Τι έχουν τα έρμα και… ξενιτεύονται;

Για μια ακόμα μεταγραφική περίοδο γίναμε μάρτυρες ενός φαινομένου μετανάστευσης από τα νεαρά ταλέντα των αγγλικών ομάδων ώστε να πάρουν ευκαιρίες και προσπαθούμε να κατανοήσουμε πως τόσο ξαφνικά κάτι που αποτελούσε εξαίρεση, έγινε πια συνήθεια.

 

Η χειμερινή μεταγραφική περίοδος στην Αγγλία είναι πια παρελθόν και οι δύο πιο ακριβές μεταγραφές αυτού του παζαριού είχαν έναν κοινό παρανομαστή, αφού αφορούσαν δύο άκρως ταλαντούχους παίκτες, που αδυνατούσαν να βρουν χρόνο στις ομάδες τους και ήθελαν να δοκιμάσουν αλλού την τύχη της. Η διαφορά τους είναι ότι η μία πραγματοποιήθηκε, με τον Brahim Diaz να επιστρέφει μετά από πέντε χρόνια στην Ισπανία για την Real Madrid έναντι 15,5 εκατομμυρίων λιρών, ενώ η άλλη παρέμεινε «σίριαλ», με τον Callum Hudson-Odoi τελικά να μην αποχωρίζεται το Λονδίνο και την Chelsea να απορρίπτει την πρόταση της Bayern Munich αξίας 35 εκατομμυρίων.

Μπορεί η σημασία αυτών των δύο υποθέσεων να μην γίνεται εύκολα αντιληπτή, όμως έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από μετακινήσεις τα τελευταία δύο χρόνια, που υποδεικνύουν ένα ξεκάθαρο «ρεύμα μετανάστευσης» των νεαρών παικτών των ακαδημιών των αγγλικών συλλόγων. Προσοχή δεν μιλάμε για δανεισμούς ή μεταγραφές σε κοντινά και αδύναμα πρωταθλήματα, αλλά ούτε και περιπτώσεις τύπου Salah, όπου ο ποδοσφαιριστής αγοράστηκε και στην συνέχεια μεταπωλήθηκε λόγω έλλειψης ευκαιριών. Αντιθέτως αναφερόμαστε σε «προϊόντα» των τμημάτων υποδομής, που επέλεξαν ένα επίσης δυνατό πρωτάθλημα ή μια ισχυρή ευρωπαϊκή ομάδα αντί να περιμένουν να καθιερωθούν στον σύλλογο τους.

 

Αυτοί που έδειξαν τον δρόμο

Αναμφισβήτητα σε μία τέτοια συζήτηση το πρώτο όνομα που σου έρχεται στο μυαλό -και το πιο επιτυχημένο παράδειγμα- είναι αυτό του Jadon Sancho, που παρά την πανεθνική αποδοχή στις ικανότητές του, άφησε πίσω του την τάχιστα αναπτυσσόμενη ομάδα-ρεκόρ του Pep Guardiola, Manchester City, για να ενταχθεί στην Dortmund και να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους ενάμισι χρόνο μετά, αφού ο νεαρός ακραίος έχει σε 38 αγώνες στην Βundesliga οκτώ τέρματα και 16 (!) ασίστ, έχει κληθεί στην Εθνική Αγγλίας και φημολογείται πρόταση 90 (!) εκατομμυρίων λιρών από την Manchester United γι’ αυτόν εν όψει καλοκαιριού.

 

english abroad

 

Οι «Πολίτες» σε αυτό το διάστημα βίωσαν δύο ακόμα απώλειες, με τους Pablo Maffeo και Denzeil Boadu να αποχαιρετούν το «Etihad», με τον Ισπανό δεξιό οπισθοφύλακα να είναι πια βασικός στην Stuttgart -κόστισε 7 εκατομμύρια-, αφού ανέβασε την Girona στην La Liga ως δανεικός και είναι ενεργό μέλος της Κ-21 της χώρας του, ενώ ο 21χρονος Άγγλος με καταγωγή από την Γκάνα, ακολούθησε τον Sancho στην Dortmund, αφού θεωρήθηκε πρόκληση να αντιμετωπίσουν ορθότερα τον σοβαρό τραυματισμό που περιόρισε το ταλέντο, που τον είχε κάνει «μήλον της έριδος» μεταξύ City, Tottenham και Arsenal, σε μικρότερη ηλικία.

