O Mark Hughes και τα δύο (!) παιχνίδια σε μια μέρα

Χρόνια πριν από την σημερινή ερμηνεία του ποδοσφαίρου και το ξεχείλωμα της έννοιας του επαγγελματισμού στο άθλημα, υπήρξαν εποχές που οι ποδοσφαιριστές έκαναν απλά αυτό που αγαπούσαν.

 

Η Premier League είναι, αν μη τι άλλο, το πιο απαιτητικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα στον κόσμο. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι ομάδες καλούνται να ανταπεξέλθουν ένα δύσκολο πρόγραμμα σε πολύ μικρά χρονικά περιθώρια. Συχνά αναγκάζονται να δώσουν τρεις αγώνες εντός 7-8 ημερών και αυτό είχε και έχει ως αποτέλεσμα, τις πολλές δηλώσεις διαμαρτυρίας ανά καιρούς από τους πρωταγωνιστές του αθλήματος.

Κάπου εδώ, μπαίνει στην ιστορία μας ο Mark Hughes. Ο πάλαι ποτέ δεινός εκτελεστής της Manchester United -με πέρασμα τόσο σαν ποδοσφαιριστής, όσο και σαν προπονητής από μια σειρά ομάδων-, έρχεται να τραβήξει από το αυτί τους σημερινούς ποδοσφαιριστές και να τους πει κάτι που θα έμοιαζε ως «Εγώ τότε έπαιξα δύο ματς σε μια μέρα». Και πράγματι αυτό έκανε…

Το καλοκαίρι του 1986 ο Ουαλός φορ εγκαταλείπει την ομάδα που τον ανέδειξε, έπειτα από έξι χρόνια στο Old Trafford, με κατεύθυνση την Βαρκελώνη. Εκεί, μαζί με τον Gary Lineker που ακολουθούσε την ίδια πορεία από την Everton, θα αποτελούσαν την βρετανική γραμμή κρούσης των Καταλανών… Ή τουλάχιστον αυτό θα ίσχυε για τον Gary Lineker αφού ο Mark Hughes μολονότι υπέγραψε οκταετές συμβόλαιο, τα βρήκε πολύ σκούρα στο να προσαρμοστεί στο Camp Nou.

 

 

Ο Ουαλός δυσκολευόταν να μιλήσει ισπανικά και δεν είχε καν αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις του. Αναγκάστηκε να ενοικιάζει ένα για τρεις μήνες διότι όπως δήλωσε, «Δεν ήξερα από πού μπορούσα να αγοράσω ένα [αυτοκίνητο]»! Έπειτα από μια απογοητευτική σαιζόν και την απομάκρυνση από τους πάγκους των Καταλανών του προπονητή που πίστεψε στον Hughes, o «Sparky» φανερώνει τάσεις φυγής.

Η ευκαιρία εμφανίζεται το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς όταν οι Γερμανοί γίγαντες της Bayern München εμφανίζονται με πρόταση δανεισμού για τον Ουαλό. Ο Hughes χωρίς δεύτερη σκέψη συμφωνεί με τους Βαυαρούς και εγκαταλείπει το Camp Nou έχοντας αποκομίσει μόνο αρνητικές εμπειρίες. «Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν εμφανής. Η Bayern είχε “ποδοσφαιρανθρώπους” επικεφαλείς».

Στο δείπνο που είχε με τον Γενικό Διευθυντή της Bayern, Uli Hoeness, ο επιθετικός αναφέρει στη συζήτηση τον επικείμενο διεθνή αγώνα που πρέπει να δώσει με τη χώρα του. O Hoeness, θέλοντας τον Hughes να αγωνιστεί με την νέα του ομάδα όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ρωτά τον ποδοσφαιριστή τι ώρα είναι το ματς. Ο Ουαλός απαντά ότι ο αγώνας είναι στις 18:30 και ο Γερμανός παράγοντας, αποστομωτικά του λέει «Εντάξει τότε, μπορείς να παίξεις και το βράδυ επίσης»!

Ο ποδοσφαιριστής ανακοινώνεται από την νέα του ομάδα και την επόμενη εβδομάδα έρχεται η αναμέτρηση μεταξύ Τσεχοσλοβακίας και Ουαλίας. Οι Ουαλοί γνωρίζουν την ήττα με σκορ 2-0 και ο Hoeness παρακολουθεί από την κερκίδα, ανυπόμονος για το τελικό σφύριγμα. Ο αγώνας τελειώνει και ο Mark Hughes που αγωνίζεται για 90 λεπτά, χωρίς ανάσα κατευθύνεται προς το αεροδρόμιο της Τσεχοσλοβακίας!

 

 

Στο μεταξύ, η Bayern αγωνιζόταν εκείνη την ώρα ενάντια στην Borussia Monchengladbach για το γερμανικό κύπελλο. Ο αγώνας διεξαγόταν σχετικά κοντά στα Τσεχο-Γερμανικά σύνορα αλλά και πάλι οι δύο βιαστικοί άντρες δεν καταφέρνουν να φτάσουν εγκαίρως στο γήπεδο. Ο Hughes, που είχε ήδη γραφτεί από την ομάδα του στο φύλλο αγώνος, φτάνει λίγο πριν την έναρξη του δευτέρου ημίχρονου και αμέσως περνά στο γήπεδο σαν αλλαγή για το δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο!

Το παιχνίδι τελειώνει στο 2-2 και αφού ήταν ο δεύτερος επαναληπτικός, με τον πρώτο να τελειώνει επίσης στο ίδιο σκορ, οι δύο ομάδες πάνε στην παράταση. Τουτέστιν, άλλα 30 λεπτά αγώνα για τον ήδη καταβεβλημένο από την κούραση Mark Hughes. Τελικά οι Βαυαροί καταφέρνουν να επικρατήσουν σκοράροντας και τρίτο γκολ, με τον εξαντλημένο αλλά «διψασμένο» για ποδόσφαιρο, Ουαλό να δηλώνει στο τέλος του αγώνα: «Θα ήθελα να πω ότι εγώ έκανα την ανατροπή αλλά δεν μπόρεσα γιατί ήμουν απελπιστικά κακός».

Ο «Sparky» εκείνη τη μέρα έγραψε ιστορία. Μια ιστορία για την οποία το παγκόσμιο φίλαθλο κοινό του βγάζει το καπέλο. Δύο αγώνες σε μία ημέρα. Χωρίς παράπονα, χωρίς γκρίνια. Απλή και αγνή δίψα για ποδόσφαιρο. Την επόμενη φορά που θα διαμαρτυρηθείτε ότι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας σας είναι καταβεβλημένοι από το κουραστικά απαιτητικό πρόγραμμα, να έχετε πάντα στο μυαλό σας τον Mark Hughes.