O Σαμ ΜακΚουίν γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σαουθάμπτον. Το όνειρό του να αγωνιστεί με την αγαπημένη του ομάδα, έγινε πραγματικότητα. Ωστόσο, ένας σοβαρός τραυματισμός και μία μετεγχειρητική μόλυνση, μετέτρεψαν το παραμύθι σε εφιάλτη. Εχθές σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο μέσος των «Άγιων» έβαλε πρόωρο τέλος στη καριέρα του.
Ήταν η τελευταία ημέρα του Οκτωβρίου του 2018. Στο Ρίβερσαηντ η Μίντλεσμπρο υποδεχόταν την Κρίσταλ Πάλας για το Carabao Cup ή League Cup για τους περισσότερους. Η ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ ασκεί πίεση στους γηπεδούχους, οι οποίοι έχουν στη σύνθεσή τους τον «δικό μας» Ντίμι Κωσταντόπουλο.
Περίπου στο 29΄ ο Τάουνσεντ θα προσπαθήσει με μία πάσα να βρει τον Σλουπ. Ο δανεικός από την Σάουθαμπτον στη Μίντλεσμπρο Σαμ ΜακΚουίν, θα ανακόψει τη προσπάθεια του Άγγλου μέσου. Για κακή του τύχη θα προσγειωθεί άτσαλα στο πόδι του. Για τα επόμενα λεπτά, οι κραυγές του θα σκίζουν την εκκωφαντική ησυχία στην οποία έχουν βυθιστεί οι κερκίδες του Ρίβερσαηντ.
Οι πρώτες ενδείξεις φυσικά και ήταν ανησυχητικές για τον ΜακΚουίν. Από την άλλη η διάγνωση (ρήξη χιαστών), ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο. Δεν ήταν ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Ο 23χρονος τότε μέσος, ήταν αποφασισμένος να γυρίσει πιο δυνατός από ποτέ. Δεν είχε υπολογίσει πως μία μόλυνση θα τον πήγαινε πολύ πίσω. Σίγουρα, δεν γνώριζε ότι εκείνη η μέρα, ήταν το ξεκίνημα του τέλους της καριέρας του.
Μίας καριέρας που ξεκίνησε ονειρικά. Γέννημα-θρέμμα του αγγλικού Νότου, ο Σαμ ήταν μέλος μίας χρυσής γενιάς των ακαδημιών της Σάουθαμπτον. Συμπαίκτης με ποδοσφαιριστές όπως οι Τζέημς Γουόρντ-Πρόουζ, Τζακ Στίβενς, Λουκ Σω, Καλούμ Τσέημπερς, Τζόρνταν Τενμπουλ. Πριν κλείσει τα 20 του χρόνια θα κάνει το ντεμπούτο του σε μία ήττα των «Άγιων» στο F.A. Cup το 2014, αντικαθιστώντας τον Άνταμ Λαλάνα.
Αν μη τι άλλο, υπήρχε ενθουσιασμός γύρω από το όνομά του. Ο αριστεροπόδαρος Σαμ, μπορούσε να καλύψει τόσο το άκρο της άμυνας, όσο και του κέντρου. Το όπλο του ήταν η ταχύτητά του. Το καλοκαίρι του 2014 θα υπογράψει συμβόλαιο διάρκειας 4,5 ετών, γεγονός που μαρτυράει ότι η συμμετοχή του στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας, μόνο απαρατήρητες δεν περνούσαν.
Μπορεί να μην πήρε την ευκαιρία του κατευθείαν σε μία ομολογουμένως αρκετά καλή ομάδα. Εκείνη την εποχή η Σαουθάμπτον είχε αν μη τι άλλο ένα πλήρες ρόστερ, το οποίο έκανε αρκετές «ζημιές» στο Big-6 και κατάφερε να βγει στην Ευρώπη. Τον Γενάρη του 2016, αποφασίστηκε να σταλεί στη Σάουθεντ και την Λιγκ 1, ως δανεικός. Σε 18 συμμετοχές, πέτυχε δύο τέρματα, όμως κατάφερε να ξεχωρίσει.
Ο Κλόντ Πιελ θα τον εμπιστευτεί το καλοκαίρι και θα τον κρατήσει στην ομάδα. Στα 21 του, από το αγροτικό του στην τρίτη τη τάξη κατηγορία της Αγγλίας, βρέθηκε αντιμέτωπος ως βασικός απέναντι στην Ίντερ στο Σαν Σίρο. Στο ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ -τέσσερις μέρες νωρίτερα- θα περάσει ως αλλαγή και θα κερδίσει πέναλτι (νίκη με 3-1 επί της Μπέρνλι). Μέσα σε μία εβδομάδα, θα ξεκινήσει και ως βασικός εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι για το πρωτάθλημα. Δημοσιεύματα της εποχής τον έφερναν στα ραντάρ της Λίβερπουλ, μαζί με έναν άλλο νεαρό αριστερό μπακ που ίσως έχετε ακουστά, τον Άντι Ρόμπερτσον.
