Ο Patrick Bamford, αψηφώντας, την δριμεία κριτική του παρελθόντος, δίνει τις δικές του απαντήσεις με την Leeds και το eyap.gr ξετυλίγει το κουβάρι της όχι και τόσο… τυπικής ζωής του Άγγλου ποδοσφαιριστή.
Δεν τα πάω καλά με τις λίστες και τα ονόματα, όμως είμαι σίγουρος πως αν απευθυνθεί κανείς σε μία στατιστική υπηρεσία ώστε να δημιουργηθεί μία λίστα με όσους ποδοσφαιριστές παίζουν πιάνο & βιολί, γνωρίζουν να συνεννοούνται σε τέσσερις γλώσσες κι έχουν αρνηθεί την υποτροφία ενός από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) πανεπιστήμια στον κόσμο, αυτή η λίστα δεν θα είχε παραπάνω από ένα όνομα.
Με τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, ότι η λίστα αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Ο Patrick Bamford, ο οποίος έχει βρεθεί αγωνιστικά από το ναδίρ στο ζενίθ υπό τις οδηγίες του Marcelo Bielsa, σίγουρα δεν έχει μία τυπική ζωή ποδοσφαιριστή.
Γεννημένος στο Granham του Nottinghamshire, ο Bamford είχε την τύχη να ανήκει σε μία πλούσια οικογένεια η οποία του παρείχε πρόσβαση, στην αρκετά υψηλού επιπέδου ιδιωτική εκπαίδευση της χώρας. Στο σχολείο του δεν μπορούσε να παίξει ποδόσφαιρο διότι δεν υπήρχε ομάδα, με τον επιθετικό της Leeds, να αγωνίζεται για δύο χρόνια σε ομάδα Rugby.
«Μου άρεσε πολύ να παίζω ράγκμπι, αλλά η Forest είπε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο. Το Σάββατο είχα προπόνηση με την Forest το πρωί και έπειτα έπαιζα ράγκμπι για το σχολείο μου το απόγευμα. Αλλά το όνειρό μου ήταν πάντα το ποδόσφαιρο»
Φόρεσε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά στην ηλικία των 8, ξεκινώντας από τις ακαδημίες της Nottingham Forest οπού έκανε και το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας το 2011. Ο Άγγλος επιθετικός, κατά την διάρκεια της σχολικής του ζωής παράλληλα με τα αθλήματα, ήταν ένας άριστος μαθητής αλλά και ένας ταλαντούχος μουσικός.
Αποφοίτησε όντας αριστούχος ενώ συνέχισε να διδάσκεται Γαλλικά, ιστορία και βιολογία στο τοπ επίπεδο. Η ακαδημαϊκή του ικανότητα αναγνωρίστηκε από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στις ΗΠΑ, το οποίο του πρόσφερε μια υποτροφία ποδοσφαίρου την οποία απέρριψε για να παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Η φιλοδοξία μου ήταν πάντα να παίξω ποδόσφαιρο, οπότε μόλις ήξερα ότι είχα την ευκαιρία να γίνω επαγγελματίας και να πραγματοποιήσω το όνειρό μου ,τότε το Χάρβαρντ ήταν απλώς ένα back up πλάνο». Ως ταλαντούχος μουσικός είπε στη «The Times» σε συνέντευξή του το 2015, ότι κάποτε έδωσε ένα ρεσιτάλ πιάνου παίζοντας, Bach στους συμπαίκτες του στη Middlesbrough και μπορεί επίσης να παίξει βιολί, κιθάρα και σαξόφωνο. Μπορεί να μιλήσει με ευκολία Γαλλικά, Γερμανικά και Ισπανικά, και στο παρελθόν έχει δηλώσει την επιθυμία του να σπουδάσει πριν αποσυρθεί. Επιπροσθέτως, ισχυρίζεται ότι θα σπούδαζε διοίκηση επιχειρήσεων εάν είχε πει το «ναι» στο Harvard!
