Σε μία φαινομενικά ατελείωτη σεζόν, ο Τζο Αρίμπο δεν έχει μείνει φέτος ούτε μια φορά στον πάγκο, ενώ έχει αγωνιστεί σε έξι διαφορετικές θέσεις, αποδεικνύοντας σωστή την Ρέιντζερς που επένδυσε στο ταλέντο του.
Στην αρχή της χρονιάς, αν ο Τζο Αρίμπο έριχνε μια ματιά στο ποδοσφαιρικό ημερολόγιο, θα παρατηρούσε ότι μέχρι το φινάλε αν οι ομάδες του (Ρέιντζερς και εθνική Νιγηρίας) πήγαιναν στον τελικό κάθε διοργάνωσης, θα μπορούσε θεωρητικά να γράψει περί τις 80 συμμετοχές, σε ένα πραγματικά απίστευτο νούμερο για μια σεζόν που διαρκεί κάτι λιγότερο από δέκα μήνες. Ο Νιγηριανός διεθνής αποδείχθηκε βιονικός και σήμερα (με δύο ακόμα παιχνίδια να απομένουν) έχει ήδη φτάσει τις 65 και παρά το γεγονός ότι σε μόλις πέντε παιχνίδια πέρασε ως αλλαγή, σε κανένα αγώνα που ήταν διαθέσιμος δεν έμεινε εκτός αποστολής ή για όλο το 90λεπτο στον πάγκο.
Την δεδομένη στιγμή υπάρχει μόλις ένας ποδοσφαιριστής παγκοσμίως που τον ξεπερνά σε συμμετοχές κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Λούις Ντίαζ της Λίβερπουλ, που όμως υπολείπεται σε λεπτά συμμετοχής (έχει 164′ λιγότερα), η εθνική Κολομβίας έδωσε σαφώς περισσότερα επίσημα ματς φέτος και φυσικά έχει αγωνιστεί σε δύο διαφορετικούς συλλόγους, αφού μεταγράφηκε τον Ιανουάριο από την Πόρτο. Επιπλέον ο Αρίμπο έζησε την γνωστή «μοίρα» των Αφρικανών ποδοσφαιριστών, αφού το Κύπελλο Εθνών της ηπείρου τους γίνεται εν μέσω της κανονικής δράσης των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Για να φτάσουμε στα σημερινά εντυπωσιακά κατορθώματα πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο στο 2014 και στην 6η κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, όταν ο Αρίμπο συστήθηκε στο κοινό μέσω της Στέινς Τάουν σε ηλικία 17 ετών. Το πληθωρικό του ταλέντο και η εκπληκτική σωματοδομή του τράβηξαν γρήγορα τα βλέμματα μεγαλύτερων συλλόγων, με την Τσάρλτον να κινείται τάχιστα, να του κλείνει δοκιμαστικό στις ακαδημίες της τον Σεπτέμβριο του 2015 και τελικά τον Μάιο της ίδιας σεζόν να του προσφέρει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο.
Μέχρι τον Δεκέμβριο της παρθενικής του… κανονικής χρονιάς δεν είχε μπει ούτε αποστολή, όμως η κάκιστη πορεία των «Άντικς» στην League One (μόλις έξι νίκες στα πρώτα 22 παιχνίδια) επέσπευσε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα, συμβάλλοντας από το πουθενά σε ένα άκρως βελτιωμένο δεύτερο μισό. Ο Αρίμπο σε μία χούφτα συμμετοχές (13) ως βασικός κατέγραψε έξι ασίστ κι έστειλε σαφές μήνυμα ότι θα είναι η επόμενη μεγάλη πώληση της ομάδας του Λονδίνου.