Τον επόμενο Μάρτιο θα κληθεί και στην Εθνική Ελπίδων της Αγγλίας, οπού θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του, το οποίο χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό από τον ίδιο τον προπονητή του. Στο μεταξύ η Σαουθάμπτον τον είχε δέσει μέχρι το 2021 με νέο συμβόλαιο. «Ήταν αποτέλεσμα δουλειάς πολλών χρόνων» δήλωσε μετά τη συμφωνία. Ο Σαμ σίγουρα φανταζόταν αλλιώς τον εαυτό του το 2021. Η τύχη είχε άλλα σχέδια για εκείνον.
Μετά την απομάκρυνση του Γάλλου τεχνικού από τον πάγκο των «Αγίων» ο ΜακΚουίν είδε τον αγωνιστικό του χρόνο να συρρικνώνεται. Η προπονητική αστάθεια, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο υποβιβασμού της ομάδας, οδήγησαν στον αγωνιστικό παραγκωνισμό του Σαμ. Εκείνος ωστόσο, διψούσε για ν’ αγωνιστεί και η Μίντλεσμπρο θα τον αποκτήσει ως δανεικό το καλοκαίρι του 2018. Για μόλις επτά παιχνίδια.
Τον Δεκέμβριο του 2018, ο Σαμ έχει αρχίσει ήδη τον μακρύ δρόμο της αποκατάστασης από τη ρήξη χιαστών που υπέστη. Όλοι πίστευαν πως την επόμενη σεζόν ο 23χρονος τότε μέσος θα ήταν έτοιμος να αγωνιστεί ξανά. Είχε επιστρέψει στη Σάουθαμπτον, οπού διαπιστώθηκε, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, άρχισε να έχει πυρετό, ταξίδεψε στο Λονδίνο, για να μάθει το νέο που του άλλαξε τη ζωή. Οι βίδες που είχαν τοποθετηθεί στο γόνατο κατά την εγχείρηση, είχαν μολυνθεί. Ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο, το οποίο είναι παράλληλα και το χειρότερο σενάριο μετά το πέρας μίας επέμβασης. Η μόνη λύση ήταν ο ΜακΚουίν να υποβληθεί ξανά σε εγχείρηση. Αυτό θα συνέβαινε, όταν θα είχε ξεπεράσει την μόλυνση. Σοκ. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι μετά την πρώτη μόλυνση, υπέστη και δεύτερη, με τους πόνους στο γόνατο να είναι ανυπόφοροι.
Κατά τη δεύτερη επέμβαση, μετά απ’ όλη αυτή την ταλαιπωρία, ο γιατρός του Σαμ προσπάθησε να πάρει ιστούς από τους συνδέσμους του δεξιού του ποδιού και να τους τοποθετήσει στο αριστερό του στο οποίο είχε υποστεί τη ρήξη χιαστών, για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο νέας μόλυνσης. Ο Σαμ ήταν σχεδόν απαρηγόρητος όταν έμαθε ότι άλλη μία εγχείρηση στο ταλαιπωρημένο του γόνατο, είχε αποτύχει.
Η φλόγα και η θέληση για να αγωνιστεί ξανά δε τον αφήναν ήσυχο. Δε θα το έβαζε κάτω. Ήθελε να αγωνιστεί ξανά. Λένε ότι τα μεγαλύτερα απωθημένα που κρύβει κανείς, είναι αυτά από τα οποία πήρε πρώτα μία μικρή γεύση. Από τον Νοέμβριο του 2018 μέχρι τον Ιούλιο του 2019, ο Σαμ είχε υποβληθεί σε 9 επεμβάσεις.
Τα δύο τελευταία χρόνια ήταν από τους πρώτους που έφτανε στο προπονητικό κέντρο της Σάουθαμπτον. Ασκήσεις ενδυνάμωσης, τρέξιμο, κολύμβηση, φυσιοθεραπείες και ξανά από την αρχή. Έξι μέρες την εβδομάδα, ο ΜακΚουίν προπονούνταν μόνος του, έκανε ασκήσεις με τη μπάλα, όμως κάθε φορά που προσπαθούσε να βγάλει μέρος της ομαδικής προπόνησης, τραυματιζόταν σε διάφορα μέρη του ποδιού του. Το γόνατο του μετά από τον αρκετό καιρό αποχής, τον πρόδιδε. Οι ειδικοί τον συμβούλευσαν, πως ακόμη κι αν παραμείνει υγιής, σε αυτό το επίπεδο, δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί.