Ποδοσφαιρικά, ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα μέχρι την αναγνώριση στην Leeds. Μπορεί με την Nottingham Forest να έκανε το πρώτο επαγγελματικό παιχνίδι, όμως ακολούθησε μόλις μία ακόμη συμμετοχή πριν η Chelsea τον κάνει δικό της το 2015, έναντι 1,5 εκατομμυρίου Λίρες (όσο είναι περίπου ο ετήσιος μισθός του σήμερα). Η αλήθεια είναι ότι είναι ότι στο Δυτικό Λονδίνο, ποτέ δεν του δόθηκε η ευκαιρία να εδραιωθεί στο ρόστερ της Chelsea, με την οποία δεν πραγματοποίησε καμία επίσημη συμμετοχή. Ο πρώτος δανεισμός ήρθε αναπόφευκτα και ήταν η MK Dons εκείνη που ενδιαφέρθηκε.
Η άριστη συνεργασία του με τον προπονητή της ομάδας Karl Robinson, ήταν αμφίδρομα ευεργετική, με τον Bamford να σκοράρει 18 τέρματα σε 37 αγώνες. Τον Γενάρη του 2014 με την λήξη του δανεισμού στην Dons, θα ακολουθήσει η μετακίνηση του στην Derby. Eκεί θα πετύχει ακόμη 7 τέρματα στην σεζόν, φτάνοντας τα 25 συνολικά. Η Chelsea όμως δεν του δίνει καμία ευκαιρία και τον παραχωρεί στην Middlesbrough, φυσικά ως δανεικό. Στην Boro ο Bamford σκοράρει το ένα γκολ πίσω από το άλλο στην Championship γεμίζοντας τους φίλους της ομάδας με αισιοδοξία.
Η 2η θέση στα μισά της σεζόν για την ομάδα και η πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ για τον Patrick, έκανε την διοίκηση της Middlesbrough να παρατείνει τον εξάμηνο δανεισμό του. Ακολουθεί τον Γενάρη, η εμφάνιση –ραψωδία μέσα στο Etihad, με ένα γκολ και μία ασσίστ κόντρα στους πρωταθλητές, η οποία έφερε μία μεγάλη πρόκριση με 0-2. Μερικά στραβοπατήματα, δεν έφεραν την απευθείας άνοδο και η Boro μπλέκει στο ροντέο των play-off.
Η χρονιά λήγει άδοξα, με την ήττα στο Wembley από την Norwich (2-0), πάρα το γεγονός, πως ο Bamford αναδεικνύεται σε παίκτης της χρονιάς αλλά και πρώτος σκόρερ στον «μαραθώνιο» της Championship. Η παρουσία στην Premier League, στην ηλικία των 22, πλέον φάνταζε μονόδρομος. Σαφώς και με τέτοια σεζόν δεν θα μπορούσε να μην αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου – σαφώς κι αυτό δεν έγινε με την Chelsea, οπού τον δίνει δανεικό σε Crystal Palace & Norwich μέσα στην σεζόν.
Δεν καταφέρνει να καθιερωθεί και να σκοράρει σε καμία από τις δύο, παρεμβαίνοντας προσωπικά για την διακοπή της συνεργασίας του με τα «καναρίνια». Όσον αφορά την παρουσία του στην Crystal Palace, χαρακτηριστικό είναι σκηνικό με τον Alan Pardew, οπού σε μία προπόνηση στα σουτ οι παίκτες χωρίστηκαν ανάλογα με το δυνατό τους πόδι. Ο Pardew θα αναγκάσει τον Bamford να πάει με τους δεξιοπόδαρους, αφού την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόταν κυρίως στην δεξιά πλευρά της Boro (ο Κaranka τον χρησιμοποιούσε εκεί ώστε να συγκλίνει και να σκοράρει με το αριστερό). O Patrick μία ζωή, γνώριζε ότι το «καλό» του πόδι ήταν το αριστερό. Αλλά δεν είπε κουβέντα.
