Μια συνταγή που μπορεί να πετύχει!

Η Εθνική Αγγλίας μπορεί να μην έπεισε σε μεγάλο βαθμό με την απόδοσή της, ωστόσο έδειξε χθες στο Volgograd Arena καλά στοιχεία, που χρόνια είχαμε να δούμε από αυτήν. Γράφει ο #Stam.

 

Δεν ήμουν από αυτούς που πίστευαν ότι ο Gareth Southgate μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα στα «Τρία Λιοντάρια», από τον Σεπτέμβριο του 2016 που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας, ούτως ώστε να επαναφέρει την ομάδα σε μεγάλες πορείες. Παρ’ όλα αυτά, τα στοιχεία που έδειξε η νεανική ομάδα του Άγγλου προπονητή χθες το βράδυ στο χορτάρι δεν είναι αρνητικά. Είναι μια ομάδα που βασίζεται στην καλή της άμυνα, έχει καλούς παίκτες στο κέντρο και έχει φυσικά τον μεγάλο σκόρερ και αρχηγό της, Harry Kane. Ας προσεγγίσουμε καταρχάς τακτικά το παιχνίδι.

 

συνταγή

 

Η Αγγλία ξεκίνησε για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση με 3-5-2 που έμοιαζε περισσότερο με 3-6-1, καθώς ο Sterling δε πατούσε περιοχή όσο θα έπρεπε και δεν έμοιαζε σαν δεύτερος φορ πίσω από τον Kane. Με την άμυνα της Τυνησίας στα 35-40 μέτρα, οι Άγγλοι δε δυσκολεύονταν να πατήσουν περιοχή στο πρώτο ημίχρονο, παίζοντας γρήγορα με πολλές καλές μπαλιές που προέρχονταν, κατά κύριο λόγο, από τον Jordan Henderson και άνοιξαν το σκορ νωρίς στο παιχνίδι με τον Kane στο 11ο λεπτό. Τα «Τρία Λιοντάρια» δημιουργούσαν συνεχώς ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο, φτάνοντας κοντά στο γκολ σε πολλές περιπτώσεις, όπως στη φάση του Sterling που δεν βρήκε την μπάλα προ κενής εστίας, στα κοντινά σουτ και στο δοκάρι του Lingard. Με τον τρόπο αυτό όχι απλά δε διευρύνθηκε το ρευστό 1-0 αλλά και μετατράπηκε σε 1-1 μέσω της απερισκεψίας του Walker να χτυπήσει τον Ben Youssef εντός περιοχής, μετά από μια σέντρα απ’ τα δεξιά που απλά θα περνούσε ανεκμετάλλευτη. Έτσι, με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου το παιχνίδι ήταν στο 1-1, στο οποίο, επίσης, είδαμε τα ανεβάσματα της αμυντικής τριάδας μπροστά η οποία δρούσε ως playmaker πολλές φορές, πολλές χαμένες ευκαιρίες από αγγλικής πλευράς και σχεδόν καμία απειλή από την Τυνησία.

 

συνταγή

 

Στο δεύτερο ημίχρονο όλα τα παραπάνω άλλαξαν, κάτι που έγκειται στο γεγονός ότι ο Nabil Maaloul έκανε πιο συμπαγές το 4-3-3 με το οποίο παρέταξε τους παίκτες του, κατεβάζοντας την άμυνα στα 20-25 μέτρα και κλείνοντας τόσο τις γραμμές όσο και τους κενούς χώρους που συνάντησε η Αγγλία στο πρώτο μέρος. Η αλλαγή προσέγγισης των «Αετών την Καρχηδόνας» μπλόκαρε μεσοεπιθετικά την Αγγλία που δημιούργησε ελάχιστες καλές στιγμές στο παιχνίδι από ‘κει και έπειτα, κυρίως με την εκτέλεση φάουλ του Ashley Young. Η τύχη, όμως, χαμογέλασε στο 90+1′, όταν από τα δεξιά ο Trippier εκτέλεσε το κόρνερ, ο Maguire πήρε την κεφαλιά και ο Kane ολομόναχος δεν αστόχησε με το κεφάλι για το τελικό 1-2, τρεις πόντοι που δίκαια κατέκτησε η ομάδα του Harry Kane.

