Η Manchester City θα ψάξει να επαναλάβει τον περσινό θρίαμβο της κατάκτησης της κορυφής στη Premier League και ο Pep Guardiola «πειραματίζεται» με μία ιδιαίτερη «συνταγή».
Η περσινή χρονιά, τουλάχιστον στις εγχώριες διοργανώσεις, κύλησε ειδυλλιακά για τους «Πολίτες». Αδιαμφισβήτητα, η αρμάδα του Καταλανού τεχνικού υπερείχε εξ’ολοκλήρου σ’όλους τους τομείς έναντι των αντιπάλων της και δικαιότατα κατέκτησε το βαρύτιμο πρωτάθλημα. Φέτος, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ο ανταγωνισμός εμφανίζεται τρομερά υψηλός, με τις Manchester United, Chelsea και Liverpool (γιατί όχι και η Tottenham) να δείχνουν ικανές να βάλουν πολύ δύσκολα στους περσινούς πρωταθλητές και επίσης, να μην ξεχνάμε πως η φυγή του Kun Aguero, ενός παίκτη-σημαία για τον σύλλογο και η μη κάλυψη του κενού στη θέση «9» ίσως επιφέρει «πονοκεφάλους» ή ορισμένα ανεπιθύμητα και απρόσμενα αποτελέσματα.
Δεν θα προϊδεάσουμε το μέλλον και ούτε τα προαναφερθέντα μπορούν να επαληθευτούν μετά βεβαιότητας, παρόλα αυτά ο δρόμος θα είναι δύσβατος και φαντάζει πολύ πιο επικίνδυνος από πέρυσι. Παρότι λοιπόν οι υπόλοιποι «μεγάλοι» δείχνουν τα «δόντια» τους και για το τι είναι ικανοί να κάνουν, στη γαλάζια πλευρά του Manchester επικρατεί ευφορία και αυξημένη αισιοδοξία, μετά μάλιστα και από το «φουριόζικο» ξεκίνημα. Μετά τις δύο εντυπωσιακές «πεντάρες», οι «Πολίτες» διαθέτουν την καλύτερη επίθεση, τη στιγμή που στις τέσσερις γραμμές του γκαζόν δεν παρουσιάζουν κανένα κλασσικό φορ. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να λογιστεί σαν καθαρόαιμο εννιάρι, μία καινοτομία με υπογραφή Pep Guardiola, σε μία κίνησης περισσότερο ανάγκης παρά έμπνευσης και θέλησης.
«Την περασμένη season, όταν ο Ferran αγωνίστηκε σαν επιθετικός ήταν φανταστικός. Εάν κοιτάξετε τους αριθμούς goals και assists του, ήταν εντυπωσιακός σαν επιθετικός. Ήταν μία θέση που ανακαλύφθηκε αρκετά πρόσφατα. Πραγματοποιεί κινήσεις στη πλάτη της αντίπαλης άμυνας όπως οι μεγάλοι επιθετικοί και είναι πραγματικός “killer”. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με την δουλειά που κάνει εντός και εκτός γηπέδου»,
ανέφερε ο Καταλανός coach αναφορικά με τον «νέο» -όπως «βαφτίστηκε» από τον ίδιο- επιθετικό της ομάδας.
Και ο Ισπανός έχει απόλυτο δίκιο. «Μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις», όπως λέει το διάσημο κινεζικό ρητό και μπορεί κανείς εύκολα να παρατηρήσει πως ο Ferran Torres, αν και παίζει σε μία μη γνώριμη θέση για τον ίδιο, αφού και στη Valencia πατούσε μεν περιοχή αλλά δεν λογιζόταν ποτέ σαν φορ, έχει καταφέρει να εντυπωσιάσει και με το παραπάνω. Από τον Απρίλιο μέχρι και σήμερα, μόνο ο «καυτός» Mason Greenwood έχει καταφέρει να βρει περισσότερες φορές δίχτυα από τον 21χρονο διεθνή Ίβηρα στη Premier League. Και για του λόγου του αληθές, από εκείνη τη χρονική περίοδο μετράει παραπάνω από διπλάσια τέρματα από οποιονδήποτε άλλο παίκτη των «Πολιτών» στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη.
Παρόλη την διαφαινόμενη -αν και πρώιμη ακόμα- επιτυχία της «εσωτερικής μεταγραφής» του Ferran, οι «Πολίτες» έψαξαν να κάνουν «κρότο» και να ντύσουν στα γαλάζια, αρχικά τον Harry Kane και έπειτα τον Cristiano Ronaldo. Αμφότεροι επέλεξαν να μην μεταβούν στη γαλάζια πλευρά του Manchester, με τον CR7 να αποφασίζει να πραγματοποιήσει το τεράστιο comeback στη μισητή αντίπαλο και τον έτερο, παρότι έμοιαζε «φευγάτος», να παραμένει πιστός κάτοικος Λονδίνου.
Άρα, με λίγα λόγια, ο Guardiola, θέλοντας και μη, «αναγκάστηκε» να ψάξει μία ιδιαίτερη «συνταγή» για την αιχμή του δόρατος. Η φυγή του Aguero «ταρακούνησε» τους οπαδούς της City, μιας και ο Αργεντινός αποτέλεσε και αποτελεί παίκτη-σύμβολο στην ιστορία του συλλόγου, παρόλα αυτά, αν μιλήσουμε ρεαλιστικά, θα αντιληφθούμε την ελάχιστη συνεισφορά του Kun στο περσινό πρωτάθλημα της ομάδας. Μόλις τέσσερα τέρματα, αριθμός υπερβολικά μικρός για έναν επιθετικό τέτοιου βεληνεκούς, από τα οποία το ένα μάλιστα επιτεύχθηκε από την άσπρη βούλα.