Ένας ακόμη κάτοικος ο Γερμανίας είναι ο Keanan Bennetts της Gladbach, που μετά τις περυσινές του επιδόσεις με την Κ-23 της Tottenham στην Premier League 2 (9 γκολ και 5 ασίστ), αποφάσισε να μετακομίσει στην πατρίδα της μητέρας του το καλοκαίρι, ώστε να «κυνηγήσει» με περισσότερες αξιώσεις μια ποδοσφαιρική καριέρα. «Για τους περισσότερους νεαρούς στην Αγγλία, η Premier League είναι ο απώτερος στόχος. Όμως για μένα είναι να γίνω ένας επιτυχημένος επαγγελματίας».

 

english abroad

 

Αντίστοιχη επιλογή έκανε μάλιστα και ο «μπομπέρ» της Κ-18 των «Σπιρουνιών», αφού ο Reo Griffiths όταν είδε τα 33 του γκολ του να μην στέκονται αρκετά ώστε να πάρει μέρος στην προετοιμασία με την πρώτη ομάδα, παρά την μειωμένη της μεταγραφική δραστηριότητα, την «έκανε» για την Γαλλία και την Lyon, υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο. Φυσικά δεν ήταν ο μόνος Άγγλος που επέλεξε την Ligue 1, αφού ο Jonathan Panzo άφησε την Chelsea για την Monaco, λιγότερο από έναν χρόνο μετά τις καταπληκτικές του εμφανίσεις στην πορεία της Εθνικής Κ-17 ως την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μάλιστα, πίσω από την μεταγραφή βρίσκεται ο πρώην τεχνικός διευθυντής των «Μπλε», Michael Emenalo, που είχε κάνει αυτό το «δρομολόγιο» λίγους μήνες νωρίτερα.

Η ίδια «μόδα» πλήττει και την Arsenal, με δύο ποδοσφαιριστές της, τους Marcus McGuane και Chris Willock, να «βλέπουν» πιο εύκολο και ξεκάθαρο μονοπάτι προς την πρώτη ομάδα στις Barcelona (!) και Benfica αντίστοιχα. Μάλιστα ο πρώτος έγινε ο πρώτος Άγγλος μετά τον Gary Lineker, που φορά την φανέλα των Καταλανών, ενώ ο δεύτερος είναι φέτος τρίτος σκόρερ με τις ρεζέρβες των Πορτογάλων στην δεύτερη κατηγορία.

 

english abroad

 

Ακόμα και στην Championship, ο φοβερός και τρομερός τέως μέσος της Leeds, Ronaldo Vieira, δέχθηκε ασυζητητί την πρόταση της Sampdoria αντί να περιμένει την ευκαιρία της Premier League -κι ενώ ο Bielsa τον είχε χρίσει αρχηγό στα φιλικά-, ενώ εντύπωση προκαλεί η περίπτωση του 16χρονου Noni Madueke, που παρά τον τεράστιο ντόρο γύρω από το όνομά του, έδειξε πως θέλει να παίξει άμεσα, μετακομίζοντας στην PSV, από το να περιμένει την αργή εξέλιξή του στην Tottenham.

 

Μεταναστευτικό πρόβλημα ή φυσιολογική ροή;

Η αλήθεια είναι πως ανέκαθεν μια μεταγραφή Άγγλου ποδοσφαιριστή σε άλλο πρωτάθλημα προκαλούσε εντύπωση. Ίσως το κίνητρο για να αφήσεις την Premier League δεν ήταν αρκετά μεγάλο εκτός αν ενδιαφερόταν για σένα κάποια υπερδύναμη. Ίσως πάλι η καθολικότητα της αγγλικής γλώσσας αποτελούσε τροχοπέδη στην απόφαση ενός παίκτη να ξενιτευτεί και να μάθει κάποια καινούργια μόνο για να παίξει ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό μέχρι και σήμερα τα παραδείγματα των Rush, Keegan και Lineker μνημονεύονται ακόμα, αφού παρά την αγωνιστική τους αξία δεν μακροημέρευσαν στο εξωτερικό.

Η Premier League όμως έχει αλλάξει τα δεδομένα. Από το 1992 έως και σήμερα κάθε χρόνος φέρνει αποδεδειγμένα περισσότερα έσοδα λόγω των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, κάτι που σημαίνει άφθονο χρήμα για να ξοδευτεί και αναγκαιότητα για άμεση προβολή θεαματικού και χορταστικού αθλητικού προϊόντος. Κατ’ επέκταση η υπομονή για την ωρίμανση ενός παίκτη των ακαδημιών στην πρώτη ομάδα μειώνεται και οι προσιτές λύσεις από κάθε γωνιά του κόσμου αυξάνονται.