 

 

ΟΙ ΑΣΤΟΧΙΕΣ ΤΟΥ SOUTHGATE 

Ο 47χρονος προπονητής τόλμησε να προβεί σε μια ριζική αλλαγή στο σύστημα της ομάδας, προσπαθώντας να υιοθετήσει στην ομάδα το 3-5-2 αλλά και στα φυσικά πρόσωπα που την απαρτίζουν. Καθόλου κακή ιδέα αν αναλογιστεί κανείς την απουσία 8-10αριών, τους καλούς αμυντικούς, την ταχύτητα των δεξιών μπακ και του «δεινού» σκόρερ Harry Kane, σύστημα που του βγήκε στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο λόγω της αφέλειας των Τυνήσιων να έχουν την άμυνα ψηλά. Ωστόσο, το κλείσιμο της Τυνησίας στα καρέ της δεν έδωσε πολλά δικαιώματα στην Αγγλία.

 

συνταγή

 

Ο Sterling, πρακτικά, δεν μπορούσε να βοηθήσει διότι, πέραν του γεγονότος ότι δεν είναι δεύτερος φορ, είναι ένας γρήγορος παίκτης που χρειάζεται χώρο για να δημιουργήσει προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Επίσης, ο Alli δεν «τράβηξε», παίζοντας μακριά από τον χώρο δράσης στον οποίο τον έχουμε συνηθίσει στην Tottenham, όπου πατούσε περιοχή. Επίσης, όπως προαναφέρθηκε προηγουμένως, Maguire και Stones έπαιρναν μέτρα στο γήπεδο περισσότερα από τον Walker, ο οποίος είναι φύσει δεξιός οπισθοφύλακας. Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό το γεγονός ότι ο Southgate έκανε τακτικά σωστές επιλογές, καθώς Rashford και Loftus-Cheek βοήθησαν πολύ περισσότερο από Sterling και Alli αντίστοιχα, όμως άργησε πολύ να τις κάνει με τον Rashford να μπαίνει στο 68’ και τον Loftus-Cheek στο 80’ (!).

 

συνταγή

 

Συνεπώς, δεν έχει και πολλά να αλλάξει στο επόμενο παιχνίδι με τον Παναμά (Κυριακή 24 Ιουνίου), στο οποίο έχει τη δυνατότητα ο Άγγλος Ομοσπονδιακός να δοκιμάσει και άλλα πράγματα λόγω της χαμηλής δυναμικότητας του αντιπάλου, ενόψει των δύσκολων παιχνιδιών με Βέλγιο και πιθανώς με Πολωνία ή Κολομβία στη φάση των 16.

 

 

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

  • H ταχύτητα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Στο πρώτο ημίχρονο παρατηρήσαμε τη γρήγορη ανάπτυξη στον κενό χώρο, με γρήγορες πάσες και πολύ καλές κάθετες –και όχι μόνο- μπαλιές από το κέντρο.

 

  • Η σταθερότητα της άμυνας. Η συμπαγής άμυνα ήταν από τα πρώτα στοιχεία που ήθελε να περάσει στο παιχνίδι των «Τριών Λιονταριών» ο Southgate, τομέα στον οποίο έχει βελτιώσει την ομάδα του, παρά τα κάποια ατομικά λάθη στο passing game.

 

συνταγή

 

  • Η πίεση ψηλά. Καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα η Αγγλία να πίεζει ψηλά στην άμυνα της Τυνησίας, πολλές φορές και «ασφυκτικά», κλέβοντας μπάλες και δημιουργώντας φάσεις μέσω της πίεσης αυτής.

 

  • Το καλό build-up από την άμυνα. Το «χτίσιμο» παιχνιδιού από την άμυνα και η καλή κυκλοφορία έδινε την αίσθηση δουλεμένης ομάδας.

