Η κορυφαία Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση έχει νέο κάτοχο του θρόνου της, μετά την τριετή ηγεμονία της “βασίλισσας” της Μαδρίτης και την, συνολικά, πενταετή κατάληψη του από Ισπανούς κατακτητές. Η επιστροφή της Liverpool, για έκτη φορά στην λαμπρή ιστορία της, είναι γεγονός, μετά το έπος της Κωνσταντινούπολης, το 2005, που έχει μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη αυτών που το έζησαν.
Βέβαια, η τωρινή εικόνα των “κόκκινων” δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την τότε, από όποια σκοπιά και να το δεις. Είναι πρακτικά αδύνατον να συγκρίνουμε την αγωνιστική κατάσταση εκείνης της ομάδας με την τωρινή. Η ομάδα του Rafa Benitez διέθετε ένα μετριότατο ρόστερ, ίσως το χειρότερο που έχει κατακτήσει ποτέ Champions League, ενώ η UEFA αναγκάστηκε (και ορθώς) να θεσπίσει τον κανονισμό της παρουσίας του κάτοχου του τίτλου στην επόμενη διοργάνωση, αφού η πέμπτη θέση της Liverpool στην Premier League δεν της έδινε το εισιτήριο! Η φετινή αρμάδα της κόκκινης πλευράς του Merseyside κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα, μάζεψε 97 βαθμούς στο Αγγλικό πρωτάθλημα, μένοντας πίσω από το computer της Manchester City και έφτασε στον τρίτο συνεχόμενο Ευρωπαϊκό τελικό, κατακτώντας το τρόπαιο κόντρα στην πρωτάρα, για αυτά τα ύψη, Tottenham.
Η σύγκριση των δυο δεν οδηγεί πουθενά. Το θέμα που καταπιάνεται το σημερινό άρθρο,όμως, έχει να κάνει με τις συμπτώσεις και τα σημάδια. Ξεχάστε τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις επιπέδου και τις ιστορικές αναδρομές. Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με μαγιολίκια, βασκανίες, χαρτορίχτρες και deja vu για να αποδείξουμε(λέμε τώρα) ότι η κατάκτηση του τροπαίου από την ομάδα του Klopp ήταν written in the stars. Σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, τα περίεργα γεγονότα και οι αντιστοιχίες επαναλαμβάνονται καμιά φορά σε καθημερινή βάση κάνοντας μας να αμφισβητούμε και την ίδια μας τη λογική. Βέβαια, οι συμπτώσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά στατιστικές πιθανότητες. Όμως εντυπωσιαζόμαστε εύκολα από αυτές. Και όπως είχε πει κάποτε ο Βολταίρος “σύμπτωση είναι το γνωστό αποτέλεσμα αγνώστων αιτιών”.
Τα κοινά σημεία μεταξύ των δυο τελευταίων κατακτήσεων του Champions League από την Liverpool είναι πάρα πολλά. Σε σοκαριστικό βαθμό. Ας τα βάλουμε κάτω, λοιπόν και ας ξεκινήσουμε από την Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η Liverpool φέτος τερμάτισε στην δεύτερη θέση του ομίλου της πίσω από την Paris Saint Germain με δυο βαθμούς διαφορά. Το ίδιο συνέβη και το 2005, μόνο που η, τότε, Γαλλική ομάδα που βγήκε πρώτη ήταν η Monaco του Άκη Ζήκου. Η Liverpool είχε ηττηθεί στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” από τον Ολυμπιακό του Dusan Bajevic, ήτοι, είχε χάσει από ομάδα των Βαλκανίων που φορά ερυθρόλευκα και είχε στον πάγκο Σέρβο προπονητή, που μάλιστα έχει παίξει ποδόσφαιρο στην χώρα μας. Η φετινή αντίστοιχη εμπειρία της ήταν ο Ερυθρός Αστέρας (ήττα με 2-0) , ο οποίος μάλιστα είναι αδελφοποιημένος με τους Πειραιώτες και είχε προπονητή τον, πρώην τεχνικό Ελληνικής ομάδας (του Πανιωνίου) και πρώην ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και αρκετών, ακόμα, ομάδων της χώρας μας, Vladan Milojevic. Για να κλείσουμε με την κατάσταση των ομίλων, οι “κόκκινοι” προκρίθηκαν αν και ισόβαθμοι με τον τρίτο της βαθμολογίας και στις δυο περιπτώσεις.