Την επόμενη σεζόν θα παραχωρηθεί στην Burnley σε μία συνεργασία που δεν ευδοκίμησε (36 λεπτά-6 συμμετοχές). Κρατήστε το αυτό. Αυτή θα ήταν και η τελευταία του παραχώρηση ως δανεικός από την Chelsea, από την οποία θα αποχωρήσει χωρίς να αγωνιστεί λεπτό. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος, όμως είναι ίσως ο μοναδικός που έδωσε τα διαπιστευτήρια του στις μικρότερες κατηγορίες της Αγγλίας και δεν πήρε ούτε μία ευκαιρία.
Η Middlesbrough θα τον κάνει δικό της έναντι 5,5 εκατομμυρίων Λιρών, όμως ο Bamford θα αναγκαστεί να την ακολουθήσει εκ νέου στην Championship. Μοναδικό φωτεινό σημείο σε μία άσχημη σεζόν, η επίτευξη του παρθενικού του τέρματος στην Premier League, κόντρα στην Southampton, τον Μάιο του 2017. Ο Bamford σε γνώριμα λημέρια, θα πραγματοποιήσει μία καλή σεζόν με 13 τέρματα σε 44 συμμετοχές αλλά η αποχώρηση του Aitor Karanka σε συνδυασμό με την αποτυχία επιστροφής στην Premier League (αποκλεισμός στα play-off ανόδου), άνοιξαν το κεφάλαιο Leeds – Marcelo Bielsa.
Σε ένα διάλλειμα από τα αγωνιστικά, αξίζει να αναφερθεί κανείς σε μία ιστορία που άντλησα από την εξαιρετική δουλειάς την οποία κάνει η σελίδα The Pub Tales και αφορά τον πανηγυρισμό που χρησιμοποίει ο Bamford σχηματίζοντας το γράμμα «Ζ». Ο Bamford έχει εξηγήσει στον προσωπικό του λογαριασμό: «Αυτό είναι ένας κεραυνός. Είναι ένα σύμβολο για τον Πλανήτη, μια δύναμη της φύσης και το κέντρο της αποστολής της Hylo Athletics που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό για να εμπνεύσει θετικές αλλαγές για τη γη μας.
Ο αθλητισμός, και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο σε αυτήν τη χώρα, έχει τεράστια δύναμη για τα πάντα. Το να γιορτάζω σχηματίζοντας τον κεραυνό είναι ο τρόπος μου να υπερασπιστώ τη γη μας. Η κλιματική αλλαγή είναι μια απειλή και για τον αθλητισμό και αν δεν ενεργήσουμε, θα χειροτερέψει. Είμαι παθιασμένος να αφήσω τον πλανήτη μας, ως ένα καλύτερο μέρος από αυτό που το βρήκα» Η Bamford είναι πρεσβευτής της Hylo Athletics, μιας βιώσιμης εταιρείας αθλητικών υποδημάτων, φιλικά προς το περιβάλλον.
Η κίνηση του όχι μόνο μαρτυράει τις οικολογικές ευαισθησίες ενός καλλιεργημένου ανθρώπου, αλλά μαρτυράει και τις ικανότητες του στο marketing με έναν πολύ έξυπνο και προσιτό τρόπο στο κοινό. Είπαμε, ο Patrick Bamford δεν είναι ένας τυπικός ποδοσφαιριστής.
Πίσω στο 2016, ο Bamford, ίσως στην χειρότερη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας, συνεργάστηκε με τον Sean Dyche, ο οποίος όπως υποστηρίζει ο Άγγλος επιθετικός, δεν του συμπεριφέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
«Ο Dyche είπε ότι επειδή είχα βρεθεί στην Chelsea χωρίς να το αξίζω και λόγω του τρόπου με τον οποίο μεγάλωσα, δεν χρειάστηκε ποτέ να δουλέψω για τίποτα. Το οικογενειακό μου περιβάλλον είναι άσχετο με αυτό και δεν ξεκίνησα από την Chelsea. Ξεκίνησα aπό την Nottingham Forest καθαρίζοντας τουαλέτες και τρίβοντας τα πατώματα του ντους. Λοιπόν, λέγοντας ότι δεν το ήθελα αρκετά, ήταν ενοχλητικό. Πήγαινα σπίτι μου κάθε βράδυ και αναρωτιόμουν πώς να μπω στην ομάδα. Ο κόσμος νομίζει ότι δεν με νοιάζει αρκετά που δεν έπαιζα, αλλά για μένα ήταν η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου» .