 

  • Ο σκόρερ-ηγέτης. Παρά το ότι η συγκεκριμένη 23άδα είναι η νεότερη που έχει στείλει ποτέ η Αγγλία σε τελικά μεγάλης διοργάνωση, έχει τον ηγέτη που μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, αιτία για την οποία μεγάλα κλαμπ σε όλον τον κόσμο είναι «μνηστήρες» του 24χρονου φορ της Tottenham.

 

  • Οι στημένες μπάλες. Οι Άγγλοι πέτυχαν χθες δύο τέρματα από στημένες φάσεις, με τον εκάστοτε εκτελεστή της στημένης φάσης να σημαδεύει έναν εκ των Maguire και Stones που είναι καλοί στο ψηλό παιχνίδι. Όσον αφορά στις απευθείας εκτελέσεις, καλό δεξί έχουν Young,  Trippier και Jesse Lingard.

 

  • Η ψυχολογία. Το γκολ που πέτυχε ο Kane στο 90+1′ και έσωσε δύο βαθμούς που φαίνονταν να χάνονται, αποτελεί σίγουρα μια ψυχολογική τόνωση για την ομάδα του Southgate.

 

 

ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

  • Η αστοχία στην τελική προσπάθεια. Παρά τις πολλές ευκαιρίες που δημιούργησε στη ροή του παιχνιδιού, η Αγγλία ήταν ιδιαίτερα άστοχη στην τελική προσπάθεια. Τρανά παραδείγματα Sterling και Lingard που μαζί έχασαν τέσσερις κλασικές ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο. Δείγμα της εν λόγω αστοχίας ήταν ότι παρά τις πολλές ευκαιρίες, τα δύο γκολ ήρθαν μετά από εκτελέσεις κόρνερ.

 

  • Οι αψυχολόγητες ενέργειες. Ακόμα και την καλύτερα ομάδα να είχε η Εθνική Αγγλίας, δε θα ήταν κανείς σίγουρος για την επιτυχία της και αυτό διότι οι παίκτες της έχουν τάση αυτοκαταστροφής ώρες ώρες. Λόγου χάριν, η αγκωνιά του Walker που έδωσε άνευ λόγου και αιτίας γκολ-δώρο στην Τυνησία ή κάποια πουλήματα της μπάλας στο χώρο του κέντρου χωρίς ιδιαίτερη πίεση.

 

  • Η απειρία. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η Αγγλία στέλνει την πιο νεανική ομάδα που έχει στείλει ποτέ σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης, στοιχείο που έχει θετικά και αρνητικά αποτελέσματα.

 

  • Απουσία οργανωτών στο χώρο του κέντρου. Αδιαμφισβήτητα η Αγγλία δεν έχει στο ρόστερ της το 8άρι ή το 10άρι που θα οργανώσει παιχνίδι από τον άξονα, γεγονός που οδηγεί στη διαφορετική προσέγγιση- ανάπτυξη του παιχνιδιού.

 

συνταγή

 

 

Εν κατακλείδι, η Αγγλία, με γνώμονα τον χθεσινό αγώνα, είναι μια γρήγορη, νεαρή ομάδα που έχει αρκετά θετικά στοιχεία και κάποια ελαττώματα. Είναι μια ομάδα πολύ απρόβλεπτη που δεν μας δίνει χώρο για προβλέψεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κατέχει ένα πλάνο με το οποίο θα πορευτεί στο τουρνουά, κάτι που της επιτρέπει να φτάσει στο ταβάνι της- όποιο και αν είναι αυτό. Σίγουρα, επίσης δε θα δούμε τα τρελά του τύπου, τον Kane να εκτελεί κόρνερ ή το Rooney να παίζει στο κέντρο. Έχουν πλάνο και ηγέτη-σκόρερ, στοιχεία που τους επιτρέπουν να ονειρεύονται. Οψόμεθα…

 

Συντάκτης: Σταμάτης Πετκόπουλος