Επιτυχημένη χαρακτηρίζεται η πρώτη σεζόν του Frank Lampard ως προπονητής στο top-level, αφού η Chelsea κέρδισε την έξοδό της στο UEFA Champions League.
Χρονιά μετάβασης ήταν αυτή που μας πέρασε για τους «Μπλε» του Λονδίνου, με την ομάδα να καταφέρνει -επιτυχώς- να διαχειριστεί την αποχώρηση του Eden Hazard και φυσικά, την πολυσυζητημένη απαγόρευση μεταγραφών. Πάντως, μπορεί κανείς να πει πως η ομάδα τα πήγε μια χαρά φέτος, βγαίνοντας στο Champions League, περνώντας στα νοκ-άουτ της φετινής έκδοσης της διοργάνωσης και φτάνοντας και ως τον τελικό του FA Cup. Αλλά να μη λέμε άλλα προς το παρόν. Ελάτε να τα δούμε μαζί…
Πορεία στο πρωτάθλημα
Τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών που διαμορφώθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι στην ομάδα, η Chelsea είχε μια αρκετά καλή πορεία στην Premier League. Αν και η σεζόν ξεκίνησε στο «Θέατρο των Ονείρων» με… εφιάλτες (4-0), η ομάδα συμμαζεύτηκε άμεσα και προσπάθησε να σταθεροποιηθεί στα ανώτερα «πατώματα» της βαθμολογίας, παίζοντας ανά στιγμές αρκετά ωραίο ποδόσφαιρο. Από τη δεύτερη έως και τη δωδέκατη αγωνιστική, η ομάδα μέτρησε μόλις μία ήττα και αυτήν, από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Liverpool (1-2). Όμως, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, αφού από την 13η έως και την 26η «στροφή» του πρωταθλήματος, οι «Μπλε» πήρανε μόλις τέσσερις νίκες, δυσχαιρένοντας τη θέση τους. Τελικά, έστω και εν μέσω κάποιων βαθμολογικών απωλειών μετά την επανέναρξη, η ομάδα κατάφερε να πάρει την τέταρτη θέση της βαθμολογίας, μετρώντας 69 γκολ υπέρ και 54 κατά.
Πορεία στα εγχώρια κύπελλα
Στο EFL Cup (Carabao), η Chelsea ξεκίνησε τις υποχρεώσεις τις στον τρίτο γύρο της διοργάνωσης, αντιμετωπίζοντας την αδύναμη Grimsby Town, την οποία και διέσυρε με 7-1 στο Stamford Bridge. Στην επόμενη φάση, οι «Μπλε» τέθηκαν αντιμέτωποι με τη Manchester United, πάλι εντός έδρας. Αυτή τη φορά όμως δεν τα κατάφεραν, αφού ο Marcus Rashford πέτυχε ένα μεγάλο «brace» στο Λονδίνο και άφησε εκτός συνέχειας της διοργάνωσης τους πρωτευουσιάνους.
Στο FA Cup, τον ιστορικότερο ποδοσφαιρικό θεσμό, η ομάδα του Lampard έφτασε μέχρι την «πηγή», αλλά δεν «ήπιε νερό». Εισερχόμενη στη διοργάνωση στον τρίτο γύρο, η Chelsea έβγαλε εκτός κατά σειρά τις Nottingham Forrest (2-0) και Hull City (1-2). Φτάνοντας στον πέμπτο γύρο, αντίπαλος ήταν τα «δεύτερα» της Liverpool, με την πρόκριση να είναι και πάλι στη μεριά των «Pensioners» (2-0). Στα προημιτελικά, ο Ross Barkley ήταν ο «ήρωας» για την ομάδα του μέσα στο King Power Stadium, δίνοντας με το γκολ του το «εισιτήριο» για τους «4». Εκεί, αντίπαλος για ένα ακόμη νοκ-άουτ η Manchester United, με το αποτέλεσμα να είναι από την άλλη πλευρά αυτή τη φορά και το 3-1 του Stamford Bridge να στέλνει την Chelsea «πάνω» στην Arsenal, σε ένα λονδρέζικο τελικό. Παρά το ιδανικό ξεκίνημα και το προβάδισμα χάρη σε γκολ του Pulisic, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και το τρόπαιο κατέληξε στους «Κανονιέρηδες», χάρη σε δύο γκολ του Aubameyang.
