Μετά τους Σαλιμπά και Γκεντουζί, η Άρσεναλ εμπιστεύτηκε -σωστά- ένα ακόμη σημαντικό περιουσιακό της στοιχείο στη Μαρσέιγ, τον Νούνο Ταβάρες.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι οπαδοί της Μαρσέιγ έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να βγουν στο φως της διασημότητας. Εμπρησμός στο προπονητικό κέντρο, αδιανόητα επεισόδια με αντίπαλους φιλάθλους και συχνά «ντου» στον αγωνιστικό χώρο, είναι μόνο μερικά από τα «κατορθώματα» των έξι συνδέσμων «Ultras» που εκπροσωπούν τον γαλλικό σύλλογο. Ποιος θα φανταζόταν τότε ότι η Άρσεναλ θα πετύχαινε διάνα όταν έστελνε εκεί τους Γουίλιαμ Σαλιμπά, Ματέο Γκεντουζί και πιο πρόσφατα τον Νούνο Ταβάρες;
Για να είμαστε ειλικρινείς, εδώ και μια διετία οι αναταραχές έχουν εξομαλυνθεί. Η αποχώρηση του Άντρε Βίλας-Μπόας και η έλευση του Χόρχε Σαμπαόλι αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό την «ηρεμία» των φανατικών οπαδών του συλλόγου, και μάλιστα φαίνεται να καλυτερεύει ακόμη περισσότερο την φετινή χρονιά, με τον Ιγκόρ Τούντορ στον πάγκο. Ήδη επί των ημερών του Σαμπάολι, η Μαρσέιγ παρουσίασε στο Σαμπιονά ένα νέο, περισσότερο ελκυστικό πρόσωπο, παίζοντας όμορφο, στρωτό ποδόσφαιρο και βγάζοντας μια «υγεία» στον αγωνιστικό χώρο.
Σε αυτό συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό δυο ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν «κλειδιά» για την κατάκτηση της περυσινής 2ης θέσης και την παρουσία στα ημιτελικά του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ. Τα ονόματά τους; Ματέο Γκεντουζί και Γουίλιαμ Σαλιμπά. Αμφότεροι δανεικοί από την Άρσεναλ, οι οποίοι σήμερα χαράσσουν διαφορετικές πορείες. Ο πρώτος παρέμεινε για περίπου έντεκα εκατομμύρια ευρώ, ενώ ο δεύτερος επέστρεψε με… συνοπτικές διαδικασίες στο Λονδίνο.
Οι εντυπωσιακές τους εμφανίσεις με την φανέλα των «Φωκαιών», έπεισαν την Άρσεναλ πως είχαν βρει τον ιδανικό σύλλογο για την εξέλιξη των ανερχόμενων ποδοσφαιριστών της. Με τον Σαλιμπά να έχει εδραιωθεί πλέον στα μετόπισθεν των Λονδρέζων και τον Γκεντουζί να έχει επιστρέψει στον «αφρό» μετά την μόνιμη αμφισβήτηση από την πρώην ομάδα του, ο προορισμός για τον ανερχόμενο, αλλά και αμφιλεγόμενο, Νούνο Ταβάρες, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την Μαρσέιγ.
Με τον Σαμπαόλι πλέον να αποτελεί παρελθόν, ήταν η σειρά του Τούντορ να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Ο πρώην τεχνικός του ΠΑΟΚ, προέβη σε μια ριζική αναμόρφωση του ρόστερ, προκειμένου αυτό να συμβαδίζει στο ιδιαίτερο 3-4-3 που αρέσκεται να παίζει. Για την αριστερή πτέρυγα υποψήφιοι υπήρξαν πολλοί. Ακούστηκαν μυριάδες παικτών -όπως σε κάθε μεταγραφική περίοδο άλλωστε-, όμως Άρσεναλ και Μαρσέιγ επέλεξαν να συνεχίσουν την «παράδοσή» τους, με τον Πορτογάλο αριστερό οπισθοφύλακα (έως τότε) να γίνεται κάτοικος Βελοντρόμ για έναν χρόνο.
O Ταβάρες έφτασε στο Λονδίνο για λογαριασμό της Άρσεναλ ένα καλοκαίρι νωρίτερα (2021) για μόλις οκτώ εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό από μόνο του ήδη έφερε τις πρώτες αμφιβολίες στο κοινό, αφού θεωρούσαν απίστευτο το ότι η Μπενφίκα «ξεπούλησε» τόσο φθηνά ένα υποτιθέμενο ανερχόμενο ταλέντο. Παρ’ όλα αυτά, έπεισε τον Μικέλ Αρτέτα πως αξίζει να βρίσκεται στο ρόστερ και ξεκίνησε με την έναρξη της σεζόν να παίρνει τα πρώτα παιχνίδια στα πόδια του.