Η χθεσινή απόφαση αποτελεί έκπληξη μόνο για εκείνους που δε γνώριζαν την ιστορία του Σαμ ΜακΚουίν. Ο Ραλφ Χαζενχούτλ πέρσι ισχυρίστηκε πως μόνο με θαύμα θα μπορούσε να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο ο 26χρονος Άγγλος. Στη χθεσινή του συνέντευξη ένα πράγμα που τονίζει από την αρχή ο Σαμ είναι η στήριξη που του προσέφερε η Σαουθάμπτον. Η διοίκηση των «Άγιων» είχε αποφασίσει το καλοκαίρι να παρατείνει το συμβόλαιό του μέχρι τις αρχές του 2022, ακόμη κι αν γνώριζαν από πρώτο χέρι ότι δύσκολα θα αγωνιστεί ξανά.
Κι αν το σώμα του -όπως όλων μας λίγο πολύ- είναι καταδικασμένο κάποια στιγμή να υποφέρει, ο ίδιος δήλωσε πως πριν τον τραυματισμό του θεωρεί πως δεν είχε βιώσει συναισθηματική ή ψυχολογική πίεση. Το κομμάτι της ζωής του που βρίσκονταν στην αφάνεια, καταστράφηκε. «Συνέβησαν πολλά πράγματα τα οποία, επηρέασαν την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Πάντα είχα τη δυνατότητα να κάνω ότι θέλω. Όλα αυτά μέχρι πριν τρία χρόνια όταν και τραυματίστηκα».
Στο χθεσινό βίντεο το οποίο επισημοποιήθηκε το αντίο του από την ενεργό δράση είναι δύσκολο να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Το κλίμα είναι βαρύ και για τον δημοσιογράφο καθώς ισχυρίζεται πως πολλές φορές ήταν δύσκολο να καταλάβουμε πως αισθάνονταν ο Σαμ, διότι ήταν πάντα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Σε εκείνο το σημείο τον διακόπτει ο ΜακΚουίν λέγοντας χαμογελαστά: «Μόνο όταν έγραφε η κάμερα».
«Ήταν μία εξαιρετικά δύσκολή απόφαση, διότι θέλω απεγνωσμένα να παίξω ξανά ποδόσφαιρο. Όμως πρέπει να κάνω αυτό που είναι σωστό για εμένα και για την οικογένεια μου». Έτσι έπεσαν οι τίτλοι τέλους σε μία σύντομη καριέρα. Ο Σαμ ΜακΚουίν δεν είχε άλλη επιλογή. Η ταλαιπωρία που έχει υποστεί το πόδι του, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά κινητικά προβλήματα αν καταπονηθεί κι άλλο.
Ιστορίες σαν αυτή του ΜακΚουίν είναι καλό να προβάλλονται διότι δείχνουν την αθέατη πλευρά του ποδοσφαίρου και όχι για το θεαθήναι. Να προβάλλονται όχι για να δείξει κανείς τη συμπαράσταση του ή την συμπόνια του. Να προβάλλονται για την επόμενη φορά που ένας παίκτης θα επιστρέψει από τραυματισμό και δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα.
Eίναι πολύ σημαντικό να αναγνωριστεί η προσπάθεια που κάνει ένας αθλητής για να επιστρέψει. Είναι η δουλειά και η πίστη στην επιστροφή που σε κάνουν να πεισμώνεις και να βγεις από το σκοτάδι της κατάθλιψης. Ακόμα κι αν η επιστροφή δεν πραγματοποιηθεί ποτέ, εσύ ο ίδιος -όπως και ο Σαμ το γνωρίζει- θα ξέρεις ότι δοκιμάστηκες, άντεξες κι έκανες πολύ δρόμο. Ακόμα κι αν η γεύση στο τέλος είναι πικρή.
Να προβάλλονται για να διαπιστώσει κανείς ότι ο μόνος λόγος να σταματήσει να κυνηγάει τα όνειρά του, είναι όταν δεν έχει άλλη επιλογή. Ακόμα κι αυτή παραδοχή, ίσως είναι η πόρτα για ένα νέο ξεκίνημα διότι όπως είπε και ο ΜακΚουίν: «Tώρα θα προσπαθήσω να αξιοποιήσω όσο καλύτερα μπορώ το υπόλοιπο της ζωής μου. Ο κόσμος έιναι γεμάτος ευκαιρίες για μένα».
Στο ευχόμαστε Σαμ!
Διαβάστε ακόμη στο eyap.gr: Έχασαν και οι δύο στην ματσάρα του Στάμφορντ Μπριτζ!