Πορεία στην Ευρώπη
Ούτε «ζέστη», ούτε «κρύο», η φετινή παρουσία της ομάδας στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Ξεκινάμε από τον περασμένο Αύγουστο, όταν και η Chelsea αντιμετώπισε τη Liverpool για τον τελικό του UEFA Super Cup στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί οι παίχτες του Lampard στάθηκαν εξαιρετικά, αλλά ηττήθηκαν με 5-4 στα πέναλτι, μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας και το 2-2 της παράτασης.
Στο UEFA Champions League, η Chelsea βρέθηκε στον όγδοο όμιλο, μαζί με Ajax, Valencia και Lille. Παρά το κακό ξεκίνημα στο Stamford Bridge και την ήττα με 0-1 από τη Valencia, η ομάδα δεν ηττήθηκε ξανά στη φάση των ομίλων, βελτιώνοντας την εικόνα της με το πέρασμα των αγώνων. Η αρχή έγινε στη Γαλλία, με το «διπλό» κόντρα στη Lille (0-1) και η συνέχεια δόθηκε στο Άμστερνταμ και τη νίκη με το ίδιο σκορ απέναντι στον «Αίαντα». Ακολούθησε το ιστορικό 4-4 με τον Ajax στο Λονδίνο, η ισοπαλία με 2-2 στη Βαλένθια και τέλος, η νίκη κόντρα στη Lille με 2-1 στο Νησί, που έδωσε και το «εισιτήριο» για τους «16».
Δυστυχώς για την Chelsea, η κληρωτίδα έβγαλε ίσως το δυσκολότερο αντίπαλο τη δεδομένη χρονική στιγμή, με την Bayern Munich να είναι το «εμπόδιο» στο δρόμο για τα προημιτελικά. Τελικά, αποδείχθηκε αδιαπέραστο, αφού οι Βαυαροί τελείωσαν την υπόθεση-πρόκριση από το Λονδίνο, χάρη στο επιβλητικό 0-3. Η προ ημερών ρεβάνς στο Μόναχο είχε τυπικό χαρακτήρα και βρήκε πάλι νικήτρια τη γερμανική ομάδα (4-1).
Αυτοί που ξεχώρισαν
Ο -ίσως- βασικότερος λόγος που οι «Μπλε» τα πήγανε καλύτερα του αναμενόμενου τη σεζόν αυτή, είναι η εξαιρετική παρουσία των νεαρών παιχτών της ομάδας. O Tammy Abraham (δεκαοχτώ γκολ και έξι ασίστ), o Christian Pulisic (έντεκα γκολ και δέκα ασίστ), ο Mason Mount (οχτώ γκολ και έξι ασίστ), ο Reece James (δύο γκολ και τέσσερις ασίστ) και οι Fikayo Tomori, Callum Hudson-Odoi και Billy Gilmour που αγωνίστηκαν λιγότερο, έδειξαν ότι αν μη τι άλλο το μέλλον είναι λαμπρό για την ομάδα. Παράλληλα, εξαιρετική παρουσία είχαν οι «παλιές καραβάνες», με τους Willian (έντεκα γκολ και εννιά ασίστ), Giroud (δέκα γκολ και μία ασίστ) και Azpilicueta (τέσσερα γκολ και επτά ασίστ) να ξεχωρίζουν. Τέλος, ειδική αναφορά αξίζει ο Mateo Kovacic, που είχε μια πολύ καλή σεζόν, όντας μεστός στα περισσότερα παιχνίδια που αγωνίστηκε και δικαιολογώντας, έστω και με καθυστέρηση, τα λεφτά που έδωσαν οι Λονδρέζοι στη Real Madrid.
