Η πρώτη αγωνιστική της φετινής Πρέμιερ Λιγκ ανήκει στην ιστορία. Παρακάτω ακολουθούν έξι συμπεράσματα και τέσσερα στατιστικά στοιχεία που κρατήσαμε από την πρεμιέρα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο.
Η εμφάνιση του Ζιντσένκο και του Σαλιμπά δημιουργούν «ευχάριστο πονοκέφαλο» στον Αρτέτα
Το επίσημο ντεμπούτο των Σαλιμπά και Ζιντσένκο με τη φανέλα των «Κανονιέρηδων» ήταν εξαιρετικό. Από τη μία ο Ουκρανός ο οποίος μοίρασε και την πρώτη του ασίστ στο παιχνίδι εναντίον της Κρίσταλ Πάλας και από την άλλη ο Σαλιμπά ο οποίος αναδείχθηκε πολυτιμότερος της αναμέτρησης. Φυσικά, ο Ζιντσένκο έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του στην Πρέμιερ Λιγκ, όμως δείχνει ότι έχει προσαρμοστεί πλήρως στο Βόρειο Λονδίνο. Όσον αφορά τον 21χρονο Σαλιμπά, ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε το παιχνίδι. Η διάρκεια και η συνέπεια θα είναι το καλύτερο κριτήριο, ωστόσο ο Μικέλ Αρτέτα μπορεί να είναι σίγουρος ότι η Άρσεναλ πρόσθεσε ποιότητα και βάθος στην άμυνα του.
Πέρσι, η τετράδα των Τίρνι, Γουάιτ, Γκάμπριελ, Τομιγιάσου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καλή πορεία της Άρσεναλ. Ο Ισπανός τεχνικός όταν θα είναι πλήρως υγιείς οι Τίρνι, Τομιγιάσου θα έχει έναν «ευχάριστο πονοκέφαλο». Ούτως η άλλως αν αναλογιστεί τις υποχρεώσεις της ομάδας στο Europa League, είναι σίγουρό ότι δεν «περισσεύει» κανείς. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Τίρνι στο διάστημα που αγωνίστηκε κόντρα στην Πάλας ήταν εξαιρετικός. Όπως, και ο Γουάιτ στην δεξιά πλευρά της άμυνας. Ο Άγγλος είχε οχτώ επιτυχημένα τάκλιν στον αγώνα με την Πάλας, τα περισσότερα από το 2019 και τον Λούκας Τόρειρα εναντίον της Τσέλσι, σε παιχνίδι της Άρσεναλ στην Πρέμιερ Λιγκ, περιόρισε τον Ζαχά και συνέβαλε στην ανάπτυξη.
Ο Τεν Χαγκ ήρθε αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα της Πρέμιερ Λιγκ
Δεν άργησαν φέτος να έρθουν τα πρώτα σύννεφα πάνω από το Ολντ Τράφορντ. Η ήττα με 1-2 από την Μπράιτον δεν θα έπρεπε να προβληματίζει κανέναν ως προς την πορεία της χρονιάς. Πόσοι θυμούνται ότι την περσινή (σχεδόν) καταστροφική χρονιά, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» ξεκίνησαν με ένα εμφατικό 5-1 επί της Λιντς. Αυτό που πρέπει να προβληματίζει είναι η εικόνα της Γιουνάιτεντ και έλλειψη πίστης για ανατροπή της κατάστασης. Ακόμα κι αν στο δεύτερο ημίχρονο βελτιώθηκε η εικόνα, κυρίως λόγω της κίνησης να τοποθετηθεί ο Έρικσεν σε έναν πιο δημιουργικό ρόλο.
Ο Έρικ τεν Χαγκ ήρθε αντιμέτωπος με την πραγματικότητα της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και με την πραγματικότητα που βιώνει στην ίδια του την ομάδα. Η Γιουνάιτεντ έχασε οχτώ ποδοσφαιριστές από το ρόστερ της και πραγματοποίησε μόλις τρεις προσθήκες. Η κατάσταση με τον Κριστιάνο Ρονάλντο πρέπει να λυθεί σύντομα, ενώ φαίνεται πως η ομάδα (αν είναι δυνατόν) δεν είναι ελκυστικός προορισμός για τους ποδοσφαιριστές που έχει δείξει ενδιαφέρον. Ο Ολλανδός δεν είναι μάγος, η τακτική δεν αφομοιώνεται από τη μία στιγμή στην άλλη και οι φίλοι της Γιουνάιτεντ, πρέπει να δείξουν υπομονή.
Η δουλειά των Κανσέλο και Γουόκερ, έκανε εύκολο το απόγευμα στο Λονδίνο
Δεν ξέρω αν έγινε αντιληπτό αλλά ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΧΑΑΛΑΝΤ ΕΒΑΛΕ ΔΥΟ ΓΚΟΛ για όσους δεν το διαβάσατε κάπου (sic), η εμφάνιση της Μάντσεστερ Σίτι ήταν τακτικά άψογη. Μία από τις πλέον υπολογίσιμες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, η Γουέστ Χαμ, η οποία στηρίζεται εδώ και δύο χρόνια στον άξονα της που είναι εξαιρετικός αμυντικά αλλά και στη μετάβαση, έπεσε θύμα της εμφάνισης των Κανσέλο και Γουόκερ, που δημιουργούσαν υπεραριθμία στο κέντρο.
