Παρά τις όποιες αμφιβολίες για την διάπλασή του και το… ένα πόδι του, ο Νταβίντ Σίλβα εντυπωσίασε σε Βαλένθια, αλλά ακόμα περισσότερο στη Μάντσεστερ Σίτι και το Νησί, που υποκλίθηκε στη μαγεία του.
Αργκινεγκίν, Κανάρια Νησιά. 8 Ιανουαρίου 1986. Η οικογένεια Σίλβα μεγαλώνει κατά ένα μέλος. Ο Νταβίντ Τζόσουα Χιμένεθ, βλέπει το πρώτο φως του ηλίου, ενσαρκώνοντας έτσι την ευτυχία του ζεύγους Σίλβα. Ο μικρός δεν αργεί να κάνει τα πρώτα του βήματα και φυσικά να κλοτσήσει μία ποδοσφαιρική μπάλα, που έλαβε ως δώρο από τους γονείς του στην ηλικία των τριών ετών. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο ήταν τόση, που ακόμη και κατά τη περίοδο, όπου είχε σπάσει το χέρι συνέχισε να παίζει.
Από την ηλικία των εννέα ετών εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Σαν Φερνάντο, μιας τοπικής ομάδας στην πόλη Μασπαλόμας. Αρχικά αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας (!) παρά το μικρό του μέγεθος, όμως στο τέλος βρήκε τη θέση του στα άκρα. Εκεί τον εντόπισε η Βαλένθια και στην ηλικία των 14 μετακόμισε από τον Ατλαντικό στη Δυτική Μεσόγειο.
Οι «Νυχτερίδες» πείστηκαν άμεσα για το ταλέντο του και άρχισε να ανεβαίνει γρήγορα τις ηλικιακές βαθμίδες. Στα 17 του εντάχθηκε, τουλάχιστον για τις προπονήσεις, στη πρώτη ομάδα του συλλόγου. Εκείνη τη περίοδο η Βαλένθια κατακτά το τελευταίο της πρωτάθλημα, αλλά και το Κύπελλο UEFA. Για να μην μείνει η εξέλιξη του στάσιμη, αποφασίζεται να δοθεί δανεικός. Η ομάδα που τον αποκτά είναι η Εϊμπάρ, που πρωταγωνιστεί στη δεύτερη κατηγορία, όμως χάνει στο νήμα την είσοδο στα πλέι-οφ ανόδου.
Μπορεί η ομάδα του να μην προβιβάζεται, όμως ο Σίλβα το κάνει, αφού δίνεται -εκ νέου- δανεικός στη νεοφώτιστη Θέλτα. Παρά το γεγονός πως πρώτη φορά θα έπαιζε στην πρώτη κατηγορία, ο μικρόσωμος άσος κάνει θαύματα στη Γαλικία και οδηγεί τον σύλλογο έως την 6η θέση στη βαθμολογία, μόλις πέντε βαθμούς μακρυά από την «μαμά» Βαλένθια. Μάλιστα η ομάδα του Βίγκο θα βγει στην Ευρώπη και το Κύπελλο UEFA, αν και λίγους μήνες νωρίτερα έπαιζε ακόμα στη δεύτερη κατηγορία.
Στις «Νυχτερίδες» έτριβαν τα χέρια τους και με το που επιστρέφει του δίνουν φανέλα βασικού. Εκείνος τους το ανταποδίδει, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις σε ηλικία μόλις 20 ετών. Η επιβράβευση θα έρθει από τον Λούις Αραγονιές, που θα τον καλέσει στην εθνική ομάδα και θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του σε ένα φιλικό κόντρα στη Ρουμανία στις 15 Νοεμβρίου 2006. Η χρονιά θα κλείσει ιδανικά με εννέα γκολ, πέντε ασίστ και τη Βαλένθια στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η επόμενη σεζόν θα αποτελέσει σταθμό για τη καριέρα του Σίλβα. Οι «Νυχτερίδες» βρίσκονται σε κρίση και τον Ιανουάριο έχουν περιοριστεί ήδη στα εντός συνόρων, ενώ και στο πρωτάθλημα έχουν μείνει αρκετά πίσω στην κούρσα της Ευρώπης. Αντιθέτως, στο Κόπα Ντελ Ρέι η ομάδα καταφέρνει να αποκλείσει την Ατλέτικο Μαδρίτης στα προημιτελικά και την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά, φτάνοντας στο τελικό, κόντρα στη Χετάφε, όπου ο Σίλβα σερβίρει δύο γκολ και η Βαλένθια κατακτά το τρόπαιο και μετριάζει την κακή της σεζόν.
