Μετά από 14 επιβλητικά χρόνια στην Πρέμιερ Λιγκ, ως παίκτης των Άστον Βίλα και Μίντλεσμπρο, ο Ούγκο Εχιογκού έγινε προπονητής στην Τότεναμ, πριν χάσει τραγικά τη ζωή του κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης σε ηλικία μόλις 44 ετών.
«Για μένα ήταν ο κολοφώνας της καριέρας μου όταν ο Γκρέιαμ Τέιλορ με έχρισε αρχηγό, αλλά θυμάμαι πως ένιωθα άβολα με όλες τις ερωτήσεις που ακολούθησαν. Ήθελα απλά να είμαι αρχηγός της Αγγλίας. Δεν ήθελα να με θυμούνται ως τον πρώτο μαύρο αρχηγό στην ιστορία της χώρας γιατί δεν το το έβλεπα έτσι», θα δηλώσει ο Πολ Ινς στην Daily Mail για εκείνη την ιστορική στιγμή τον Ιούνιο του 1993 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο τότε άσσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν ήθελε να το βλέπει έτσι και στην πραγματικότητα δεν έπρεπε, γιατί δεν ήταν κιόλας ο πρώτος μαύρος αρχηγός στην ιστορία της χώρας – δύο μήνες νωρίτερα το είχε πράξει πρώτος ο Ούγκο Εχιογκού σε έναν αγώνα της εθνικής Αγγλίας Κ-21 απέναντι στην αντίστοιχη της Ολλανδίας!
Ο Ουγκοτσούκου Εχιογκού, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου του 1972 στο κακόφημο Χάκνεϊ του Λονδίνου, από Νιγηριανούς γονείς. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο εκδηλώθηκε από πολύ μικρή ηλικία, όταν και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην πιο διάσημη ίσως ερασιτεχνική ακαδημία της χώρας, τη Σενράμπ. Από αυτό το «σχολείο» έχουν αποφοιτήσει θρύλοι όπως οι Σολ Κάμπελ, Τζον Τέρι, Ζερμέν Ντεφό και Λέντλεϊ Κινγκ, με τον Εχιογκού να αποτελεί έναν από τους παίκτες που έμελλε να ενισχύσουν τη φήμη του.
Το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο και πριν καν ενηλικιωθεί, μετακόμισε στη Γουέστ Μπρομ, υπογράφοντας το 1989 επαγγελματικό συμβόλαιο και κάνοντας ντεμπούτο στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία της χώρας. Δύο εμφανίσεις του ήταν αρκετές για να πείσουν τον σπουδαίο Ρον Άτκινσον της φιλόδοξης Άστον Βίλα να ξοδέψει 40.000 λίρες για να τον φέρει στο Μπέρμιγχαμ. Η κίνηση αυτή αναμενόμενα προκάλεσε έκπληξη, όμως η ομάδα δεν άργησε να τον εμπιστευτεί και τη σεζόν 1993/94 ο Μπράιαν Λιτλ τον καθιέρωσε στην Πρέμιερ Λιγκ.
Ο 22χρονος τότε Εχιογκού κάθε άλλο παρά εύκολο έργο είχε, αφού οι «Βίλανς» είχαν τότε στην άμυνα το επιβλητικό δίδυμο των Σον Τιλ και Πολ ΜακΓκραθ, όμως τα σπουδαία σωματικά προσόντα του νεαρού στόπερ έστειλαν τον πρώτο στον πάγκο. Στην πρώτη του πλήρη χρονιά ως βασικός ο υψηλόσωμος (1,88 μ.) αμυντικός θα σημειώσει ένα σημαντικό ευρωπαϊκό τέρμα απέναντι στην Τράμπζονσπορ στα πλάισια του Κυπέλλου UEFA, που τελικά δεν θα φτάσει στην ομάδα του, όμως την επόμενη θα κάνει το… μπαμ.
Τη σεζόν 1995/96 η Άστον Βίλα θα «ξεχάσει» ότι λίγους μήνες νωρίτερα πάλευε για τη σωτηρία της και με τον Μαρκ Μπόσνιτς κάτω από τα δοκάρια, τον νεοφερμένο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ δίπλα στον Εχιογκού και τους Σάβο Μιλόσεβιτς και Ντουάιτ Γιορκ στην επίθεση θα ξετρελάνει την Αγγλία, τερματίζοντας 4η στο πρωτάθλημα, φτάνοντας στα ημιτελικά του FA Cup και κατακτώντας το Λιγκ Καπ (για 5η φορά στην ιστορία της) μετά από ένα εμφατικό 3-0 επί της Λιντς στο Γουέμπλεϊ. Ο Λονδρέζος στόπερ όχι απλά θα ξεχωρίσει, αλλά θα καταφέρει να βρει θέση και στην Κορυφαία Ενδεκάδα της Σεζόν δίπλα σε παίκτες όπως οι Τόνι Άνταμς και Γκάρι Νέβιλ!
Αναμενόμενα ο Τέρι Βέναμπλς τον ίδιο Μάιο τον καλεί στην εθνική Αγγλίας για πρώτη του φορά και του δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του με το εθνόσημο, σε ένα φιλικό απέναντι στην Κίνα στο Πεκίνο. Δυστυχώς όμως δεν θα καταφέρει να βρεθεί στο Euro του 1996, που θα λάβει χώρα στην Αγγλία, αφού ο ομοσπονδιακός τεχνικός θα προτιμήσει τον Στιβ Χάουι της Νιουκάστλ για να κλείσει την αμυντική του τετράδα δίπλα στους Άνταμς, Σάουθγκεϊτ και Κάμπελ.
