύθραυστο, να δημιουργήσει τα σωστά ντουμπλαρίσματα ούτως ώστε να προκαλέσει τις απαραίτητες υπεραριθμίες στο 1/3 του γηπέδου, να παίξει man-to-man στις στημένες μπάλες των αντιπάλων, να υποδείξει στα πλάγια μπακ του με ποιο πόδι να μαρκάρουν τον εκάστοτε αντίπαλο και πολλές άλλες λεπτομέρειες οι οποίες δε φαίνονται, ωστόσο κάνουν τη διαφορά στην άμυνα.

Εν κατακλείδι, οι ιθύνοντες των Spurs έκριναν ότι ο κύκλος του Pochettino στην ομάδα έκλεισε γιατί δεν μπορεί να την εξελίξει άλλο και ότι ο πιο κατάλληλος για να τη μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, κατακτώντας τίτλους, ήταν ο Mourinho ο οποίος θα λαμβάνει, παρεμπιπτόντως, ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο μέχρι το 2023.

 

pochettino mourinho

 

Δυστυχώς για εμάς τους ρομαντικούς ο διωγμός του Pochettino, που ανέπτυξε σε όλα τα επίπεδα μία ομάδα που βολόδερνε τα περισσότερα χρόνια της Premier League στη μέση της βαθμολογίας, μοιάζει σκληρός και άγαρμπος. Αναμφισβήτητα ούτε για τον Daniel Levy ήταν μια εύκολη απόφαση. Ό,τι πιο εύκολο θα ήταν γι’ αυτόν να μην πάρει κανένα ρίσκο ούτε και να δώσει λεφτά για πρόσθετες αποζημιώσεις, αλλά και για το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο του Jose, κρατώντας τον Pochettino μέχρι το τέλος της σεζόν, από τη στιγμή που ο Αργεντίνος αγαπιέται από τη συντριπτική πλειοψηφία των φίλων της Tottenham. Στην περίπτωση αυτή θα δεχόταν κριτική από μικρό ποσοστό και θα έκανε μια συμβατική κίνηση. Ωστόσο οι ζόρικες αποφάσεις δεν είναι για πολλούς.

Συντίθεται, αν μη τι άλλο, μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση στους «Spurs», για το ποιες θα είναι οι αλλαγές του Πορτογάλου, αν θα πιάσουν τόπο τα ρίσκα και τα χρήματα της λονδρέζικης ομάδας και αν θα δικαιωθούν οι απόψεις του γράφοντος και των υποστηρικτών του Mourinho. Οψόμεθα…

 

Συντάκτης: Σταμάτης Πετκόπουλος