Εν συνέχεια της πολύ καλής ατομικής του χρονιάς, ο Αραγονιές τον καλεί και του δίνει φανέλα βασικού στα τελικά του Euro 2008, με τον Ισπανό άσο να είναι σταθερά εντυπωσιακός, να σκοράρει στον ημιτελικό και εν τέλει να κατακτά δίπλα στους Τσάβι, Ινιέστα και Φάμπρεγας, το βαρύτιμο τρόπαιο επιβεβαιώνοντας την επιστροφή της εθνικής στα μεγαλεία. Οι σειρήνες της Πρέμιερ Λιγκ ξεκίνησαν να ηχούν για εκείνον, με τη Βαλένθια να προλαβαίνει και να του ανανεώνει το συμβόλαιο.
Χάρη σε έναν τραυματισμό η επόμενη χρονιά κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα, όμως η σεζόν 2009/10 ήταν η καλύτερη του σε αριθμούς, αλλά και πιο γεμάτη σε εμφανίσεις. Η Βαλένθια τερμάτισε 3η πίσω από τις υπερηχητικές Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, έφτασε στα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ, με τον ίδιο να κάνει… double-double με δέκα γκολ και έντεκα ασίστ, ενώ κατέκτησε και το Μουντιάλ του 2010, αν και δεν αγωνίστηκε λόγω ενός μικροτραυματισμού.
Όλα αυτά είναι υπεραρκετά για να πείσουν τη Μάντσεστερ Σίτι να τον αγοράσει. Μαζί του καταφθάνουν στο Έτιχαντ και οι Τουρέ, Μπαλοτέλι, Τζέκο, και Μίλνερ, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα μίας νέας εποχής για τους «Πολίτες». Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι δείχνει από την αρχή την εμπιστοσύνη του στον Σίλβα, τοποθετώντας τον στο πλάι ως δημιουργό, ενώ αργότερα δοκίμασε να τον φέρει και πιο κεντρικά, ως κλασικό «δεκάρι». Ο Ισπανός διεθνής αποδίδει με την ίδια ευχέρεια όπου κι αν παίξει, σημειώνοντας έξι τέρματα, αλλά, πάνω απ’ όλα, μοιράζοντας 15 ασίστ, και βοηθά τα μέγιστα στη κατάκτηση του FA Cup, του πρώτου τίτλου της νέας εποχής.
Η επόμενη χρονιά είναι ακόμη καλύτερη, με τον ίδιο να παίζει ασταμάτητα και να συνεισφέρει τα μέγιστα στην πορεία της ομάδας. Βελτιώνει τα νούμερά του, έχοντας εννέα γκολ και 21 ασίστ, όντας πλέον ο απόλυτος κουμανταδόρος των «Πολιτών». Από τις δεκάδες θεαματικές ασίστ, ξεχωρίζουν εκείνη προς τον Κομπανί για το 1-0 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και εκείνη στον Τζέκο για το 2-2 της ισοφάρισης, την τελευταία δραματική αγωνιστική κόντρα στην ΚΠΡ. Η κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ δεν είναι το τελευταίο τρόπαιο του στη σεζόν, αφού θα κάνει δικό του και το Euro του 2012, σκοράροντας μάλιστα στον τελικό!
Πλέον το νερό έχει μπει στο αυλάκι, τόσο για τον Σίλβα, όσο και τη Σίτι. Οι τίτλοι έρχονται όλο και πιο συχνά κι εκείνος αποτελεί πηγή έμπνευσης για συμπαίκτες και οπαδούς. Με κομψότητα, αποτελεσματικότητά και απαράμιλλο στιλ, κερδίζει το προσωνύμιο «Μάγος» (=El Mago στα ισπανικά), ενώ οι Άγγλοι δεν διστάζουν να τον «βαφτίσουν» ακόμη και… Μέρλιν χάρη στο μυθικό μάγο του Αρθουριανού κύκλου.
