Ο επιθετικός που μπορούσε να τα κάνει όλα

Αφιέρωμα σε έναν εκ των σπουδαιότερων επιθετικών στην ιστορία των «Κόκκινων», ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα σαν σήμερα το 2007.

 

Λίγοι είναι οι ποδοσφαιριστές που έχουν γνωρίσει θαυμασμό στο Anfield. Ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που έφυγαν από το Merseyside με τόσο άσχημο κλίμα. Ο λόγος για τον Fernando Torres.

O Iσπανός επιθετικός, γεννημένος στις 20 Μαρτίου του 1984, αγωνιζόταν για 12 έτη στην Atletico Madrid, καθώς ξεκίνησε από τις ακαδημίες του συλλόγου. Όσο τα χρόνια περνούσαν, τόσο η φήμη όσο και η αξία του ανέβαιναν. Σπουδαίες εμφανίσεις στις εγχώριες και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με την φανέλα των Μαδριλένων, είχαν ως συνέπεια να αποτελέσει το «μήλον της έριδος» για μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους.

Αν και έγιναν προσπάθειες το καλοκαίρι του 2006 από την Chelsea για την απόκτησή του, ο ίδιος αρνήθηκε την μετακίνησή του εκεί. Ωστόσο, η Αγγλία θα ήταν ο τελικός του προορισμός. Έτσι κι έγινε, καθώς την αμέσως επόμενη χρονιά, η Liverpool θα ξόδευε κάτι παραπάνω από 20 εκατομμύρια λίρες, το μεγαλύτερο ποσό που είχε δώσει μέχρι τότε, για την απόκτησή του.

 

 

Μπορεί να είχε θετικά ρεκόρ στο βιογραφικό του (πρώτος σκόρερ στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα U-16 και U-19, νεότερος πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Atletico Madrid), τίποτα όμως δεν έμοιαζε με την νέα του πρόκληση. Με την άφιξή του στο Merseyside, ο 23χρονος (τότε) δέχθηκε μια μεγάλη ευθύνη. Θα φόραγε τη φανέλα με το ιστορικό «9», έναν αριθμό τον οποίο είχαν δοξάσει μεγάλες μορφές του συλλόγου, όπως οι Ian Rush και Robbie Fowler.

Ακόμη, η Liverpool προερχόταν από έναν χαμένο τελικό Champions League κόντρα στην AC Milan (2-1, σε τελικό που διεξήχθη στην Αθήνα) και οι στόχοι των Άγγλων ήταν ιδιαίτερα υψηλοί. Το ντεμπούτο ήρθε κόντρα στην Aston Villa στις 11 Αυγούστου του 2007 και το πρώτο του επίσημο τέρμα την αμέσως επόμενη αγωνιστική, κόντρα στην Chelsea. Η σεζόν 2007-08 κύλησε εξαιρετικά για τον Ισπανό, καθώς σε 46 αναμετρήσεις πέτυχε 33 τέρματα. Ο Ισπανός ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής μετά τον Robbie Fowler, ο οποίος θα πετύχαινε πάνω από 20 γκολ σε μία μόλις σεζόν. Μάλιστα, με τα 24 τέρματα του στην Premier League, θα ξεπερνούσε τον Ruud van Nistelrooy στην λίστα με τα περισσότερα τέρματα ξένων επιθετικών στην πρώτη τους σεζόν στο «Νησί»!

Μπορεί η πρώτη του σεζόν στην Liverpool να έκλεισε δίχως τίτλο, αλλά το καλοκαίρι του 2008 ήταν ονειρικό για τον Torres. Εκείνο το καλοκαίρι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ισπανίας κατέκτησε το Euro. Μάλιστα, ο ίδιος πέτυχε το καθοριστικό τέρμα της ομάδας του στον τελικό απέναντι στους Γερμανούς, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην την κατάκτηση του πρώτου μεγάλου τροπαίου μετά το 1964.

 

 

Παρά ταύτα, η σεζόν 2008-09 δεν ήταν η καλύτερη δυνατή για τον ίδιο. Η Liverpool έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα, «κέρασε» τεσσάρες τις Real Madrid, Manchester United σε Ευρώπη και Αγγλία αντίστοιχα, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο. Επιπρόσθετα, ο Torres ταλαιπωρήθηκε από μικροτραυματισμούς, με συνέπεια να αγωνιστεί μόλις 38 φορές, ενώ βρήκε δίχτυα 17 εξ’ αυτών. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς βοήθησε την Ισπανία να φτάσει έως τον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, όπου γνώρισε την ήττα με 3-0 από τους Βραζιλιάνους. Κατάφερε να πετύχει πέντε τέρματα σε σύνολο πέντε αγώνων.

Μέσα στον Μάιο του 2009, το αρχικό συμβόλαιο διάρκειας έξι ετών του Torres ανανεώθηκε. Το καινούργιο όχι μόνο ήταν καλύτερο από οικονομικής πλευράς, αλλά θα τον κράταγε στο Anfield έως και το 2014! Εν όψει της σεζόν 2009-10, οι στόχοι είχαν παραμείνει ψηλά, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άκρως απογοητευτικό. Οι «Κόκκινοι» τερμάτισαν στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος, η συμμετοχή τους στο Europa League σταμάτησε στα ημιτελικά και την μετέπειτα κάτοχο του τίτλου Atletico Madrid, ενώ γι’ άλλη μια χρονιά, η πορεία σε League Cup και FA Cup ήταν απογοητευτική.

