Η απίθανη ιστορία του εύσωμου Λίαμ Ντόλμαν, που μετρά δύο σερί ανόδους με την Τάμγουορθ και την βοηθά να έχει την καλύτερη άμυνα στην Αγγλία.
Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2006 και η ταπεινή Τάμγουορθ, που εδρεύει στην ομώνυμη πόλη στο Στάφορντσαϊρ, ζει κοσμοϊστορικές στιγμές. Η σεζόν που έχει ολοκληρωθεί λίγους μήνες νωρίτερα βρίσκει τον σύλλογο στην υψηλότερη βαθμολογική θέση της ιστορίας του (μέχρι και σήμερα), δηλαδή 15ο στην Κόνφερενς Νάσιοναλ – αυτό το αγωνιστικό κατόρθωμα έρχεται να ενισχύσει κι ένα μεταγραφικό, αφού στο ρόστερ προστίθεται ο διεθνής Άγγλος μέσος, θρύλος της Άρσεναλ, Πολ Μέρσον, που στα 37 του χρόνια πια, προέρχεται από μία τριετία ως παίκτης-προπονητής στη Γουόλσολ.
Την ίδια περίοδο, περίπου 90 χιλιόμετρα μακρυά και μία κατηγορία ψηλότερα, ο 18χρονος Λίαμ Ντόλμαν κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στη Νορθάμπτον. Παρά τη νεαρή του ηλικία ο ντόπιος αμυντικός μοιάζει με βετεράνο, ίσως περισσότερο κι από τον συνταξιοδοτούμενο «Μάγο», όπως ήταν το προσωνύμιό του, Μέρσον. Ο Ντόλμαν ατενίζει τον κόσμο από τα 188 εκατοστά, το μαλλί του αραιώνει με ταχύτατο ρυθμό και τα κιλά του μοιάζουν τουλάχιστον απαγορευτικά για μία αξιομνημόνευτη ποδοσφαιρική καριέρα.
Αυτοί οι δύο «πόλοι» της ιστορίας μας δεν το φαντάζονται τότε, όμως μέχρι να συναντηθούν, προ διετίας, ακολουθούν κατά κάποιον τρόπο παράλληλες πορείες. Η Τάμγουορθ φυσικά δεν πετυχαίνει τίποτα με τον Μέρσον, τον οποίον χρησιμοποίει για έναν και μόνο «γιορτινό» αγώνα, και δύο σεζόν αργότερα υποβιβάζεται στην έκτη τη τάξει κατηγορία, από την οποία ανεβαίνει και πάλι τον Μάιο του 2009. Η επιτυχία όμως αποδεικνύεται πρόσκαιρη και παρά τις παροδικές αναλαμπές της ομάδας, κυρίως λόγω κάποιων πολύ παραγωγικών επιθετικών των μικρότερων κατηγοριών, όπως οι Γκάρεθ Σέλντον, Άνταμ Κάνινγκτον και Ντάνι Νιούτον, η παρακμή παραμονεύει στη γωνία και τελικά έρχεται το τέλος της σεζόν 2013/14.
Πίσω στον Ντόλμαν τώρα, ο νεαρός αμυντικός θεωρείται αδύνατο να σταθεί στη Νορθάμπτον και τη League Two, με την ομάδα του να ετοιμάζεται να τον αποδεσμεύσει ήδη από το καλοκαίρι του 2007. Ωστόσο ο ερχομός του Στιούαρτ Γκρέι στον πάγκο τα αλλάζει όλα, αφού ο παλιός μέσος των Άστον Βίλα και Μπάρνσλεϊ, βλέπει πέρα από τα κιλά του παίκτη του και από το… πουθενά τον καθιερώνει στην ενδεκάδα. Μέχρι το 2009 ο Ντόλμαν σημειώνει 45 επίσημες συμμετοχές και προσπαθεί σκληρά να επιβιώσει στο ανταγωνιστικό αυτό περιβάλλον, όμως το σώμα του δεν συμφωνεί – αντί να χάνει βάρος μέσα από τις προπονήσεις, αυτός παίρνει περισσότερο, κάτι που στο τέλος κάνει και τον Γκρέι να αγανακτήσει, όταν τον βλέπει στην προετοιμασία της σεζόν 2009/10 και αποφασίζει ξαφνικά να τον αφήσει ελεύθερο!