Τον Νοέμβριο του 2000 κι ενώ ο Εχιογκού έχει ξεπεράσει τις 300 (!) συμμετοχές με τη Βίλα, η Μίντλεσμπρο θα δώσει οκτώ εκατομμύρια λίρες για να τον κάνει δικό της, ποσό-ρεκόρ εκείνη την εποχή για τον σύλλογο. Η «Μπόρο», που έχει αρχίσει να καθιερώνεται στην Πρέμιερ Λιγκ, έχει ένα εντυπωσιακό ρόστερ με παίκτες όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο Πολ Ινς, ο Άλεν Μπόκσιτς και ο Χάμιλτον Ρίκαρντ, όμως δεν ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες και τερματίζει 14η. Κάπως έτσι αποφασίζει να φέρει ως παρτενέρ του Εχιογκού τον πρώην συμπαίκτη του Σάουθγκεϊτ, ώστε να αντικαταστήσει τον 36χρονο πια Γκάρι Πάλιστερ.
Στο πρωτάθλημα η Μίντλεσμπρο δεν είδε καμία άμεση βελτίωση, τερματίζοντας 12η, όμως με τον Στιβ ΜακΚλάρεν στον πάγκο την επόμενη πενταετία, ο σύλλογος θα κατακτήσει το Λιγκ Καπ (2004) και θα φτάσει ως τον τελικό του Κυπέλλου UEFA (2006). Ο Εχιογκού θα παραμείνει χρήσιμος, αν και δεν θα είναι πάντα βασικός, αφού στο Ρίβερσαϊντ θα καταφτάσουν παικταράδες όπως οι Ζουνίνιο, Μεντιέτα, Μπόατενγκ, Χάσελμπαϊνκ, Ζομπ, Ζέντεν και Βίντουκα!
Τον Μάιο του 2006, και με τον ΜακΚλάρεν να αποχωρεί για να αναλάβει την εθνική Αγγλίας, τη θέση του θα πάρει ο 35χρονος ακόμα Σάουθγκεϊτ, που σε μία από τις πρώτες του κινήσεις θα στείλει τον επί δεκαετίες συμπαίκτη του Εχιογκού δανεικό στη Λιντς. Μετά από έξι μετριότατες εμφανίσεις θα επιστρέψει στα μισά της σεζόν για να φύγει ξανά, αυτήν τη φορά για τη Σκωτία και τη Ρέιντζερς. Μπορεί η καριέρα του να βρίσκεται δεδομένα στη δύση της, όμως θα καταφέρει με δικό του τέρμα με ψαλιδάκι να κρίνει ένα «Old Firm», πριν γυρίσει στην Αγγλία και κλείσει την καριέρα του στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ σε ηλικία 36 ετών.
Η ζωή του φυσικά δεν μπορούσε να μην έχει ποδόσφαιρο και μετά την απόσυρσή του, αφού σύντομα τον κέρδισε η προπονητική. Πριν απ’ αυτό ο Εχιόγκου ίδρυσε μία δισκογραφική εταιρία, την Dirty Hit, ενώ επανήλθε στην ενεργό δράση το 2012 για χάρη της τοπικής Γουέμπλεϊ, ώστε να την ενισχύσει εν όψει της παρουσίας της στο FA Cup, δίπλα σε άλλους παλαιμάχους όπως οι Ρέι Πάρλουρ, Μάρτιν Κίον και Γκρέιμι Λε Σο. Έναν χρόνο αργότερα βρέθηκε στο πλευρό του Πίτερ Τέιλορ, στο τεχνικό τιμ της εθνικής Αγγλίας Κ-21, που θα έπαιρνε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2013.
Η καλή του φήμη, και ως προπονητής, θα διαδοθεί γρήγορα και η Τότεναμ θα είναι αυτή που θα τον βάλει στις τάξεις της, προσλαμβάνοντάς τον ως προπονητή της Κ-23. Η ζωή κυλούσε ήρεμα για τον παλαίμαχο άσσο, ώσπου στις 21 Απριλίου του 2017, κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης, θα σκύψει να δέσει τα κορδόνια του και θα υποστεί ανακοπή, αφήνοντας την τελευταία του πνοή μπροστά στους σοκαρισμένους παίκτες των «Σπιρουνιών» στο Έντμοντον, μόλις έξι μίλια μακρυά από εκεί που γεννήθηκε!
«Ήταν σαν ένα διαστημόπλοιο να προσέκρουε πάνω στο φεγγάρι. Ο Ούγκο ήταν ενας απίστευτος τύπος. Δούλευε μαζί μας κάθε μέρα. Ήταν αφοσιωμένος σ’ εμάς, πραγματικά χαρισματικός. Είχε παίξει μπάλα στο υψηλότερο επίπεδο, όμως η προσωπικότητά του ήταν τέτοια, που νιώθαμε ότι άνηκε στην παρέα μας. Ήταν το πρώτο άτομο που γνώριζα τόσο καλά και πέθαινε. Τότε σκέφτηκα πως η ζωή παραείναι εύθραυστη. Το σοκ ήταν τεράστιο», θα δηλώσει ο πρώην παίκτης των Τότεναμ και Μπέρτον, νυν ηθοποιός και τραγουδιστής, Γουίλ Μίλερ. Μάλιστα ο 27χρονος σήμερα Λονδρέζος, γεννημένος κι αυτός στο Χάκνεϊ, θα γράψει ένα τραγούδι στη μνήμη του Εχιογκού, με τίτλο «Crash Landing».
