Η κληρωτίδα του Europa League έφερε στο δρόμο της Burnley τον Ολυμπιακό (ή ανάποδα, όπως προτιμάτε). Το ζευγάρι παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο βάση δυναμικής των δύο ομάδων, όσο και για το γεγονός της κατάστασης που βρίσκονται.
Από την μία, οι Πειραιώτες διανύουν περίοδο ανοικοδόμησης, καθώς ψάχνουν την επιστροφή στις διακρίσεις, εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Από την άλλη, η Burnley, ευτύχισε μιας εξαιρετικής σεζόν στο πρωτάθλημα, τερματίζοντας στην έβδομη θέση. Οι απαιτήσεις ανέβηκαν και πλέον ο στόχος είναι όχι μόνο μια καλύτερη θέση στην Αγγλία, αλλά και η επαναφορά του brandname των «clarets» στον …Ευρωπαϊκό χάρτη.
Αναμφίβολα, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν μπόλικη εμπειρία από παρουσίες σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα τελευταία έτη. Σε βάθος εικοσαετίας, ο Ολυμπιακός έχει χάσει μόλις μία φορά το …τρένο της Ευρώπης (αναφερόμαστε σε Champions & Europa League) ενώ ακριβώς αντίθετη είναι η κατάσταση στις τάξεις της Burnley. Η ομάδα του Sean Dyche επιστρέφει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά από 51 ολόκληρα χρόνια(!) και οποιαδήποτε αναφορά εμπειρίας μοιάζει ως γλυκόπικρο αστείο. Ας αφήσουμε όμως το παρόν και ας ψάξουμε να δούμε τις αναμετρήσεις του ελληνικού συλλόγου αντίστοιχες αγγλικές:
Το ταξίδι μας ξεκινάει 53 χρόνια πριν, όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε απέναντι στην τότε πανίσχυρη West Ham. Ο θεσμός ήταν το Κύπελλο Κυπελλούχων, διοργάνωση η οποία καταργήθηκε το 1999 και «απορροφήθηκε» από το Κύπελλο UEFA (νυν Europa League). Tα «σφυριά» διένυαν μια «χρυσή» εποχή για το σύλλογο. Συγκεκριμένα, με ονόματα όπως οι Bobby Moore, Geoff Hurst, Martin Peters στο ρόστερ τους, είχαν κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων την προηγούμενη χρονιά (1965) και ήταν έτοιμοι για το repeat. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός είχε ήδη κάνει «άλμα», καθώς μιλάμε για εποχή που δεν ήταν συχνό το φαινόμενο των προκρίσεων και πλέον έβλεπε το υψηλότερο εμπόδιο να βρίσκετε μπροστά του.
Στις 24/11 του 1965, οι δύο ομάδες έδωσαν τον πρώτο αγώνα της σειράς στο Λονδίνο. Αν και αγωνίστηκε με θάρρος, η ελληνική ομάδα δεν κατάφερε παρά να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι. Το τελικό 4-0 δεν άφηνε την παραμικρή ελπίδα στους «ερυθρόλευκους» και ο επαναληπτικός θα είχε τυπικό χαρακτήρα. Μία εβδομάδα αργότερα, τα «σφυριά» θα επισκέπτονταν τον Πειραιά. Οι εικοσιδύο ποδοσφαιριστές χάρισαν θέαμα που δεν έβλεπαν συχνά οι Έλληνες φίλαθλοι. Η χορταστική αυτή αναμέτρηση έληξε με 2-2 και οι «ερυθρόλευκοι» αποχωρούσαν από τη συνέχεια με το κεφάλι ψηλά. Οι Λονδρέζοι αποκλείστηκαν στη φάση των «4» από την Borussia Dortmund, με συνολικό σκορ 5-2.
Στη φάση των «16», ο Ολυμπιακός έβλεπε ένα από τα φαβορί του θεσμού να βρίσκεται απέναντί του. Oι «πετεινοί» αποτελούσαν μία σπουδαία ομάδα, από τις πιο ισχυρές της Αγγλίας εκείνη την εποχή. Η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο πλευρών ήταν δεδομένη, όπως άλλωστε φάνηκε και στο γήπεδο. Στον πρώτο κιόλας αγώνα, αν και πολύ πρώιμα, όλα κρίθηκαν. Οι Λονδρέζοι ήταν σαρωτικοί, δεν άφησαν κανένα περιθώριο στην ελληνική ομάδα και επιβλήθηκαν με το ευρύ 4-0.