Όλο αυτό φυσικά κλονίζει την αυτοπεποίθηση του Ντόλμαν, που παρά τη σχετική εμπειρία και προοπτική του, αδυνατεί να πείσει τον οποιονδήποτε επαγγελματικό σύλλογο να ρισκάρει με την περίπτωσή του και κατεβαίνει ένα «σκαλί» για χάρη της Κιντερμίνστερ. Εκεί συναντά ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, πιο ερασιτεχνικό, που κάθε άλλο παρά τον βοηθά και με πρόσχημα τις λιγότερες αγωνιστικές έννοιες, τα κιλά αυξάνονται κι άλλο. Ακολουθώντας και τους… φυσικούς νόμους, η πτώση παρασύρει τον υπέρβαρο πια αμυντικό, που μέχρι την ηλικία των 25 χρονών φτάνει να παίζει στην όγδοη πια κατηγορία, αλλάζοντας τέσσερις ομάδες σε τρία χρόνια.
Και μπορεί να είχαμε αφήσει την Τάμγουορθ αρκετά ψηλότερα, όμως τη σεζόν 2018/19, στον πάτο του «βαρελιού» της, κι αυτή κινδυνεύει με υποβιβασμό στο ίδιο ακριβώς επίπεδο (8ο) της εγχώριας ποδοσφαιρικής πυραμίδας. Οι «Αμνοί», όπως είναι το προσωνύμιό τους, ετοιμάζονται κυριολεκτικά για σφαγή, όμως γλιτώνουν μετά από την παράδοξη πρόσληψη του πιο αταίριαστου προπονητικού διδύμου, φέρνοντας στον πάγκο τον υπεύθυνο των ακαδημιών και θρύλο του συλλόγου, Γκάρι Σμιθ, διεθνή παρακαλώ με τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις στην Καραϊβική, και τον 28χρονο Αγγλο-πολωνό Άντριου Ντανιλίσζιν, που έχει μόλις απολυθεί από το τεχνικό επιτελείο της Νούνιτον.
Οι δύο τους όχι μόνο καταφέρνουν να σώσουν την παρτίδα, αλλά την επόμενη σεζόν, με την προσθήκη κι ενός τρίτου προπονητή, του Τόμας Μπέιλι, που η Τάμγουορθ ονομάζει… αθλητικό διευθυντή, ανεβάζουν την ομάδα κατηγορία. Στο γήπεδο ναι την ανεβάζουν, στα χαρτιά όμως δεν τα καταφέρνουν, αφού λόγω της πανδημίας το πρωτάθλημα ακυρώνεται όσο αυτή είναι με άνεση στην κορυφή. Η επιστροφή στα γήπεδα δεν φέρνει τα ίδια αποτελέσματα, ο σύλλογος κατρακυλά στην 9η θέση, σχεδόν 50 βαθμούς (!) μακρυά από την κορυφή και το τρίδυμο απομακρύνεται για χάρη μίας πιο συμβατικής λύσης.
Πίσω στο 2014 έχουμε αφήσει τον Ντόλμαν να αγωνίζεται στην άσημη Ντέιβεντρι και να αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο καθαρά ως χόμπι και τίποτα περισσότερο. «Ο Λίαμ είναι ο βασικός μας αμυντικός και αρχηγός μας. Όλα τα συνθήματα των αντίπαλων οπαδών έχουν αυτόν ως αποδέκτη, κι όπως φαντάζεστε αφορούν το φαγητό. Για να είμαι δίκαιος, δεν θα έπρεπε να αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο (σ.σ. 8η κατηγορία) με όλα αυτά τα κιλά. Οι αντίπαλοι προπονητές φωνάζουν στους παίκτες τους να παίζουν πάνω του, αλλά για μένα είναι ο καλύτερος αμυντικός στην κατηγορία. Είχε σχεδόν 50 συμμετοχές με τη Νορθάμπτον, είναι φοβερός με την μπάλα στα πόδια και, ακόμα κι αν δεν το πιστεύετε, είναι φανταστικός για εμας», θα δηλώσει ο τότε προπονητής του Ντάραν Φόστερ, στο πλαίσιο ενός αγώνα για το FA Cup απέναντι στην Τσέστερφιλντ.