Αντίπαλος στους “16” του θεσμού ήταν μια Γερμανική ομάδα. Τότε ήταν η Bayer Leverkusen, τώρα η Bayern Munchen. Η ομάδα του Benitez, μάλιστα, είχε επικρατήσει στο δεύτερο παιχνίδι στην BayArena με 1-3, ίδιο σκορ με αυτό που πήρε, η παρέα του Van Dijk από την Allianz Arena στο αντίστοιχο ματς, τον περασμένο Μάρτιο. Στα προημιτελικά το σκηνικό μοιάζει να αλλάζει και να μας “χαλάει” την ιστορία. Τότε Juventus, τώρα Porto. Τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν; Μα το ότι τερμάτισαν πρώτες στον όμιλο τους, με 16 βαθμούς έκαστη και έβαλαν από κάτω μια Γερμανική ομάδα, οι Ιταλοί την Bayern, οι Πορτογάλοι την Schalke! Επίσης, στον όμιλο τους συμμετείχε μια ομάδα της Ασιατικής παροικίας του Champions League (Galatasaray το 2005, Maccabi Tel Aviv το 2019), ενώ και οι δυο προκρίθηκαν από την φάση των “16” στο 117′ της παράτασης! Φτάνουμε λοιπόν στα ημιτελικά. Αυτήν την φορά η μοίρα είπε να αντιστρέψει κάπως τα πράγματα. Η Liverpool του 2005 για να κατακτήσει το τρόπαιο κλήθηκε να επιστρέψει από ένα 3-0 στην πλάτη, από την σπουδαία Milan, στο ημίχρονο του μεγάλου τελικού. Την φετινή χρονιά η Liverklopp έπρεπε να υπερκεράσει το εμπόδιο της Barcelona έχοντας χάσει το πρώτο παιχνίδι στο Camp Nou με 3-0! Οι δυο “φουρνιές” της ομάδας της γενέτειρας των Beatles, τα κατάφεραν περίφημα και αντεπεξήλθαν και στις δυο τεράστιες ποδοσφαιρικές προκλήσεις που όμοιες τους δεν συναντάς εύκολα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ας περάσουμε τώρα και στην έτερη ομάδα του τελικού και εκπρόσωπο του Λονδρέζικου ποδοσφαίρου Tottenham. Τι ομοιότητες θα μπορούσαμε να βρούμε ανάμεσα σε εκείνη και την Milan του 2005; Θεωρητικά, από ελάχιστες έως καθόλου. Για να το εξετάσουμε όμως. Η Milan τότε κοντραρίστηκε στον όμιλο με την Barcelona και προκρίθηκε μαζί της στους “16”, όπως ακριβώς έκανε και το συγκρότημα του Mauricio Pocchetino. Εκεί οι Ιταλοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με την Manchester United και οι Άγγλοι με την Borussia Dortmund. Το κοινό σημείο μεταξύ των δυο ζευγαριών είναι πως οι δυο ομάδες που προκρίθηκαν, το πέτυχαν με δυο νίκες, κάτι που θεωρούνταν αναπάντεχο. Υπάρχει, όμως και κάτι άλλο, τελείως κουφό. Τόσο η Milan, όσο και η Tottenham έπαιξαν στους “16” με ομάδες που είχαν φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης έξι χρόνια πριν (η United το 1999 και η Dortmund το 2013)! Προχωρώντας στους “8” του θεσμού, οι δυο σύλλογοι κληρώθηκαν, αμφότεροι να συμμετάσχουν σε εμφυλίους! Το Milan-Inter του 2005 έμεινε στην ιστορία, λόγω των πολύ σοβαρών επεισοδίων που προκάλεσαν οι οπαδοί των “Nerazzuri”, ενώ το Manchester City – Tottenham θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις μνήμες των απανταχού φιλάθλων για αμιγώς ποδοσφαιρικούς λόγους. Αξίζει να σημειωθεί πως ο τεχνικός των “μπλε” του Μιλάνου(πως λέμε “μπλε” του Manchester,φέτος) είχε