Από τα δολοφονικά του μαρκαρίσματα, την βροντερή φωνή και τα γουρλωμένα του μάτια, ο Ρόι Κιν και η άγρια, αδάμαστη προσωπικότητά του ήταν ο ορισμός του τρόμου.
«Αν ο Ρόι Κιν θεωρούσε ότι δεν στεκόσουν στο ύψος των περιστάσεων, θα ερχόταν αμέσως καταπάνω σου. Πολλοί παίκτες αντιμετώπισαν την οργή του διαπράττοντας αυτό το έγκλημα και δεν υπήρχε πουθενά μέρος για να κρυφτούν».Για τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, και για τους περισσότερους δηλαδή, ο Ιρλανδός ήταν ένας επαγγελματίας τρελός, που τα Σαββατοκύριακα ντυνόταν ποδοσφαιριστής. Ένας εμβληματικός αρχηγός με τεράστιο εκτόπισμα, αλλά και ένας χαρισματικός μέσος που δεν χαριζόταν πουθενά.
O Κιν είναι ο τύπος που δεν θέλεις να εκνευρίσεις, ακόμα και σήμερα που βρίσκεται εκτός γηπέδων. Αυτός που δεν θες με τίποτα να του κορνάρεις εάν καθυστερήσει να προχωρήσει στο φανάρι. Αυτός που δεν θες να έχεις για γείτονα εάν προγραμματίζεις να κάνεις πάρτι. Αυτός που εάν αντιμετωπίσεις τυχαία σε μία διαφωνία, απλά πρέπει να γνέψεις το κεφάλι και να αποχωρήσεις με ήρεμα βήματα, όπως θα έκανες με κάποιο άγριο ζώο!
Αποτελεί από μόνος του ένα ολόκληρο κεφάλαιο τρέλας, τσαμπουκά και παράνοιας στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Θα μπορούσαν να γραφτούν ολόκληροι τόμοι για τα σκληρά του τάκλιν, τους θρυλικούς τσακωμούς με τον Πατρίκ Βιεϊρά, τα μάτια που πετάγονταν έξω απ’ την τρέλα, για τα τρόπαια που σήκωσε και για το δολοφονικό εκείνο μαρκάρισμα στον άτυχο Αλφ-Ίνγκε Χόλαντ. Ίσως εκείνη η διαβόητη κλωτσιά στον πατέρα του νυν αστέρα της Μάντσεστερ Σίτι, θα έπρεπε να απαγορευτεί να προβάλλεται σε ανηλίκους.
Για όλα αυτά θα μπορούσαμε να γράφαμε με τις ώρες. Σήμερα επιλέξαμε να φέρουμε στο φως τρεις ιστορίες, που δεν είναι ευρέως γνωστές στον κόσμο. Τρεις ιστορίες για… αγρίους, σαν τον Ρόι Κιν.
Η οργή του Νταλγκλίς
Το καλοκαίρι του 1990 ο Κιν παίρνει μεταγραφή από την Ιρλανδική Κομπ Ράμπλερς για τη Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλαφ. «Την παίρνεις και τη δίνεις σε έναν άλλον παίκτη με κόκκινη φανέλα», θα είναι οι οδηγίες που θα του δώσει. Έπειτα από δύο δύσκολα χρονιά προσαρμογής, τη σεζόν 1992/93 γίνεται βασικό στέλεχος της ομάδας και διαπρέπει. Με αρκετές πολύ καλές παρουσίες, γίνεται στόχος της μετέπειτα πρωταθλήτριας Μπλάκμπερν, της οποίας προπονητής ήταν τότε ο Κένι Νταλγκλίς.
Εντυπωσιασμένος, ο Σκωτσέζος τεχνικός έρχεται σε επαφή με τον Κιν το καλοκαίρι του 1993, προκειμένου να φέρει τον ταλαντούχο μέσο στους «Ρόβερς». Εκείνη την εποχή, το αστέρι της ομάδας άκουγε στο όνομα Άλαν Σίρερ και αμειβόταν με 500.000 λίρες το χρόνο. Ο θερμόαιμος Ιρλανδός λοιπόν θεώρησε λογικό να ζητήσει τα ίδια με λεφτά. Ο Νταλγκλίς έμεινε ψύχραιμος και τον έπεισε να πέσει στις 400.000 κι εκεί ήταν που συμφώνησαν. Ενθουσιασμένος τηλεφώνησε στα γραφεία του συλλόγου για να τους ειδοποιήσει να ετοιμάσουν το συμβόλαιο. Κανείς όμως δεν απαντούσε. Ήταν βλέπετε Παρασκευή απόγευμα και όλοι είχαν φύγει για τα σπίτια τους, έτσι οι δύο άντρες έδωσαν τα χέρια, πριν πέσουν οι υπογραφές τη Δευτέρα.
