Άλλο ένα ντέρμπυ, άλλη μια ήττα τον Φλεβάρη και άλλη μια πρόωρη εγκατάλειψη του ονείρου για τίτλο.
Η Arsenal, κάθε χρόνο έχει την ίδια πορεία: ήττα στον πρώτο αγώνα της σεζόν, καλές εμφανίσεις μέχρι το Νοέμβριο, μια κοιλιά που αρχίζει στην εορταστική περίοδο και τελειώνει τον Μάρτιο, την ώρα που η ομάδα βρίσκεται ήδη εκτός CL, εκτός τίτλου και τον Μάρτιο ένα ανούσιο σερί νικών που πλέον μόνο εκνευρίζει.
Σαν ρόστερ υπάρχει καλό και ανταγωνιστικό υλικό: Cech και Ospina, ως τερματοφύλακες. Monreal, Koscienly, Mustafi, Bellerin, Holding, Mertesacker, Gabriel στην άμυνα. Xhaka, Coquelin, Elneny, Ramsey, Ozil, Iwobi, Oxlade- Champerlain και σαν μπόνους τον Cazorla, που είναι μόνιμα τραυματισμένος οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί σταθερό μέλος της ομάδας. Στην επίθεση υπάρχουν Walcott, Lucas Perez, Alexis, Sanchez, Giroud και σαν μπόνους ο Welbeck. Υπάρχουν και οι μικροί Jeff Reine- Adelaide και Ainsley- Maitland Niles.
Φέτος παρατηρείται μια μικρή αλλαγή προς το καλύτερο στην ομάδα αλλά σε ένα πρωτάθλημα που 6 ομάδες παλεύουν για τον τίτλο δεν γίνεται να εγκαταλείπεις την προσπάθεια στο πρώτο άσχημο αποτέλεσμα. Μερικές φορές θα χάσεις, μερικές θα κερδίσεις αλλά έτσι είναι το παιχνίδι.
Συνέβησαν πολλά στην ομάδα από το 2004- την γενιά των Invincibles- μέχρι σήμερα. Το νέο γήπεδο, οικονομικές δυσκολίες και κυρίως το γεγονός ότι η γενιά των Invincibles ήρθε και έφυγε μαζί με αποτέλεσμα να μείνουν πάρα πολλά κενά στην ομάδα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Προφανώς, ως οπαδοί της ομάδας μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό. Όμως, περάσανε 13 χρόνια από τότε και 11 από την αλλαγή του γηπέδου. Λεφτά «ξοδεύτηκαν» και ήρθαν δυο πολύ καλοί παίκτες στην ομάδα, ο Ozil και ο Sanchez. Φέτος, ήρθανε στην ομάδα ο Xhaka και ο Mustafi κι όμως παρατηρούμε κάθε χρόνο το ίδιο μοτίβο. Την Arsenal να πνίγεται την περίοδο Δεκέμβριος- Φεβρουάριος.
Όλη αυτή η κατάσταση, είναι λογικό, να μας οδηγεί στο μόνιμο ερώτημα: Ποιος φταίει;
Σε κάθε ήττα ή κακή εμφάνιση την πληρώνει ο Wenger και όχι, αδίκως πάντα. Είναι ο προπονητής, ο μεγάλος αρχηγός της ομάδας οπότε είναι λογικό να δέχεται τα πυρά. Όμως, φταίει μόνο ο Wenger;
Στον αγώνα με την Chelsea, χθες, οι παίκτες μας έπαιζαν μέσα στο γήπεδο, όχι ο Αλσατός. Είχαμε 11 παίκτες μέσα στο γήπεδο και από αυτούς ο μοναδικός που προσπαθούσε ήταν ο Oxlade- Chamberlain. Όλοι οι υπόλοιποι μετά το πρώτο γκολ τα παράτησαν. Δεν έχει σημασία αν το πρώτο γκολ ήταν φάουλ ή όχι. Μπήκε, μέτρησε, τελείωσε. Το να κατεβάζεις τα χέρια μόλις στο 17ο λεπτό ενός ντέρμπυ είναι ευθύνη των 11 μέσα στο γήπεδο όχι, του προπονητή.
Από την άλλη, η διοίκηση της ομάδας πού ακριβώς βρίσκεται; Σε κάθε αγώνα της Chelsea o Roman Abramovich βρίσκεται στις κερκίδες. Πανηγυρίζει, στεναχωριέται και αντιδράει. Η εικόνα του δείχνει ότι πονάει την ομάδα του. Πέρυσι δεν δίστασε να διώξει τον Jose Mourinho, ακόμα και αν ο Πορτογάλος είναι θρύλος για την ομάδα του. Από την άλλη πλευρά πόσες φορές έχουμε δει τον Stan Kroenke, τον Ushmanov ή έστω τον Ivan Gazidis στο γήπεδό μας να παρακολουθούν αγώνες και να αντιδρούν; Για την διοίκηση της ομάδας, φαίνεται, να είναι αρκετή η τετράδα και το Champions League μέχρι τους 16. Όχι, άδικα βέβαια.
Πέρσυ μόνο από αυτά η ομάδα έβγαλε 100 εκατομμύρια ευρώ ΜΟΝΟ από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, οπότε φαίνεται πως η διοίκηση της ομάδας είναι υπερευχαριστημένη με το να τρέφουμε κάθε τρολλ τον Φλεβάρη διαλύοντας όσες καλές εμφανίσεις κάναμε στην αρχή της σεζόν.
