Στην ιστορία των τελικών του FA Cup, πέντε τέρματα έχουν σημειωθεί πριν τη συμπλήρωση ενός λεπτού, με όλα να έχουν κάτι ιδιαίτερο να διηγηθούν!
Συνήθως τέτοια αφιερώματα έχουν το honourable mention στο τέλος, εδώ όμως μάλλον πρέπει να μπει στην αρχή. Άλλωστε αναφέρεται σε κάτι ολίγον διαφορετικό. Δεν προκαλεί εντύπωση, αλλά το γρηγορότερο γκολ σε αγώνα FA Cup δεν έχει μπει σε τελικό. Σχετικά πρόσφατα, στις 13 Φεβρουαρίου του 2010, η Ρέντινγκ υποδεχόταν τη Γουέστ Μπρομ για τον 5ο γύρο (για τους «16») της διοργάνωσης, σε μία πορεία που ήλπιζε να καταλήξει στην πρώτη της πρόκριση στα ημιτελικά μετά το 1927!
Η αρχή δεν άργησε καθόλου, αφού μόλις στο 9ο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης, ο εξτρέμ από το Μάλι, Τζίμι Κέμπε, άνοιξε το σκορ και σημείωσε ένα απίστευτο ρεκόρ, που ενισχύεται ακόμα περισσότερο αν κάποιος αναλογιστεί πως τη σέντρα και την πρώτη κατοχή την είχαν οι αντίπαλοι. Ο αγώνας τελικά θα λήξει 2-2, με την αποβολή του Σέιν Λονγκ να βοηθά τους «Μπάγκις». Η Ρέντινγκ ωστόσο θα πάρει την πρόκριση στον επαναληπτικό (2-3 στην παράταση) και μάλιστα θα προηγηθεί με 2-0 της Άστον Βίλα στα προημιτελικά, πριν υποκλιθεί στην ανωτερότητα του Τζον Κάριου (χατ-τρικ) και ηττηθεί με 2-4!
Αρκετά όμως με αυτό, ας πάμε αποκλειστικά σε τελικούς FA Cup…
Μπομπ Τσατ, 1895 (30 δευτερόλεπτα)
Παίρνοντας τα τέρματα με χρονολογική σειρά, θα γυρίσουμε το ρολόι αρκετά πίσω, όχι στον προηγούμενο αιώνα, αλλά στον πρό-προηγούμενο και στον 24ο τελικό στην ιστορία του FA Cup. Συμπτωματικά και σε εκείνη την αναμέτρηση εμπλέκονταν η Άστον Βίλα και η Γουέστ Μπρομ, αφού ήταν οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι. Με τα γήπεδα να γεμίζουν ακόμα πρόχειρα και ατάκτως και τον χρόνο να μην έχει και τα πιο κατάλληλα μέσα για να μετρηθεί με ακρίβεια, φήμες λένε πως ελάχιστοι πρόλαβαν να δουν το γκολ του Μπομπ Τσατ, το οποίο μάλιστα έκρινε την αναμέτρηση υπέρ των «Βίλανς» και σημειώθηκε μόλις στα 30 δευτερόλεπτα!
Ή μήπως όχι; Για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω, αυτό το τέρμα τυλίγει ένα πέπλο μυστηρίου. Καταρχάς άλλες εφημερίδες γράφουν ότι σημειώθηκε στα 30 δεύτερα, άλλες στα 31 και άλλες στα 39. Επιπλέον ακόμα και ο σκόρερ αμφισβητείται, αφού δεν είναι ξεκάθαρο αν το σουτ του Τσατ έφερε το γκολ ή αν η μπάλα αποκρούστηκε από τον Τζο Ρίντερ πάνω στο καλάμι του αρχηγού της Βίλα, Τζον Ντέβεϊ, κι έτσι κατέληξε στα δίχτυα. Ή ίσως δεν συνέβη ούτε αυτό και στην αποσόβηση του τέρματος πήγε να συνδράμει και ο αμυντικός, Τζακ Χόρτον, που τελικά εμπόδισε τον τερματοφύλακά του και σημείωσε αυτογκόλ!
Τη λύση στο αίνιγμα έδωσε τελικά η FA, όταν κάπως αυθαίρετα κατοχύρωσε το γκολ στον Τσατ και το όρισε στα 30 δευτερόλεπτα, δίνοντάς του ένα ρεκόρ που κράτησε για 114 χρόνια. Όπως φαντάζεστε αυτός ο τελικός δεν έλαβε χώρα στο Γουέμπλεϊ, που ακόμα δεν είχε ανεγερθεί, αλλά στο Εθνικό Στάδιο του Κρίσταλ Πάλας, που διοργάνωσε για πρώτη φορά τον συγκεκριμένο αγώνα κι έμελλε να τον «κρατήσει» για ακόμα 20 χρόνια.
