«Πού θα βρω έναν να σου μοιάζει, την ζωή μου έχεις χαράξει. Και έχω τούτο το μαράζι, πού θα βρω έναν να σου μοιάζει…». Αυτές ακριβώς τις γραμμές θα μπορούσε να λέει το γνωστό τραγούδι, αν ο Κώστας Μαραβέγιας ήταν οπαδός της Άρσεναλ. Γραμμές με τις οποίες ξυπνούν και κοιμούνται κάθε μέρα οι ένθερμοι υποστηρικτές των «Κανονιέρηδων», περιμένοντας καρτερικά τον αντικαταστάτη του στην κορυφή της επίθεσης.
Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των επιλογών, είναι άκρως σημαντικό να αναλύσουμε την προσφορά του Ομπαμεγιάνγκ στους «Κανονιέρηδες». O Γκαμπονέζος επιθετικός, αφότου άφησε τα διαπιστευτήρια του σε Γαλλία και Γερμανία με τις φανέλες των Σέντ Ετιέν και Μπορούσια Ντόρτμουντ αντίστοιχα, αποτέλεσε στις 31 Ιανουαρίου 2018, την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. 56 εκατομμύρια λίρες είχαν προσφερθεί τότε στην γερμανική ομάδα. Ποσό που μάλιστα φάνταζε… μικρό, αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι τις δυο προηγούμενες χρονιές, ο «Όμπα» σκόραρε 40 τέρματα σεζόν, με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Η ημέρα που έφτασε ο 32 ετών -πλέον- επιθετικός, έβρισκε την Άρσεναλ στην έκτη θέση, έχοντας εμφανέστατο πρόβλημα στην επίθεση και τον Αρσέν Βενγκέρ να μην μπορεί να βρει την κατάλληλη «φόρμουλα» για να διαχειριστεί σωστά τους Αλεξάντρ Λακαζέτ, Άλεξ Ιγουόμπι, Ολιβιέ Ζιρού, Ντάνι Γουέλμπεκ και Αλέξις Σάντσεθ. Έτσι, στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο, φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα του, αποκτώντας αρχικά τους Χένριχ Μικιταριάν και εν συνεχεία τον Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ. Στην αντίπερα όχθη, παρελθόν αποτέλεσαν οι Σάντσεθ και Ζιρού. Η μάχη για την τετράδα φαινόταν να χάνεται, αλλά ξαφνικά με αυτές τις δυο προσθήκες ξαφνικά… αναζωπυρώθηκε.
Η συνέχεια πάνω-κάτω είναι γνωστή. Η Άρσεναλ παρέμεινε στην έκτη θέση καθ’όλη την διάρκεια της σεζόν, ηττήθηκε στον τελικό του league Cup από την Μάντσεστερ Σίτυ και η πορεία στο Europa League, σταμάτησε στον ημιτελικό απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Παρόλα αυτά, αυτός ο τρελός επιθετικός από την Γκαμπόν, έμοιαζε να μπορεί να αλλάξει στο μέλλον τις καταστάσεις και να οδηγήσει την Άρσεναλ στην δόξα. Το πρώτο του εξάμηνο στο Λονδίνο έκλεισε με δέκα τέρματα σε 13 εμφανίσεις. Μάλιστα, αν προσθέσουμε και τις τέσσερις ασίστ, η συνεισφορά του ξεπερνούσε το ένα τέρμα ανά αγώνα. Για ότι συνέβη αργότερα στην Άρσεναλ, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Τα επόμενα δυο χρόνια σημείωσε εξήντα τέρματα σε 95 εμφανίσεις. Εξαιρετικός απολογισμός για έναν επιθετικό. Ότι και να συνέβαινε στον οργανισμό της Άρσεναλ, εκείνος… «το βιολί του». Να σκοράρει, να δίνει λύσεις και να ξελασπώνει από το πουθενά την ομάδα. «Τι α κάνς; Α κατς α σκας ρε αδερφέ;» Μόνο που δεν θα μπορούσε άλλο να κάνει τα στραβά μάτια. Παιδιά ναι. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, η Άρσεναλ απουσιάζει εδώ και μια εξαετία από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Ο Γκαμπονέζος δεν έχει καταφέρει να αγωνιστεί ποτέ σε αυτήν με την φανέλα των «Κανονιέρηδων» και αντί τα πράγματα να πάρουν μια θετικότερη εξέλιξη, έρχεται η «περίεργη» σεζόν του 2019-2020. Εκεί όπου στις αρχές της ποδοσφαιρικής χρονιάς, τον Αύγουστο του 2019, κανείς δεν περίμενε το τι θα ακολουθούσε. Η Άρσεναλ μένει πίσω από νωρίς στο πρωτάθλημα. Υπάρχουν ακόμη και σενάρια υποβιβασμού. Ο Έμερι χάνει εντελώς τον έλεγχο της ομάδας, αποτελεί παρελθόν από την τεχνική ηγεσία και οι Λονδρέζοι μένουν να παλεύουν με τον υπηρεσιακό Φρέντι Λιούμπεργκ και τον Μικέλ Αρτέτα, στην πρώτη του προπονητική απόπειρα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο μεγάλος στόχος του Europa League κάνει «φτερά». Ο αποκλεισμός από τον Ολυμπιακό στην φάση των «32» αποτελεί μεγάλο πλήγμα μέχρι και σήμερα για τους φιλάθλους των «Κανονιέρηδων». Και ακόμη περισσότερο πονάει τον Ομπαμεγιάνγκ, μετά από εκείνη την απίστευτη χαμένη ευκαιρία στα «χασομέρια» του αγώνα. Παρόλα αυτά, έκλεισε την σεζόν απτόητος. Η Άρσεναλ τερμάτισε όγδοη, ωστόσο το χάπι «χρύσωσε» η κατάκτηση του FA Cup, σε εκείνον τον τελικό της πρώτης Αυγούστου που θύμιζε περισσότερο φιλικό προετοιμασίας. Παρά την κατάκτηση αυτή, ο Γκαμπονέζος ήδη έδειχνε τις πρώτες τάσεις φυγής. Η περυσινή σεζόν ήταν η χειρότερη προσωπική τους σεζόν στο Έμιρεϊτς αλλά και η χειρότερη της Άρσεναλ, αφού κατάφερε να μείνει για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Το λάθος φυσικά αποδόθηκε στον Αρτέτα και την διοίκηση, η οποία φαίνεται να επέλεξε την κατάκτηση του Europa League, ώστε να επιστρέψει ο σύλλογος στο Champions League. Στόχος που φυσικά απέτυχε, αφού της έβαλε «φρένο» η μετέπειτα κάτοχος, Βιγιαρεάλ. Όλα αυτά, για να φτάσουμε στο σήμερα. Ο Ομπαμεγιάνγκ δεν αποχώρησε το καλοκαίρι, είχε χάσει την διάθεσή του για να δώσει το 100% σε κάθε αγώνα και έκανε ότι ήταν δυνατό για να τεθεί εκτός ομάδας. Τελευταία φορά που τον είδαμε να αγωνίζεται ήταν στην ήττα από την Έβερτον στις 6 Δεκεμβρίου. Η τελευταία δε φορά που τον είδαμε να σκοράρει, στις 22 Οκτωβρίου απέναντι στην Άστον Βίλα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, κοντεύουν να περάσουν τρεις μήνες. Και θα περάσουν ακόμη περισσότεροι, από την στιγμή που έχει τεθεί εκτός ομάδας.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=eFtTJWZc4SE[/embedyt]