Εάν και προφανώς δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση ότι ο Dyche, ήταν πολύ σκληρός με τον Bamford, αυτό ίσως ήταν έναυσμα για τον 27χρονο άσσο να πάρει στα «χέρια του» την καριέρα του. Μετά τον 6μηνο δανεισμό του στην Burnley, o Bamford έκλεισε οριστικά την πόρτα της Chelsea. Αποτυγχάνοντας να επιστρέψει με την Middslebrough στην Premier League, o Bamford κατάλαβε πως ήταν ή ώρα να πάει κάπου και να ξεκινήσει από το μηδέν, χωρίς να στηρίζεται σε πλάτες και στις ευλογίες τρίτων.
Όταν μετακόμιζε στην Leeds το 2018, ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και οι φίλοι του συλλόγου, φαντάζονταν τον ρόλο που θα διαδραμάτιζε στην επιστροφή της ομάδας τους στην Premier League. O Bielsa τον «αγκάλιασε» (κυριολεκτικά), τον εμπιστεύτηκε και τον έκανε τον απόλυτο ηγέτη των «whites». Από την μεριά του, ο Bamford ανταποδίδει με world class εμφανίσεις, όπως αυτή της περασμένης Κυριακής μέσα στην έδρα της Leicester.
Look at Bielsa’s reaction to that @Patrick_Bamford goal! 😂😂😂pic.twitter.com/OL3C01OtC9
— Soccer AM (@SoccerAM) November 22, 2018
Στο Elland Road, ο Bamford δεν έχει ανταγωνιστή. Ακόμα και όταν τα γκολ δεν έρχονταν για αυτόν την περασμένη σεζόν ο Bielsa πίστευε σε εκείνον. Ο Nketiah του πήρε την θέση στο βασικό σχήμα, αλλά μόνο για λίγο, καθώς ο Αργεντινός τεχνικός δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει ότι ο Bamford ήταν ό, τι ήθελε σε έναν παίκτη.
Ο Bielsa δεν θα πει ποτέ ότι έχει παίξει κανένα ρόλο στην αλλαγή της ψυχολογίας του Bamford ή ότι έγινε καλύτερος παίκτης εξαιτίας του. «Όλες τις ευκαιρίες τις οποίες παίρνει ο Bamford, τις παίρνει γιατί τις αξίζει, όχι επειδή έχω καμία συμπάθεια γι’ αυτόν», επέμεινε ο Bielsa. «Κατά την άποψή μου είναι παίκτης με πολλές ιδιότητες. Αν συνεχίσει να βελτιώνει την αποδοτικότητά του, θα πετύχει πολύ μεγαλύτερα πράγματα»
Αναμφισβήτητα, ο Patrick Bamford έχει κριθεί σκληρά όχι μόνο λόγω των εμφανίσεών του, αλλά και λόγω της εύπορης οικογένειας από την οποία προέρχεται. Αυτό που αξίζει όμως να κρατήσει όμως από την σταδιοδρομία του Bamford είναι η θέληση. Ο Άγγλος επιθετικός ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο και τα κατάφερε. Φυσικά και είχε όλα τα εφόδια για να το πετύχει ή να σπουδάζει σε κάποιο ακριβό πανεπιστήμιο.
Όμως όσο ιδανικές και να είναι οι συνθήκες, όπως σε όλα τα πράματα, το σημαντικότερο είναι η θέληση. Και ο Patrick Bamford δείχνει, ότι ακόμα κι όταν δεν ήταν ιδανικές οι συνθήκες, η θέληση του τον ώθησε να πάει παρακάτω ή καλύτερα παραπάνω.