Από την αρχή έδειξε δείγματα του πλούσιου ταλέντου του, ήταν όμως ακόμη «άγουρος» ποδοσφαιρικά. Η μετάβαση από την Πορτογαλία στην Αγγλία μόνο εύκολη δεν θεωρείται και ειδικότερα αν μιλάμε για παίκτη που αγωνίζεται σε αμυντικές θέσεις. Έτσι, παρά τις μεγάλες προσδοκίες που χτίστηκαν στην πορεία για τον παίκτη, έπρεπε να του δοθεί ένα «σπρώξιμο» για να μπορέσει να τις δικαιώσει. Ε, λοιπόν η λύση δόθηκε για ακόμη μια φορά στην Μασσαλία. Ο Τούντορ στο πρόσωπό του δεν είδε ένα αριστερό μπακ, αλλά έναν αριστερό μέσο, ο οποίος μπορέι να καλύψει όλη την πτέρυγα σε άμυνα και επίθεση. Ως τέτοιον τον έφερε, ως τέτοιον τον χρησιμοποιεί. Αποτέλεσμα; Η απογείωση.
O Κροάτης ήξερε από την αρχή το τον τρόπο με τον οποίον θα αξιοποιούσε στο έπακρο τις δυνατότητες του 23χρονου Πορτογάλου. Τον τοποθέτησε στη θέση του wing-back, με οδηγία να «οργώνει» αδιάκοπα ολόκληρη την αριστερή πτέρυγα, παίζοντας όχι μόνο στις πάνω στις γραμμές, αλλά και περισσότερο εσωτερικά, ειδικότερα στο δεύτερο μισό του γηπέδου. Όταν η Μαρσέιγ επιτίθεται, το 3-4-3 μεταβάλλεται σε ένα 3-2-5 κι αυτό δίνει την ευκαιρία στον Ταβάρες από wing-back να μετατραπεί μέχρι κι αριστερός επιθετικός!
Όσο απλό και αν ακούγεται αυτό, στην εκτέλεσή του δεν είναι καθόλου. Βλέπετε στο 3-4-3 οι γραμμές στην μεσαία γραμμή είναι σφιχτές, με κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους. Όταν έρχεται η ώρα για την επίθεση με το 3-2-5, οι δυο wing-backs ανεβαίνουν στο γήπεδο, δίνοντας το απαραίτητο πλάτος ώστε να «ξεχειλώσει» και η αμυντική γραμμή της αντίπαλης ομάδας. Αν δε, μείνει ξεμαρκάριστος κάποιος από τους δύο προωθημένους, σκεφτείται πόσος χώρος θα του δοθεί ώστε να προχωρήσει σε μια επέλαση προς την μεγάλη περιοχή.
Εκεί λοιπόν βασίζεται και ο Τούντορ. Με τούτα και με κείνα, ο Ταβάρες φέτος έχει πετύχει έξι (!) τέρματα έχοντας μόλις 2,69 xGoals. Παράλληλα ανά αγώνα δοκιμάζει λίγο λιγότερα από τρία σουτ, ενώ αίσθηση προκαλούν οι 2,96 επαφές του ανά λεπτό στην αντίπαλη περιοχή. Συνολικά επιθετικά, έχει διαλύσει τον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους -τύποις- αριστερούς μπακ. Ανά 90 λεπτά έχει 7,41 επιθετικές ενέργειες, αριθμός που τον κατατάσσει πρώτο και με διαφορά στην σχετική λίστα.
Για να αντιληφθείτε την χαώδη διαφορά, ο δεύτερος της λίστας, Μάλο Γκούστο της Λιόν (πια της Τσέλσι), είχε πριν φύγει 5,48, ενώ τρίτος βρίσκεται ο Νούνο Μέντες της Παρί Σεν Ζερμέν με 5,09. Καταλαβαίνετε τώρα πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει στην επίθεση των Μασσαλών; Αν όχι, μισό λεπτό. Έχει κι άλλο. Η ικανότητά του με την μπάλα στα πόδια είναι αδιαμφισβήτητη. Η ικανότητά του να τρέχει και να «ξεχύνεται» στην επίθεση επίσης. Οι 8 ντρίμπλες ανά 90 λεπτά είναι σίγουρα κάτι εντυπωσιακό. Ακόμη πιο εντυπωσιακά είναι τα προωθητικά του τρεξίματα με 3,64.
