Κάποιες άφησαν εποχή, κάποιες άλλες συνδυάστηκαν με μεγάλες επιτυχίες και άλλες είναι συνυφασμένες με αγαπημένους ποδοσφαιριστές. Έτσι λοιπόν φτιάξαμε μια λίστα με τις 15 καλύτερες φανέλες εντός έδρας στην ιστορία της Premier League και σας τις παρουσιάζουμε. Όσοι νοσταλγοί, προσέλθετε!
Οι περίεργες μέρες που όλοι μας διανύουμε, μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε πράγματα, τα οποία πριν, λόγω υποχρεώσεων, δεν μπορούσαμε. Επίσης η απουσία των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων και δη του αγαπημένου μας αγγλικού πρωταθλήματος, καθιστά τη καραντίνα -ολίγον τι- ανιαρή. Ωστόσο δεν είναι λίγοι αυτοί που τις μέρες της απομόνωσης μνημονεύουν και αναπολούν μεγάλες βραδιές του αθλήματος, που αποτέλεσαν την αιτία, όχι μόνο να λατρέψουμε ομάδες του Νησιού, αλλά και να αγαπήσουμε παράφορα, τον βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο.
Έτσι κι εγώ, είπα να ψάξω, να εντοπίσω και να ξεθάψω ορισμένες από τις καλύτερες ποδοσφαιρικές εμφανίσεις εντός έδρας, που φορέθηκαν από ομάδες τις Premier League από το 1992 και μετά, όταν και διαμορφώθηκε ή καλύτερα ιδρύθηκε το αγαπημένο μας πρωτάθλημα. Πιστέψτε με πως δεν ήταν καθόλου εύκολο, καθώς αναγκάστηκα να πετάξω έξω ιστορικές φανέλες. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα συμφωνήσουμε στις περισσότερες, αλλά αυτό είναι που μ’ αρέσει. Εξάλλου στα σχόλια σας θα περιμένω τις δικές σας επιλογές. Στην τελική τα ράσα δεν κάνουν τον παπά…
15) Fulham City 09/10
Η φανέλα της Fulham, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά είναι όμορφη, κλασσική και φυσικά μετράει μια παρουσία σε ευρωπαϊκό τελικό! Η λονδρέζικη ομάδα με μαέστρο τον Roy Hogdson και πρώτα βιολιά τους Clint Dempsey, Damien Duff, Simon Davies, Bobby Zamora και Zoltan Gera, διεκδίκησαν το Europa League στον τελικό του Αμβούργου απέναντι στην ισχυρή Atletico Madrid του δαιμόνιου Diego Forlan, ο οποίος και της χάρισε το τρόπαιο. Ωστόσο κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τις μεγαλειώδεις ευρωπαϊκές βραδιές της παλαιότερης ποδοσφαιρικής ομάδας της πρωτεύουσας, που ανάγκασε την προκάτοχο του τροπαίου Shakhtar Donetsk, την Juventus, και τις γερμανικές Wolfsburg και Hamburg να γονατίσουν μέσα στο Craven Cottage. Η μάρκα που είχε αναλάβει τον ρουχισμό της ομάδας ήταν η Nike, ενώ ο χορηγός στη φανέλα ήταν η LG.
14) Ipswich Town 92/93 και 93/94
Μια φανέλα από τις cult, μια φανέλα όμως που για κάποιο λόγο μου άρεσε αρκετά και θυμίζει πολύ τις πρώτες ποδοσφαιρικές εμφανίσεις οι οποίες ήταν προπολεμικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κορδόνια στο λαιμό. Η Ipswich της χρονιάς 93/94 αγωνιζόταν στην Premier League, με μια κακή παρουσία η οποία ωστόσο δεν της στοίχισε τον υποβιβασμό, αν και βρέθηκε μια ανάσα απ’ αυτόν καθώς τερμάτισε 19η, στις 21 ομάδες, με τις δυο τελευταίες να αποχαιρετούν την κατηγορία. Προπονητής της ομάδας ήταν ο John Lyall γνωστός στο Αγγλικό ποδόσφαιρο από την παρουσία του στη West Ham. Μ’ αυτή φανέλα, που την φορούσε για δυο χρονιές, κατάφερε τη σεζόν 92/93 να φτάσει στα προημιτελικά και του FA Cup, αλλά και του League Cup. Από τον πρώτο θεσμό αποκλείστηκε, χάνοντας από την Arsenal, ενώ στη δεύτερη διοργάνωση ηττήθηκε από την Sheffiled Wednesday. Την φανέλα αυτή είχε επιμεληθεί η αγγλική εταιρία ένδυσης Umbro.