Οι «Πολίτες» εγκλώβισαν την ομάδα του Nτέιβιντ Μόις κι έφτασαν στο 77% της κατοχής της μπάλας. Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρεί κανείς τα πλάγια μπακ του Γκουαρδιόλα να κινούνται σε χώρους που δεν είναι «συνήθεις» για τη θέση τους. Είναι η πρώτη φορά ωστόσο που γίνεται επιτυχημένα. Όσο για τον Χάαλαντ; Aν κανείς εντυπωσιάζεται με το ότι ο Νορβηγός μπορεί να σκοράρει, μάλλον δεν παρακολουθεί αρκετά ποδόσφαιρο. Τα τελευταία 3-4 χρόνια. Διαβάστε εδώ μία αναλυτική προσέγγιση του συγκεκριμένου αγώνα.
Η Τότεναμ δεν φέρθηκε σαν «κλασική Τότεναμ»
Πολλοί ίσως να γέλασαν κρυφά όταν είδαν ότι ο Γουόρντ-Πρόουζ άνοιξε το σκορ στο Λονδίνο. Η Τότεναμ ουκ ολίγες φορές, σε περιπτώσεις που υπήρχε μεγάλη αισιοδοξία, έφερνε ανεπιτυχή αποτελέσματα. Η αισιοδοξία αυτή τη φορά, μετατράπηκε σε μία νίκη-δήλωση. Και δεν είναι τόσο η έκταση του σκορ απέναντι στη Σαουθάμπτον, όσο ο τρόπος και η εμφάνιση των «Σπερς».
Η ομάδα του Αντόνιο Κόντε, με μπροστάρη τον Ντέγιαν Κουλουσέφσκι έδειξε ότι υπάρχει βελτίωση τόσο στον αγωνιστικό τομέα, όσο και στον τομέα της νοοτροπίας. Η βελτίωση αυτή, γίνεται περισσότερο αντιληπτή, αν αναλογιστεί κανείς ότι τρία από τα νέα αποκτήματα (Πέρισιτς, Μπισούμα, Λενγκλέ) ουσιαστικά πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο όταν όλα είχαν κριθεί και οι Ριτσάρλισον, Σπενς δεν ήταν καν στην αποστολή της ομάδας.
Οι αλλαγές έδωσαν πνοή στη Λίβερπουλ
Μπορεί να ακούγεται κλισέ, όμως ο Ουρουγουανός έδωσε άλλη πνοή στην επίθεση της Λίβερπουλ, περνώντας στη θέση του Ρομέρτο Φιρμίνο που δεν εμφανίστηκε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Οι «Κόκκινοι» στο τέλος θα μπορούσαν να φύγουν με τους τρεις βαθμούς της νίκης, όμως στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού, ήταν μακριά από τον καλό τους εαυτό. Στα αρνητικά, προσθέστε έναν ακόμη μυικό τραυματισμό που παρουσιάζεται φέτος στο ρόστερ της Λίβερπουλ, αυτόν του Τιάγκο.
Ο Μίτροβιτς πήρε παραμάζωμα τον Αλεξάντερ Άρνολντ, ο Χέντερσον εγκλωβίστηκε αρκετές φορές ανάμεσα στον Περέιρα και τον Παλίνια. Για τους ρυθμούς που συνηθίζει να παίζει η Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια, όλες οι επιστροφές ήταν σε «δεύτερους χρόνους». Σίγουρα η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ, ανέβασε στροφές με την είσοδο του Καρβάλιο, του Έλλιοτ και φυσικά του Νούνιεζ, ο οποίος δε θα αργήσει να τρυπώσει στο βασικό σχήμα.
Η Τσέλσι πρέπει να «ξεκλειδωθεί» επιθετικά
Η Τσέλσι δεν κερδίζει στο Γκούντισον Παρκ συχνά (δεύτερη νίκη σε εννιά επισκέψεις) και είναι σημαντικό ότι ξεκίνησε με το δεξί τις υποχρεώσεις της. Ωστόσο χρειάστηκε ένα πέναλτι του Ζορζίνιο στο 45 + 9′, ώστε να ανοίξει το σκορ. Οι «Μπλε» ξεκίνησαν για ένα ακόμα παιχνίδι χωρίς σέντερ φορ, έχοντας ουσιαστικά αποχαιρετήσει τόσο τον Τίμο Βέρνερ όσο και τον Ρομέλου Λουκάκου.
Ίσως ο Αρμάντο Μπρόγια να πάρει περισσότερο συμμετοχής διότι το πείραμα με τον Κάι Χάβερτς ως «false nine» δε φαίνεται να λειτουργεί ιδιαίτερα για μία ακόμη χρονιά. Στα θετικά για τους «Μπλε» η καλή παρουσία των Καλιντού Κουλιμπαλί, Ραχίμ Στέρλινγκ και Μαρκ Κουκουρέγια.