Η έλευση του Μανουέλ Πελεγκρίνι φέρνει στο Μάντσεστερ ένα ακόμη πρωτάθλημα, όμως μετά το 2014 η ομάδα μοιάζει να πέφτει επίπεδο αγωνιστικά. Οι «Πολίτες» δεν παίζουν το ίδιο καλά μες στο γήπεδο και σύντομα υποχωρούν στην κούρσα για το πρωτάθλημα. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν έχει το ίδιο αντίκτυπο στον Σίλβα, που συνεχίζει να κινείται σε υψηλά επίπεδα δημιουργίας, αλλά και σκοραρίσματος ανά διαστήματα.
Έχοντας πλέον πατήσει τα 30, το «πορσελάνινο» σκαρί του Ισπανού μέσου μοιάζει να υστερεί. Η έλευση όμως του Πεπ Γκουαρδιόλα στο Έτιχαντ τα αλλάζει όλα. Λάτρης αυτού του είδους ποδοσφαιριστών, ο Καταλανός δίνει στον συμπατριώτη του, τον ρόλο του εσωτερικού μέσου στο 4-3-3, που εφαρμόζει στον αγωνιστικό χώρο. Δίπλα στον Κέβιν Ντε Μπρούιν και μπροστά από τον Φερναντίνιο, αποκτά ελευθερία, σιγουριά και αναγεννάται. Τη πρώτη χρονιά το πειραματικό πλάνο του Γκουαρδιόλα δεν αποδίδει άμεσα, όμως ο Σίλβα είναι μεταξύ των κορυφαίων και οι όποιες αμφιβολίες για την αξία του κάμπτονται αμέσως.
Μένοντας πιστός στο πλάνο του, ο Καταλανός προπονητής ξεκινάει με την ίδια «συνταγή» την επόμενη σεζόν και διαλύει όλα τα κοντέρ. Οι περίφημοι «Centurions», η ομάδα με τους 100 βαθμούς, που αποθεώθηκε από όλη την Ευρώπη για το τρόπο που αγωνίστηκε, είχε μπροστάρηδες τους δύο εσωτερικούς της μέσους. Ενώ καταφέρνει και τα πάει ακόμα καλύτερα την… μεθεπόμενη, αφού η Σίτι κατακτά όλους τους εγχώριους τίτλους, με τον Σίλβα να πραγματοποιεί 50 συμμετοχές και να ξεχωρίζει με την ηγετική του φυσιογνωμία.
Τον Άυγουστο του 2020 ο τεράστιος παικτικά, μικρός το δέμας, Ισπανός αποχωρίζεται τη γαλάζια φανέλα, μετά από μία κατακερματισμένη από την πανδημία χρονιά. Η Μάντσεστερ Σίτι καταλήγει 2η στο πρωτάθλημα, αρκετά πίσω από τη Λίβερπουλ, όμως μοιάζει ικανή να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας αποκλείσει τη Ρεάλ Μαδρίτης στους «16». Η απραξία όμως την πληγώνει, η Λιόν την αποκλείει και ο Σίλβα μετά από δέκα χρόνια προσφοράς αποχαιρετά ως αρχηγός το άδειο -δυστυχώς- Έτιχαντ!
Από τότε μέχρι και την απόσυρσή του, ο Ισπανός άσος αγωνιζόταν στην πατρίδα του και τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, την οποία οδηγούσε εκ του ασφαλούς σε υψηλές θέσεις στη Λα Λίγκα και πορείες στην Ευρώπη, με αποκορύφωμα την περυσινή σεζόν, που η ομάδα βγήκε 4η και πήρε το τελευταίο εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ίσως πιο σημαντικός βέβαια να είναι ο πρώτος μεγάλος τίτλος της ομάδας στον 21ο αιώνα, αφού οι Βάσκοι κατέκτησαν το Κόπα Ντελ Ρέι, με τον Σίλβα να αγωνίζεται ως το 85′, όταν και αποχώρησε με standing ovation.
Επί προσωπικού στον μικρό «Μάγο»: όντας παιδάκι ακόμα, σε χάζευα τα βράδια της Πέμπτης για το Γιουρόπα Λιγκ με τη Βαλένθια, καθώς με είχες εντυπωσιάσει στα παιχνίδια απέναντι στον Ολυμπιακό το 2006 και στο Euro του 2008. Η «ξενέρα» που δεν αγωνίστηκες στο Μουντιάλ του 2010, μετατράπηκε σε ποδοσφαιρική λατρεία, που σε ακολούθησε στη Μάντσεστερ Σίτι και έκανε τον 10χρονο τότε εαυτό μου, οπαδό μιας άσημης mid-table ομαδας εκείνα τα χρόνια.
