Η «do or die» χρονιά του Jose Mourinho

Το πρωτάθλημα ξεκινά σε 19-20 μέρες και ήδη έχουμε σχηματίσει μια εικόνα για το πώς θα υποδεχτούν τη νέα χρονιά οι ομάδες. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός στο Νησί παρουσιάζει αρκετή κινητικότητα και ήδη τα πρώτα προγνωστικά και οι προβλέψεις για το αποτέλεσμα του μαραθωνίου, άρχισαν να λαμβάνουν χώρα.

 

Οι ομάδες άρχισαν να παίρνουν μορφή και να παρουσιάζονται έτοιμες για τη νέα αγωνιστική περίοδο, παρόλο που φέτος ξεκινούν οι υποχρεώσεις αρκετά γρήγορα. Αναμένοντας με αγωνία την έναρξη της νέας περιόδου, διακρίνουμε ομάδες φαβορί και άλλες που αποτελούν ερωτηματικά. Ωστόσο, αν είναι ένας προπονητής ο οποίος θα διαβεί την πιο καθοριστική χρονιά κουβαλώντας μεγάλο φορτίο ευθύνης και άγχους, αυτός είναι αναμφισβήτητα ο Jose Mourinho της Manchester United.

Έκλεισαν ήδη πέντε χρονιά από την τελευταία φορά που οι “κόκκινοι διάβολοι” γεύτηκαν το νέκταρ του πρωταθλήματος. Η χρονιά εκείνη ήταν και η τελευταία χρονιά υπό τις οδηγίες του Sir Alex Ferguson–γεγονός πελώριας σημασίας για τους φίλους της ομάδας. Έκτοτε η Manchester United περνά μια περίοδο ανοικοδόμησης στην προσπάθεια ανάκαμψης της. Το να συνεχίσει η ομάδα υπό τον οποιονδήποτε προπονητή στις ψηλές πτήσεις, ήταν πράγμα αδύνατο. Ολόκληρη η ομάδα είχε κτιστεί γύρω από τον Sir Alex Ferguson. Ο Jose Mourinho έχει επωμιστεί εδώ και δύο χρόνια τεράστιο έργο.

 

 

Το πρώτο test

Έπειτα από τρεις καταστροφικές –αντικειμενικά- χρονιές υπό τους David Moyes και Luis Van Gaal, «κατηφορίζει» για το Old Trafford ο Jose Mourinho. Οι φιλοδοξίες των οπαδών; Τεράστιες. Με το που ήρθε στον σύλλογο ο Jose Mourinho, η ομάδα άρχισε να «πυροβολεί» στο μεταγραφικό παζάρι με τις αποκτήσεις κυρίως των Paul Pogba και Zlatan Ibrahimovic. Οι προσδοκίες ανέβηκαν στα ύψη.

 

 

Η εξέλιξη όμως της χρονιάς, κάθε άλλο παρά «δικαίωση» των οπαδών, για την απουσία τριών ετών από την κορυφή του πρωταθλήματος, ήταν. Έπειτα από ποδόσφαιρο… βαρετό σε αρκετά ματς στο οποίο ο Mourinho προσπαθούσε να κλέψει τη νίκη παρά να την πάρει, η ομάδα τερματίζει έκτη στον βαθμολογικό πίνακα. Στα τελευταία ματς του πρωταθλήματος ο Πορτογάλος κόουτς φανερά αδιαφορούσε για την αγωνιστική παρουσία της ομάδας και είχε το βλέμμα στραμμένο προς το Europa League το οποίο θα του εξασφάλιζε την έξοδο στο Champions League.

Η ομάδα εν τέλει τέλειωσε τη χρονιά έχοντας κατακτήσει το Community Shield, το League Cup και το Europa League. Η εμφάνιση που είχε η ομάδα στα πλείστα παιχνίδια ήταν εμφανέστατα αμυντικογενής, προσπαθώντας σχεδόν πάντα να «κλέψει» κάτι από το παιχνίδι καταστρέφοντας το. Σε μια δύσκολη πρώτη χρονιά, αρκετοί λένε ότι ο Mourinho ήρθε και προσπάθησε (ακόμη και με κακό ποδόσφαιρο), να κατακτήσει οποιοδήποτε τρόπαιο για να «ελευθερωθεί» από το βάρος των ευθυνών που είχαν πέσει πάνω του. Πράγμα το οποίο εκ του αποτελέσματος, δεν φαίνεται να απείχε και πολύ από την πραγματικότητα. Στην πρώτη του σαιζόν όμως, έσβησε ένα μέρος της δίψας των οπαδών.