Τζάκι Μίλμπερν, 1955 (45 δευτερόλεπτα)
Ο θρυλικός επιθετικός της Νιούκαστλ, Τζάκι Μίλμπερν, με τα 201 επίσημα τέρματα και τις πέντε σεζόν ως πρώτος σκόρερ του συλλόγου, μπορεί να είχε πετύχει τα 200 μετά το πρώτο λεπτό, όμως στον τελικό του FA Cup του 1955 κατάφερε να βάλει και ένα στα 45 δευτερόλεπτα. Σε έναν αγώνα απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι του, κορυφαίου εκείνης της χρονιάς στο Νησί, Ντον Ρέβι, οι «Καρακάξες» κυνηγούσαν τον τρίτο τους τίτλο σε πέντε χρόνια, ενώ οι «Πολίτες» επέστρεφαν σε τελικό μετά από δύο δεκαετίες.
Η ανανεωμένη Νιούκαστλ, μετά τη φυγή του εμβληματικού Χιλιανού φορ, Τζορτζ Ρομπλέδο, όχι μόνο έκανε επιτέλους μια αξιοπρεπή πορεία στο πρωτάθλημα (8η), αλλά έφτασε και στην κατάκτηση του FA Cup, παρά το γεγονός ότι αναγκάστηκε να παίξει τρεις επαναληπτικούς (συν τους δύο κανονικούς αγώνες) σε προημιτελικά και ημιτελικά. Ο Μίλμπερν σκόραρε από τα… αποδυτήρια, η Σίτι ισοφάρισε πριν επιστρέψει σε αυτά (45′), όμως τελικά ο τίτλος κατέληξε στις «Καρακάξες», με το παιχνίδι να λήγει 3-1. Η χρονιά μοιάζει τυχαία, όμως μόνο τέτοια δεν ήταν, αφού πριν ξεκινήσει είχε ανακοινωθεί πως ο πρωταθλητής θα λάμβανε μέρος στο νεοσύστατο Κύπελλο Πρωταθλητριών – τιμή που τελικά είχε η Τσέλσι του σπουδαίου Άγγλου τεχνικού, Τεντ Ντρέικ, αλλά αρνήθηκε με τις ευλογίες της FA!
Ρομπέρτο Ντι Ματέο, 1997 (43 δευτερόλεπτα)
Για να κατεβεί το χρονόμετρο δύο δευτερόλεπτα, χρειάστηκε να περάσουν 42 χρόνια όμως η αναμονή άξιζε – ιδιαίτερα για την Τσέλσι, που είχε να πάρει τίτλο στο Νησί από το μακρινό 1971. Σε μία πολύ ιδιαίτερη σεζόν, που σημαδεύτηκε από τη φυγή του Γκλεν Χοντλ και τον ερχομό του Ρουντ Γκούλιτ ως παίκτη-προπονητή, οι «Μπλε» άλλαξαν πλεύση κι έφεραν στην ομάδα ένα σωρό μη Βρετανούς (6), όπως οι φτασμένοι Φρανκ Λεμπέφ, Τζιανλούκα Βιάλι και Τζιανφράνκο Τζόλα.
Το κρίσιμο γκολ ωστόσο, πέτυχε η ακριβότερη μεταγραφή εκείνου του καλοκαιριού, ο επίσης Ιταλός, Ρομπέρτο Ντι Ματέο, που πήρε την μπάλα πίσω από το κέντρο και «πυροβόλησε» από τα 40 μέτρα για να ολοκληρώσει (και με την βοήθεια του δοκαριού) την… ομορφιά του. Δεν έχουμε μιλήσει ακόμα όμως για την αντίπαλο σε εκείνον τον τελικό, μία ομάδα που κατέχει τον «άβολο» τίτλο της καλύτερης που έχει υποβιβαστεί ποτέ από την Πρέμιερ Λιγκ. Βλέπετε η Μίντλεσμπρο της σεζόν 1996/97, με τους Έμερσον, Ζουνίνιο και Φαμπρίτσιο Ραβανέλι στο ρόστερ της, κατάφερε να πέσει κατηγορία και παράλληλα να βρεθεί (και να ηττηθεί) στους τελικούς των δύο εγχώριων κυπέλλων!