13) Swansea City 12/13
Με μια φανέλα αλά Real Madrid, γιόρτασε τα 100 χρόνια της ύπαρξής της η Swansea, τα οποία τη βρήκαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο κορυφαίο επίπεδο στη Γηραιά Αλβιώνα. Οι Ουαλοί με προπονητή τον Michael Laudrup πραγματοποίησαν μια αρκετά καλή σεζόν τερματίζοντας 9οι, αλλά το σημαντικότερο επίτευγμά τους ήταν η κατάκτηση του League Cup, αφού στον τελικό διέλυσαν με 5-0 την Bradford City, ενώ νωρίτερα στον ημιτελικό είχαν υπερπηδήσει το εμπόδιο της Chelsea με συνολικό σκορ 2-0 σε διπλά παιχνίδια. Τα μέγιστα συνέβαλε ο Ισπανός επιθετικός Μichu, οποίος είχε σημειώσει 18 τέρματα στο πρωτάθλημα και 22 συνολικά! Οι «Κύκνοι» τη χρονιά εκείνη έβγαλαν το μαύρο από την εμφάνισή τους, για να τοποθετήσουν της χρυσές λεπτομέρειες, μια φανέλα που επιμελήθηκε η Adidas.
12) Southampton 13/14
Η σεζόν 13/14 βάσει του υλικού και των δυνατοτήτων δεν πήγε και πολύ καλά για την ομάδα της Southampton. Προπονητής ήταν ο Mauricio Pochettino, ο οποίος είχε στα χέρια του ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αν κρίνουμε από την μετέπειτα καριέρα τους, είχαν περίσσιο ταλέντο. Ενδεδειγμένα μερικά «ονόματα» του ρόστερ ήταν οι Nathaniel Clyne, Luke Saw, Adam Lallana, Paulo Gazzaniga, Victor Wanyama και Dejan Lovren. Επίσης η ομάδα διέθετε στην «φαρέτρα» της επιθετικούς όπως ο Pablo Osvaldo ο οποίος είχε πετύχει κάποια απίθανα γκολ, αλλά και ο Jay Rodriguez, που είχε σημειώσει και τα περισσότερα τέρματα για τους «Άγιους». Η ομάδα τερμάτισε 8η πίσω από την Manchester United. Όσον αφορά τη φανέλα της ομάδας, την οποία ανέλαβε η Adidas εκείνη τη χρονιά ήταν μια ιδιαίτερη ιδέα. Έφυγαν οι ερυθρόλευκες ρίγες και η γερμανική εταιρεία ετοίμασε μια επιβλητική κόκκινη εμφάνιση με χρυσές λεπτομέρειες. Για μένα από τις καλύτερες εμφανίσεις που έχουν δει ποτέ στο Λιμάνι.
11) West Ham 15/16
H περίοδος 15/16 ήταν μια από τις καλύτερες, αλλά παράλληλα και από τις πιο σπαρακτικές για την ομάδα της West Ham. Το σύνολο του Slaven Bilic τερμάτισε 7ο (!) πάνω από την Liverpool και κατάφερε να τσεκάρει το τελευταίο εισιτήριο που οδηγούσε στην Ευρώπη. Όμως η χρονιά αυτή θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό τον οπαδών της, καθώς στο τέλος της σεζόν η ομάδα από το Δυτικό Λονδίνο αποχαιρέτησε το επί ετών γήπεδό της, το φημισμένο Boleyn Ground. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο η Umbro σχεδίασε για τα «Σφυριά» την κλασσική της φανέλα, με το σήμα να είναι χρυσό και από κάτω να υπάρχει το όνομα του σταδίου. Παρόμοια φανέλα είχε σχεδιαστεί και το 1904! Για μένα μια από τις καλύτερες φανέλες με τις οποίες έχουν ντυθεί οι Λονδρέζοι, σε μια χρονιά γι’ αυτούς που αποτέλεσε ρεκόρ, με την 7η θέση και τους 62 βαθμούς.