 

 

Δεύτερη χρονιά ανεκπλήρωτων επιθυμιών

Στην δεύτερη του θητεία, οι απαιτήσεις για πρωτάθλημα αναζωπυρώθηκαν. Στο μεταγραφικό παζάρι η ομάδα ενισχύθηκε με τους Victor Lindelof, Nemanja Matic και Romelu Lukaku. Έχοντας κάνει ένα εκρηκτικό ξεκίνημα μοιράζοντας τεσσάρες, η ομάδα φάνταζε έτοιμη για το πρωτάθλημα. Εμφανίσεις όμως που όπως αποδείχτηκε μετέπειτα ήταν πλασματικές, αφού δημιούργησαν στους φίλους της ομάδας προσδοκίες μεγαλύτερες της πραγματικότητας. Το συγκρότημα του Jose Mourinho παρουσίασε ξανά αρκετές παθογένειες εντός της χρονιάς και πέρασε αρκετά διαστήματα κατήφορου. Αν και μέχρι τον Δεκέμβρη είχε την ευκαιρία να πλησιάσει σε απόσταση βολής από την συμπολίτισσα και συνδιεκδικήτρια City, η United παρουσιάζεται στο derby με χαμηλές ταχύτητες.

 

 

Όλα αυτά μέχρι τον Φεβρουάριο. Τότε ήταν που ήταν που η Manchester United εμφανίζεται ανανεωμένη στο γήπεδο και σαφώς βελτιωμένη τακτικά. Έπειτα από ένα μεγάλο σερί νικών σε σημαντικά παιχνίδια και derby– όπως η νίκη/ανατροπή με Chelsea, νίκη/ανατροπή με Palace εκτός, νίκη με την Liverpool, νίκη/ανατροπή με City, νίκη με Arsenal–η ομάδα αφήνει έστω, προσδοκίες για το μέλλον αφού το «τραίνο» της χρονιάς είχε και πάλι χαθεί.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά την περσινή χρονιά, η United δεν εμφανίστηκε απλώς βελτιωμένη σε σχέση με την πρώτη χρονιά του Πορτογάλου προπονητή. Από στατιστικής πλευράς, η ομάδα μάζεψε 81 βαθμούς – τους περισσότερους βαθμούς από τότε που έφυγε ο Sir Alex Ferguson! Οι 81 βαθμοί που άλλες χρονιές έδιναν πρωτάθλημα σε ομάδα, ήταν και η δεύτερη καλύτερη συγκομιδή της Manchester United στα τελευταία οκτώ χρόνια! Αν το ποδοσφαιρικό κοινό της Premier League δεν έβλεπε μπροστά του μια ασταμάτητη Manchester City με σπασμένα φρένα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για διαφορετικά δεδομένα ενδεχομένως.

Τελικά η ομάδα τερμάτισε δεύτερη, εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην Ευρώπη σχετικά εύκολα και έχασε στον τελικό του FA Cup από την Chelsea. Τα αποτελέσματα όμως του διαστήματος Φεβρουαρίου-Απριλίου, έδωσαν την εντύπωση ότι μπορεί να κτιστεί κάτι καλό του χρόνου.

 

 

Η τελευταία ευκαιρία;

Μπαίνουμε στην τρίτη χρονιά του Jose Mourinho στους πάγκους των «κόκκινων διαβόλων». Μια χρονιά καθοριστικότατη για το μέλλον του πολύπειρου προπονητή. Μπορεί να ανανέωσε πρόσφατα το συμβόλαιο του μέχρι και το 2020 αλλά ήδη κουβαλά μαζί του μεγάλο φόρτο κριτικής και ευθυνών. Μια ακόμη χρονιά μακριά από τον τίτλο θα φουντώσει το κύμα κριτικής προς το πρόσωπο του. Μπορούμε άνετα να πούμε ότι η χρονιά αυτή θα είναι «doordie» για τον Mourinho. Προσωπικά δεν θεωρώ, ότι εάν δεν κατακτήσει το πρωτάθλημα η διοίκηση θα τον απομακρύνει, αλλά όπως έχω αναφέρει θα μεγιστοποιηθούν οι φωνές που τον θέλουν εκτός ομάδας.

Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία του Πορτογάλου προπονητή να αποδείξει ότι δεν κατάφερε τα δύο προηγούμενα χρόνια και να κλείσει στόματα. Το αν το ποδόσφαιρο που παίζει ο Mourinho μπορεί να καταφέρει να κατακτήσει ακόμη ένα πρωτάθλημα είναι ένα άλλο ερωτηματικό αλλά δεν αφορά το άρθρο στην προκειμένη. Αν και… το μόνο που μπορεί να σταθεί σαν υποκατάστατο σε μια ενδεχόμενη νέα χρονιά μακριά από τον τίτλο, είναι η ομάδα να παίξει όντως θεαματικό ποδόσφαιρο αφήνοντας… εκ νέου υποσχέσεις. Είναι αυτό όμως αρκετό για τους φίλους της ομάδας, έπειτα από μια στείρα πενταετία;

 

 

 

Τα δεδομένα

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας μέχρι στιγμής… είναι κακός. Λίγες μεταγραφές έχουν γίνει, οι τρύπες στο ρόστερ είναι ακόμη ανοικτές, παίκτες που φέρονταν στην πόρτα εξόδου από τον προπονητή είναι ακόμη στην ομάδα… και όλα αυτά 18 μέρες πριν το κλείσιμο της μεταγραφικής περιόδου.