Στο FA Cup, στην τελευταία χρονικά ευκαιρία για εξιλέωση, η «Μπόρο» έμεινε πίσω στο σκορ τόσο νωρίς, που ο φυσιοθεραπευτής της Τσέλσι, Έιντ Μέιφ, ακόμα δίπλωνε τις κάλτσες των αναπληρωματικών στον πάγκο. Με την ψυχολογία της τσαλακωμένη, είδε και τον Ραβανέλι να αποχωρεί τραυματίας στο 24′, πριν δεχθεί την χαριστική βολή στο 83′ και το μαρτύριό της λάβει τέλος.
Λουί Σαχά, 2009 (25 δευτερόλεπτα)
Ας ξεκινήσουμε με τις ομοιότητες με το 1997. Η Τσέλσι βρίσκεται ξανά στον τελικό του FA Cup, έχει ξανά Ολλανδό προπονητή (Γκους Χίντινκ) και θα κατακτήσει ξανά τον τίτλο για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια. Αντίπαλός της η Έβερτον, με την οποία την χώριζαν δύο θέσεις στην τελική βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά παράλληλα και 20 πόντοι. Τα «Ζαχαρωτά» του Ντέιβιντ Μόγιες πήγαιναν στον τελικό… δαγκωμένα, αφού μεταξύ των απόντων ήταν οι Φιλ Τζαγκιέλκα, Μικέλ Αρτέτα, Γιακούμπου Αγιεκμπένι, Βίκτορ Ανιτσέμπε, Νούνο Βαλέντε και ο δανεικός Βραζιλιάνος επιθετικός Ζο. Όλα αυτά μάλλον βοήθησαν να κλείσει ονειρικά η σεζόν του 17χρονου Μπάξτερ, που έγινε ο νέοτερος παίκτης και νεότερος σκόρερ του συλλόγου, πριν βρεθεί στην αποστολή για το Γουέμπλεϊ.
Στα του αγώνα, οι «Μπλε» που ήταν το απόλυτο φαβορί, ξαφνιάστηκαν όταν η Έβερτον άνοιξε το σκορ μετά από 25 δευτερόλεπτα δράσης, με τους νεαποκτηθέντες Μαρουάν Φελαϊνί και Λουί Σαχά να συνεργάζονται και να δίνουν βραχεία κεφαλή στην ομάδα τους. Χαρακτηριστικό είναι πως παρά τον ελάχιστο χρόνο που είχε περάσει μετά το σφύριγμα της έναρξης, ο Γάλλος επιθετικός ήταν ο έβδομος παίκτης, των τυπικά φιλοξενουμένων, που ακουμπούσε την μπάλα. Δυστυχώς το προβάδισμα δεν κράτησε πολύ και τα τέρματα των Ντιντιέ Ντρογκμπά (21′) και Φρανκ Λάμπαρντ (72′) ολοκλήρωσαν την ανατροπή, κάνοντας την Έβερτον την πιο χαμένη ομάδα σε τελικούς (8) στην ιστορία του FA Cup!
Ιλκάι Γκουντογκάν, 2023 (13 δευτερόλεπτα)
Ο φετινός τελικός του FA Cup είχε κάτι το ιδιαίτερο πριν καν παιχτεί. Καταρχάς ήταν ο 100ός που θα λάμβανε χώρα στο Γουέμπλεϊ (παλιό και νέο), ήταν ο πρώτος ανάμεσα στις δύο μεγάλες ομάδες του Μάντσεστερ και σήμαινε κάτι παραπάνω απ’ ότι συνήθως, αφού αν τον έπαιρνε η Σίτι, θα μπορούσε να κάνει το δεύτερο τρεμπλ (πρωτάθλημα, κύπελλο και ευρωπαϊκό) στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου μετά την αντίπαλό της, Γιουνάιτεντ, και την σεζόν 1998/99. Παράλληλα οι «Κόκκινοι Διάβολοι» αν νικούσαν, θα έπαιρναν και δεύτερο major title (μετά το Λιγκ Καπ) σε μία μεταβατική χρονιά.
Πολλά τα «αν», όμως κράτησαν λίγο. Μόλις στο 13ο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης το βολέ του Στεφάν Ορτέγκα δεν απομακρύνθηκε με επιτυχία από τους αμυντικούς της Γιουνάιτεντ και με ένα τρομερό βολέ ο Ιλκάι Γκουντογκάν νίκησε τον Νταβίντ Ντε Χέα, που ήταν ανήμπορος να αντιδράσει με την ταχύτητα της μπάλας, αλλά και της φάσης (σχετικά με την έναρξη του αγώνα). Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» δεν άργησαν να ισορροπήσουν και να φέρουν το παιχνίδι στα ίσια με εκτέλεση πέναλτι, όμως ξανά ο Γερμανός μέσος είχε απάντηση και με το έκτο του γκολ στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια (!), έγραψε το τελικό σκορ (2-1) στο 51′.