10) Manchester City 12/13
H 21η σεζόν των «Πολιτών» στην μεγάλη κατηγορία της αγγλικής λίγκας τους βρίσκει να υπερασπίζονται τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Ωστόσο η Manchester City ίσως να θέλει να ξεχάσει τι συνέβη εκείνη την περίοδο. Απόλυση του Roberto Mancini λίγο πριν εκπνεύσει η σεζόν, τελευταία στον όμιλο του Champions League και φυσικά 2η πίσω από τη μισητή συμπολίτισσα Manchester United. Το μόνο που κατάφερε να πανηγυρίσει η γαλάζια πλευρά του Μάντσεστερ ήταν το Community Shield με 3-2 απέναντι στην Chelsea. Πέρα απ’ αυτό δεν έχουν να καυχιούνται για τίποτε άλλο. Ή μάλλον έχουν να λένε πως οι φανέλες εκείνης της χρονιάς της πρόσδιδαν έναν χαρακτήρα πρωταθλήτριας, κληρονομιά από την προηγούμενη επιτυχημένη σεζόν. Η Umbro περιποιήθηκε την ομάδα, σχεδιάζοντας τη πρώτη εμφάνιση με το γιακά και τα γράμματα μαζί με το σήμα σε μαύρο χρώμα. Ίσως από τα καλύτερα πράγματα που είχε να επιδείξει ο σύλλογος την σεζόν εκείνη.
9) Blackburn Rovers 92/93
Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει μια από τις αγαπημένες εμφανίσεις των Blackburn Rovers. Τα «Ρόδα» χρησιμοποίησαν τα κλασσικά τους χρώματα μπλε και άσπρο. Σε μία χρονιά σημαδιακή για το σύλλογο και απαρχή όσων θα ακολουθούσαν, με προπονητή της ομάδας τον θρυλικό Kenny Dalglish, αρχισκόρερ τον εντυπωσιακό Alan Shearer, ο οποίος είχε τερματίσει τη σεζόν με 16 γκολ και την ομάδα να εκπλήσσει το αγγλικό κοινό, τερματίζοντας 4η μόλις έναν πόντο -δυστυχώς- μακρυά από την έξοδο στην Ευρώπη. Η φανέλα ήταν σχεδιασμένη από την εταιρία Asics.
8) Leicester City 16/17
Η φανέλα των «Αλεπούδων», μια σεζόν μετά τη κατάκτηση του ονειρικού πρωταθλήματος, μπορεί να χαρακτηριστεί μέχρι και κυριλέ (sic)! Εξάλλου η Puma, που είχε αναλάβει τον ρουχισμό της ομάδας, δεν μπορούσε να την ντύσει καλύτερα σε μια χρονιά, που ο σύλλογος θα περπατούσε στα άγνωστα μονοπάτια του Champions League, στο οποίο παρεμπιπτόντως τα πήγε περίφημα, καθώς τερμάτισε πρώτος στον όμιλό του, πέταξε έξω τη Sevilla στους «16», και αποκλείστηκε στα σημεία από την Atletico Madrid. Ωστόσο στο πρωτάθλημα η πορεία ήταν απογοητευτική, καθώς τερμάτισε στην 12η θέση. Τη χρονιά εκείνη παρελθόν αποτέλεσε από τον πάγκο της ομάδας και ο «αρχιτέκτονας» του δικού της θαύματος, Claudio Ranieri, με τον Craig Shakespeare να τον διαδέχεται. Η εμφάνιση έχει αυτό το έντονο βασιλικό μπλε, με χρυσά γράμματα, στο χορηγό και στη μάρκα της ομάδας, ενώ προσδίδεται και μια ιταλική φινέτσα με το γιακά. Πανομοιότυπη φανέλα είχε και την επόμενη σεζόν!
