ΑΦΣ Τέλφορντ: Η Γιουνάιτεντ που έπρεπε να …πεθάνει για να ζήσει

Δεν είναι σίγουρα ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που θα ακούσετε για ομάδες που λόγω διαφόρων προβλημάτων, οδηγήθηκαν στη διάλυση, και λίγο αργότερο επανήλθαν, είτε κάτω από νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς, είτε με άλλη ονομασία και έμβλημα λόγω συγχωνεύσεων, είτε λόγω των υπεράνθρωπων προσπαθειών των πιστών οπαδών τους! Σίγουρα ωστόσο, το παραπάνω φαινόμενο αποτελεί «πρακτική» της νεότερης ποδοσφαιρικής ιστορίας! Παρακάτω λοιπόν, σας παρουσιάζουμε την ιστορία της Τέλφορντ Γιουνάιτεντ, και της φυσικής της συνέχειας, της ΑΦΣ Τέλφορντ, που ήταν από τους πρώτους συλλόγους παγκοσμίως, που σώθηκε χάρη στην επιμονή και αυταπάρνηση των οπαδών της!

 

Βάζοντας την πόλη στον ποδοσφαιρικό …και όχι μόνο, χάρτη

 

Εν έτει 1872, στην ευρύτερη περιοχή του Γουλβέρχαμπτον, στα δυτικά της Αγγλίας, ιδρύθηκε από την τοπική κοινωνία η ποδοσφαιρική ομάδα που άκουγε στο όνομα Πάρις Τσέρτς Ινστιτιούτ, η οποία λίγα χρόνια αργότερα μετονομάστηκε σε Γουέλινγκτον Τάουν, όνομα αντιπροσωπευτικό της κοινότητας στην οποία έδρευε! Με το πέρασμα των χρόνων, γύρω από την περιοχή του Γουέλινγκτον είχε σχηματιστεί μια πόλη, γύρω από την ήδη υπάρχουσα, γεγονός φυσικά που δεν άφησε ανεπηρέαστη ούτε την ποδοσφαιρική ομάδα, με αποτέλεσμα, η Γουέλινγκτον Τάουν, το 1969, να μετονομαστεί σε Τέλφορντ ΦΚ, ώστε πλέον να αντιπροσωπεύει συνολικά την περιοχή, γεγονός πάντως που δεν είχε συναντήσει και τις θερμότερες των αντιδράσεων από τον πυρήνα φιλάθλων της ομάδας!

 

 

Έχοντας ήδη πρωταγωνιστήσει σε τοπικό επίπεδο, η Τέλφορντ αγωνιζόταν στην Νοτιότερη Λίγκα (Southern League), ενώ το 1969, αμέσως μετά την αλλαγή της επωνυμίας, κατάφερε να φτάσει και μέχρι τον τελικό του FA Trophy, όπου ωστόσο ηττήθηκε από την Μακλεσφιλντ Τάουν! Την επόμενη χρονιά, αποτέλεσε έναν από τους ιδρυτικούς συλλόγους της Συμμαχικής Πρέμιερ Λίγκ, που στις μέρες μας φέρει την ονομασία Κόνφερενς! Δύο μόλις χρόνια αργότερα, η Τέλφορντ θα έμπαινε για τα καλά στον ποδοσφαιρικό χάρτη της Αγγλίας, φτάνοντας ξανά στο Γουέμπλεϊ και στον τελικό του FA Trophy! Αυτή την φορά, αντίπαλός της θα ήταν η Χίλινγκντον Μπόροου και στην πόλη επικρατούσε φρενίτιδα ενθουσιασμού, όπως αναφέρουν μέσα της εποχής! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί το γεγονός πως εβδομάδες πριν τον τελικό, τα καταστήματα κλωστοϋφαντουργικής είχαν παντελή έλλειψη σε μπλε και κεχριμπαρένιες κλωστές, καθώς οι φίλοι της Τέλφορντ είχαν σπεύσει να τις προμηθευτούν για να φτιάξουν τα αντίστοιχα κασκόλ για την αγαπημένη τους ομάδα! Άλλο ένα παράδειγμα αποτελεί το γεγονός πως οι νοικοκυρές της πόλης είχαν διαμαρτυρηθεί έντονα στο δήμαρχο καθώς φοβούνταν πως τη μέρα του μεγάλου τελικού, δεν θα υπήρχε επαρκής τροφοδοσία σε αγαθά πρώτης ανάγκης όπως ψωμί και γάλα καθώς όλοι θα έλειπαν από τις δουλειές του για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση! Για την ιστορία, μετά ο δήμαρχος έδωσε ρεπό σε όλους τους εργαζόμενους της πόλης, αφού είχαν εκπληρώσει τα καθήκοντά τους! Η Τέλφορντ, στο χορτάρι του Γουέμπλεϊ, φρόντισε να κάνει εκπληρώσει τα όνειρα της πόλης και των πιστών της φίλων, και κατέκτησε το Κύπελλο με σκόρ 3-2 και ανατροπή!
Αξίζει να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, πως η Τέλφορντ κατέκτησε ακόμα 2 φορές το FA Trophy, το 1983 και το 1989, παίρνοντας μάλιστα και ρεβάνς από τη Μάκλεσφιλντ! Στο μεσοδιάστημα και πιο συγκεκριμένα το 1982, η ομάδα είχε καταθέσει αίτημα ώστε να αγωνιστεί στην Φούτμπολ Λίγκ, ωστόσο το γήπεδό της δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις της Ομοσπονδίας και το αίτημα απορρίφθηκε!