Ο παίκτης του δεν θα αργήσει να τον επιβεβαιώσει – κόντρα σε επαγγελματίες αντιπάλους ο Ντόλμαν θα κάνει το παιχνίδι της ζωής του, η Ντέιβεντρι θα πάρει μία ιστορική λευκή ισοπαλία σε ένα γήπεδο 10.000 θέσεων και ο υπέρβαρος αμυντικός θα αποθεωθεί από όλο το γήπεδο με τη λήξη του αγώνα. Οι συμπαίκτες του ήδη τον αποκαλούν «Μπούλι ο Μάστορας», λόγω μίας κάποιας ομοιότητας με τον γνωστό χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων Μπομπ, και φυσικά της επιβλητικής παρουσίας του. Οι ιδιαίτερες ικανότητές του και τα θανατηφόρα σουτ που εξαπολύει από μέση απόσταση τον καθιστούν φόβητρο, ενισχύοντας και τη φήμη του στα ερασιτεχνικά αγγλικά γήπεδα.
One year ago today, we witnessed a rocket from Liam Dolman against Tamworth FC 🚀⚽️ https://t.co/voEykjemPk
— AFC Rushden & Diamonds (@AFCRD) December 14, 2022
Αν και απολαμβάνει τη ζωή του εκεί, το καλοκαίρι του 2014 ο Ντόλμαν δέχεται μία πρόταση, που θεωρεί πως δεν γίνεται να απορρίψει. Ο Άντι Πικς έχει μόλις αναλάβει τις τύχες της νεοσύστατης ομάδας (2011), που ιδρύθηκε στη θέση της ιστορικής Ράσντεν εντ Ντάιαμοντς και φέρει το ίδιο όνομα. Όραμα όλων είναι ο σύλλογος να ανέβει σταδιακά και να μονιμοποιηθεί στην Κόνφερενς και γιατί όχι μακροπρόθεσμα να φτάσει ως και τη Φούτμπολ Λιγκ, όπως είχε πράξει για τελευταία φορά το 2006. Απαραίτητη κρίνεται η προσθήκη ενός ηγέτη και ο Ντόλμαν είναι ο εκλεκτός. Πράγματι ο σύλλογος ξεκινά με φόρα, φτάνει με άνεση στον πρώτο προβιβασμό και μετά από τρία χρόνια σε έναν δεύτερο, όμως ξαφνικά το πράγμα κολλάει.
Οι Πικς και Ντόλμαν κάνουν από την πλευρά τους ότι είναι δυνατόν, με αποκορύφωμα την 5η θέση της σεζόν 2021/22, όμως η άνοδος στην Κόνφερενς (στον Βόρειο όμιλο) δεν έρχεται. Μάλιστα εκείνη την χρονιά, λίγους μήνες πριν τη λήξη της, ο πρώτος αποχωρεί. «Ξέρω ότι η στιγμή δεν είναι η καταλληλότερη, όσο η ομάδα κάνει την καλύτερη πορεία των τελευταίων ετών, αλλά τέτοιες ευκαιρίες δεν έρχονται συχνά. Είμαι ένας πιστός άνθρωπος, είμαι εννέα χρόνια στον σύλλογο, όμως κοιτάζοντας τη μεγαλύτερη εικόνα είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε ότι έχουμε ήδη καταφέρει. Ακόμα κι αν ανεβούμε μέσω των πλέι-οφ, η χρονιά σε μεγαλύτερη κατηγορία θα είναι αδύνατη. Η διοίκηση μπορεί να παράσχει συγκεκριμένα κεφάλαια, το σέβομαι απόλυτα αυτό. Φέτος έχω το καλύτερο ρόστερ που είχα ποτέ, όμως σκέφτομαι ότι δεν γίνεται να καταφέρουμε μεγαλύτερα πράγματα μαζί. Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Ήρθε η στιγμή να αποχωρήσω».
Μην νομίζετε φυσικά ότι και ο δεύτερος θα αργήσει να τον ακολουθήσει, αφού η έναρξη της σεζόν 2022/23 θα βρει τους Πικς και Ντόλμαν, όπως μάλλον έχετε ήδη καταλάβει, στην Τάμγουορθ. Οι «Αμνοί» έχουν τερματίσει μετά κόπων και βασάνων 9οι, έχοντας προσλάβει νέο προπονητή μεσούσης της σεζόν, όμως κλείνουν εντυπωσιακά μία χαμένη χρονιά, αφού στα τελευταία 14 παιχνίδια τους δεν σημειώνουν ήττα. Υπό την ηγεσία του Πικς, με ένα σαφώς ενισχυμένο ρόστερ, και μερικούς παίκτες πραγματική αποκάλυψη, πέραν του Ντόλμαν, η Τάμγουορθ δεν κόβει ταχύτητα και κατακτά το πρωτάθλημα, ανεβαίνοντας στην Κόνφερενς Νορθ μετά από έξι χρόνια απουσίας.