7) Everton 11/12
Η Le Coq Sportif αναλαμβάνει την ένδυση της Everton και τα αποτελέσματα είναι μεν κλασικά, αλλά και εντυπωσιακά. Η φανέλα των «Ζαχαρωτών», με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα και τον γιακά, ο οποίος όταν έμενα ανοιχτός άφηνε μια χρυσή λεπτομέρεια να φαίνεται. Οι «Μπλε» του Μέρσεϊσαιντ είχαν κάνει μια καλή χρονιά, κόβοντας το νήμα 7οι, ενώ έφτασαν κοντά και στον τελικό του FA Cup, όμως αποκλείστηκαν από την συμπολίτισσα Liverpool. Τη σεζόν εκείνη είχε κάνει την εμφάνισή του και ένα δικό μας παιδί, ο Απόστολος Βέλλιος, ο οποίος με τις οδηγίες του David Moyes, πραγματοποίησε 15 εμφανίσεις, πετυχαίνοντας μάλιστα και τρία γκολ.
6) Tottenham Hotspur 18/19
Από τη σχετική λίστα δε θα μπορούσε να λείπουν και τα «Σπιρούνια», με χαρακτηριστική εμφάνιση των χρωμάτων της μεν, αλλά αρκετά διαφορετική από το συνηθισμένο και «μοδάτη» δε φανέλα την χρονιά που μας άφησε. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο λοιπόν, οι οπαδοί της Tottenham έζησαν ανεξίτηλες ποδοσφαιρικές στιγμές, όπως για παράδειγμα την είσοδο της ομάδας στο μεγαλοπρεπέστατο, καινούργιο της παλάτι, το Tottenham Hotspur Stadium, αλλά και την παρουσία της ομάδας στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη, στον οποίο βρέθηκε, μετά την επική ανατροπή απέναντι στον Ajax μέσα στο Amsterdam Arena. Η εντός έδρας εμφάνιση της ομάδας για κάθε οπαδό και φίλο της ομάδας σηματοδοτεί μια νέα εποχή, που θέλει τον σύλλογο να πρωταγωνιστεί εντός και εκτός Νησιού και όχι κομπάρσο όπως τις προηγούμενες δεκαετίες. To κλασσικό άσπρο με το μπλε σκούρο, που ξεδιπλώνεται από κάτω προς τα πάνω είναι κατ’ εμέ μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των τελευταίων χρόνων στην Αγγλία.
5) Liverpool 93/94 και 94/95
H φανέλα της Liverpool της περιόδου 93/94 και 94/95, φιγουράρει στην 5η θέση καθώς αποτελεί μια ιστορική φανέλα την οποία φόρεσαν δύο από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες, που ντύθηκαν ποτέ στα κόκκινα, οι Ian Rush και Robbie Fowler. O σύλλογος ωστόσο τη μια χρονιά, με προπονητή τον Graeme Souness μέχρι τον Ιανουάριο του 1994 και τον Roy Evans μετέπειτα, τερμάτισε την μια χρονιά 8ος και την άλλη 4ος. Η φανέλα αυτή έχει μείνει στις μνήμες των «Κόκκινων» με το σήμα της φίρμας, της Adidas να είναι στο κέντρο, όπως ακριβώς και το έμβλημα της ομάδας. Ο χορηγός της μπύρας Carlsberg δεσπόζει μπροστά-μπροστά, ενώ ωραίες είναι οι άσπρες γραμμές πλάγια της φανέλας. Τέλος στον γιακά υπάρχει πράσινη λεπτομέρεια, εξάλλου πρασινωπές ήταν οι δεύτερες εμφανίσεις της ομάδας του Μέρσεισαϊντ.
4) Newcastle United 98/99
Ξεχωριστή θέση έχει φυσικά η φανέλα της Newcastle τη περίοδο 98/99. Οι «Καρακάξες» δεν είχαν κάνει ακόμα τις επιτυχημένες πορείες στη Premier League, αλλά και στο Champions League, που έλαβαν χώρα υπό τις οδηγίες του Sir Bobby Robson, είχαν ωστόσο στο δυναμικό τους την «μηχανή των γκολ», Alan Shearer. Επίσης στην ομάδα -για όσους θυμούνται- πέρα από τον Γιώργο Νταμπίζα είχε πάρει μεταγραφή και ο Γιώργος Γεωργιάδης από τον Παναθηναϊκό έναντι 500 χιλιάδων λιρών. Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου προπονητής ήταν ο Kenny Dalglish, αλλά αποχώρησε πολύ γρήγορα, μόλις τον Αύγουστο, δίνοντας την σκυτάλη στον Ruud Gullit. Η ομάδα είχε κάνει μέτρια πορεία. Τα μοναδικά πράγματα που αξίζει κάποιος να θυμάται ήταν τα 21 γκολ του Shearer σε όλες της διοργανώσεις και φυσικά την εντός έδρας φανέλα, με τις κλασσικές ρίγες, μάρκας Adidas, με το σήμα της φίρμας στο κέντρο, όπως και το έμβλημα του συλλόγου. Χορηγός ήταν η τοπική εταιρεία ζυθοποιίας Newcastle Brown Ale με σήμα της το αστεράκι, κάτι που κουβαλούσε η ομάδα για πολλά χρόνια πάνω στις φανέλες της.