 

 

Ο Torres πέτυχε 22 τέρματα σε 32 εμφανίσεις, αλλά τα πάντα επισκιάστηκαν από τα δύο χειρουργεία που χρειάστηκε για το γόνατό του. Το «φάντασμα» των τραυματισμών, το όποιο είχε εμφανιστεί και στο παρελθόν, έκανε ξανά την παρουσία του αισθητή, σε πολύ κομβικό σημείο της σεζόν (Απρίλιος), συμβάλλοντας στην πτώση της απόδοσης του Ισπανού στράικερ, αλλά και της Liverpool.

Το καλοκαίρι του 2010, ενώ ο ίδιος αγωνιζόταν με την Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής, οι εξελίξεις «έτρεχαν» στην Αγγλία. Ο Roy Hodgson είχε αντικαταστήσει τον Rafael Benitez, ενώ φήμες ήθελαν την πώληση του 26χρονου τότε Torres. Η παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο πέρασε στα… ψιλά, καθώς δεν πέτυχε κάποιο τέρμα. Όμως, το ενδιαφέρον προς το πρόσωπό του υπήρχε.

 

 

Ο Ισπανός εμφανίστηκε με κασκόλ της Atletico Madrid στους πανηγυρισμούς, ενώ δεν απέφυγε και την τοποθέτηση για το φλέγον ζήτημα του μέλλοντός του: «Η αφοσίωσή μου και η πίστη μου στο σύλλογο και τους οπαδούς είναι ίδια όπως την ημέρα που υπέγραψα», είχε δηλώσει σε Μέσα. Η σεζόν ξεκίνησε με τον ίδιο να είναι παρών μεν στην Liverpool, αλλά ουσιαστικά είχε θέσει εαυτόν εκτός ομάδας. Ο σύλλογος δεν έλεγε να βρει το δρόμο του, ο Hodgson αντικαταστάθηκε από το θρύλο της ομάδας, Kenny Dalglish, ενώ δεν αργούσε και η ώρα της φυγής του Ισπανού.

Στις 27 Ιανουαρίου του 2011, η Chelsea έκανε πρόταση για την απόκτησή του, ύψους 40 εκατομμυρίων λιρών. Η Liverpool την απέρριψε αλλά ο Torres επιθυμούσε να φύγει. Έτσι, κατέθεσε αίτημα μεταγραφής, το οποίο απορρίφθηκε. Κι όμως, στις 31 Ιανουαρίου, η Liverpool ανακοίνωσε την πώλησή του στους Λονδρέζους για αδιευκρίνιστο ποσό, το οποίο φημολογείται πως «άγγιζε» τις 50 εκατομμύρια λίρες, κάνοντας τον Ισπανό τον έκτο πιο ακριβό ποδοσφαιριστή της ιστορίας.

Το κεφάλαιο Liverpool είχε κλείσει οριστικά για τον ίδιο και με αρκετά άσχημο τρόπο. Σε 142 αγώνες με τη φανέλα των «Κόκκινων», ο Ισπανός επιθετικός πέτυχε 81 τέρματα. Ήταν τρία χρόνια και έξι μήνες παρουσίας, στα οποία γράφτηκε ιστορία και ο Torres πέρασε στο πάνθεον των επιθετικών που φόρεσαν την κόκκινη φανέλα.

 

 

Η μετάβασή του στους «Μπλε» ήταν εξαιρετικά απότομη, με τους οπαδούς της Liverpoοl να στοχοποιούν τον Torres σε κάθε εμφάνισή του στο Anfield. Τα συνθήματα και τα τραγούδια στο όνομά του είχαν δώσει τη θέση τους σε αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα, γεγονός που κράτησε για τέσσερα χρόνια. Το 2015, οι Steven Gerrard και Jamie Carrragher διοργάνωσαν φιλικό για φιλανθρωπικό σκοπό και ο Torres ήταν εκ των καλεσμένων. Προς έκπληξη όλων, το κοινό του Anfield τον υποδέχθηκε «θερμά», εκείνος ανταπέδωσε και το «τσεκούρι» είχε θαφτεί για τα καλά.

Αντί για κάποιον επίλογο, θα κλείσουμε με απόσπασμα δηλώσεων του ίδιου όταν το καλοκαίρι του 2017 κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Liverpool σε φιλικό αγώνα, με τα χρώματα της Atletico: «Το να αντιμετωπίζω την Liverpool είναι κάτι το ιδιαίτερο. Πέρασα τρία χρόνια και έξι μήνες εκεί και ήταν φανταστικά, απέκτησα φίλους που έχω μέχρι και σήμερα. Είναι ο σύλλογος που έχω στην καρδιά μου».

 

Συντάκτης: Γιώργος Γκίκας