 

english abroad

 

Ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα της λίγκας την κάνει μοναδική στον κόσμο, που ίσως δεν έχει ανάγκη να προάγει συνεχώς εγχώρια δημιουργήματα. Οι scouts πια υπερκαλύπτουν τους προπονητές των ακαδημιών και κάθε σύλλογος είτε ξεφορτώνεται παίκτες όταν δεν τους χρειάζεται είτε τους δίνει ως υπεραξίες για τιμές που πια αγγίζουν τα 100 εκατομμύρια λίρες. Όλα τα πρωταθλήματα του κόσμου έχουν ανάγκη από selling clubs, η Premier League όμως το έχει ανάγκη λιγότερα από όλα και απλά το πράττει για να μην διαταράξει την σύγχρονη οικονομική αγορά, που τόσο την βολεύει.

Επίσης τα μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα των τελευταίων δεκαετιών έχουν «αλλοιώσει» την ταυτότητα του Άγγλου, που πια περισσότερο από ποτέ  θα έχει και δεύτερη εθνικότητα. Χαρακτηριστικά από τα παραδείγματα που αναφέραμε πριν, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους δύο Ισπανούς, όλοι έχουν και καταγωγή από άλλη χώρα, με τους Griffiths και Bennetts να επηρεάζονται στις επιλογές τους από αυτό, ενώ ο McGuane έχει πατέρα Αγγλοσκωτσέζο, γιαγιά από την Ιρλανδία και μητέρα Αγγλίδα με ρίζες από την Γκάνα. Η μετανάστευση είναι στο αίμα τους!

 

Το παράδειγμα Hudson-Odoi

Κι αν όταν έγινε η μεταγραφή του Sancho ο κόσμος δεν ήταν υποψιασμένος, δεν ίσχυε το ίδιο την μεταγραφική περίοδο που μόλις μας πέρασε. Κανένα άλλο μεταγραφικό ζήτημα ίσως στον κόσμο δεν είχε περισσότερα επεισόδια και δεν τράβηξε περισσότερο αυτόν τον Ιανουάριο. Η Bayern Munich είχε αποκλειστικό της στόχο τον πολυτάλαντο winger, με τους Salihamidzic και Rummenigge να αναφέρονται συνεχώς με κολακευτικά λόγια στο πρόσωπό του, την στιγμή που ο Sarri τον χρησιμοποιεί ελάχιστα.

 

english abroad

 

Ήδη από το καλοκαίρι και τα φιλικά προετοιμασίας ο 18χρονος Άγγλος ήταν εντυπωσιακός, όμως στο πλάνο που είχε ο Ιταλός τεχνικός το ταλέντο του δεν χωρούσε κι έφτασε να του δώσει επίσημο χρόνο συμμετοχής τον Νοέμβριο σε ένα άνευ σημασίας ευρωπαϊκό ματς. Οι προσφορές της Bayern που αυξάνονταν συνεχώς, το συμβόλαιο του νεαρού που λήγει σε ενάμισι χρόνο και η ονειρεμένη προοπτική μιας τέτοιας μεταγραφής σε αυτήν την ηλικία, επέσπευσαν την χρησιμοποίησή του το τελευταίο δίμηνο, όμως η οριστική λύση απέχει παρασάγγας.

H Chelsea μοιάζει να βρίσκεται σε κατάσταση πανικού. Μετά από την καζούρα στις περιπτώσεις των Lukaku, De Bruyne και Salah, δεν θέλει να επαναλάβει τα ίδια λάθη, όμως δεν το κάνει με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Έπρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, για να αναγκαστεί τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες να απορρίψει πρόταση των Βαυαρών αξίας 35 εκατομμυρίων λιρών, να απορρίψει την transfer request του Hudson-Odoi και να του κάνει πολλαπλάσια πρόταση ανανέωσης (85 χιλιάδων λιρών την εβδομάδα).

 

english abroad

 

«Είναι σίγουρα ένας καταπληκτικός παίκτης και αν δουλέψει σωστά και σέβεται τους προπονητές θα φτάσει ψηλά. Εγώ ως τότε πρέπει να συνεχίζω να νικάω. Όλοι αγαπάμε να βλέπουμε παίκτες από τις ακαδημίες να εξελίσσονται και να παίζουν. Όμως στο τέλος ακόμα και οι οπαδοί προτιμούν τις νίκες από αυτό», θα δηλώσει με νόημα ο Sarri, που άφησε τον 18χρονο εκτός αποστολής στην συντριβή από την Bournemouth κι ενώ η ομάδα έχει ήδη αποκτήσει για το καλοκαίρι τον Pulisic από την Dortmund.