Ο φιλόδοξος προπονητής αποδεικνύεται σωστός με την αποχώρησή του από τη Ράσντεν εντ Ντάιαμοντς, όμως τα φώτα πέφτουν στον αμυντικό του ογκόλιθο, που επιστρέφει σε μία κατηγορία που άφησε ως αποτυχημένος 13 χρόνια νωρίτερα. Δίπλα του ξεχωρίζουν ο παλαιάς κοπής, αλλά 22χρονος μέσος, Τζέιμι Τζέλις και ο πρώην μέσος της Κόβεντρι, Κάιλ Φιν, που έχει τρομερή έφεση στο σκοράρισμα. Παρά την υπεροχή τους, οι «Αμνοί» ανεβαίνουν στην ισοβαθμία (με την Κόουλβιλ), αφού συχνά αποδεικνύονται αφελείς στην άμυνα, αν κι έχουν την κορυφαία επίθεση στην κατηγορία. Ο Πικς εντοπίζει το πρόβλημα κι ενόψει της δυσκολότερης πρόκλησης, δουλεύει το καλοκάιρι με τους παίκτες του σε αυτόν τον τομέα.
Ο σύλλογος στοχεύει σε μία άνετη παραμονή και δεν συγκαταλέγεται σε καμία περίπτωση μεταξύ των φαβορί, αφού η κατηγορία πέραν των έμπειρων Ντάρλινγκτον, Μπράκλεϊ, Τσέστερ, Σκάρμπορο και Μπόστον, έχει και τον πληγωμένο «γίγαντα», που ακούει στο όνομα Σκάνθορπ. Ωστόσο η Τάμγουορθ ξεκινά ενθαρρυντικά, μέχρι τον Νοέμβριο έχει σημειώσει μόλις πέντε ήττες και δείχνει μία αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Ο Ντόλμαν κρατάει την άμυνα, ο Φιν σκοράρει και για τους επιθετικούς, όμως αυτούς που ξεχωρίζει με χαρακτηριστική ευκολία είναι ο Τζέλις – αμέτρητες ομάδες της Φούτμπολ Λιγκ τον παρακολουθούν σε κάθε παιχνίδι, η αποχώρηση του στα μέσα της σεζόν θεωρείται δεδομένη και πολλοί προβλέπούν ότι μαζί με αυτή θα έρθει και η λογική κάμψη.
Πράγματι ο Τζέλις μεταγράφεται στη Γουόλσολ, όμως η Τάμγουορθ χωρίς αυτόν συσπειρώνεται, δυναμώνει. Από τα μέσα Δεκεμβρίου κι έπειτα οι «Αμνοί» μένουν 13 παιχνίδια αήττητοι, ενώ δέχονται μόλις τρία τέρματα, σκαρφαλώνοντας αθόρυβα στην κορυφή του πρωταθλήματος. Στις 30 Ιανουαρίου, με ένα τέρμα στο 90′ η Τάμγουορθ αλώνει την έδρα της Σκάνθορπ, και πια δηλώνει ανοιχτά πως κυνηγά τον τίτλο και την άνοδο στην τελευταία μη (αμιγώς) επαγγελματική κατηγορία. Με όπλο την άμυνα και συχνά ασυνήθιστες λύσεις στην επίθεση (μόνο ο Φιν έχει πάνω από δέκα τέρματα στη σεζόν) οι παίκτες του Πικς ξεπερνούν κάθε αγωνιστική τον εαυτό τους και ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν.
Με τον ερχομό του Απρίλη η Τάμγουορθ γίνεται μόλις η δέυτερη χρονικά ομάδα στην Αγγλία, που «κλειδώνει» τίτλο και άνοδο (μετά την Τσέστερφιλντ), όσο έχει το απίστευτο παθητικό των μόλις 27 τερμάτων, πίσω μόνο από την Άρσεναλ (24) σε ολόκληρο το Νησί. Φυσικά οι «Κανονιέρηδες» μετρούν 13 παιχνίδια λιγότερα, κάτι που σημαίνει πως η άμυνα, της οποίας ηγείται ο Ντόλμαν των -σχεδόν- 100 κιλών, έχει τον χαμηλότερο μέσο όρο γκολ ανά αγώνα. Πέρα από προκαταλήψεις και στερεότυπα, πέρα από μνησίκακα και ρατσιστικά συνθήματα, ποδόσφαιρο μπορούν να παίξουν όλοι και μερικοί μπορούν μάλιστα να διακριθούν. Οπότε από εδώ και στο εξής τα αστεία για χοντρούς κομμένα…
