Η Arsenal επέλεξε ως τον επόμενο τεχνικό της τον άλλοτε ποδοσφαιριστή της, Mikel Arteta, με την ελπίδα πως θα την οδηγήσει προοδευτικά μακριά από το αγωνιστικό τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Αναμφίβολα, η επιλογή του άπειρου Ισπανού τεχνικού αποτελεί ρίσκο. Το ερώτημα είναι αν το ρίσκο θα κάνει τους «Κανονιέρηδες» να ρεφάρουν, ή θα τους βυθίσει περαιτέρω στον «Καιάδα»…
Το εγχείρημα «Unai Emery» στέφθηκε με -παταγώδη- αποτυχία για την Arsenal, ο Βάσκος τεχνικός αποτέλεσε παρελθόν εν μέσω «καταιγίδας», καταιγίδας που εν πολλοίς προκάλεσε και ο ίδιος με ορισμένες επιλογές που έκανε. Αν και η πρώτη -μέτρια- χρονιά άφησε ορισμένες υποσχέσεις για καλύτερη συνέχεια φέτος, η Arsenal βυθιζόταν ολοένα περισσότερο στην ανυπαρξία και ανυποληψία της, μοιάζοντας με ένα άναρχο μπουλούκι σε πολλά παιχνίδια. Οι χαρακτηρισμοί ενδεχομένως ακούγονται σκληροί, αλλά η εικόνα των «Κανονιέρηδων» τους δικαιολογούν πλήρως. Κάπως έτσι λοιπόν το «μάρμαρο» το πλήρωσε ο άλλοτε τεχνικός της Σεβίλλης, με τον Stan Kroenke να σκέφτεται εν πρώτοις να δώσει τα «κλειδιά» στον Freddie Ljungberg μέχρι τον Μάιο, και μετά να ξεκινήσει το «σαφάρι» για το επόμενο πρότζεκτ. Φευ.
Όπως φαντάζει φυσιολογικό, ο Σουηδός δεν είναι θαυματοποιός, η εικόνα της Arsenal συνέχισε (και συνεχίζει) να είναι αποκρουστική και έγινε αμέσως αντιληπτό πως η σεζόν δε βγαίνει έτσι. Εν ολίγοις, ο Αμερικάνος επέλεξε να πάρει ένα σημαντικότατο ρίσκο, με άγνωστες συνέπειες. Ο Mikel Arteta είναι και επίσημα ο νέος τεχνικός της Arsenal και ο άνθρωπος που θα κληθεί να βγάλει το «φίδι από την τρύπα», με τον κίνδυνο αυτό να τον «δαγκώσει».
«Μαθητευόμενος μάγος» σε ξεσκισμένη «σάρκα»
Την ώρα που στην αγορά κυκλοφορούσαν μερικά «καυτά» ονόματα της προπονητικής, όπως του Carlo Ancelotti και του Max Allegri, στην Arsenal επέλεξαν να γίνουν… Manchester United, και αυτό γιατί εν πολλοίς η συγκυρία μοιάζει με την περσινή απόλυση του Mourinho και την πρόσληψη του Solskjaer από τους «Κόκκινους Διαβόλους». Δεδομένα, ένα από τα στοιχεία που λείπει από την Arsenal εδώ και χρόνια, είναι το λεγόμενο «winning spirit». Ειδικά οι δύο προαναφερθέντες καταξιωμένοι Ιταλοί τεχνικοί, είναι άνθρωποι που θα μπορούσαν να το εμφυσήσουν εκ νέου στο dna των «Κανονιέρηδων».
Η επιλογή Arteta είναι μια «ζαριά», αλλά επ ουδενί καταδικασμένη εκ προοιμίου. Κανένας προπονητής άλλωστε δεν πέτυχε ή απέτυχε άμα τη αφίξει του, ο χρόνος και τα πεπραγμένα του Ισπανού θα τον κρίνουν. Πρόκειται άλλωστε για έναν άνθρωπο που ακόμα και όταν αγωνιζόταν, ήταν «εγκέφαλος» μέσα στο χορτάρι, ως παίκτης λειτουργούσε αρκετά με την προπονητική λογική. Η «σκιά» στην πρόσληψή του είναι πως δεν υπάρχει ένας γνώμονας σύγκρισης, μια (ή και περισσότερες) προηγούμενη δουλειά του ως πρώτος προπονητής, για να μπορεί να υπάρχει μια ιδέα για αυτό που θα παρουσιάσει η Arsenal στο χορτάρι. Το γεγονός πάντως πως από τον Ιούλιο του 2016 μαθητεύει δίπλα στον Pep Guardiola, αποτελεί ισχυρό ατού.