«Χιλόπιτα» από Kane και Cristiano, φυγή του Kun και παρότι το roster έμεινε αναλλοίωτο και το ίδιο «θανατηφόρο» με πέρυσι -συν την προσθήκη του Grealish-, όλα τα βλέμματα στράφηκαν στη λύση-ανάγκης του Ferran Torres στη κορυφή, με την μουρμούρα προς το πρόσωπο του Pep να ξεσπά «με το καλημέρα», δίχως πολλοί να περιμένουν καν να δουν τι μέλλει γενέσθαι στο γήπεδο. Μάλιστα, η ήττα στη πρώτη αναμέτρηση κόντρα στη Tottenham επιβάρυνε ακόμη περισσότερο το ήδη προβληματικό κλίμα και έδωσε ακόμη περισσότερη τροφή για σκέψη στις «κακές γλώσσες».
Βέβαια, για να λέμε και «τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη», η Manchester City αδίκησε τον εαυτό της στη πρεμιέρα στο Λονδίνο, μην καταφέρνοντας να σκοράρει, σπαταλώντας αρκετές σπουδαίες ευκαιρίες μπροστά από τα καρέ του Lloris. Τότε ήταν που το ζήτημα της αναποτελεσματικότητας και του επιθετικού προβλήματος έκαναν την εμφάνισή τους πιο έντονα. Ο διακαής πόθος της ομάδας, ο σπουδαίος Harry Kane ήταν ο παίκτης που έλειπε στο ποιοτικό και σχεδόν αψεγάδιαστο παζλ, δεδομένου ότι μιλάμε για έναν άνθρωπο που ήδη μετράει 166 τέρματα στη Premier League, τη στιγμή που αποδείχθηκε που οποιοσδήποτε άλλος επιθετικός στη θέση του Άγγλου διεθνή στη καλύτερη των περιπτώσεων, θα μετρούσε κοντά στα 130 goals.
No Kane, no party? Για την ώρα, οι επικριτές του έργου του Pep και της ευφάνταστης «συνταγής» του δεν μπορούν να νιώθουν τόσο σίγουροι για την άποψη τους. Ο Καταλανός coach κατάφερε να «ψήσει» τον Ferran Torres στη κορυφή της επίθεσης, δίνοντας του περισσότερο χρόνο συμμετοχής ως κλασσικό «εννιάρι», ενώ η επιλογή του Gabriel Jesus σαν striker δεν ήταν ποτέ νούμερο ένα στο μυαλό του Pep. Περί αυτού δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την επιλογή του Καταλανού, όσο και αν ο Βραζιλιάνος προσπαθούσε ακατάπαυστα να βρει μία μόνιμη θέση στην ενδεκάδα.
Από τους 1789 παίκτες από την εποχή που o Harry Kane πραγματοποίησε την παρθενική του συμμετοχή, μαντέψτε ποιος βρίσκεται στη τελευταία θέση με αρνητικό πρόσημο συντελεστή αναφορικά με τα goals που σκόραρε και αυτά που θα έπρεπε να είχε μετουσιώσει σε goal. Ναι, είναι ο Gabriel Jesus. Ο διεθνής με την «Σελεσάο», αν και μετράει 51 τέρματα με την γαλάζια φανέλα, σύμφωνα με τα στατιστικά, θα έπρεπε να είχε στο ενεργητικό του τουλάχιστον ακόμα δέκα «τεμάχια».
Οπότε, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, έχουμε έναν Ferran Torres ικανό να «γεμίσει τα παπούτσια» του κλασσικού φορ για την Manchester City, ενώ ο έτερος επιθετικός, ο Gabriel Jesus προσαρμόζεται στο νέο του ρόλο ως δεξιός εξτρέμ, κάτι που έχει αποδώσει καρπούς τόσο κόντρα στη Norwich, όσο και κόντρα στην Arsenal. Είναι οφθαλμοφανές πως ο Ισπανός είναι πιο ικανός να βάλει την μπάλα στα δίχτυα και δείχνει να αισθάνεται πιο «οικεία» εντός περιοχής απ’ότι ο Βραζιλιάνος, ενώ ο δεύτερος αποτελεί σπουδαία λύση για τα άκρα ώστε να ασκεί πίεση και να μοιράζει παιχνίδι, μιας και φημίζεται για τον απαράμιλλο αλτρουισμό του.
Το μεγάλο στοίχημα για την πρωταθλήτρια και τον Guardiola ακούει στο όνομα Ferran Torres. Ο Pep χρειαζόταν μία ποιοτική λύση-ενίσχυση σε μία θέση που «πονούσε» περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Απέκτησε τον εξαιρετικό Jack Grealish, αλλά ήδη διέθετε πληθώρα επιλογών και τρομακτική ποιότητα στον χώρο του άξονα. Ο Harry Kane ήταν ο διακαής πόθος, ήταν αυτός που θα «γιάτρευε τις πληγές» της επίθεσης, αλλά τελικά όνειρο ήταν και πάει και πλέον όλοι στο Manchester «σταυρώνουν τα δάχτυλα τους», ώστε να βγάλουν λαβράκι με την μετατροπή του 21χρονου Ισπανού σε «serial killer».
Η πίεση τεράστια και οι απαιτήσεις εξαιρετικά αυξημένες σε σχέση με τη προηγούμενη χρονιά για τον Ίβηρα, όμως έχει το ταλέντο και τους συμπαίκτες ώστε να βγάλει ασπροπρόσωπο τον «μέντορα» του και να εκπλήξει πολλούς ποδοσφαιρόφιλους που ακόμα απορούν για την μη απόκτηση ενός top-class striker από την City.
Όλα θα φανούν στο γήπεδο, κύριοι.
