Μετά την πορεία του Μαρόκο, ο Ναγιέφ Αγκέρ φεύγει «σπουδαιότερος» από το Κατάρ κι επιστρέφει στην Γουέστ Χαμ -επιτέλους- για να παίξει.
Η Κενίτρα θεωρείται μια από τις ομορφότερες πόλεις του Μαρόκο. Βρέχεται από τον ποταμό Σεμπού- που εκβάλλει στον Ατλαντικό Ωκεανό- κι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της χώρας, με πλούσια ιστορία και άκρως στρατηγική σημασία. Με περίπου μισό εκατομμύριο κατοίκους, μεταξύ των οποίων κι ο Ναγιέφ Αγκέρ, η Κενίτρα αποτελεί μια από τις κύριες πόλεις της περιφέρειας Ραμπάτ-Σαλέ-Κενίτρα κι έχει πλούσια ποδοσφαιρική ιστορία.
Αθλητικό καμάρι της πόλης, δεν είναι άλλη από την ομώνυμη ομάδα που εδρεύει στην περιοχή. Η ΚΑΣ Κενίτρα, όπως είναι η διεθνής ονομασία της, μεσουρανούσε στο μαροκινό πρωτάθλημα από την δεκαετία του ’60 μέχρι και τα τέλη του ’80. Εν συνεχεία παρήκμασε και πλέον συναντάται στην 3η κατηγορία της χώρας, με τις ακαδημίες να έχουν πια στερέψει από ταλέντο και υποδομές.
Κάπως έτσι λοιπόν, οι φιλόδοξοι κι ανερχόμενοι νεαροί ποδοσφαιριστές, αναγκάζονται να «καταφύγουν» σε άλλες περιοχές. Η πρωτεύουσα της χώρας, Ραμπάτ, είναι ένας σύνηθης προορισμός, η Καζαμπλάνκα επίσης, αλλά και διάφορες περιοχές όπου εδρεύουν οι ακαδημίες του Βασιλιά Μοχάμεντ ΣΤ’. Ο ηγεμόνας βρίσκεται από το 1999 στην καθεδρία της χώρας και όντας σπουδαίος ποδοσφαιρόφιλος, το 2009, πήρε την πρωτοβουλία να ιδρύσει το δικό του ποδοσφαιρικό «σχολείο», για άτομα ηλικίας 13 έως και 18 χρονών με υποψήφιους από όλη την Βόρεια Αφρική.
Η βάση αυτής, βρισκόταν στο, γειτονικό στην Κεντίρα, Σαλέ, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε ο σημερινός πρωταγωνιστής της ιστορίας μας. Ξεκινώντας λοιπόν το 2012, ο Αγκέρ βρέθηκε στην ακαδημία σε ηλικία 13 ετών και παρέμεινε εκεί για δυο χρόνια. Καθότι εντυπωσιακός σε διάφορα τουρνουά και περιοδείες ανά την χώρα, εντωπίστηκε από τα «λαγωνικά» της ΦΑΣ Ραμπάτ και τον… Ουαλίντ Ρεγκραγκί. Ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής του Μαρόκο, εντυπωσιάστηκε από το παρουσιαστικό του 15χρονου τότε αμυντικού και τον έφερε στο Στάδιο Μπελβεντέρε.
Πέρασε μια μόλις χρονιά με την δεύτερη ομάδα και με το που έκλεισε τα 16 ανέβηκε στην πρώτη ομάδα για να τεθεί υπό τις οδηγίες του Ρεγκραγκί. Έκτοτε δημιούργησαν μια αδιάσπαστη σχέση παίκτη-προπονητή. Με τους δυο μαζί, ο σύλλογος της πρωτεύουσας κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του το 2016 και παράλληλα έφτασε επί δυο συναπτά έτη στα ημιτελικά του Confederation Cup της Αφρικής (το αντίστοιχο ας πούμε Γιουρόπα Λιγκ).
Η ΦΑΣ Ραμπάτ έζησε μαγικές στιγμές εκείνη την περίοδο, ωστόσο το τέλος και των δυο συντελεστών της επιτυχίας ήταν προδιαγεγραμμένο. Ο Ρεγκραγκί αποχώρησε στις αρχές του 2020 για την Αλ-Ντουχαίλ του Κατάρ, ωστόσο δυο χρόνια πριν είχε βάλει το λιθαράκι του στην πώληση και την περαιτέρω εξέλιξη του Αγκέρ, που άφησε την πατρίδα του για την Ευρώπη.