Ο Ushmanov το καλοκαίρι δήλωνε, πως αυτή η κατάσταση στην Arsenal δεν του αρέσει και ότι «πονάει» την ομάδα «αλλά δεν μπορεί να κάνει και πολλά γιατί έχει μόνο το 30% των μετοχών». Όμως σε πόσα ματς τον έχουμε δει ή έχουμε διαβάσει να είναι παρόν ο Ρώσσος επιχειρηματίας;
Αυτό που βλέπουμε κάθε καλοκαίρι, τα τελευταία χρόνια, είναι ο Γαζίδης να λέει πως θα δοθούν λεφτά για «μεγάλες» μεταγραφές και να καταλήγουμε με παίκτες σαν τον Xhaka, που είναι μεν καλός αλλά θέλει δουλειά. Οι μόνοι έτοιμοι παίκτες που έχουμε αγοράσει τα τελευταία χρόνια είναι ο Ozil και ο Sanchez. Μετά όλοι εξαφανίζονται και όλως τυχαίως πάλι ο Wenger δέχεται τα πυρά από τον τύπο και τους οπαδούς. Ο Arsene Wenger έχει μια ιστορία στην ομάδα και μπορεί κάποιος να τον κατηγορήσει για πολλά και κυρίως για την εμμονή που έχει με συγκεκριμένους παίκτες που είναι σαφώς υποδεέστεροι των περιστάσεων, όπως για παράδειγμα ο Ramsey, που στοίχισε στην ομάδα την αγωνιστική με την Watford.
Όμως, αμφιβάλλω πως ο Wenger ευθύνεται για την συνολική κατάσταση στην ομάδα. Ο Wenger είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης πίσω από τον Γαζίδη, τον Kroenke και τον Ushmanov. Σκεφτείτε λίγο τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Έφυγε ο Suarez από την Liverpool και εμείς κάναμε πρόταση πολύ λιγότερα απ όσα ζητούσε η Liverpool. Χάσαμε τον Martial, γιατί δεν θέλανε να δώσουν λεφτά για ένα 18χρονο. Την οικονομική διαχείριση της ομάδας την έχει ο Ivan Gazidis, όχι ο Arsene Wenger.
Από την άλλη, έχουμε καταντήσει στο σημείο να βλέπουμε οπαδούς να σφάζονται «Wenger In» και «Wenger Out».
Αλήθεια με αυτούς τους άθλιους που έχουμε στην διοίκηση τι πιστεύετε πως θα γίνει;
Εμείς παρακαλάμε για Alegri ή Diego Simeone αλλά θα καταλήξουμε με τον Eddie Howe. Γιατί θα γίνει αυτό; Απλά γιατί δεν θα θέλουν να ξοδέψουν λεφτά! Και σίγουρα ο Howe δεν θα παίρνει τον μισθό του Wenger. Ο Howe, όμως, όσο καλός κι αν είναι δεν είναι για την Arsenal. Ο λόγος που δεν είναι για την Arsenal, είναι ότι σαν προπονητής είναι «κατώτερος» από κάποιους παίκτες της ομάδας πώς θα τους κρατήσει στην ομάδα; Πώς θα τους κάνει να τον εμπιστευτούν; Ο Sanchez και ο Ozil ήρθαν στην ομάδα λόγω του Arsene Wenger. Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο από αυτόν;; Τι μας κάνει να πιστεύουμε πως άλλοι παίκτες, υποδεέστεροι αυτών των δυο, θα συμβιβαστούν με κάποιον κατώτερο του Γάλλου;
Όλη αυτή η αδιαφορία της διοίκησης, φαίνεται και στην ομάδα. Οι μισθοί τους είναι εξασφαλισμένοι, η θέση τους στις εθνικές τους εξασφαλισμένη, η θέση τους στην πρώτη ενδεκάδα επίσης. Για ποιο λόγο να προσπαθήσουν; Όταν ο Ozil έχει μοναδικό ανταγωνισμό τον Iwobi και τον Jeff για ποιον ακριβώς λόγο να προσπαθήσει;; Ακόμα και στις χειρότερές του μέρες θα είναι εκεί γιατί οι άλλες δυο επιλογές, όσο καλές μπορεί να είναι, είναι ακόμα ανώριμες. Είναι λογικό να μην προσπαθεί, λοιπόν. Έχουμε, σαν ομάδα και τα λεφτά και την φανέλα για να προσελκύσουμε παίκτες.
Δεν λέω να τους τάζουμε μισθούς Zlatan, αλλά το να μην αγοράζουμε παίκτες πάνω από 40 εκ την ώρα που ο ιδιοκτήτης μας ξοδεύει μισό δις για να αγοράσει ράντζο ίσο με το μισό Τέξας, σε έκταση, είναι όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά εξοργιστικό! Λεφτά, που βγάζει και από την ομάδα ως ο μεγαλομέτοχος. Λεφτά που βγάζει από τις 1900 λίρες εισητήριο διαρκείας, από τις αγορές προϊόντων της ομάδας. Λεφτά των οπαδών δηλαδή! Και ναι, οι οπαδοί θέλουμε να δούμε τον ιδιοκτήτη να ξοδεύει τα λεφτά ΜΑΣ για την ομάδα ΜΑΣ, τουλάχιστον όσα βγάζει από την ομάδα, να γυρνάνε πίσω στην ομάδα. Θέλουμε ένα ΔΣ που θα το βλέπουμε, που δεν θα διστάσει να διώξει τον κάθε παίκτη όταν δεν αποδίδει.
Συντάκτης: Dimi Amor