Πάμε όμως να δούμε ποιοι είναι οι πιθανοί αντικαταστάτες. Διάφορα ονόματα έχουν ακουστεί. Ντούσαν Βλάοβιτς, Αλεξάντερ Ίσακ, Ντόμινικ Κάλβερτ-Λιούιν, Ντάρουιν Νούνιεζ είναι μερικοί από αυτούς. Είναι οι πιο mainstream και γνωστές λύσεις. Από τα ρεπορτάζ έχουν παρελάσει επίσης τα ονόματα των Εν-Νεσίρι (Σεβίλλη) , Μοχάμεντ Μπαγιό (Κλερμόν), Τζόναθαν Ντείβιντ (Λiλ) και Ιβάν Τόνεϊ (Μπρέντφορντ). Προς το παρόν δεν είναι αναγκαίο να ασχοληθούμε με τις τελευταίες λύσεις. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους τέσσερις πρώτους, αφού αυτοί είναι και τα πιο hot ονόματα αυτή την στιγμή. Μπορεί όμως κάποιος να αναπληρώσει το κενό που αφήνει ο Ομπαμεγιάνγκ;
1) Ντούσαν Βλάοβιτς: Ο 21 ετών Σέρβος επιθετικός έχει κάνει όλον τον πλανήτη να παραμιλάει φέτος με τα κατορθώματά του. Οδηγεί την Φιορεντίνα μετά από πολύ καιρό στην διεκδίκηση ενός Ευρωπαϊκού εισιτηρίου, ωστόσο με τις τελευταίες εξελίξεις, είναι άγνωστο αν θα καταφέρει να ολοκληρώσει το «έργο» του στο Αρτέμιο Φράνκι. Από τα συνολικά 34 τέρματα που έχουν σημειώσει οι «Βιόλα» στο πρωτάθλημα, τα 16 προέρχονται από εκείνον, ενώ τρία επιπλέον έχει πετύχει στο Κύπελλο, με τελευταίο αυτό απέναντι στην Νάπολι, σε εκείνο το εμφατικό 5-2 μέσα στο Σαν Πάολο. Είναι σίγουρα παίκτης περιοχής, ιδανικός αντικαταστάτης του Ομπαμεγιάνγκ, ενώ φέτος έχει αρχίσει να ψάχνει και το γκολ εκτός αυτής, χωρίς όμως να αφήνει σε απόσταση τα αντίπαλα καρέ. Ακόμη και από την πλευρά της στατιστικής, αν εξαιρέσουμε τα τέσσερα τέρματα που έχει πετύχει με πέναλτι, τότε μιλάμε για δώδεκα τέρματα σε μόλις 61 σούτ, ενώ τα xGoals του δεν ξεπερνάνε το 7.2. Κοινώς, σκοράρει περισσότερο από όσο θα «έπρεπε». Οι αριθμοί του έχουν τρελάνει την ποδοσφαιρική Ευρώπη και μάλιστα η Άρσεναλ είναι ο επικρατέστερος προορισμός του, παρά τα 180 εκατομμύρια που φαίνεται να αξιώνει η Φιορεντίνα.
2) Αλεξάντερ Ίσακ: Μόλις στα 22 του είναι ο νέος «Ιμπραίμοβιτς» της Σουηδίας. Ο Ίσακ έκανε το ξεπέταγμα του σε ηλικία μόλις 16 ετών στην ΑΙΚ Στοκχόλμης και την αμέσως επόμενη χρονιά τον απέκτησε η Ντόρτμουντ. Αγωνίστηκε μια χρονιά στην δεύτερη ομάδα των Βεστφαλών, την επόμενη στην Βίλεμ από την Ολλανδία, όπου έκανε ένα απίστευτο ντουέτο με τον «δικό μας» Βαγγέλη Παυλίδη και στον Ισπανό Φραν Σολ και κατόπιν πήρε μεταγραφή – έκπληξη στην Ρεάλ Σοσιεδάδ. Έκανε δυο τρομερές σεζόν με την φανέλα των Βάσκων σκοράροντας 32 τέρματα σε 89 συμμετοχές, μοιράζοντας μάλιστα και επτά ασίστ και όπως είναι φυσιολογικό κέντρισε αρκετά βλέμματα πάνω του. Φέτος απέχει η αλήθεια από τον καλό του εαυτό, αφού το πιθανότερο είναι να ήθελε να έχει φύγει από το Σαν Σεμπαστίαν μετά το περασμένο Euro. Προτάσεις υπήρξαν, συμφωνία όχι και έτσι ξέμεινε στο «Ανοέτα», με τον ίδιο να μετράει φέτος μόλις πέντε τέρματα σε δεκαεπτά αγώνες. Στα θετικά της υπόθεσης, είναι ότι η Σοσιεδάδ βρίσκεται σε «τροχιά» τετράδας, ενώ είναι εντός του Europa League αλλά και του Κυπέλλου. Στα αρνητικά , το γεγονός ότι το Ανοέτα πλέον… δεν τον χωράει.