κι αυτός επιτυχημένο πέρασμα από την Manchester City. Όπως και ο Pep. Και να που φτάσαμε ως τα ημιτελικά… Ε αυτό είναι ευκολάκι. Αντίπαλος και στις δυο περιπτώσεις η Ολλανδική σχολή, τότε η PSV, τώρα ο Ajax. Η πρόκριση ήρθε μάλιστα με το ίδιο συνολικό σκορ: 3-3! Και κάτι για να καείτε τελείως. Ο, τότε, τεχνικός της PSV, Guus Hiddink και ο τωρινός προπονητής του Ajax, Erik ten Hag έχουν πανηγυρίσει πρωτάθλημα δεύτερης κατηγορίας Ολλανδίας, ως ποδοσφαιριστές, με την φανέλα της De Graafschap…
Και επειδή ξέρω πως ήδη σας έχει πιάσει μια αηδία ή έχετε μείνει με ανοιχτό το στόμα, περνάω, πάραυτα, στον τελικό της διοργάνωσης. Κάτι λείπει από την ιστοριούλα, από την μεριά της Liverpool. Μην στεναχωριέστε όμως και μην απελπίζεστε. Είμαστε εδώ για να σας λύσουμε τις απορίες. Τι είναι αυτό που λείπει για να δέσει όλη η ιστορία; Μα φυσικά ένας εμφύλιος της Liverpool που κρίθηκε με αμφισβητούμενο τρόπο στο πρώτο πεντάλεπτο! Τότε, ήταν κόντρα στην νεόπλουτη ομάδα της Chelsea που είχε στον πάγκο της τον καλύτερο προπονητή της Ευρώπης, Jose Mourinho. Το ίδιο σενάριο θα μπορούσε να επαληθευθεί και φέτος αλλά ο παράγοντας Χ ή μάλλον καλύτερα ο παράγοντας VAR, άλλαξε την ιστορία της νεόπλουτης Manchester City, του Pep Guardiola, στην τελευταία φάση του επαναληπτικού με την Tottenham! Όπως προαναφέραμε, οι δυο εμφύλιοι των “κόκκινων” κρίθηκαν με περίεργο τρόπο. Ο Damir Skomina καταλόγισε ένα πέναλτι στα πρώτα δευτερόλεπτα του φετινού τελικού που σήκωσε αρκετή σκόνη αμφισβήτησης, όμως τελικά παρά το δύσκολο της φάσης, ο Σλοβένος πήρε την σωστή απόφαση και με την έγκριση του “μεγάλου αδερφού” του ποδοσφαίρου, στο αυτί του. Μια, ανάλογης δυσκολίας, απόφαση κλήθηκε να πάρει ο Σλοβάκος Lubos Michel και οι βοηθοί του το 2005, όταν το πλασέ του Luis Garcia, στο 4ο λεπτό, απομακρύνθηκε από τον William Gallas στο όριο μεταξύ του goal και του no goal. Η goal line technology δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα στον ορίζοντα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με το τέρμα να μετράει κανονικά και να κρίνει,τελικώς, το ζευγάρι, όπως έκανε εν πολλοίς και το πέναλτι του Mo Salah, πριν λίγες μέρες. Τέλος, να αναφέρουμε πως οι δυο τελικοί διεξήχθησαν σε δυο, πολύ προσφάτως, ανακαινισμένα γήπεδα που δεν είχαν φιλοξενήσει ξανά τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης…
Όλα αυτά είναι χοντρά και άκρως παρανοϊκά, το ξέρω. Ειδικά για τους οπαδούς της Liverpool, που ψάχνουμε κάθε λογής σημάδια για να προβλέψουμε την έλευση των τίτλων που έχουν λείψει από την ομάδα τα τελευταία χρόνια. Κάτι είχα ακούσει πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά σε τέτοιο βαθμό δεν το περίμενα. Εδώ μας κάνει πλάκα ο Θεός. Τελικά, ο μεγάλος Albert Einstein το είχε πει καλύτερα από όλους: “Οι συμπτώσεις είναι ο τρόπος της ανωνυμίας του Θεού”…
Συντάκτης: Πάνος Κομματέας