Ο Κιν δεν μπορούσε να το πιστέψει. Γύρισε σπίτι του χαρούμενος και διασκέδασε για την μεταγραφή και το νέο του συμβόλαιο με αρκετό αλκοόλ και την παρέα του. Φυσικά ο Νταλγκλίς δεν ήταν ο μόνος που «κυνηγούσε» τον Ιρλανδό, αφού αντίστοιχη επιθυμία είχε και ο συμπατριώτης του Φέργκιουσον. Ο Σερ Άλεξ πίστευε ότι ήταν το κομμάτι που έλειπε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία την προηγούμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ο προπονητής των «Κόκκινων Διαβόλων» τον είχε ήδη στη λίστα του από τον Σεπτέμβριο του 1990, όταν τον αντιμετώπισε στη νίκη της Φόρεστ επί της ομάδας του μέσα στο Ολντ Τράφορντ – δηλαδή σχεδόν τρία χρόνια νωρίτερα από τα εν λόγω γεγονότα!
Όταν λοιπόν ο Σκωτσέζος ενημερώθηκε για το προχωρημένο ενδιαφέρον της Μπλάκμπερν, πήρε αμέσως τηλέφωνο τον νεαρό ποδοσφαιριστή. Ο Κιν αγουροξυπνημένος και εμφανώς μεθυσμένος, τον άκουσε να τον ρωτά εάν είχε συμφωνήσει κάτι επίσημο με τους «Ρόβερς». Αυτός, μέσα στη ζαλάδα και τον πονοκέφαλο, του είπε «όχι». Ο Φέργκιουσον άρπαξε την ευκαιρία και ζήτησε άμεση συνάντηση μαζί του. Βρέθηκαν στο αεροδρόμιο του Μάντσεστερ και έπαιξαν μια παρτίδα σνούκερ, όπου και συζήτησαν περί μιας πιθανής μεταγραφής.
Όταν ο 21χρονος τότε Κιν κάλεσε τον Νταλγκλίς για να τον ενημερώσει για την αλλαγή στην απόφαση του, αυτός άρχισε να του τα χώνει κανονικά και δεν σταματούσε! «Κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό στον Κένι Νταλγκλίς. Ποιος στο διάολο νομίζεις ότι είσαι; Είσαι ένας μικρός μπάσταρδος και δεν θα την γλυτώσεις εύκολα μ’ αυτό που έκανες». O εξαγριωμένος προπονητής απείλησε ακόμη και να κυνηγήσει τον Ιρλανδό ως την Αγία Νάπα στην Κύπρο όπου τότε ο ποδοσφαιριστής θα έφευγε για διακοπές!
For the record, ο μισθός που θα έπαιρνε αρχικά ο Κιν στην Γιουνάιτεντ ήταν κατά 25% λιγότερος από τον αντίστοιχο που είχε συμφωνήσει με την Μπλάκμπερν…
Ο τρομαγμένος Πικέ
Όταν ο Ζεράρ Πικέ ήταν ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε μάθει με τον πιο άσχημο τρόπο την «σκοτεινή» πλευρά του κυκλοθυμικού, βετεράνου τότε, Κιν. Βλέπετε ο 18χρονος Ισπανός, σε ένα από τα πρώτα του παιχνίδια στην πρώτη ομάδα, είχε την «τύχη» να κάθεται δίπλα στον Ιρλανδό αρχηγό, αλλά και την «ατυχία» να έχει ξεχάσει το κίνητό του στην δόνηση μέσα στο ερμάρι ακριβώς από πάνω τους. Αν δεν φαντάζεστε ήδη τη συνέχεια, σε μια στιγμή απόλυτης ησυχίας, η συσκευή άρχισε να «μουγκρίζει» επίμονα. Ο Κιν σαν κοινός… τρελός, εκνευρίστηκε τόσο από τον ήχο, αρχίζοντας να ψάχνει μανιασμένα τον υπεύθυνο.
«Τα μάτια του πετάγονταν έξω προσπαθώντας να καταλάβει τι συνέβαινε. Ξέρετε την περίφημη σκηνή από εκείνη την ταινία με τον Τζακ Νίκολσον, όταν πετάγεται απ’ την πόρτα; Έτσι ακριβώς έμοιαζε», θα περιγράψει γλαφυρά ο Πικέ στη διαδικτυακή πλατφόρμα «Players’ Tribune». Ξαφνικά ο Κιν αρχίζει να φωνάζει σε όλους, «Ποιανού είναι αυτό το κινητό;». Ησυχία. «Ποιου είναι αυτό το γα@@μένο τηλέφωνο;». Ο τρομαγμένος Ισπανός αποφασίζει να αναλάβει την ευθύνη του και λέει πως είναι δικό του.
Όπως παραδέχεται: «Ο Ρόι τα έχασε. Έκανε σαν τρελός μπροστά σε όλους! Ήταν απίστευτο. Σχεδόν τα έκανα πάνω μου, αλλά ήταν ένα καλό μάθημα. Σήμερα τα πάντα είναι διαφορετικά. Όλοι αυτοί οι μικροί κρατούν τα κινητά τους πριν τους αγώνες. Αλλά τότε, το 2006; Ήταν ένας άλλος κόσμος. Δεν μπορούσες να το κάνεις αυτό. Όχι στα αποδυτήρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ειδικά σε αυτά του Ρόι Κιν».
Σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο Πικέ το 2013 κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πρώην ομάδα του Κιν, Σέλτικ, σαν ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα. Ο Ισπανός αμυντικός είδε ξανά μπροστά του τον «εφιάλτη» του. «Τον είδα στην άκρη του γηπέδου ως καλεσμένο, καθώς βγήκα για ζέσταμα. Έκρυψα το πρόσωπο μου με την παλάμη μου γιατί ακόμη με φοβίζει. Ήμουν 26 χρονών και κόντεψα ξανά να τα κάνω πάνω μου». Μάλιστα ο Ιρλανδός έφερε τύχη στους Σκωτσέζους, που κέρδισαν με 2-1. Αυτόν τον άνθρωπο δεν τον αντιμετωπίζεις ούτε στα επίσημα!
Το κύκνειο άσμα
Ο Κιν υπέπεσε σε πάρα πολλά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των τεσσάρων γραμμών, ενώ και εκτός γηπέδου παρέμενε ο φόβος και ο τρόμος αντιπάλων και συμπαικτών. Ωστόσο, το μεγαλύτερο του «λάθος» το διέπραξε σε τηλεοπτική εκπομπή. Ήταν Οκτώβριος του 2005 όταν μετά από την ήττα της Γιουνάιτεντ απέναντι στην Μίντλεσμπρο με 4-1, κλήθηκε ο Ιρλανδός από το κανάλι της ομάδας για μια τυπική συνέντευξη, κανένας δεν περίμενε το τι θα ακολουθούσε!
Ο Κιν ήταν καταιγιστικός στις δηλώσεις του, κατηγορώντας όλους του τους συμπαίκτες με πολύ βαριά λόγια. «O Ρίτσαρντσον είναι ένας τεμπέλης αμυντικός». «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στη Σκωτία πανηγυρίζουν για τον Ντάρεν Φλέτσερ». «Απλά επειδή αμείβεται [ο Φέρντιναντ] με 120.000 την εβδομάδα και παίζει καλά για 20 λεπτά απέναντι στην Τότεναμ νομίζει είναι σουπερστάρ;». Αυτά ήταν μερικά από τα «στολίδια» του για τους συμπαίκτες του.
Αυτό το ξέσπασμα προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Σερ Άλεξ, του υπόλοιπου τεχνικού επιτελείου, των συμπαικτών του, αλλά και της διοίκησης. Με απόφαση λοιπόν των υπευθύνων της ομάδας, το βίντεο δεν βγήκε στον αέρα και ο ποδοσφαιριστής τιμωρήθηκε με πρόστιμο 5.000 λιρών. Το πρόστιμο αυτό θεωρήθηκε ως μια απαράδεκτη κίνηση και προσβολή προς το άτομο του από τον Ιρλανδό ποδοσφαιριστή. Έτσι τον Νοέμβριο του 2005 οι δύο πλευρές διέκοψαν την συνεργασία τους και ο Κιν συνέχισε την καριέρα του στη Σέλτικ.
Αρκετά χρόνια μετά, το 2017 σε δηλώσεις του σε τοπική εφημερίδα της Ιρλανδίας δήλωνε αμετανόητος. «Ο λόγος που έφυγα ήταν αποκλειστικά το πρόστιμο. Εάν δεν ήταν αυτό δεν θα έφευγα. Συνολικά η ομάδα με τιμώρησε με πρόστιμα ύψους 50 χιλιάδων λιρών για διάφορες αποβολές μου σε παιχνίδια. Εγώ όμως αντέδρασα σε αυτό το πρόστιμο. Ξεπέρασα τα όρια; Φυσικά. Έφυγα όμως με το κεφάλι ψηλά γιατί οι προθέσεις μου ήταν για το καλό της Μάντσεστερ». Έτσι μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια (1993-2005) οι δρόμοι του ιδιόρρυθμου Κιν και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χώρισαν.
Για την ιστορία, ο Ιρλανδός θρύλος κατέγραψε 459 συμμετοχές με τη φανέλα της ομάδας και σκόραρε 50 φορές. Φόρεσε το περιβραχιόνιο για οκτώ χρόνια (μέχρι και τη φυγή του) και είναι μέχρι σήμερα ο αρχηγός με τα περισσότερα τρόπαια στην ιστορία της ομάδας. Συγκεκριμένα πανηγύρισε εφτά πρωταθλήματα, τέσσερα FA Cup, τέσσερα Κομιούνιτι Σιλντ, ένα Τσάμπιονς Λιγκ κι ένα Παγκόσμιο Συλλόγων. Άνετα συγκαταλέγεται μέσα στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών για τους «Κόκκινους Διαβόλους» και με σχετική ευκολία μπαίνει και στη λίστα των πιο επιδραστικών μέσων στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