 

Η διάλυση, το «never forget» και οι ήρωες οπαδοί

 

Παρά τις απανωτές επιτυχίες στα τέλη των 80’s, η ομάδα δεν κατάφερε σε κανένα σημείο της πορείας της, να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό της στις μεγαλύτερες κατηγορίες της Αγγλικής ποδοσφαιρικής πυραμίδας! Έχοντας παραμείνει στάσιμη για πάνω από μια δεκαετία στην Κόνφερενς, η ομάδα από το 1998 είχε περάσει στα χέρια του Άντυ Σό, ενός φιλόδοξου επιχειρηματία που αμέσως μετά την εξαγορά της ομάδας, είχε εκπονήσει ένα πενταετές πλάνο που θα την έφερνε στην πολυπόθητη Φούτμπολ Λίγκ, έχοντας μάλιστα ένα ολοκαίνουριο γήπεδο!
Στις εξαγγελίες του νέου προέδρου, πολλοί ποδοσφαιριστές της ομάδας έσπευσαν να αφήσουν τις καθημερινές τους δουλειές (μην ξεχνάμε πως ακόμα και σήμερα στο Κόνφερενς λειτουργούν ημι-επαγγελματικά σωματεία), και να αφοσιωθούν πλήρως στο ποδόσφαιρο! Μόλις τρία χρόνια αργότερα, οι εξαγγελίες του νέου μεγαλομετόχου, είχαν εν μέρει εκπληρωθεί, όσον αφορά τουλάχιστον το εκσυγχρονισμένο γήπεδο, ωστόσο οι οιωνοί προμήνυαν δύσκολα χρόνια για την Τέλφορντ Γιουνάιτεντ!

 

 

 

Το 2011, τα πρώτα σύννεφα είχαν αρχίσει να φαίνονται στον ορίζοντα! Η ομάδα είχε τερματίσει στην 6η θέση της βαθμολογίας της Κόνφερενς, στο καλύτερο πλασάρισμα της δεκαετίας, γεγονός που έδινε ελπίδες για ακόμα καλύτερη πορεία την σεζόν που επρόκειτο να ξεκινήσει, ενώ πλέον αγωνιζόταν και στο πλήρως ανακαινισμένο “New Bucks Head” χωρητικότητας 6.300 θέσεων! Ωστόσο, παρά τις ευνοϊκές συνθήκες, οι επενδύσεις του προέδρου της ομάδα φάνηκαν δυσβάσταχτες για το ταμείο του συλλόγου! Το φθινόπωρο του 2011, έσκασε η πρώτη βόμβα για τον σύλλογο του Σρίπσαϊρ, όταν η ομάδα ανακοίνωσε πως όλοι ανεξαιρέτως οι ποδοσφαιριστές θα βρίσκονταν υπό καθεστώς πώλησης έκτοτε! Το σόκ ήταν τεράστιο τόσο για τον κόσμο όσο και για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, πόσο μάλλον όταν λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο ίδιος πρόεδρος εξήγγειλε σημαντικές βελτιωτικές κινήσεις στην ομάδα, εφόσον η ομοσπονδία έκανε δεκτό το αίτημα για 3 θέσεις ανόδου στην Φούτμολ Λίγκ της επόμενης περιόδου! H άρνηση της Ομοσπονδίας ωστόσο, φαίνεται πως οδήγησε τον Σό σε δεύτερες σκέψεις, με το χρέος της Τέλφορντ να βρίσκεται ήδη στις 640.000 λίρες! Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες τόσο της κοινότητας όσο και του ίδιου του Σο, το πλήρωμα του χρόνου έφτασε το 2004! Με μια λιτή ανακοίνωσή του, ο Σο γνωστοποίησε πως παραιτείται από την προεδρία του συλλόγου, έχοντας καταγράψει μια πορεία που του στοίχιζε περίπου 1 εκατομμύριο λίρες το χρόνο, ενώ και οι επιχειρήσεις του έμπαιναν πλέον σε καθεστώς επιτήρησης! Αποχώρησε λέγοντας πως «το όραμά μας παραμένει ίδιο, να γίνει ο σύλλογος, ένας σύλλογος Φούτμπολ Λίγκ, με επαγγελματικό ρόστερ. Ωστόσο με τα σημερινά δεδομένα, δε μπορούμε να λειτουργήσουμε έτσι για άλλη σεζόν».