3) Chelsea 05/06
Η επετειακή φανέλα της Chelsea για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου είναι στην 3η θέση δικαίως. Μπορεί να μην είχε κάτι το ιδιαίτερο σαν φανέλα, που επιμελήθηκε η Umbro, αλλά απέκτησε βάρος με τα κατορθώματα των Λονδρέζων και με τα ονόματα, που τόλμησαν να την φορέσουν. Ενδεικτικά Drogba, Makelele, Duff, Crespo, Terry και Robben είναι μερικά από τα μυθικά ονόματα που αγωνίστηκαν εκείνη τη σεζόν και έκαναν την ομάδα πρωταθλήτρια, με τον Jose Mourinho να είναι στο πάγκο της. Φυσικά βαρόμετρο εκείνη την χρονιά αποτέλεσε ο Frank Lampard με τα 16 γκολ που πέτυχε μόνο στην Premier League!
2) Manchester United 02/03 και 03/04
Είναι δεδομένο πως η Manchester United έχει φορέσει πολύ καλύτερες φανέλες από την συγκεκριμένη. Για κάποιο λόγο όμως θεωρώ πως η πρώτη εμφάνιση των «Κόκκινων Διαβόλων» τις σεζόν 2002/03 και 2003/04 είναι από τις θρυλικές και πιο αλήτικες όλων των εποχών. Κάτι η «ενδυματολογική» συμφωνία των 100 εκ. λιρών, κάτι η υπέροχη αρμονία του κόκκινου, του μαύρου και του λευκού και φυσικά κάτι οι παίκτες που φόρεσαν και αποθεώθηκαν μ’ αυτή την εμφάνιση, την κατατάσσει στα μάτια μου πολύ ψηλά. Beckham, Keane, Forlan, Veron, Scholes, Giggs και Van Nistelrooy είναι κάποια από τα σπουδαία ονόματα, που μεγαλούργησαν υπό τις οδηγίες του Sir Alex Ferguson και με τα 25 γκολ του Ολλανδού επιθετικού, πανηγύρισαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
1) Arsenal 05/06
Δικαιωματικά η πρώτη θέση για την καλύτερη φανέλα εντός έδρας, από τότε που το αγγλικό πρωτάθλημα βαπτίστηκε ως Premier League, ανήκει στην Arsenal και την Nike. H φανέλα που ετοίμασε για τους «Κανονιέρηδες» η αμερικάνικη εταιρεία, ξέφυγε από τα συνηθισμένα με το μπορντό χρώμα, αντί του κόκκινου, τον γιακά, αλλά και το σήμα της ομάδας στο κέντρο της μπλούζας και όχι στη καρδιά. Είναι η τελευταία χρονιά που οι Λονδρέζοι θα αγωνιστούν στο θρυλικό Highbury. Την σεζόν εκείνη η ομάδα του Arsene Wenger θα φτάσει μέχρι και στον τελικό του Champions League στο Παρίσι, όπου θα ηττηθεί από την Barcelona, ενώ ο σύλλογος τερμάτισε στην 4η θέση της Premier League. Κάποιοι από τους παίκτες που φόρεσαν την ιστορική αυτή φανέλα ήταν οι Henry, Bergkamp, Pires, Toure, Fabregas, Campbell, Vieira και ο συγχωρεμένος Jose Antonio Reyes. Τα περισσότερα γκολ (27) στο πρωτάθλημα τα πέτυχε ο «Titi» , ο οποίος στο «ύστατο χαίρε» στο Highbury στις 7 Μαϊου του 2006, πέτυχε χατ-τρικ απέναντι στη Wigan, φιλώντας το χορτάρι του ιστορικού γηπέδου!
Συντάκτης: Θανάσης Παρασχούδης
