Ο Έρλινγκ Χόλαντ ήταν για καιρό περιζήτητος, με την Μάντσεστερ Σίτι να «κερδίζει» την μάχη, χάρη σε έναν απίθανο συνδυασμό άγνωστων ανθρώπων.
21 Απριλίου 2001. Σε ένα τυπικό ντέρμπι του Μάντσεστερ, στο πλαίσιο της Πρέμιερ Λιγκ, ο Άλφ Ίνγκε Χόλαντ σωριάζεται στον αγωνιστικό χώρο από ένα «δολοφονικό» μαρκάρισμα του σκληροτράχηλου Ρόι Κιν. Η καριέρα του Νορβηγού πρώην ποδοσφαιριστή, λαμβάνει -σχεδόν- τέλος, αφού δεν κατάφερε να επανέλθει ποτέ σε πλήρη ετοιμότητα. Περίπου ενάμισι χρόνο μετά, «κρεμάει» τα παπούτσια του, μην μπορώντας να αντέξει άλλο τους πόνους.
Η μόνη του παρηγοριά; Η «κληρονομιά» του, αφού λίγους μήνες πριν είχε γεννηθεί στο Λίντς, το τρίτο του παιδί, ο Έρλινγκ Μπράουτ Χόλαντ. Έτσι ξεκινάει η ιστορία του 22χρονου πλέον αστέρα. Με την οικογένεια Χόλαντ να έχει επιστρέψει πλέον στην Νορβηγία, ο Άλφ Ίνγκε, προέτρεψε τον γιο του να ασχοληθεί και αυτός με το ποδόσφαιρο. Έτσι, σε ηλικία μόλις πέντε ετών, εισήχθη στις ακαδημίες της τοπικής Μπρίνε και δημιούργησε για πρώτη φορά την φήμη ενός δεινού σκόρερ, ο οποίος σκόραρε κατά ριπάς με την φανέλα της.
Μέχρι και το 2016, ο Χόλαντ είχε προβιβαστεί στην πρώτη ομάδα, έκανε το ντεμπούτο στην δεύτερη κατηγορία Νορβηγίας σε ηλικία 15 ετών, είχε χριστεί διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες και ήδη σκάουτερς από την ίδια την χώρα και όλη την Ευρώπη, έκαναν «παρέλαση» για να απολαύσουν όλοι αυτό το ανερχόμενο αστέρι. Μετά τα 18 τέρματα που πέτυχε, σε 15 συμμετοχές με την δεύτερη ομάδα της Μπρίνε, αρκετοί σύλλογοι από την κορυφαία κατηγορία της χώρας μετουσίωσαν το ενδιαφέρον σε πρόταση.
Νικήτρια σε αυτή την άτυπη κούρσα, αναδείχθηκε η Μόλντε, η οποία τον Φεβρουάριο του 2017, ανακοινώνει την άφιξη του παίκτη. Ο σύλλογος είχε ήδη «πλάσει» την φήμη της στην ανάπτυξη και αξιοποίηση παικτών κι εκεί που αρκετές ομάδες έκαναν πίσω, η Μόλντε βγήκε μπροστά και ολοκλήρωσε μια σπουδαία επένδυση.
Γιατί όμως έκαναν οι ομάδες πίσω για έναν παίκτη σαν τον Χόλαντ; Μια άγνωστη ιστορία λοιπόν από την Νορβηγία, εξηγεί ότι αυτό το «τέρας» που θαυμάζουμε σήμερα στα γήπεδα της Αγγλίας, πριν μερικά χρόνια θεωρούταν «ατροφικό». Για την ακρίβεια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με την ανάπτυξή του. Όσοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες του δυνάμωναν και ψήλωναν, αυτός παρέμενε εκεί, σταθερά λιπόσαρκος και κοκκαλιάρης.
Για καλή του τύχη, την ιστορία αυτού μικρού Έρλινγκ, την άλλαξε η σεφ της ομάδας, η αγαπητή κυρία Τόμπιεργκ Χάουγκεν ή αλλιώς γνωστή και ως «Τάντα». Η κυρία «Τάντα» λοιπόν, συνέχισε να ασχολείται ακόμη περισσότερο με τον Χόλαντ, κατόπιν οδηγίας του τότε προπονητή του συλλόγου και θρύλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ.
Ο νεαρός επιθετικός είχε πια την διατροφή ενός… αλόγου, ενώ μετά από κάθε προπόνηση έτρωγε επιπλέον μια ολόκληρη κούπα από παραδοσιακά νορβηγικά κεφτεδάκια. Το σώμα του συνέχισε να ζητάει ολοένα και περισσότερο φαγητό, ενώ μέσα σε μόλις δυο χρόνια, χάρη στην αγαπημένη του μαγείρισσα, κατάφερε να πάρει συνολικά οκτώ πόντους ύψος. Η αλλαγή ήταν τεράστια. Τόσο τεράστια που το σώμα του ξεκίνησε να μην ανταποκρίνεται καλά στις αλλαγές.
