Η Πόρτσμουθ και ο απρόσμενος τελικός των αουτσάιντερ

Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω και σταματάμε στην σπουδαιότερη στιγμή της Πόρτσμουθ, όταν σήκωσε το βαρύτιμο FA Cup στον ουρανό του Γουέμπλεϊ.

Μπορεί το ποδόσφαιρο να κατηγορείται πως καθημερινά χάνει την αίγλη του και πως ο ρομαντισμός εξαλείφεται, παρόλα αυτά το FA Cup παραμένει μέχρι και σήμερα ως ο θεσμός που συγκινεί κάθε ποδοσφαιρόφιλο και κεντρίζει το ενδιαφέρον των πλέον ρομαντικών φιλάθλων του αθλήματος.

Ο αρχαιότερος θεσμός του νησιού κατέχει μία ιδιαίτερη θέση στη καρδιά κάθε φιλάθλου, μιας και δεν σταματά να μας συναρπάζει με τις αμέτρητες εκπλήξεις του και τις σπουδαίες ανατροπές του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει νίκες συλλόγων μικρότερων κατηγοριών κόντρα σε μεγαθήρια ή και ακόμα κατακτήσεις του τροπαίου, όπως για παράδειγμα αυτές της Γουίμπλεντον και της Σάντερλαντ. Επιτεύγματα που έμειναν διαχρονικά στη ποδοσφαιρική ιστορία του νησιού και στις καρδιές των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων.

Βέβαια για να μιλήσουμε ειλικρινά και με βάση τα όσα βλέπουμε τη σήμερον ημέρα, όσο και αν λατρεύουμε να βλέπουμε τον Δαυίδ να κερδίζει τον Γολιάθ, ακόμα και στο FA Cup, το τρόπαιο τις περισσότερες των περιπτώσεων καταλήγει σε μία εκ των ομάδων του λεγόμενου «big 6». Η ψαλίδα έχει ανοίξει, τα ποσά που κυκλοφορούν στο μεταγραφικό παζάρι δεν θυμίζουν σε τίποτα τα προηγούμενα χρόνια και οι φαινομενικά μικρότεροι σύλλογοι οφείλουν να υπερβούν εαυτό για να καταφέρουν κάτι αξιόλογο.

Ακόμα και τρεις δεκαετίες νωρίτερα όμως, η κατάσταση δεν ήταν ιδιαίτερα διαφορετική. Από το 1995 μέχρι και το 2008, όλοι οι τίτλοι είχαν καταλήξει είτε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Άρσεναλ, τη Λίβερπουλ ή την Τσέλσι. Είχε έρθει όμως ο καιρός η «παράδοση» να σπάσει και το Γουέμπλεϊ φιλοξένησε έναν εκ των πλέον… αντιεμπορικών τελικών στην ιστορία.

Στηρίξτε μας στη νέα μας προσπάθεια στο Tik Tok και απολαύστε μία «δόση» Πρέμιερ Λιγκ σε ένα λεπτό!

Το ημερολόγιο γυρίζει πίσω στη σεζόν 2007/08, σε μία χρονιά που το επιβλητικό στάδιο του Λονδίνου άνοιγε τις πόρτες του ώστε να φιλοξενήσει οπαδούς της Πόρτσμουθ και της Κάρντιφ Σίτι, που φιλοδοξούσε να γίνει ο πρώτος σύλλογος από το 1980, που παίρνει τον τίτλο χωρίς να βρίσκεται στη μεγάλη κατηγορία. Μπορεί σήμερα να ακούγεται πολύ παράξενο, δεδομένο πως αμφότερες ομάδες απέχουν αρκετά χρόνια από τα μεγάλα σαλόνια, παρόλα αυτά, ειδικά στη περίπτωση των «Πόμπει», ο ποδοσφαιρικός τότε κόσμος ήταν κάπως προετοιμασμένος και εκτιμούσε ιδιαίτερα το «οικοδόμημα» του σπουδαίου Χάρι Ρέντναπ.