Με τον ίδιο πια ως βασικό η Τσάρλτον άρχισε να πρωταγωνιστεί στην τρίτη τη τάξει κατηγορία, μπήκε για δύο συνεχόμενες χρονιές στα πλέι-οφ ανόδου και τελικά επέστρεψε στην Τσάμπιονσιπ τον Μάιο του 2019. Σε αυτές τις δύο σεζόν ο 22χρονος τότε Αρίμπο είχε εκτοξεύσει τα νούμερά του, φτάνοντας τις 75 συμμετοχές με 16 τέρματα και πέντε ασίστ. Ήταν σχεδόν δεδομένο ότι το Βάλεϊ δεν μπορούσε πια να τον χωρέσει, με αρκετές ομάδες της Τσάμπιονσιπ και της Πρέμιερ Λιγκ να ερίζουν για την απόκτησή του.
Ίσως φοβήθηκε το μεγάλο κι αβέβαιο άλμα, ίσως θέλησε μια εξασφαλισμένη θέση βασικού, ίσως η προσωπικότητα του προπονητή που επικοινώνησε μαζί του έπαιξε τον ρόλο της, όμως ο Αρίμπο επέλεξε να φύγει από την Αγγλία και να μετακινηθεί στην Σκωτία και την Ρέιντζερς του Στίβεν Τζέραρντ. Μάλιστα το ίδιο καλοκαίρι, συμπτωματικά, και ο ίδιος ο θρύλος της Λίβερπουλ είχε απαρνηθεί την Πρέμιερ Λιγκ, επιλέγοντας να απορρίψει τον ορφανό πάγκο (μετά τον Ράφα Μπενίτεθ) της Νιούκαστλ, αφού το έργο του στην Γλασκώβη δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί.
Εκείνο το καλοκαίρι αποδείχθηκε σπουδαίο μεταγραφικά για τους Σκωτσέζους, αφού πέρα από την επιτυχημένη απόκτηση του Αρίμπο, έφεραν στο Άιμπροξ και τον Ράιαν Κεντ, σε δύο από τα σημαντικότερα κομμάτια του τωρινού ρόστερ των «Τζερς». Φυσικά απώτερος στόχος του Τζέραρντ δεν ήταν άλλος από το να ρίξει την «παντοκρατορία» της Σέλτικ, που μετρούσε τότε οκτώ συνεχόμενα πρωταθλήματα. Η πρώτη χρονιά φυσιολογικά ήταν δύσκολη, η Ρέιντζερς τερμάτισε ξανά δεύτερη στο -13, όμως επέδειξε μέταλλο στην Ευρώπη, κερδίζοντας την Πόρτο στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και αποκλείοντας την Μπράγκα στην φάση των «32».
Ο Αρίμπο δεν είχε χρόνο για χάσιμο και παρά τις όποιες δυσκολίες προσαρμότηκε άμεσα στις απαιτήσεις της νέας του ομάδας, όντας η μεταγραφή της σεζόν σε ολόκληρη την Σκωτία. Συγκεκριμένα κατέγραψε 49 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (2ος πίσω από τον Κόνορ Γκόλντσον), εννέα γκολ (3ος μετά τους κλασικούς επιθετικούς Ζερμέν Ντεφόε και Αλφρέδο Μορέλος) και οκτώ ασίστ. Μάλιστα ο Τζέραρντ δεν δίστασε σε πολλά παιχνίδια να τον μετακινήσει στα άκρα, αφού παρά το στιβαρό του κορμί δεν έχανε σε ταχύτητα και τεχνική.
Δυστυχώς η πρώτη ατυχία δεν άργησε να φανεί και ένας τραυματισμός στον αστράγαλο στα τέλη Αυγούστου του 2020, κι εν μέσω πανδημίας, τον κράτησε μακρυά από τα γήπεδα σχεδόν μέχρι τον Νοέμβριο, όμως η Ρέιντζερς «πετούσε» και χωρίς αυτόν. Η στιγμή των Προτεσταντών είχε επιτέλους φτάσει και αφού έχασαν για πρώτη φορά σε οποιαδήποτε διοργάνωση τον Δεκέμβριο (!), σήκωσαν αήττητοι το πρωτάθλημα και κέρδισαν τέσσερις φορές την μισητή αντίπαλο Σέλτικ μέσα στην ίδια αγωνιστική περίοδο. Παρά το μακρύ διάστημα απουσίας ο Αρίμπο πρόλαβε να φτάσει τις 42 συμμετοχές και να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της καριέρας του.