Ψηλώνοντας πολύ περισσότερο από όσο μπορούσε να διαχειριστεί το σώμα του, ξεκίνησαν άσχημοι πόνοι παντού. Η πλάτη κυριολεκτικά «τσιτώθηκε» από την απότομη μεταβολή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αφόρητοι πόνοι στην μέση, αλλά και στα πόδια του. Για άλλη μια φορά όμως, οι εξειδικευμένοι άνθρωποι της Μόλντε ήταν εκεί. Ο Μπόρε Στινσλιντ συγκεκριμένα, του έδωσε ένα «εξουθενωτικό» πρόγραμμα γυμναστικής.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα παιδιά, ο Χόλαντ, είχε «δημιουργηθεί» για να πετύχει. Έτσι, όταν τελείωναν οι προπονήσεις, έλιωνε κυριολεκτικά όλη μέρα στο γυμναστήριο. Μέχρι που προέκυψε το «τέρας» που όλοι θαυμάζουμε σήμερα. Σταδιακά και με σκληρή δουλειά εξελίχθηκε σε έναν ποδοσφαιριστή με ένα απίστευτο πακέτο. Από την μια το ύψος του και η σωματική του διάπλαση κι από την άλλη η εκρηκτική ταχύτητα και το στατικό άλμα. Χαρίσματα έμφυτα, τα οποία καλλιεργήθηκαν μέσω της κατάλληλης καθοδήγησης.
Κάντε ένα like στη σελίδα μας στο facebook, αν δεν το έχετε ήδη κάνει!
Κι έτσι ξεκίνησε να χτίζεται ο μύθος του. Στις δυο χρονιές του με την Μόλντε, ο Χόλαντ ξεκίνησε να αναδεικνύει τα αποτελέσματα όλης αυτής της προσπάθειας. Ολοκλήρωσε την θητεία του στο Στάδιο Άκερ με 20 τέρματα σε 50 συμμετοχές, το οποίο όμως, όσο καλό και αν ακούγεται για έναν επιθετικό σε ηλικία 18 ετών, για τον Χόλαντ ήταν μια… απογοήτευση. Ο επόμενος σταθμός του, έπρεπε να ήταν αυτός που θα τον εκτοξεύσει ποδοσφαιρικά. Εδώ είναι που μπαίνει στην ζωή του η Ζάλτσμπουργκ.
Οι Αυστριακοί μόνιμοι πρωταθλητές (εννέα σε δέκα χρόνια), ήταν γνωστοί για το επιθετικό τους ποδόσφαιρο, αλλά και για την εξέλιξη νεαρών και ταλαντούχων παικτών. Ένα πρωτάθλημα μερικών ταχυτήτων κάτω από την -γερμανική- Μπουντεσλίγκα, σε μια ομάδα επιπέδου… Μπουντεσλίγκα, φάνταζε το ιδανικό για την εξέλιξη του Νορβηγού φορ.
Ως αναμενόταν, η μεγάλη εκτόξευση δεν άργησε να έρθει. Στην Αυστρία, η καριέρα του ξεκίνησε με καταιγισμό από χατ-τρικ. Παράλληλα, ήρθε η κλήση στην Κ-20 της Νορβηγίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου εκεί έγινε παγκοσμίως γνωστό για τα εννέα (!) του τέρματα απέναντι στην Ονδούρα. Στα του πρωταθλήματος, έχτισε μια υπέροχη σχέση στο κέντρο της επίθεσης με τον νυν παίκτη της Λέστερ, Πατσόν Ντάκα, σημειώνοντας συνολικά 17 τέρματα σε 16 παιχνίδια.
Συστήθηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ, κάνοντας κι εκεί χατ-τρικ (ω τι έκπληξη!) στον πρώτο του αγώνα απέναντι στην Γκενκ, ενώ έκλεισε την σύντομη καριέρα του στους «Ταύρους» της Αυστρίας με 29 γκολ και επτά ασίστ σε μόλις 27 συμμετοχές. Από εκεί, οδηγήθηκε στην Γερμανία και την Ντόρτμουντ (ένα ακόμα «εργοστάσιο» ταλέντων), όπου συνέχισε να σπάει τα «κοντερ», ενώ από φέτος, ξεφεύγει με κάθε σημασία, σκοράροντας ακατάπαυστα με την Μάντσεστερ Σίτι του Πέπ Γκουαρδιόλα.
Η ζωή του Έρλινγκ Μπράουτ Χόλαντ μοιάζει με ένα παραμύθι με ευτυχισμένο τέλος. Ένα παραμύθι, στο οποίο υπάρχει ένα «κρεσέντο» επιτυχημένων αποφάσεων, το οποίο πιθανότατα θα οδηγήσει τον Νορβηγό σε μερικά χρόνια στην κορυφή του πλανήτη και, γιατί όχι, στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που θα δούμε ποτέ. Το σημερινό αφιέρωμα, δεν είναι αυτό που αρμόζει στον Νορβηγό και σκοπός του δεν ήταν να ασχοληθούμε ουσιαστικά με την στατιστική και τα νούμερα.
Το μόνο που χρειαζόταν να διαβάσετε σήμερα είναι το άγνωστο παρελθόν του παίκτη στην Μόλντε. Ως πραγματικός «Κάπτεν Αμέρικα», αυτό το μικρό, αμούστακο και καχεκτικό παιδάκι, μέσα σε πέντε χρόνια, έχει εξελιχθεί στον απόλυτο ποδοσφαιριστή, που κάθε φορά που τον βλέπουμε, αναφωνούμε σαν άλλος… Μάκης Κοτσάμπασης. «Εξωγήινος, Παναγία μου, εξωγήινος». Κι όλα αυτά, χάρη σε μια Νορβηγίδα σεφ κι έναν ομοεθνή γυμναστή, που κατάφεραν να εξελίξουν έναν χαρισματικό, αλλά αδούλευτο κι ανήλικο νεαρό επιθετικό!
Διαβάστε επίσης για έναν γνωστό της Πρέμιερ Λιγκ που «κατηφόρισε» στα μέρη μας: Μπακαρί Σακό: Από την Πρέμιερ Λιγκ στη Λιβαδειά