Όπως αναμενόταν εξαρχής, ο τελικός του Λονδίνου δεν δικαίωσε τις προσδοκίες των ουδέτερων φίλων, μιας και έμεινε στην ιστορία ως ο πλέον νωθρός και κακός ποιοτικά στον θεσμό, αφού οι φάσεις που καταγράφηκαν μπροστά από τις δύο εστίες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα των δύο χεριών. Συνολικά οκτώ σουτ στον στόχο, τελικές προσπάθειες στο αντίπαλο μισό με το σταγονόμετρο, με την Πόρτσμουθ απλά να είναι εκείνη που βρήκε την μία καλή ευκαιρία να ανοίξει το σκορ στο 37ο λεπτό με τον σπουδαίο Νιγηριανό επιθετικό Νουάνκο Κανού.

Μικρή σημασία είχε και θα έχει για τους οπαδούς των «Πόμπει» το γεγονός πως ο υπόλοιπος φίλαθλος κόσμος θέλησε να ξεχάσει άμεσα αυτό το 90λεπτο, αφού πανηγύρισαν για δεύτερη φορά στην ιστορία τους το βαρύτιμο τρόπαιο του FA Cup, που αποτελεί μέχρι και σήμερα τον τελευταίο τίτλο της ομάδας του Χάμσαϊρ. Κατά τη διάρκεια αυτής της αλησμόνητης «κούρσας» προς την κορυφή, η ομάδα του Ρέντναπ βρήκε μπροστά της τις Ίπσουιτς Τάουν, Πλίμουθ Άργκαιλ, Πρέστον Νορθ Εντ, Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ και Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, επικρατώντας μάλιστα στο Ολντ Τράφορντ με 1-0. Το επίσης αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως κατάφερε να δεχθεί μόλις ένα τέρμα και αυτό κόντρα στη Πλίμουθ στον τέταρτο γύρο που διεξήχθη στο Φράτον Παρκ. Σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια, η «αλεπού» των πάγκων που ακούει στο όνομα Χάρι Ρέντναπ κατάφερε να φύγει με το ισχνό μεν, πολύτιμο δε 1-0.

Αντίστοιχη ήταν και η πορεία των φιναλίστ της Κάρντιφ, που από τον τέταρτο γύρο μέχρι κι έπειτα δέχθηκαν ξανά γκολ στον τελικό (!), ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην πρώτη αντίπαλό τους εκείνη την χρονιά, την άσημη Τσεϊστάουν, που είναι μέχρι και σήμερα η ομάδα με την χαμηλότερη βαθμολογική θέση στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, που αγωνίζεται στον τρίτο γύρο του FA Cup.

Μεγάλοι πρωταγωνιστές της τότε πορείας ήταν οι Γκλεν Τζόνσον, Νουάνκο Κανού, Σάλεϊ Μουντάρι, Νίκο Κράνιτσαρ, Τζον Ουτάκα, Σιλβέν Ντιστέν, Ντέιβιντ Τζέιμς και ο συγχωρεμένος Πάπα Μπούμπα Ντιοπ. Χάρη στην κατάκτηση του τροπαίου, η Πόρτσμουθ έκλεισε ευρωπαικό εισιτήριο, ενώ στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην 8η θέση, ένα βαθμό πίσω από την Μπλάκμπερν Ρόβερς και τρεις πίσω από την Άστον Βίλα που αγωνίστηκε στο Ιντερτότο της επόμενης χρονιάς.

«Είναι απίστευτο. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα», θα δηλώσει ο Ρέντναπ, αφού αυτός ήταν ο πρώτος του major title μετά από 25 χρόνια καριέρας. Πλέον, δεκαπέντε χρόνια μετά, ο ιστορικός σύλλογος του Χάμσαϊρ παλεύει στα «αλώνια» της League One, προσπαθώντας να βρει την άνοδο που θα σημάνει τη μεγάλη επιστροφή, αλλά δεν τα έχει καταφέρει. Λείπει πολύ από τη Πρέμιερ Λιγκ, όπως επίσης και ένα τοπικό ντέρμπι μίσους μεταξύ Σαουθάμπτον και Πόρτσμουθ.

Διαβάστε επίσης την ανάλυση του Άντονι Ιραόλα, του νεοφερμένου Ισπανού της Μπόρνμουθ που έρχεται να συνεχίσει το τρελό «ροκ εν ρολ» του Μπιέλσα!