Με τις γαλλικές ομάδες να έχουν συνεχώς στραμμένα τα «μάτια» τους προς την Αφρική και δη προς τις γαλλόφωνες χώρες, η Ντιζόν ήταν αυτή που εντόπισε πρώτη τον υψηλόσωμο (1,90 μ.) αμυντικό στο εθνικό πρωτάθλημα. Οι δυο ομάδες συμφώνησαν στην μεταγραφή του παίκτη έναντι 1,6 εκατομμυρίων ευρώ και ο Αγκέρ θα έβλεπε πλέον το ταλέντο του να ξεδιπλώνεται στον αγωνιστικό χώρο του Γκαστόν Ζεράρ.
Σε ηλικία μόλις 19 ετών παίρνει το «βάπτισμα πυρός» στην Λιγκ 1. Πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στις 25 Αυγούστου του 2018 στον εκτός έδρας αγώνα απέναντι στην Νις, όπου αγωνίζεται για 90 λεπτά στην εκκωφαντική νίκη της ομάδας του με 4-0, ενώ ανοίγει και το σκορ στο 67ο λεπτό με κεφαλία έπειτα από ιδανική σέντρα του Ένζο Λοϊοντίτσε. Στο τέλος εκείνου του αγώνα, η Ντιζόν ήταν πρώτη με τρεις νίκες στον βαθμολογικό πίνακα.
Μπορεί να συστήνεται εμφατικά, όμως για ανεξήγητους λόγους, ο Ολιβιέ Νταλ’Όλιο τον εξοστρακίζει από την ενδεκάδα. Για τους υπόλοιπους εννέα αγώνες μένει μάλιστα εκτός αποστολής. Η ομάδα του ηττάται στους επτά από αυτούς, ενώ δεν κερδίζει κανέναν. Φυσικά κάτι έπρεπε να αλλάξει. Ο Αγκέρ επανήλθε άμεσα στην ενδεκάδα, καταφέρνοντας να βοηθήσει σημαντικά σε δυο πολύτιμες ισοπαλίες απέναντι σε Μπορντό και Τουλούζ. Μάλιστα κόντρα στην τελευταία σκόραρε, αλλά παράλληλα τραυματίστηκε.
Ένα πρόβλημα στον χόνδρο τον άφησε εκτός για περίπου έναν μήνα και όταν επέστρεψε, βρήκε την ομάδα σε… αποσύνθεση. Η ψυχολογία των παικτών ήταν στα «τάρταρα», η μια ήττα διαδεχόταν την άλλη κι έπρεπε να έρθει ο Απρίλης για να πανηγυρίσει η ομάδα κάποια νίκη. Ήταν ο αγώνας απέναντι στην μέλλουσα ομάδα του, την Ρεν. Εκεί όπου ο Αγκέρ σκόραρε και πάλι, δίνοντας το έναυσμα για ένα σπουδαίο τρίποντο το οποίο στο τέλος αποδείχθηκε «χρυσό», με την Ντιζόν να «σώζει» την κατηγορία στα πλέι-άουτ.
Η επόμενη χρονιά ήταν αυτή που παραλίγο να αποβεί καταστροφική. Με τον Στεφάν Ζομπάρ πλέον στον πάγκο, ο Αγκέρ ξεκίνησε την σεζόν ως βασικό και αναπόσπαστο μέλος. Αφού αγωνίστηκε και στα δέκα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς, ένας τραυματισμός στον αστράγαλο, τον κράτησε εκτός για περίπου τέσσερις μήνες. Όταν ήρθε δε η ώρα να επιστρέψει, ήρθε το ξέσπασμα της πανδημίας, με την χρονιά να σταματάει στον Μάρτιο και με τον Αγκέρ να έχει καταγράψει μόλις 13 συμμετοχές και έναν σκληρό και ύπουλο τραυματισμό. Η Ντιζόν απέφυγε για ακόμη μια χρονιά τον υποβιβασμό, όμως ήταν ξεκάθαρο ότι ο Μαροκινός έπρεπε να την αφήσει!
