Αύριο θα ‘ναι… Τετάρτη: Το χρονικό μιας απίστευτης ανόδου

Σε μία χρονιά με μπόλικες εντυπωσιακές ανόδους, καμία δεν υπήρξε πιο δραματική από αυτή της Σέφιλντ Γουένσντεϊ, που άνετα θα μπορούσε να είναι σαπουνόπερα, που παίζει κάθε Τετάρτη στο Star.

3 Μαρτίου, 2021. Ημέρα Τετάρτη και η Σέφιλντ Γουένσντεϊ καλείται να δώσει μεσοβδόμαδο αγώνα με τη Ρόδεραμ για την 34η αγωνιστική της Τσάμπιονσιπ. Στον πάγκο της κάθεται για πρώτη φορά ο Ντάρεν Μουρ, ο τέταρτος προπονητής την ίδια σεζόν (!), με τους Γκάρι Μονκ, Τόνι Πιούλις και Νιλ Τόμπσον να έχουν αποχωρήσει με κατεβασμένα τα χέρια. Άλλωστε οι «Κουκουβάγιες» διανύουν μια μαύρη περίοδο, αφού βρίσκονται σχεδόν όλη τη χρονιά κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού και σύμφωνα με το έγκυρο μαγκαζίνο, Off The Pitch, είναι στην δεινότερη οικονομική θέση μεταξύ 185 ευρωπαϊκών επαγγελματικών ομάδων!

Παρά το γεγονός ότι η Ρόδεραμ παίζει με δέκα παίκτες από το 66′, το ηθικό στο Χίλσμπορο είναι στο ναδίρ και η Γουένσντεϊ καταφέρνει να χάσει με γκολ στο 93′, φτάνοντας στην έκτη συνεχόμενη ήττα της από τις οκτώ, που θα γράψει αυτό το αρνητικό σερί. Με τον υποβιβασμό να γίνεται όλο και πιο απειλητικός, ο Μουρ θα πάρει την πρώτη του νίκη (2-1) στο τοπικό ντέρμπι απέναντι στην Μπάρνσλεϊ, όμως το… τίμημα θα είναι να νοσήσει σοβαρά με κορωνοϊό, να πάθει πνευμονία και να νοσηλευτεί. Αυτή η περιπέτεια υγείας θα κρατήσει περίπου δύο μήνες (!) και θα επιστρέψει πάνω στην ώρα για το τελευταίο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς, απέναντι στην Ντέρμπι Κάουντι.

μουρ ρούνεϊ

Η μοίρα τα φέρνει έτσι και, παρά τα άπειρα προβλήματα, αν οι «Κουκουβάγιες» κερδίσουν την ομάδα του Γουέιν Ρούνεϊ, τότε αυτή θα πάρει την θέση τους στη League One της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Η Γουένσντεϊ θα προηγηθεί δις στο σκορ, με 0-1 και 2-3, όμως ένα πέναλτι στο 78′ θα φέρει το τελικό 3-3 και θα την στείλει στην τρίτη τη τάξει κατηγορία μετά από δέκα χρόνια. Όλοι περιμένουν ο Μουρ να πληρώσει το «μάρμαρο» και να μην συνεχίσει στον σύλλογο, όμως ο Ταϊλανδός ιδιοκτήτης του, Ντέζφον Τσανσίρι, ανακοινώνει πως παρά τον υποβιβασμό είναι απόλυτα ευχαριστημένος μαζί του και θα τον κρατήσει στην θέση του.

Όσες νίκες έχει κάνει στο περιπετειώδες πρώτο του τρίμηνο, ο Τζαμαϊκανός τεχνικός (γεννημένος στο Μπέρμιγχαμ) τις καταφέρνει πριν βγει ο Αύγουστος και η ομάδα από το Σέφιλντ μοιάζει ικανή να «σβήσει» άμεσα την προηγούμενη αποτυχημένη σεζόν. Δυστυχώς στα μέσα Σεπτεμβρίου αρχίζει μία «κοιλιά», με δύο νίκες σε έντεκα παιχνίδια, που αναγκάζει τις «Κουκουβάγιες» να κυνηγάνε από νωρίς την κορυφή και τελικά να φτάνουν εφτά βαθμούς μακρυά της και μόλις πέντε από την απευθείας άνοδο.