 

 

Τα γεγονότα που ακολούθησαν σίγουρα έχουν σημαδέψει κάποιες γενιές οπαδών της Τέλφορντ! Η προσπάθεια των πιστών φίλων της ομάδας ήταν μνημειώδης, καθώς συγκέντρωσαν 50.000 λίρες μόλις σε δύο μήνες για να βοηθήσουν την ομάδα να επιβιώσει, ενώ όλοι οι ποδοσφαιριστές συμφώνησαν σε περικοπή 50% των απολαβών τους, με το προπονητικό σταφ μάλιστα να συμφωνεί να προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες του μέχρι το τέλος της σεζόν! Όσοι παρέμειναν στο πλοίο που βούλιαζε, κατάφεραν να σώσουν την κατηγορία, προς πείσμα των πιθανοτήτων! Δυστυχώς ωστόσο, τα χρέη του συλλόγου, δεν άφηναν άλλα περιθώρια και η Τέλφορντ Γιουνάιτεντ, «διαλύθηκε» στις 27 Μαίου του 2004!

Οι σπουδαίοι φίλαθλοι, αξίζουν φοβερές ομάδες, σύμφωνα με το ρητό, και οι οπαδοί της Τέλφορντ σίγουρα είχαν κρατήσει για τους εαυτούς τους και την πόλη τους αυτό που άξιζαν! Την ίδια κι όλας μέρα που η διάλυση της Τέλφορντ Γιουνάιτεντ ανακοινώθηκε και επίσημα, η κοινοπραξία των οπαδών της ομάδας ανακοίνωση την ίδρυση της ΑΦΣ Τέλφορντ Γιουνάιτεντ, του σωματείου που θα έπαιρνε τη θέση, τα χρώματα, το γήπεδο και τα συναισθήματα των ανθρώπων της μικρής πόλης του Σρόπσαιρ! Το σήμα παρέπεμπε στο παλιό σύμβολο της ομάδας, ενώ υιοθετήθηκε και το μότο «Numquam Obliviscere», (ελληνιστί, «Μην ξεχάσουμε ποτέ») για να θυμίζει σε άπαντες στους κόλπους της ομάδας αλλά και της πόλης τους κόπους με τους οποίους κτίστηκε το νέο εγχείρημα αλλά και το πλούσιο πλην στενάχωρο παρελθόν! Για την ιστορία, η ομάδα τοποθετήθηκε από την Ομοσπονδία στην Βόρεια Πρέμιερ Λίγκ (Northern Primier League), στην 7ή τη τάξη κατηγορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου και σύντομα ανέβηκε εκ νέου στις ημιεπαγγελματικές κατηγορίες!

 

 

2022

 

Στις μέρες μας, η ΑΦΣ Τέλφορντ Γιουνάιτεντ, αγωνίζεται στον Βόρειο Όμιλο της Κόνφερενς, ευρισκόμενη στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας όμως καταφέρει κάτι αρκετά πιο αξιοθαύμαστο από οποιαδήποτε κατάταξη! Με την επιμονή των πιστών της φίλων, μια πόλη που διαχρονικά είχε τεράστια ποσοστά ανεργίας (έως και 20% στα τέλη των 70’ς) κατάφερε να αναγεννήσει μια ποδοσφαιρική ομάδα από τις στάχτες τις και να δώσει το έναυσμα σε πολλές άλλες κοινότητες να πράξουν το ίδιο σε ολόκληρη την υφήλιο, σώζοντας τις ομάδες τους από την λήθη! Το παράδειγμα της Telford, ακολούθησαν στα μεταγενέστερα χρόνια κι άλλες ομάδες του Νησιού, όπως η Χέρεφορντ, η Ντάρλινγκτον, η Έξετερ, η Τσέστερφιλντ και η Γουίμπλεντον, ενώ στη Σκωτία, η Μάδεργουελ άνοιξε το χορό των ομάδων λαϊκής βάσης, όντας η πρώτη ομάδα Πρώτης Κατηγορίας που έπραξε κάτι τέτοιο, για να ακολουθήσει η Χάρτς, που πλέον είναι η ομάδα λαϊκής βάσης με τη μεγαλύτερη υποστήριξη στο Ηνωμένο Βασίλειο!

 

 

Never Forget

 

Συντάκτης: Δημήτρης Μιχαλόπουλος

 

Διαβάστε επίσης από τον αρθρογράφο: Darlington FC: Ο σύλλογος των οπαδών που σώθηκε από τους… οπαδούς