 

Οι δανεισμοί και η επιτυχημένη Αγγλία

Θα ήταν ψέμα να πούμε πως η τακτική μετανάστευσης δεν ήταν δοκιμασμένη, αφού οι πραγματικά αμέτρητοι δανεισμοί στο εξωτερικό από την Premier League συμβαίνει εδώ και μερικά χρόνια. Εξέχοντα ταλέντα της χώρας όπως οι Emile Smith-Rowe, Reece Oxford, Ola Aina, Sheyi Ojo, Ryan Kent, Ademola Lookman και φυσικά ο καταπληκτικός φέτος Reiss Nelson, υπάρχουν ή υπήρξαν δανεικοί σε δυνατά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και παίρνουν γεύση πως θα ήταν μια οριστική μετακίνηση.

 

english abroad

 

Άλλωστε μετά από πολλά χρόνια η Αγγλία φέρνει επιτυχίες σε κάθε ηλικία και όλοι θέλουν να είναι μέρος αυτής της τεράστιας ανάπτυξης, της «χρυσής φουρνιάς». Κανένας δεν θέλει να μένει άπραγος σε έναν σύλλογο, που δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον χρησιμοποιήσει, ακόμα κι αν τον έχει «αγαπήσει» ως μέλος των ακαδημιών του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ruben Loftus-Cheek, που από αστέρας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, φέτος έχει μετά βίας δέκα συμμετοχές στην Chelsea, και η Εθνική Κ-20, που αν και πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο, μόνο ένας παίκτης του ρόστερ της θεωρείται βασικός στην Premier League, ο Lewis Cook!

«Για αρκετά χρόνια δεν μπορούσαμε να αξιολογήσουμε σωστά τους νεαρούς παίκτες στην χώρα. Τώρα είναι αρκετά καλοί για να ανταγωνιστούν οποιονδήποτε στον κόσμο. Μερικοί φτάνουν στο ταβάνι της εξέλιξής τους και δεν παίρνουν ακόμα ευκαιρίες. Είναι φυσιολογικό να πάνε κάπου, που θα παίζουν. Ακόμα κι αν αυτό το κάπου, είναι στο εξωτερικό», θα τονίσει ο Aidy Boothroyd, προπονητής της Εθνικής Κ-20.

Δεν είναι βέβαια κάθε φυγή επιτυχημένη, όμως ακόμα κι έτσι η ροή της εξέλιξης δεν ανακόπτεται, αφού ένας νεαρός ποδοσφαιριστής γνωρίζει καινούργιες μεθόδους προπόνησης, απορροφά πολιτισμικά ερεθίσματα και αποκτά αυτοπεποίθηση, συνειδητοποιώντας πως η αναγνώριση δεν περιορίζεται στα αγγλικά σύνορα. Επίσης σε αντίθεση με παλαιότερα παραδείγματα (βλ. Steven και Waddle στην Marseille) ο Gareth Southgate παρακολουθεί τους Άγγλους, όπου κι αν παίζουν με τις κλήσεις των Sancho και Nelson φέτος να έρχονται άμεσα από την στιγμή που βρέθηκαν σε φόρμα.

 

english abroad

 

Η Premier League μοιάζει να αποζητά από τους νεαρούς ποδοσφαιριστές να ανταποκριθούν πλήρως «μικροσκοπικά» κάνοντας κάθε ευκαιρία να μετρήσει, την στιγμή που η ίδια δεν τους προσφέρει «μακροσκοπικά» κανένα εχέγγυο προόδου και καθιέρωσης στην ενδεκάδα ακόμα και των πιο αδύναμων συλλόγων. Χαρακτηριστικά είναι τα ποσοστά γηγενών στα ρόστερ, με τον μέσο όρο να φτάνει το 30,6% και να συρρικνώνεται στο 26% όταν μιλάμε για το «big six».

Πέρα από όλα αυτά η UEFA σκέφτεται σοβαρά τον περιορισμό των δανεικών σε 6-8 από την σεζόν 2020/21 -η Chelsea έχει 39 δανεικούς αυτήν την στιγμή!-, το Brexit στέκεται μετέωρο πάνω και από το ποδόσφαιρο με απρόβλεπτες πραγματικά συνέπειες και το Financial Fair Play γίνεται ολοένα και πιο αυστηρό. Δεν θα υπήρχε καλύτερη συγκυρία από τις επιτυχίες των Εθνικών ομάδων για να θέσει τις σωστές προτεραιότητες στην ταλαντούχα νέα γενιά του αγγλικού ποδοσφαίρου. Αν στην Premier League δεν σας παίζουν, βρείτε κάποιον που θα το κάνει!