Έστω κι έτσι η Γουένσντεϊ μπαίνει με τις καλύτερες προοπτικές στα πλέι-οφ και πολλοί τη θεωρούν φαβορί, έστω κι αν στον ημιτελικό καλείται να υπερκεράσει το εμπόδιο της Σάντερλαντ, που στον τελευταίο μεταξύ τους αγώνα, την έχει φιλοδωρήσει με πέντε τέρματα. Στην πρώτη αναμέτρηση, στο Στάδιο του Φωτός, η ομάδα του Μουρ είναι καλύτερη, όμως χάνει με 1-0 και είναι με την πλάτη στον τοίχο για τον επαναληπτικό του Χίλσμπορο. Οι «Κουκουβάγιες» είναι αποφασισμένες, πιέζουν ασφυκτικά, προηγούνται με τον Λι Γκρέγκορι κι ενώ όλα υποδεικνύουν παράταση, οι «Μαυρόγατες» βρίσκουν γκολ στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και παίρνουν την πρόκριση στον τελικό και, όπως θα φανεί εκεί, την άνοδο!

τετάρτη σέφιλντ

Για τρίτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια η Γουένσντεϊ χάνει την άνοδο στα πλέι-οφ (οι δύο στην Τσάμπιονσιπ), με τον σύλλογο να μετρά μόλις έναν προβιβασμό μέσω αυτής της διαδικασίας σε 150 -και πλέον- χρόνια ιστορίας, αυτόν της σεζόν 2004/05. Οι πιο προληπτικοί φίλοι της ομάδας θα δηλώσουν πως ήταν αναμενόμενο να μην ανέβει, αφού στα 48 παιχνίδια που έδωσε για το πρωτάθλημα κανένα δεν παίχτηκε… Τετάρτη, η πιο αγαπημένη τους μέρα για ευνόητους λόγους.

Τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα, τουλάχιστον στο θέμα της τύχης. Οι «Κουκουβάγιες», αν και ξεκίνησαν τη φετινή σεζόν χλιαρά, από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου ξέχασαν να… χάσουν και γρήγορα βρέθηκαν στην πρώτη δυάδα, που οδηγούσε σε απευθείας άνοδο. Παρά την εξαιρετική Πλίμουθ, που ξεπέρασε τους 100 βαθμούς, και την ανανεωμένη Ίπσουιτς, η Γουένσντεϊ έμοιαζε ανίκητη μέσα στο γήπεδο και μόνο οι ομάδες της πρώτης εξάδας μπορούσαν να ανταγωνιστούν τον ρυθμό της. Κι όμως, ένα «βραχυκύκλωμα» στις αρχές Απριλίου, έφερε ήττα από την ουραγό και υποβιβασμένη Φόρεστ Γκριν, ήττα από την αδιάφορη Μπέρτον και συνολικά μόλις πέντε βαθμούς σε πέντε κρισιμότατα παιχνίδια.

Έστω κι έτσι, σε καθεμία από όλες (!) τις προηγούμενες σεζόν της τρίτης κατηγορίας, μία ομάδα με 96 βαθμούς συγκομιδή θα είχε ανέβει χωρίς να παίξει πλέι-οφ, ενώ στις δώδεκα από τις τελευταίες 19 θα είχε αναδειχθεί και πρωταθλήτρια. Δυστυχώς για την Γουένσντεϊ αυτό έμελλε να αλλάξει φέτος, σε μία κατά τ’ άλλα εντυπωσιακή χρονιά με 24 clean sheets και μόλις έξι ήττες. Ο «γολγοθάς» των πλέι-οφ την περίμενε ξανά, όμως τουλάχιστον η ομάδα είχε την ευκαιρία να επιλέξει αντίπαλο την τελευταία αγωνιστική, αφού νίκησε την Ντέρμπι και έθεσε ως εμπόδιό της στα ημιτελικά την Πιτέρμπορο.

τετάρτη σέφιλντ

Υπάρχει στο ποδόσφαιρο, και γενικά στον αθλητισμό, ένας άγραφος κανόνας πως όταν μία ομάδα, θελημένα ή όχι, καλείται να επιλέξει αντίπαλο, αυτός έρχεται και την στοιχειώνει. Έτσι και στην προκειμένη, ενώ η Γουένσντεϊ δεν έκατσε να χάσει, ίσως και να μην νοιάστηκε καν ποιόν έχει απέναντί της, είδε την Πιτέρμπορο να την σοκάρει. Σε ένα απροσδόκητα μονόπλευρο παιχνίδι, οι «Κουκουβάγιες» γνώρισαν την συντριβή με 4-0 και είδαν την διαφορά των 19 βαθμών να εκμηδενίζεται σε ένα 90λεπτο.

Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν η ομάδα του Μουρ δεν είχε χάσει ποτέ με πάνω από δύο τέρματα σε καμία διοργάνωση, ενώ είχε δεχθεί τέσσερα γκολ μόνο στην ήττα (4-2) από την Μπάρνσλεϊ. Ομολογουμένως ο κόσμος ήταν απογοητευμένος, μία μερίδα του ίσως και εξοργισμένη, βλέποντας τους κόπους μίας ολόκληρης χρονιάς να πηγαίνουν στράφι. Οι πιο ψύχραιμοι αποδέχθηκαν τη μοίρα τους, με μερικούς να σκίζουν τα εισιτήρια για τον επαναληπτικό, κάποιοι συνέχισαν να ελπίζουν στο θαύμα, ενώ ένας εξοργιστικά ηλίθιος ξέσπασε σε ένα ρατσιστικό παραλήρημα στα social media, στοχοποιώντας τον «αλλοδαπό Ασιάτη» πρόεδρο, μα κυρίως τον «μαύρο» προπονητή.

Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!

«Είναι πια πολύ εύκολο για τέτοια άτομα να δημιουργούν ανώνυμους λογαριασμούς και να προσβάλλουν τους συνανθρώπους του με τον πιο αισχρό τρόπο. Προσπαθούμε σκληρά για να καταπολεμήσουμε αυτά τα προβλήματα, όμως ακόμα χρειάζεται πολλή δουλειά. Θέλουμε μέσα από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης να παράγουμε κάτι θετικό, να αφήσουμε ένα μήνυμα για τη νέα γενιά. Η αλήθεια είναι πως δεν διάβασα τί έγραψαν. Δεν ήθελα να ξοδέψω ενέργεια σε κάτι που δεν αξίζει. Είμαι καλά πραγματικά και θέλω να ευχαριστήσω άπαντες για την αμέριστη στήριξή τους. Έχουμε έναν δύσκολο αγώνα αύριο και θέλουμε τη νίκη για τους οπαδούς μας και το Σέφιλντ».

ντάρεν μουρ

Μία νίκη ίσως ήταν το περισσότερο που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος στην αποκαμωμένη Γουένσντεϊ, με το παιχνίδι να σηματοδοτεί λογικά το τέλος της θητείας του Μουρ. Το Χίλσμπορο δεν είχε την γνωστή του ορμή, οι φωνές ήταν συγκρατημένες, τα πρόσωπα σκυθρωπά. Μέχρι το 25′ όμως είχε γίνει ξαφνικά καζάνι που έβραζε. Οι «Κουκουβάγιες» είχαν μπει στο γήπεδο αγριεμένες και πριν καν το ημίωρο είχαν καλύψει το μισό σκορ, προηγούμενες με 2-0. Ο κόσμος είχε αρχίσει πάλι να πιστεύει. Τα επόμενα 45 λεπτά όμως δεν συνέβη τίποτα. Οι φάσεις ήταν ελάχιστες, η Πιτέρμπορο είχε ισορροπήσει και είχε στηθεί αμυντικά για να διατηρήσει το υπέρ της προβάδισμα. Άλλωστε ποτέ στην ιστορία των πλέι-οφ των επαγγελματικών κατηγοριών, δεν είχε γυρίσει σκορ με διαφορά τεσσάρων τερμάτων!

«Το πιστεύαμε πριν μπούμε στο γήπεδο, σας λέω αλήθεια. Όλη την εβδομάδα παρακολουθούσαμε βίντεο από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Σε λίγα χρόνια ίσως παρακολουθούν εμάς». Και ναι, στο 72′ η Σέφιλντ έκανε το 3-0 και στο 8ο από τα… έξι λεπτά των καθυστερήσεων, έκανε το 4-0, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί, λες και ήθελε να κάνει τη νύχτα ακόμα πιο επική, δέχθηκε πρώτη γκολ (αυτογκόλ μάλιστα), ισοφάρισε στο 112′ και τελικά προκρίθηκε στα πέναλτι με 5-3, σε ένα αποτέλεσμα που έγινε πρωτοσέλιδο στο Νησί.

Ήταν πια γεγονός, η ομάδα θα πήγαινε στο Γουέμπλεϊ για να αντιμετωπίσει τον κακό της «δαίμονα» φέτος, την Μπάρνσλεϊ, που την είχε νικήσει δις στο πρωτάθλημα. Η Γουένσντεϊ, μετά τα όσα απίστευτα είχε καταφέρει στα ημιτελικά, έφερε τον τίτλο του φαβορί, όμως στα μάτια του Μουρ, αυτή ήταν και η παγίδα την οποία έπρεπε να αποφύγει. Πράγματι ο αγώνας ήταν αμφίρροπος και από το πρώτο ημίχρονο φαινόταν πως οι ομάδες νοιάζονταν περισσότερο πώς να μην χάσουν, παρά να κερδίσουν.