Ο Ισπανός υπέγραψε με τους «Κανονιέρηδες» συμβόλαιο μέχρι τον Ιούνιο του 2023, πράγμα που δείχνει και τη πρόθεση του Kroenke για το πρότζεκτ. Η Arsenal έχει ανάγκη να πιστέψει σε έναν άνθρωπο που θα της δώσει προοπτική, τέτοιος ήταν και ο Unai Emery, ο οποίος ερχόταν με τις καλύτερες περγαμηνές. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το καλοκαίρι έγιναν λάθη στο χτίσιμο της ομάδας, όπως φερ΄ειπείν η απόκτηση του David Luiz που δεν βρίσκεται και στη καλύτερη φάση της καριέρας του. Το ρόστερ έχει ελλείψεις, αυτή είναι η συζήτηση που θα έρθει δεύτερη όμως. Για αρχή, ο Mikel Arteta πρέπει να δει τι θα κάνει με το καταρρακωμένο υλικό που έχει στα χέρια του. Η Arsenal μοιάζει με πληγωμένο πυγμάχο που πρέπει να σηκωθεί και να συνεχίσει, ωστόσο ο άνθρωπος που καλείται να την βοηθήσει να το κάνει, δεν είναι σίγουρο πως έχει την «συνταγή» και τις πλάτες να σηκώσει αυτό το δυσβάσταχτο φορτίο.
Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Arteta αυτή τη στιγμή, ο μεγαλύτερος αντίπαλός του, φαίνεται πως είναι ο χρόνος. Θα ήταν ιδανικό για εκείνον να αναλάμβανε το καλοκαίρι και να ξεκινούσε το χτίσιμο και την δουλειά του με ηρεμία και άνεση χρόνου. Αυτό συνέβη το καλοκαίρι που μας πέρασε και στην Chelsea με τον (πολύ πιο έμπειρο) Frank Lampard και το αποτέλεσμα είναι θετικό για την ώρα. Ο Ισπανός όμως τρέχει σε μια κούρσα με τον χρόνο, η Arsenal έχει μείνει από ψυχολογικά «καύσιμα», οι θέσεις της Ευρώπης απομακρύνονται (ουδεμία κουβέντα για τετράδα), ο κόσμος βρίσκεται στα «κάγκελα» και η κατάσταση μοιάζει με καζάνι που βράζει.
Ο Arteta δεν έχει την εμπειρία και την τεχνογνωσία να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση και ο χρόνος πιέζει. Η αντίδραση της ομάδας σε αυτή την αλλαγή θα έχει ενδιαφέρον και αν τα πρώτα αποτελέσματα είναι θετικά, ο Ισπανός σίγουρα θα κερδίσει χρόνο και ηρεμία να δουλέψει. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η δική του Arsenal πρέπει -για αρχή τουλάχιστον- να είναι κυνική και να κυνηγά το αποτέλεσμα. Η συνέχεια είναι άλλη ιστορία, ο Arteta θα πρέπει να προσπαθήσει να μπολιάσει την ομάδα με τη δική του φιλοσοφία και μέσα από αυτή τη διαδικασία να χτίσει την επόμενη μέρα. Σαν «μαθητής» του Guardiola, θα έχει σίγουρα επηρεαστεί από τον Καταλανό, αλλά καλείται να διαπράξει «επικίνδυνη αποστολή», σε σχέση με το ξεκίνημα του Pep στη Barcelona.
Η αλήθεια είναι πως ο Arteta δεν έχει πολλά να ρισκάρει αναλαμβάνοντας αυτή τη δουλειά. Το περιβάλλον στην Arsenal είναι ήδη προβληματικό, από τα τελευταία χρόνια του Arsene Wenger κιόλας. Αν ανατρέψει τη κατάσταση και φέρει ξανά τους Λονδρέζους σε υψηλές πτήσεις, θα ανεβάσει κατακόρυφα τις προπονητικές μετοχές του. Αν αποτύχει, είναι στο ξεκίνημα της καριέρας του και θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την εμπειρία σαν σημαντικό εφόδιο και να φτιάξει το όνομα του κάπου αλλού. Το μοναδικό ερωτηματικό σε περίπτωση αποτυχίας, είναι αν το «βαρέλι» έχει «πάτο». Σε κάθε περίπτωση πάντως, χρειάζεται γερό στομάχι και βιασύνη, ο Arteta είναι ένας «καμικάζι» και το μεγάλο ρίσκο της Arsenal συνάμα, που ίσως της δώσει την προοπτική που αποζητά. Σε περίπτωση αποτυχίας, η επιστροφή είναι άγνωστο πως και πότε θα μπορέσει να επιτευχθεί…