3) Ντάρουιν Νούνιεζ: Ο «Δαρβίνος» από την Ουρουγουάη είναι ίσως αυτό ακριβώς που θέλει ο Αρτέτα. Ένα «υβρίδιο» Ομπαμεγιάνγκ και Λακαζέτ. Κάποιον που να μπορεί να κυκλοφορήσει την μπάλα, να μοιράσει, να διασπάσει άμυνες αλλά και ταυτόχρονα να σκοράρει. Αυτά τα χαρακτηριστικά διακρίνονται στον Νούνιεζ, ο οποίος σε ηλικία 22 ετών, οδηγεί την Μπενφίκα σε υψηλές «πτήσεις». Με βάση τα περυσινά στατιστικά του, πρόκειται για έναν αρκετά αποδοτικό παίκτη, του οποίου οι προσπάθειες μετουσιώνονται σε ευκαιρίες. Όχι μόνο σκόραρε δεκατέσσερις φορές πέρυσι, αλλά «ετοίμασε» και άλλα δώδεκα τέρματα για τους συμπαίκτες του, δείχνοντας έτσι την επιθετική του συνεισφορά. Μάλιστα, με μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία της Opta, παρατηρούμε ότι έχει εξαιρετική ικανότητα με την μπάλα στα πόδια και «τρυπώνει» στις αντίπαλες άμυνες κυριολεκτικά από το πουθενά, περισσότερες φορές από κάθε άλλον στο παιχνίδι της Μπενφικά. Φέτος συνεχίζει ακόμη πιο ανανεωμένος. Στο πρωτάθλημα μετράει ήδη 13 τέρματα και δυο ασίστ σε 14 συμμετοχές, άλλα τρία τέρματα σε έξι παιχνίδια στο Champions League, με δυο εξ’ αυτών να προέρχονται από την επικράτηση με 3-0 επί της Μπαρτσελόνα. Όχι και άσχημα ε;
4) Ντόμινικ Κάλβερτ-Λιούιν: Είναι ο μεγαλύτερος της παρέας. Σε ηλικία 24 ετών, ο επιθετικός της Έβερτον έχει απασχολήσει πολλές φορές τους ανθρώπους της Άρσεναλ. Ωστόσο χαρακτηρίζεται και ο μεγάλος άτυχος της φετινής σεζόν, αφού έχασε σχεδόν όλο το πρώτο μισό της σεζόν λόγο ενός κατάγματος στο δάχτυλο, ενώ μάλιστα είχε σκοράρει και στις τρεις πρώτες αγωνιστικές. Ο Ντόμινικ επέστρεψε στη δράση στον πρόσφατο αγώνα με την Μπράιτον και σίγουρα θέλει να ξαναβρεί τα πατήματά του στο Γκούντισον Πάρκ. Η εντυπωσιακή του σωματοδομή τον καθιστά εξαιρετικό παίκτη στις στημένες φάσεις, αποτελώντας μια από τις κύριες «εναέριες» απειλές για την αντίπαλη άμυνα. Υστερεί λίγο στο παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια, ωστόσο κάτι τέτοιο έχει μάθει να το «καμουφλάρει» σωστά. Έχει εξελιχθεί σε έναν εξαιρετικό πασέρ, ο οποίος απευθείας παίρνει θέση στην μικρή περιοχή, περιμένοντας την ευκαιρία να του έρθει. Δεκαέξι γκολ πέτυχε πέρυσι στο πρωτάθλημα, όσα ακριβώς έπρεπε να πετύχει για να ισοφαρίσει τα xGoals του (16,3). Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ότι πληρώσεις παίρνεις.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους παίκτες, πάνω κάτω τους γνωρίζετε και αυτούς. Ο Εν-Νεσίρι έχει επίσης εκτοξεύσει την αξία του από τότε που μετακόμισε στην Σεβίλλη από την Λεγανές με πολλά τέρματα και διακρίσεις, ο Τζόναθαν Ντέιβιντ συνεχίζει να είναι η «φονική μηχανή» που ήταν και στην Γάνδη, με την φανέλα της Λiλ, ο Μοχάμεντ Μπαγιό της Κλερμόν είναι λιγότερο έτοιμος για το υψηλό επίπεδο, όμως έχει καταφέρει να ανεβάσει την ομάδα του στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας και παλεύει φέτος για την παραμονή, ενώ τέλος για τον Ιβάν Τόνει μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
O Ivan Toney και το εγχειρίδιο ενός «δολοφόνου»
Ivan Toney: Ο αρχισκόρερ της Championship που «δίστασαν» να πάρουν οι μεγάλοι
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
