Ο συνωστισμός από “δεκάρια” και η έλλειψη καθαρού εξτρέμ

Η μεταγραφική περίοδος ολοκληρώθηκε εδώ και λίγες μέρες και η Manchester United ενισχύθηκε με πρωτοκλασάτους παίκτες σε θέσεις που πονούσε. Τόσο πολύ που κάποιος εκ των Mata, Mkhitaryan και Rooney θα πρέπει να βρίσκεται στον πάγκο. To eyap.gr αναλύει.

 

Ο Pogba θα ανεβάσει πολλά επίπεδα το προβληματικό μέχρι πέρυσι κέντρο της ομάδας, o Bailly έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά, διαθέτοντας στοιχεία που μπορούν να τον καθιερώσουν ως τον καλύτερο κεντρικό αμυντικό που είχε η United από την εποχή του διδύμου Ferdinand-Vidic, ενώ ο Zlatan είναι απλά ο Zlatan. Οι τρεις προαναφερθέντες είναι ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά σε θέσεις όπου υπήρχε κενό. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση του Mkhitaryan;

 

 

 

Ο Αρμένιος επιτελικός μέσος προέρχεται από μία ονειρική σεζόν με τη Borussia Dortmund (ψηφίστηκε κορυφαίος παίκτης της σεζόν στη Bundesliga), όμως έχει ξεκινήσει τη σεζόν ως αναπληρωματικός, μπαίνοντας ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο. Αντίθετα, ο Juan Mata, ο οποίος θεωρούταν από πολλούς με το ενάμιση πόδι εκτός Old Trafford λόγω της άφιξης του Mourinho (ο Πορτογάλος τον είχε πουλήσει στην τωρινή του ομάδα όταν βρισκόταν στην τεχνική ηγεσία της Chelsea), όχι μόνο παρέμεινε στην ομάδα, αλλά ξεκίνησε και στη βασική ενδεκάδα στα πρώτα τρία παιχνίδια πρωταθλήματος.

Δεδομένου ότι ο Martial, παρά το χλιαρό φετινό του ξεκίνημα, έχει “κλειδώσει” τη θέση στα αριστερά στην τριάδα πίσω από τον Ibrahimovic, Miki, Mata και Rooney προβλέπεται να δώσουν αγώνα για τις άλλες δύο θέσεις. Εκ πρώτης όψεως, ο υγιής ανταγωνισμός έχει πάντοτε θετικό αντίκτυπο σε μια ομάδα, ειδικά όταν μιλάμε για παίκτες με την ποιότητα αυτών των τριών. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο γεγονός ότι κανείς τους δεν είναι καθαρός δεξιός εξτρέμ, και ότι η Manchester United για άλλη μια χρονιά θα τη βγάλει με αλχημείες στη συγκεκριμένη θέση.

 

 

 

Για την ακρίβεια, έχουμε να δούμε τέτοιο παίκτη στο Old Trafford από τότε που αποχώρησε ο Nani και μετατοπίστηκε -ορθώς- στην τετράδα της άμυνας ο Valencia. Εξάλλου, ο Louis van Gaal προτιμούσε να τοποθετεί τον Angel Di Maria σε οποιαδήποτε άλλη θέση πέρα από τη φυσική του. Ας ασχοληθούμε όμως με το τώρα και το τι θα δούμε στη φετινή United.

Με τον Jose Mourinho να αξιολογεί θετικότατα την αμυντική συνεισφορά ενός επιθετικογενή ποδοσφαιριστή, θα περίμενε κανείς ο Mkhitaryan να βρίσκεται πιο μπροστά από τον Mata στις επιλογές του Πορτογάλου για τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Ο Mata είναι από τους πλέον φιλότιμους ποδοσφαιριστές που κυκλοφορούν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, θα δεχθεί να δουλέψει και να μάθει μια θέση που δεν είναι η φυσική του, όπως αυτή του δεξιού μέσου, όμως η έλλειψη δύναμης, ταχύτητας και αμυντικών αρετών τον κατατάσσουν λίγο πιο κάτω από τον Αρμένιο στο συγκεκριμένο τομέα.