Περνώντας αρχικά στις μεταγραφές που έγιναν, αποκτήθηκαν οι Fred (κεντρικός μέσος), Diogo Dalot (δεξιό μπακ) και Lee Grant (τερματοφύλακας). Ο Jose Mourinho επεσήμανε αρκετές φορές –από τον Μάη ακόμη- τις θέσεις στις οποίες η ομάδα θέλει ενίσχυση. Και δεν χρειάζεται να είσαι προπονητής ή ειδικός για να δεις ότι η Manchester United την προκειμένη στιγμή χρειάζεται ένα έμπειρο-βράχο στο κέντρο της άμυνας, ένα αριστερό μπακ και ένα δεξιό ακραίο επιθετικό. Τα κενά στις θέσεις αυτές φωνάζουν. Ομάδα που θέλει να «κτυπήσει» το πρωτάθλημα δεν μπορεί να στηριχθεί (και πάλι) στους Smalling-Jones για το κέντρο της άμυνας, ούτε να περιμένει πότε ο Shaw θα κάνει όρεξη για μπάλα ή να μετρά τα λεπτά μέχρι να τραυματιστεί ξανά. Δεν μπορεί επίσης να παρακαλά τον Martial πότε θα έχει διάθεση να παίξει. Όχι. Η Manchester United θέλει άμεση ενίσχυση στις τρεις αυτές θέσεις με μεταγραφές βαρόμετρα που θα λειτουργήσουν σαν τονωτικές ενέσεις. Και οι δηλώσεις του Mourinho προ ημερών περί άγνοιας για τις μεταγραφές και το πώς προχωρά ο μεταγραφικός σχεδιασμός, μόνο ενθαρρυντικές δεν είναι.

Οι αναχωρήσεις (ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας) από το Old Trafford ανέρχονται στις τέσσερις. Αρχικά αποχώρησε ο Zlatan Ibrahimovic τον Ιανουάριο και στη συνέχεια αποσύρθηκε ο Michael Carrick. Προ λίγων ημερών ανακοινώθηκε επίσημα ότι ο Daley Blind επέστρεψε στον Ajax, ενώ είναι θέμα ημερών ο Matteo Darmian να επιστρέψει και αυτός στη χώρα του. Αν εξαιρέσουμε τους πρώτους δύο που πρόσφεραν στην ομάδα, το ρόστερ ήδη έχει ελαφρύνει από παίκτες που κινούνταν στην μετριότητα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η ομάδα σήκωνε περισσότερο «ξεσκαρτάρισμα» – για το οποίο υπήρχαν ελπίδες ότι επιτέλους θα γίνει.

 

 

 

Do or die

Όπως είπαμε, μένουν μόλις 18 ημέρες πριν να κλείσει η μεταγραφική περίοδος. 18 ημέρες για να μπορέσει η ομάδα να κλείσει τις τρύπες της και να πορευτεί στη νέα χρονιά με σημαντικές αξιώσεις. Δεδομένο είναι ότι για τις πρώτες αγωνιστικές η ομάδα θα παρουσιαστεί «ακρωτηριασμένη» αφού η ραχοκοκαλιά της θα ξεκουράζεται μετά το μουντιάλ και θα επανέλθει μετά την 3η-4η αγωνιστική.

Η Manchester United πρέπει να δουλέψει σκληρά για να προλάβει το deadline της μεταγραφικής περιόδου αλλά και ο Jose πρέπει να αντιληφθεί ότι επιβάλλεται να πιέσει και ο ίδιος ως προς την υλοποίηση των μεταγραφών που απαιτούνται.

Μπαίνουμε στην πιο κρίσιμη και καθοριστική χρονιά για τον Πορτογάλο προπονητή. Ναι, μια ομάδα απαιτεί χρόνο για να κτιστεί σωστά. Μετά το ηλεκτροσόκ των θητειών Moyes-Van Gaal, ο Jose Mourinhoκαι το τεχνικό του επιτελείο προσπαθούν να επαναφέρουν την Manchester United και έχουν δείξει σημάδια ανάκαμψης. Όμως για το απαιτητικό κοινό του Old Trafford, αυτά δεν αρκούν. Οι φίλοι της ομάδας θέλουν να γευτούν ξανά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και κανείς δεν τους αδικεί.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε από πλευράς μας, είναι να περιμένουμε και να δούμε πως θα παρουσιάσει την ομάδα του ο Jose Mourinho στη νέα χρονιά.

 

Συντάκτης: Στυλιανός Ιωάννου