Αν το δούμε αυτό διαγραμματικά, σε συνάρτηση και πάλι με τα υπόλοιπα μπακ, η διαφορά είναι χαρακτηριστική (εικόνα κάτω). Τι βλέπουμε σε αυτήν; Τον Ταβάρες μόνο και έρημο στην άκρη και κορυφή του πίνακα, έχοντας αρκετά πιο πίσω του τους Ζορντάν Λοτόμπα (3,03 τρεξίματα, αλλά μόλις 2,74 ντρίμπλες ανά αγώνα) και Νούνο Μέντες ( με 6,12 ντρίμπλες ανά αγώνα, αλλά μόλις 2,07 τρεξίματα).
Μήπως όμως ο Πορτογάλος πετυχαίνει τέτοια επιθετικά νούμερα σε βάρος των αμυντικών του καθηκόντων; Ούτε κατά διάνοια. Έχει επιχειρήσει μέχρι στιγμής 50 τάκλιν, με επιτυχημένα να έχουν καταλήξει τα 35. Ήτοι 70% ποσοστό επιτυχίας. Η αμυντική γραμμή της Μαρσέιγ είναι ψηλά στον αγωνιστικό χώρο. Κάθε παίκτης επωμίζεται το στενό μαρκάρισμα του προσωπικού του αντιπάλου, αφήνοντας μια απόσταση όχι παραπάνω από 2,5 μέτρα.
Όταν η Μαρσέιγ χάνει την μπάλα, κύριο μέλημά της είναι η άμεση επανάκτησή της. Όσο ψηλότερα, τόσο το καλύτερο. Η ταχύτητα λοιπόν ατομικά του κάθε ποδοσφαιριστή είναι απαραίτητη για την διεκπεραίωση αυτού του υψηλού πρέσινγκ. Ο Ταβάρες είναι ταχύτατος. Γι’ αυτό και έχει ταιριάξει εξαιρετικά στην συνοχή του όλου συνόλου αμυντικά. Μέχρι στιγμής έχει περί τις 20 ανακτήσεις, με 11 εξ αυτών στο τελευταίο τρίτου του γηπέδου, δημιουργώντας έτσι προϋποθέσεις για επικίνδυνη αντεπίθεση. Συνεπώς, ακόμη και όταν αμύνεται κατά κάποιο τρόπο… επιτίθεται!
Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
Συμπερασματικά, ο Νούνο Ταβάρες αποδεικνύεται αυτό που λέμε bargain (sic). Η Άρσεναλ τον πήρε σε πραγματικά πολύ χαμηλή τιμή και μόνο κερδισμένη μπορούσε να βγει από μια τέτοια μεταγραφή. Ο νεαρός Πορτογάλος όμως, μέσα από τον δανεισμό του στην Γαλλία, εξελίσσεται πιο γρήγορα απ’ ότι περίμενε και ο πιο αισιόδοξος υποστηρικτής του στο Έμιρεϊτς. Μπορέι τα σενάρια να τον θέλουν πίσω στο Λονδίνο από την νέα σεζόν, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν είναι σίγουρο πως θα γίνει.
Η Άρσεναλ δεν αγωνίζεται ούτως ή άλλως με ένα τέτοιο σύστημα. Ο Αρτέτα αναπτύσσεται περισσότερο «συντηρητικά», έχοντας εγκαθιδρύσει το 4-3-3 και το 4-2-3-1. Έτσι, ο Ζιντσένκο στο αριστερό άκρο της άμυνας λειτουργεί περισσότερο ως full-back (και εσωτερικός μέσος!) παρά ως wing-back. Ταυτόχρονα υπάρχει και ο Κίεραν Τίρνεϊ σαν αντικαταστάτης του Ουκρανού, οπότε αν υποθέσουμε ότι ο Ταβάρες παραμείνει στο Λονδίνο, θα αγωνίζεται ως αλλαγή, όπως άλλωστε έκανε και την περυσινή σεζόν. Αν φύγει δε, τότε η Άρσεναλ, ίσως προετοιμάσει τον εαυτό της για μια περήφανη πώληση, όπου θα φέρει κέρδος στα ταμεία, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν -λογικά- για την ενίσχυση του ρόστερ σε άλλες θέσεις.
Η Μαρσέιγ δείχνει να αποτελεί μια «όαση» στα μάτια των ανερχόμενων παικτών της Άρσεναλ. Μετά τους Γκεντουζί και Σαλιμπά, ήταν η σειρά του Ταβάρες να διαπρέψει με την κυανόλευκη φανέλα. Ίσως πάντως το «αναμορφωτήριο» στη Μασσαλία να μην είναι το μοναδικό που μπορεί να σωφρονίσει στην Γαλλία. Ο Φολαρίν Μπαλογκάν κάνει «όργια» με την φανέλα της Ρεμς, ενώ αναγεννημένος μοιάζει μέχρι και ο Νικολά Πεπέ στην Νίκαια και την τοπική Νις.