 

 

 

Για τον ίδιο λόγο εξάλλου θεωρώ ότι ο Rooney δε θα το κουνήσει από την ενδεκάδα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Η αυτοθυσία και το work rate του Wayne μετράνε πολύ περισσότερο για τον Mou από ό,τι η πτώση του ποδοσφαιριστή επιθετικά τα τελευταία 3 χρόνια. Ο Rooney έχει χάσει την εκρηκτικότητα του παρελθόντος, ενώ η επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα όλο και εξασθενεί.

 

 

 

Για να επιστρέψουμε όμως στη σύγκριση Mkhitaryan-Mata, ο Ισπανός έχει ως δυνατό χαρτί τη σταθερότητα. Μπορεί ο Miki να συμβάλλει τα μέγιστα στην επιθετική άμυνα της ομάδας στο αντίπαλο μισό, πρεσάροντας ανελέητα τους αντίπαλους αμυντικούς, και να είναι αναμφίβολα περισσότερο physical παίκτης (εξαιρετική ταχυδύναμη που ταιριάζει στα Αγγλικά δεδομένα) από το μικροκαμωμένο Ισπανό, όμως το γεγονός ότι είναι καθαρά παίκτης ψυχολογίας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά όχι μόνο την ατομική του απόδοση, αλλά και αυτή ολόκληρης της ομάδας.

Αντίθετα, ο Mata έχει τη δυνατότητα, ακόμα και στην κακή του βραδιά, να τρυπήσει την κλειστή αντίπαλη άμυνα με μια κάθετη μπαλιά, ενώ ως αριστεροπόδαρος έχει το πλεονέκτημα του να συγκλίνει από τα δεξιά και να μοιράσει με μεγαλύτερη ευχέρεια το παιχνίδι ή να σουτάρει (τομέας που χρήζει βελτίωσης). Μπορεί να μη βγάλει μάτια με την απόδοσή του, όμως ξέρεις ότι θα σου προσφέρει σταθερά ένα 7/10.

Αυτό που δεν διαθέτει κανένας από τους δύο είναι η δυνατότητα να παίξει στη γραμμή και να συνεργαστεί γρήγορα και αποτελεσματικά με το δεξί μπακ (Valencia). Αυτό έχει πολλές φορές ως αποτέλεσμα, αντί να υπάρχει η υπερφόρτωση της πτέρυγας και τα overlap που θα δημιουργήσουν υπεραριθμία στο δεξί άκρο και πλεονέκτημα στους επιτιθέμενους, να βλέπουμε το Valencia να παίρνει όλη την πλευρά μόνος του και, είτε να γυρίζει την μπάλα πιο πίσω, είτε να επιλέγει μια προβλέψιμη σέντρα που θα αναχαιτιστεί εύκολα από τα σέντερ μπακ του αντιπάλου.

 

 

 

Το συγκεκριμένο ρόλο από το υπάρχον ρόστερ μπορεί να επωμιστεί μόνο ο Jesse Lingard (οι Ashley Young και Memphis Depay μπορούν να αποδώσουν καλά μόνο στα αριστερά και θα δίνουν ανάσες στον Martial όποτε χρειαστεί), ο οποίος όμως δεν έχει ακόμα την ποιότητα των Mkhitaryan και Mata.

Σαφώς και όλη αυτή η κουβέντα γίνεται σε τελείως φιλολογικό επίπεδο. Οι αγώνες μέσα στη σεζόν είναι πάρα πολλοί και όλοι τους θα πάρουν αρκετές ευκαιρίες. Δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να δούμε στην ενδεκάδα της Manchester United και τον Rooney και τον Mata και τον Mkhitaryan. Το βέβαιο είναι ότι με τις καλοκαιρινές προσθήκες η ομάδα εμβάθυνε το ρόστερ της και πλέον διαθέτει παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που δίνουν τη δυνατότητα στον Mourinho για διάφορους πειραματισμούς.

Συντάκτης: Αλέξης Χασόγιας