Ο επαναληπτικός είχε χαρακτηριστεί ως η ευκαιρία των ερυθρόλευκων. Όχι για την μεγάλη ανατροπή, καθώς όλοι ήξεραν πως ήταν σχεδόν αδύνατο, αλλά για μια σπουδαία εμφάνιση. Πράγματι, ο Ολυμπιακός έδειξε πως ήταν σε θέση να κάνει μια μικρή …έκπληξη. Παίζοντας τους Λονδρέζους στα ίσα, οι Πειραιώτες σημείωσαν νίκη με 1-0. Μια νίκη η οποία πανηγυρίστηκε δεόντως από το κοινό της χώρας μας. Αίσθηση στο Βρετανικό κοινό είχε προκαλέσει ο Γιώργος Δεληκάρης, με μέσα της εποχής να στέκονται στο απαράμιλλο στυλ και την υψηλή τεχνική του.
Περνάμε στην τωρινή χιλιετία και συγκεκριμένα στο φθινόπωρο του 2000. Οι …δικοί μας «κόκκινοι» είχαν πραγματοποιήσει μια εξαιρετική παρουσία στο Champions League. Απέναντι σε Lyon, Herenveen και Valencia (φιναλίστ του θεσμού το 2000 & 2001), ο Ολυμπιακός συγκέντρωσε εννέα βαθμούς, αλλά έμεινε στην τρίτη θέση των ομίλων. Μάλιστα, όλα κρίθηκαν την τελευταία αγωνιστική, σε μια αναμέτρηση κόντρα στη Lyon, από την οποία τα παράπονα προς τη διαιτησία ήταν έντονα. Από την άλλη, η ομάδα του Merseyside πραγματοποιούσε μια ικανοποιητική πορεία στην Ευρώπη, ενώ παρέμενε εντός και των τριών θεσμών στην Αγγλία.
Μάλιστα, η σεζόν αυτή έμελλε να είναι εκ των σπουδαιότερων στη σύγχρονη ιστορία των «reds», καθώς η τρίτη θέση του πρωταθλήματος συνοδεύτηκε με το …μικρό treble. Δηλαδή, την κατάκτηση των League Cup, FA Cup καθώς και του κυπέλλου UEFA εκείνης της χρονιάς! Στα αγωνιστικά τώρα, η ανωτερότητα των Άγγλων ήταν κάτι παραπάνω από φανερή. Σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ, η Liverpool κυριάρχησε, αλλά το τελικό αποτέλεσμα την αδίκησε (2-2), καθώς είχε και τρία δοκάρια! Τα πράγματα στο Anfield ήταν πιο απλά, ο νόμος της …κατηφόρας μίλησε και με το άνετο 2-0, οι «κόκκινοι» πέρασαν στην επόμενη φάση και αθόρυβα, πλησίαζαν προς το θρίαμβο του treble.
Τελευταία (χρονικά) αναμέτρηση των «ερυθρόλευκων» με Αγγλική ομάδα για το θεσμό του Europa League ήταν αυτή με την Newcastle. Οι «καρακάξες» είχαν ένα αρκετά ισχυρό ρόστερ στα χαρτιά, το οποίο δεν ανταποκρίθηκε στην Αγγλία, τερματίζοντας στην 14η θέση της Premier League. Πάραυτα, η πορεία στο κύπελλο UEFA ήταν αξιοπρόσεκτη, καθώς η Newcastle έφτασε έως και τη φάση των «8». Εκεί αποκλείστηκε από την Sporting CP, με οδυνηρό τρόπο μάλιστα(4-1 ήττα στην Πορτογαλία). Από την άλλη, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πραγματοποιήσει μια πολύ καλή πορεία στους ομίλους του Champions League. Απέναντι σε Deportivo La Coruna, Liverpol(μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης) και Monaco(φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν), κατέκτησαν 10 βαθμούς, αλλά τερμάτισαν στην τρίτη θέση!
Οι «καρακάξες» είχαν ήδη μια …μικρή εμπειρία με τις ελληνικές ομάδες, καθώς νωρίτερα στη διοργάνωση είχαν αντιμετωπίσει τον Πανιώνιο στην Ν.Σμύρνη. Εκεί, επιβλήθηκαν, έστω και με δυσκολία, με 0-1. Ο Ολυμπιακός διέθετε αρκετή αυτοπεποίθηση και με ένα ανακαινισμένο στάδιο Καραϊσκάκη να αποτελεί «φρούριο», έδειχνε να μην τον φοβίζει τίποτα. Όμως, η Newcastle δεν αστειευόταν. Οι Άγγλοι πέρασαν με 1-3, πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι περίμεναν ίσως και οι ίδιοι. Κι αν η πρώτη αναμέτρηση ήταν μια κακή εμπειρία, τότε ο επαναληπτικός στο St James’ Park ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης για την ομάδα του Dusan Bajevic. Η Newcastle πίεζε αφόρητα, η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί και σχεδόν κάθε επίθεση «μύριζε» γκολ. Τελικά, η αναμέτρηση έληξε με το 4-0 υπέρ των γηπεδούχων.
Συντάκτης: Γιώργος Γκίκας