Αυτοί που απογοήτευσαν
Μπορεί η χρονιά να πήγε αρκετά καλά σε γενικές γραμμές, όπως και προαναφέραμε, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να είχε πάει καλύτερα. Υπήρξαν, όμως, κάποιοι παίχτες που δε στάθηκαν στο «ύψος» των περιστάσεων και δεν επέτρεψαν στην ομάδα να κάνει αυτό το «βήμα» παραπάνω. Πρώτοι και… καλύτεροι, οι Kurt Zouma και Andreas Christensen, που απέδειξαν πως δε μπορούν να σταθούν ως βασικοί σε μία ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Από εκεί και πέρα, ο Kepa Arrizabalaga για μία ακόμα σεζόν δε δικαίωσε το ιλιγγιώδες ποσό που είχε δώσει η ομάδα για να τον αποκτήσει (80 εκατομμύρια λίρες), ενώ στα «χαμηλά» έμειναν οι Marcos Alonso, Pedro και Michy Batshuayi, με τον N’Golo Kante να δικαιολογείται λόγω των προβλημάτων τραυματισμού.
Προπονητής
Πρώτη σεζόν στο υψηλότερο επίπεδο για τον «Frankie», με το πρόσημο να είναι σίγουρο θετικό. Ο Άγγλος τεχνικός είχε να διαχειριστεί ένα ρόστερ με αρκετούς νεαρούς και μάλιστα, από το οποίο έλειπε μετά από πολλά χρόνια ο ηγέτης. Όμως, παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η ομάδα έπαιξε ανά στιγμές ωραίο ποδόσφαιρο και έδειξε ότι μπορεί να διεκδικήσει σύντομα την επιστροφή στην κορυφή. Επιπρόσθετα, στον Lampard πιστώνεται η ανάδειξη των νεαρών παιχτών, αλλά και το ότι κατάφερε να κρατήσει όρθια την ομάδα όταν αυτή πέρασε αγωνιστική κρίση.
Τι κρατάει από τη σεζόν που μας πέρασε;
Η Chelsea κρατάει το ποδόσφαιρο που κατάφερε να παίξει σε αρκετά παιχνίδια μες στη χρονιά, το οποίο οδήγησε σε μερικά θαυμάσια αποτελέσματα, αλλά και την εξαιρετική χρονιά της «πιτσιρικαρίας», που ανέδειξε και τη δουλειά των ακαδημιών του συλλόγου. Σίγουρα, μένει σε όλους η μαχητικότητα που έδειξε η ομάδα σε πολλά μεγάλα παιχνίδια, παρά το ότι ήταν το αουτσάιντερ στην πλειοψηφία αυτών.
Τι πρέπει να αλλάξει ενόψει της επόμενης σεζόν;
Αρκετά με τα καλά, όμως… Αν οι «Μπλε» θέλουν να επανέλθουν στη διεκδίκηση του τίτλου και της ευρωπαϊκής καταξίωσης, θα πρέπει να προβούν σε κάποιες αλλαγές. Πρώτη και βασικότερη, η θέση του τερματοφύλακα. Ο Kepa έχει «τελειώσει» από την ομάδα και η διοίκηση καλείται να βρει έναν καλό αντικαταστάτη (ακούγονται τα ονόματα των Onana και Pope). Από εκεί και πέρα, η ομάδα χρειάζεται ένα σέντερ μπακ υψηλής κλάσης, αλλά και ένα αριστερό μπακ επιπέδου Premier League. Ίσως πρέπει να αποκτηθεί και ένας «κόφτης» που θα ξεκουράζει τον Kante, ο οποίος δεν είναι ακόμα 24 χρονών και σιγά-σιγά θα θέλει ανάσες. Τέλος, ο Lampard θα πρέπει να προσδώσει την απαιτούμενη σταθερότητα στην ομάδα, σίγουρα βοηθούμενος και από τις μεταγραφές που βρίσκονται σε εξέλιξη [Ziyech, Wernez, Havertz (;)].