Πολλοί ίσως νόμισαν πως τόσο η ομάδα, όσο και ο Νιγηριανός διεθνής «έξυναν» το ταβάνι τους. Ο Τζέραρντ είχε αρχίσει να φανερώνει τάσεις φυγής, η Σέλτικ είχε ξοδέψει 38 εκατομμύρια ευρώ σε μεταγραφές για να επανέλθει στην κορυφή και ο 25χρονος πια μέσος κινδύνευε να χάσει την θέση βασικού από τον νεοφερμένο Ζουνίνιο Μπακούνα από την Χάντερσφιλντ. Ο πρώιμος αποκλεισμός από την Μάλμε από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ήρθε να επιβεβαιώσει αυτές τις ανησυχίες, με τους «Τζερς» να χάνουν από νωρίς έδαφος τόσο στο πρωτάθλημα (ήττα από την Νταντί Γιουνάιτεντ), όσο και στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ (δύο ήττες στα πρώτα δύο παιχνίδια).
Στις 11 Νοεμβρίου ήρθε και το τελειωτικό (;) πλήγμα, αφού ο Τζέραρντ αποδέχθηκε την πρόταση της Άστον Βίλα και αποχώρησε από την Γλασκώβη μετά από 3,5 χρόνια. Δεδομένα πια όλοι έπρεπε να δώσουν και την ψυχή τους για να μην πάει εντελώς στράφι η σεζόν, όμως ο Αρίμπο το πήγε πραγματικά σε άλλο επίπεδο. Παίζοντας από αριστερό μπακ μέχρι ψευτοεννιάρι, διέλυσε κάθε ρεκόρ συμμετοχών σε μία σεζόν για παίκτη στην Σκωτία κι έγινε συνώνυμο της αυταπάρνησης!
«Νομίζω στον ρόλο του ψευτοεννιαριού μπορούν να παίξουν και οι Ράιτ και Κεντ, όμως ο πιο κατάλληλος είναι ο Αρίμπο. Αν η μπάλα φτάσει σωστά στα πόδια του, ξέρει πολύ, πολύ καλά να χρησιμοποιήσει το κορμί του και να διατηρήσει την κατοχή. Είναι εξαιρετικά πολυσύνθετος και έτσι η ομάδα θα εκμεταλλευτεί την ταχύτητα των εξτρέμ. Ο Αρίμπο θα είναι το κλειδί για την πρόκριση». Με αυτά τα λόγια οι σχολιαστές του BT Sport προλόγισαν τον επαναληπτικό ημιτελικό με την Λειψία, στον οποίο η παρουσία του δημιούργησε δύο γκολ πριν τραυματιστεί στο 45′, έχοντας όμως ήδη παίξει καταλυτικό ρόλο στην πρόκριση σε ευρωπαϊκό τελικό μετά από το μακρινό 2008.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του επικείμενου τελικού απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, η σεζόν μόνο επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί, με τον Αρίμπο να κλέβει την παράσταση με τις βιονικές ικανότητές του. Πολύ πιθανόν το ρεκόρ του, που αναμένεται να φτάσει τον… μαγικό αριθμό «67», δύσκολα θα καταρριφθεί στο άμεσο μέλλον στο -φτωχό σχετικά- σκωτσέζικο ποδόσφαιρο, όμως όπως είχε συμβεί και το 2019 με το Βάλεϊ, το Άιμπροξ αρχίζει να φαντάζει μικρό για το πολύπλευρο ταλέντο του Νιγηριανού διεθνή, που ξεκίνησε την πορεία του από το ταπεινό Κάμπεργουελ του Λονδίνου πριν γίνει θρύλος -χωρίς υπερβολή- των «Τζερς» μόλις στα 25 του!
Διαβάστε επίσης από τον αρθρογράφο: Σκοτ Τουάιν: Το πιο δικό του παραμύθι είναι δανεικό