Η Ρεν, τον είχε στις «σημειώσεις» της, από τα μεταξύ τους παιχνίδια και προσέφερε στον σύλλογο από την Βουργουνδία τέσσερις εκατομμύρια λίρες για να τον κάνει κάτοικο Βρετάνης. Έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύτηκε. Αρχικά υπό τις οδηγίες του Ζουλιέν Στεφάν και κατόπιν του Μπρούνο Ζενέσιο, ο Αγκέρ ανέβασε κατακόρυφα την ποδοσφαιρική και χρηματική του αξία. Απέκτησε απευθείας πρωταγωνιστικό ρόλο στο κέντρο της άμυνας των «κοκκινόμαυρων» και καθιερώθηκε ως ένας εκ των κορυφαίων στόπερ στην Γαλλία.
Πέρα από την Λιγκ 1, στην οποία η Ρεν κάθε χρόνο πλέον βρίσκεται σε υψηλές πτήσεις, διεκδικώντας με αξιώσεις πλασαρίσματα στο πάνω μέρος του βαθμολογικού πίνακα, αποκόμισε και σπουδαίες ευρωπαϊκές παραστάσεις. Αγωνίστηκε σε φάση ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι σε Σεβίλλη, Τσέλσι και Κράσνονταρ, ενώ πέρυσι ήταν καθοριστικός στην πορεία της γαλλικής ομάδας μέχρι τους «16» του Κόνφερενς Λιγκ, αντιμετωπίζοντας τόσο την Λέστερ, όσο και την Τότεναμ.
Οι 80 συμμετοχές, τα επτά τέρματα και οι τέσσερις ασίστ του με την φανέλα της Ρεν σε μόλις δυο αγωνιστικές περιόδους, ανάγκασαν την Γουέστ Χαμ να δαπανήσει το περασμένο καλοκαίρι 25 εκατομμύρια ευρώ για να τον φέρει στο Ανατολικό Λονδίνο. Ακόμη όμως δεν έχει καταφέρει να χωρέσει στα πλάνα του Ντέιβιντ Μογιες, αφού ο τραυματισμός στον αστράγαλο έκανε και πάλι την εμφάνισή του.
Επέστρεψε στην ενεργό δράση στις 27 Οκτωβρίου, όπου και έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στην Σίλκεμποργκ, εντυπωσίασε απέναντι στην Στέαουα, όμως εντός συνόρων, στάθηκε ανήμπορος να εμποδίσει τις ήττες απέναντι σε Λέστερ (μοναδική στο πρωτάθλημα) και Μπλάκμπερν (Λιγκ Καπ). Τα «Σφυριά» άλλωστε αντιμετωπίζουν μία πρωτόγνωρη, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, συνθήκη, κατά την οποία -προς το παρόν- μάχονται για την αποφυγή του υποβιβασμού από την Πρέμιερ Λιγκ!
Όπως και να χει, το χειμερινό Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, ήταν ένα μεγάλο τεστ ετοιμότητας για τον ίδιο. Μαζί με τον προπονητή που τον ανέδειξε στο πρωτάθλημα του Μαρόκο, κατάφεραν να φτάσουν στις τέσσερις καλύτερες ομάδες του πλανήτη. Μάλιστα πολλοί εικάζουν πως αν ο Αγκέρ δεν τραυματιζόταν κι έχανε τα παιχνίδια με Πορτογαλία και Γαλλία, τα «Λιοντάρια του Άτλαντα» ίσως να έφταναν και μέχρι την κατάκτηση της πρώτης θέσης!
Το ταπεινό Μαρόκο λοιπόν του Ρεγκραγκί, έκανε μια μυθική πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Μουντιάλ και διεκδικέι την 3η θέση αύριο απέναντι στην Κροατία, με όπλο την τρομερή του άμυνα και τον Ναγιέφ Αγκέρ «στυλοβάτη» της. Ο αμυντικός από την Κενίτρα σύντομα θα γυρίσει στο Νησί, έχοντας υπερβάλλει εαυτόν στο Κατάρ, κι εκεί θα πρέπει να κάνει απλά τα… βασικά για να γίνει ενδεκαδάτος για την Γουέστ Χαμ και να την βγάλει από το τέλμα, το οποίο βρίσκεται!
