Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίες βρίσκουν μια δεύτερη πατρίδα ποδοσφαιρική. Μια εξ’ αυτών είναι και ο Henri Camara, που μετά από μια «γεμάτη» καριέρα στα γήπεδα της Αγγλίας, έγινε λάτρης και των δικών μας, ελληνικών, χωμάτων.
Ο Camara, με καταγωγή από τη Γουινέα και τη Σενεγάλη, από τον πατέρα και τη μητέρα του αντίστοιχα, ξεκίνησε όπως κι οι περισσότεροι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές την καριέρα του από τη Γαλλία, και συγκεκριμένα από τη Strasbourg, ενώ προηγήθηκε παρουσία του στην τοπική Diaraf της πατρίδας του. Δεν πήρε όμως ούτε λεπτό επίσημης συμμετοχής. Έτσι, αποφάσισε να πάει σε ένα πρωτάθλημα φημισμένο για την ανάπτυξη παικτών, αυτό της Ελβετίας, υπογράφοντας με τη Neuchatel Xamax.
Δίχως σημαντική εμπειρία από ποδοσφαιρικό επίπεδο ανδρών, ο Σενεγαλέζος ξεκίνησε κάπως «νοερά», και αν και βασικός με την ομάδα του, δεν ήταν αποτελεσματικός. Μέχρι να έρθει βέβαια η 19η αγωνιστική του πρωταθλήματος, όταν και ο Camara σε έξι συνεχόμενες αγωνιστικές σκόραρε ισάριθμα τέρματα, που όλα έδωσαν βαθμούς στην ομάδα του. Με συνολικά δώδεκα τέρματα σε 21 συμμετοχές, η ομάδα του βρέθηκε άνετα στην έβδομη θέση. Στο μεταξύ, οι εμφανίσεις του τον «έχρισαν» για πρώτη φορά και διεθνή με τη Σενεγάλη, σε έναν προκριματικό αγώνα για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής, εναντίον της Νιγηρίας.
Την επόμενη σεζόν, «χωρίστηκε» στα δυο. Στο πρώτο μισό της σεζόν συνέχισε να αγωνίζεται για τη Xamax, σκοράροντας και πέντε φορές. Ωστόσο η ομάδα είχε πάρει την «κατιούσα», κι ο Camara μη θέλοντας να την ακολουθήσει, βρέθηκε στα μέσα της σεζόν στη Zurich. Άμεσα χρίστηκε βασικός και σκόραρε τέσσερις φορές, με την ομάδα να τερματίζει όγδοη. Ο ίδιος, είχε υψηλότερες απαιτήσεις όμως. Έτσι, βρέθηκε στη γαλλική Sedan, που τότε αγωνιζόταν στην πρώτη κατηγορία.
Με τη Sedan ο Σενεγαλέζος συμμετείχε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Η ομάδα είχε κληρωθεί στον πρώτο προκριματικό του Κυπέλλου UEFA με τη Marila Pribram, από την οποία και αποκλείστηκε, αφού ηττήθηκε με 4-0 στην Τσεχία , ενώ εντός έδρας κέρδισε με 3-1. Στη γαλλική του περιπέτεια, ο Camara ήταν ξανά βασικός και σχεδόν αναντικατάστατος για την ομάδα του. Μπορεί να μην επανέλαβε η Sedan την καλή πορεία της σεζόν προ ελεύσεως του Σενεγαλέζου, ως την έκτη θέση, αλλά και η δωδέκατη μόνο ως αποτυχία δε λογιζόταν, ενώ έφτασαν και μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Γαλλίας. Οκτώ γκολ κατάφερε να πετύχει ο Camara, κι ενώ η χρονιά με τα «Λιοντάρια της Τεράνγκα» ήταν ακόμα καλύτερη.
Ο Bruno Metsu, τότε ομοσπονδιακός τεχνικός της Σενεγάλης, είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον πρωταγωνιστή μας. Γι’ αυτό και στα μέσα της σεζόν, τον συμπεριέλαβε στην αποστολή για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Εκεί η Σενεγάλη έφτασε ως τον τελικό, στον οποίο ηττήθηκε με 2-3 στα πέναλτι από το Καμερούν. Η εξαιρετική πορεία της ομάδας βέβαια, δεν σταμάτησε εκεί. Σε όμιλο με Γαλλία, Δανία και Ουρουγουάη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, η Σενεγάλη προκρίθηκε ως αήττητη, κερδίζοντας τους πρωταθλητές κόσμου Γάλλους. Ο Camara συνέβαλε εξαιρετικά, με δυο τελικές πάσες στο 3-3 με την Ουρουγουάη για τη φάση των ομίλων, καθώς και στην πρόκριση επί της Σουηδίας στην παράταση, με δυο τέρματα. Η Σενεγάλη τελικά «λύγισε» στα προημιτελικά, καθώς αποκλείστηκε στην παράταση από την Τουρκία, ενώ ως σήμερα αυτή θεωρείται μια από τις καλύτερες πορείες αφρικανικών ομάδων στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η παρουσία του Camara εκεί, άνοιξε και τις «πόρτες» για την Αγγλία.