τετάρτη σέφιλντ

Στο 49′ οι ισορροπίες άλλαξαν. Σε έναν αγώνα χωρίς πολλά φάουλ, χωρίς κίτρινες κάρτες (!) στην κανονική διάρκεια, ο μέσος Άνταμ Φίλιπς δέχθηκε απευθείας κόκκινη για ένα μαρκάρισμα στον Λι Γκρέγκορι. Οι «Κουκουβάγιες» πήραν τότε το πάνω χέρι, όμως βρήκαν απέναντί τους τον εξαιρετικό Χάρι Άιστεντ (δανεικός από τη Λούτον) που προέβη σε σωρεία επεμβάσεων και άρχισε να δημιουργεί ανασφάλεια στους φιλάθλους από το Σέφιλντ, όσο το παιχνίδι συμπλήρωνε τα 90 λεπτά, συμπλήρωνε τα 120 λεπτά και όδευε καρφί για τα πέναλτι, παρά το γεγονός πως η Μπάρνσλεϊ έπαιζε για σχεδόν 80 λεπτά με παίκτη λιγότερο!

24 Μαΐου, 2008. Η Χαλ αντιμετωπίζει την Μπρίστολ Σίτι στον τελικό των πλέι-οφ της Τσάμπιονσιπ, με έπαθλο το τελευταίο εισιτήριο για την Πρέμιερ Λιγκ της νέας σεζόν. Στην οικογενειακή εξέδρα, στα επίσημα του γηπέδου, κάθεται ένας 14χρονος, που δεν έχει πάει να δει απλά την ομάδα της γενέτειράς του (Χαλ), αλλά και τον γερο-πατέρα του, που παρά τα γκριζαρισμένα του μαλλιά, την προχωρημένη του ηλικία (39 ετών) και το βαρύ παρουσιαστικό του, φιλοδοξεί να στείλει τους «Τίγρεις» για πρώτη φορά στην ιστορία τους στα «σαλόνια» του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Ο μικρός Τζος Γουίντας, που είναι τότε μέλος των ακαδημιών της Χάντερσφιλντ, δεν το ξέρει ακόμα, όμως στο 38ο λεπτό εκείνου του τελικού θα δει τον μπαμπά του, τον θρυλικό Ντιν, να πετυχαίνει με ένα τρομερό αριστερό βολέ το γκολ που θα κρίνει το παιχνίδι, θα στείλει τη Χαλ στην Πρέμιερ Λιγκ και θα τον κάνει ήρωα στο Ανατολικό Γιορκσάιρ. Όπως είναι λογικό, ονειρεύεται πως μία μέρα θα καταφέρει και ο ίδιος να βρεθεί στο Γουέμπλεϊ και γιατί όχι να πετύχει ένα τέρμα αντίστοιχης σημασίας!

τετάρτη σέφιλντ

Τη συνέχεια είτε τη ξέρετε είτε τη φαντάζεστε. Στο τρίτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων της παράτασης, κι ενώ η Γουένσντεϊ έχει δοκιμάσει κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο για να νικήσει τον Άιστεντ, ο Γκρέγκορι θα σεντράρει για μία τελευταία φορά, ο Γουίντας (ο νεότερος) θα πεταχτεί σφήνα στο κέντρο της αντίπαλης άμυνας και με μία άπιαστη κεφαλιά θα στείλει την ομάδα του πίσω στην Τσάμπιονσιπ, με έναν τρόπο σίγουρα πιο δραματικό από αυτόν που το είχε καταφέρει ο πατέρας του – με μία κατηγορία κάτω φυσικά!

«Ω θεέ μου, ω θεέ μου. Είναι το χειρότερο ποδοσφαιρικό παιχνίδι που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου. Του το είπα σήμερα πως ένα δικό του τέρμα θα κρίνει τον αγώνα. Του το είπα. Το ήξερα, το ένιωθα όταν ξύπνησα το πρωί. Ποτέ δεν έχω αγχωθεί έτσι στη ζωή μου και να το μωρό μου τα κατάφερε. Απλά μου κάνει εντύπωση που σκόραρε με κεφαλιά. Δεν θα ρίσκαρε να χαλάσει τα μαλλιά του για τίποτα», θα δηλώσει εκστασιασμένος στο talkSPORT ο Ντιν Γουίντας.

Μετά από τα όσα απίστευτα της συνέβησαν. Μετά από ατυχίες, αστοχίες και δράματα. Με μπόλικο σασπένς και δύο μπασκετικά buzzer beater, η Σέφιλντ Γουένσντεϊ είναι ξανά στην Τσάμπιονσιπ και από αύριο κάθε μέρα θα ξημερώνει Τετάρτη…