Η πορεία της Sedan συνέχισε να είναι φθίνουσα. Την επόμενη χρονιά η ομάδα, εμφανώς αποδυναμωμένη, υποβιβάσθηκε τερματίζοντας 18η. Μεταξύ των διασωθέντων ήταν ο Camara, που με 14 τέρματα έβαλε τα δυνατά του για να αποτρέψει την κάθοδο. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, ο Σενεγαλέζος στα 26 του δεν ήθελε να συνεχίσει στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, μετά και τις καλές εμφανίσεις στα γήπεδα του ασιατικού μουντιάλ. Έτσι, πουλήθηκε έναντι 1,5 εκατομμυρίων λιρών, στη «νεοφώτιστη» τότε Wolves. Στην πρώτη του χρονιά στα αγγλικά γήπεδα, ο Camara δυσκολεύτηκε και παρότι μπορούσε να δημιουργήσει εύκολα φάσεις για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του, στην τελική προσπάθεια «χώλαινε». Λίγο πριν το φινάλε της σεζόν ξεκίνησε να σκοράρει, αλλά αυτό δε στάθηκε αρκετό ώστε η ομάδα να μην υποβιβαστεί. Βέβαια, ο ίδιος ψηφίστηκε ως ο καλύτερός της παίκτης, μετά από επτά τέρματα, τα έξι εκ των οποίων στα τελευταία εννιά παιχνίδια.
Ο υποβιβασμός της ομάδας ήταν μια συνθήκη υπό την οποία δεν επιθυμούσε να αγωνιστεί ο ποδοσφαιριστής, προκαλώντας μάλιστα, αφού δεν έδωσε το παρόν στην προετοιμασία. Τελικά, δόθηκε δανεικός στην Celtic. Με τη σκωτσέζικη ομάδα είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Champions League, παίζοντας σε πέντε παιχνίδια ομίλων εναντίον των Barcelona, Milan και Shakhtar. Παρά τη θετική συγκομιδή των οκτώ τερμάτων, παραχωρήθηκε εκ νέου δανεικός τον Ιανουάριο, στην Premier League και στη Southampton. Στους «Κέλτες» είχε πάει με σκοπό να αντικαταστήσει τον θρυλικό Henrik Larsson, όμως κάτι η οικονομική διαχείριση της ομάδας και κάτι η γενικότερη αδιαφορία του στο γήπεδο, οδήγησε στην πρόωρη αποχώρηση. Με τη φανέλα των «Αγίων», έπειτα, σκόραρε μονάχα τέσσερις φορές, δε θύμισε τον παλιό καλό εαυτό του, κι οι «Άγιοι» γνώρισαν τον υποβιβασμό. Ήταν ο τρίτος υποβιβασμός που βιώνε ο Camara.
Κάπου εκεί βρέθηκε στο δρόμο του η Wigan. Τότε «νεοφώτιστοι», οι «Latics» τον απέκτησαν με κανονική μεταγραφή, έναντι τριών εκατομμυρίων λιρών. Σε σύνολο 29 αγώνων, ο Camara σκόραρε δώδεκα φορές, με την ομάδα να πετυχαίνει άνετα το στόχο της παραμονής, τερματίζοντας στη δέκατη θέση. Κι ο ίδιος δηλαδή, έκανε την καλύτερή του σεζόν επί αγγλικού εδάφους. Στα μέσα της χρονιάς, η Wigan έδωσε στον ποδοσφαιριστή και νέο συμβόλαιο, όντας άκρως ικανοποιημένη με την παρουσία του. Η επόμενη όμως σεζόν, είχε το γνωστό «δαίμονα» για τον Camara. Παραλίγο δηλαδή, με την Wigan να υπερτερεί στην ισοβαθμία της Sheffield United και να μην υποβιβάζεται στο «παρά πέντε».
Η εξέλιξη αυτή της ομάδας δεν ικανοποίησε τον 30χρονο πια επιθετικό, ο οποίος ζήτησε να αποχωρήσει. Βρέθηκε δανεικός στην West Ham, ακόμα κι αν ο τότε προπονητής της Wigan, Steve Bruce, ήθελε να τον κρατήσει. Στα «Σφυριά» δεν ξεχώρισε κι είχε ομολογουμένως μια «κενή» χρονιά, από πλευράς τερμάτων, για πρώτη φορά στην καριέρα του. Στη σεζόν που ακολούθησε βρέθηκε ξανά στα πλάνα της Wigan, της οποίας η χρονιά τότε εξελισσόταν θετικά. Ο ίδιος όμως είχε χάσει τη θέση βασικού και δίχως ρυθμό, πραγματοποίησε «ρηχές» εμφανίσεις. Στα μέσα της σεζόν βρέθηκε δανεικός στη Stoke City, στην οποία επίσης δεν ξεχώρισε. Έτσι έμεινε ελεύθερος κι αποφάσισε να υπογράψει με τη Sheffield United που αγωνιζόταν τότε στην Championship. Εκεί έμεινε για ένα μονάχα χρόνο, βρίσκοντας ξανά αγωνιστικό ρυθμό. Δε θέλησε όμως να συνεχίσει εκεί κι αναζητώντας μια καινούργια πρόκληση, ήλθε στα 33 του στην Ελλάδα.
Ο Camara υπέγραψε για ένα χρόνο με τον Ατρόμητο του Γιώργου Δώνη. Εκεί ο Σενεγαλέζος έγινε βασικός, αγωνιζόμενος στα «φτερά» της επίθεσης, κι όντας συνήθως αμετακίνητος από την ενδεκάδα. Σκόραρε τέσσερις φορές κι έδωσε ισάριθμες ασσίστ στη σεζόν, ενώ ήταν και βασικός στην πορεία της ομάδας του Περιστερίου, ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, όπου ηττήθηκε με 3-0 από την ΑΕΚ. Το συμβόλαιό του έληξε στο τέλος της χρονιάς αλλά δε δυσκολεύτηκε να βρει νέα «στέγη» στην Ελλάδα, υπογράφοντας με τον τότε «νεοφώτιστο» Παναιτωλικό.
Στο Αγρίνιο, και στα 34 του χρόνια, ο Henri Camara πέρασε μια δεύτερη ποδοσφαιρική νιότη. Έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας του και σκόραρε επτά φορές, με όλα του τα τέρματα να δίνουν βαθμούς. Ωστόσο, η ομάδα του υποβιβάστηκε. Όλως παραδόξως, ο Σενεγαλέζος την ακολούθησε στην Football League. Και παρότι στην Ελλάδα «φτασμένοι» ποδοσφαιρικοί αστέρες έρχονται μονάχα για τα τελευταία ένσημα, ο Camara «τίμησε» το συμβόλαιό του, σκοράροντας συνολικά 13 φορές κι οδηγώντας τον «Τίτωρμο» ξανά στα «σαλόνια» της Super League. Υπό τις οδηγίες του Μάκη Χάβου και με τον Camara στα 36 προς 37 να «δεσπόζει» στις πτέρυγες ή στην κορυφή της επίθεσης, με συγκομιδή εννέα τερμάτων, ο Παναιτωλικός παρέμεινε στη Super League, δίχως πολλά πολλά.
Κάπου εκεί όμως, η παρουσία του Camara στο Αγρίνιο έλαβε τέλος. Όχι όμως κι η παρουσία του στην Ελλάδα, αφού υπέγραψε με την ΑΕΛ Καλλονής. Με την ομάδα της Μυτιλήνης ο Σενεγαλέζος δε βρήκε τα πατήματά του. Γι’ αυτό και στα μέσα της σεζόν «μετακόμισε» για λογαριασμό της Λαμίας, η οποία είχε και σαν στόχο την άνοδο, στόχο τον οποίο «απώλεσε» για πολύ λίγο. Στα 38 του, δεν έπαψε η δίψα για ποδόσφαιρο, κι υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015 ξανά με τον Παναιτωλικό. Δίχως να λάβει τον απαιτούμενο χρόνο συμμετοχής όμως, ζήτησε μεσούσης της σεζόν να αποχωρήσει για τον Απόλλωνα Σμύρνης. Στόχος του δεν ήταν μονάχα να παίξει, αλλά και να κληθεί για τελευταία φορά στην εθνική Σενεγάλης, προκειμένου να φτάσει τις 100 διεθνείς συμμετοχές. Πράγματι, στον Απόλλωνα έπαιξε περισσότερο, σκόραρε έξι φορές σε 13 αγώνες στη Football League, όμως η πολυπόθητη «κλήση» δεν ήλθε. Κάπως έτσι, έμεινε στις 99 διεθνείς συμμετοχές.
Μη θέλοντας να αφήσει την Ελλάδα όμως, υπέγραψε στον Ιωνικό που αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική. Η ομάδα της Νίκαιας όμως τερμάτισε ένα βαθμό πίσω από τον Εργοτέλη και δεν πέτυχε τον προβιβασμό της, ενώ ο Camara στα 39 του βρήκε δίχτυα δέκα φορές, αποτελώντας «πολυτέλεια» για την κατηγορία, με την ταχύτητά του να κάνει τη διαφορά έναντι πολλών ημιεπαγγελματιών αντιπάλων του. Την ακόλουθη σεζόν, υπέγραψε με τον Φωστήρα Αθηνών, αλλά αφού τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Η καριέρα του, πλούσια και γεμάτη. Πάνω από 150 συμμετοχές στα αγγλικά γήπεδα και σχεδόν 40 τέρματα, πάνω από 200 εμφανίσεις στην Ελλάδα υπό τη συνοδεία πάνω από 50 γκολ. Πρώτος τόσο σε συμμετοχές (99) όσο και σε γκολ (29) με τη φανέλα της εθνικής Σενεγάλης. Αν μη τι άλλο, μια γεμάτη καριέρα, που συνοδεύτηκε από έναν «έρωτα» του Σενεγαλέζου για τη χώρα μας. Αυτό ήταν το «Λιοντάρι» της Σενεγάλης, ο «Τίτι» για τους Αγρινιώτες, κατά κόσμον Henri Camara.
