Το… άγνωστο Ιταλικό «αστέρι» της Arsenal που δεν έλαμψε ποτέ

To eyap.gr σας παρουσιάζει μια – κατά γενική ομολογία – άγνωστη ιστορία προς το ευρύ κοινό, με τραγικό πρωταγωνιστή ένα πολλά υποσχόμενο παιδί της Arsenal.

 

Τίποτα δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο στην ζωή μας. Η ίδια η ζωή που μας χαρίζεται είναι ένα πραγματικό δώρο από την φύση και εμείς με την σειρά μας πρέπει καθημερινά και επανειλημμένα να την αξιοποιούμε όσο το δυνατόν πιο παραγωγικά και ευχάριστα γίνεται, γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποτέ μπορεί να συμβεί το αναπόφευκτο, ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις «το επόμενο χαρτί» της… θεάς μοίρας.

Και εάν εμείς δεν είμαστε αρκετά «χτυπημένοι» από την μοίρα για να συνειδητοποιήσουμε την προαναφερθείσα τραγική και ταυτόχρονα ανεπιθύμητη κατάσταση, ο Giovanni Galli, χωρίς καμία αμφιβολία, έχει δεχθεί το χειρότερο γκολ που θα μπορούσε να δεχθεί ένας πατέρας.

Ναι, προφανώς και αναφερόμαστε στον παλαίμαχο Ιταλό, παγκόσμιο πρωταθλητή, τερματοφύλακα, ο οποίος συνέδεσε άμεσα το όνομά του με την Fiorentina και την Milan, με την τελευταία μάλιστα να κερδίζει το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης δύο συνεχόμενες φορές.

Ο Giovanni, λοιπόν, λίγους μήνες αφότου «κατέκτησε τον κόσμο», έγινε παραλήπτης του πιο όμορφου και ταυτόχρονα αγνού δώρου, δηλαδή αυτού της γέννησης του υιού του, Niccolo.

 

Tony Adams εναντίον Giovvani Galli, σε μια αναμέτρηση ανάμεσα στην Arsenal και την Torino για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης

 

O Niccolo γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1983, και παίρνοντας ερεθίσματα από τον πολύ διακεκριμένο, ως ποδοσφαιριστή, πατέρα του, βάδισε στα βήματα του.

Έτσι λοιπόν, σε ηλικίας μόλις δέκα ετών εντάχθηκε στις ακαδημίες της Torino, την τότε ποδοσφαιρική στέγη του Giovanni Galli, ενώ η μεταγραφή του τελευταίο στην Parma την αμέσως επόμενη χρονιά, άνοιξε την πόρτα στον μικρό Niccolo για τις ακαδημίες των «Σταυροφόρων» και από εκεί μετακινήθηκε στην ομάδα της γειτονιάς όπου μεγάλωσε, την Fiorentina, το 1995.

Τέσσερα χρόνια αργότερα και υπό την τεχνική ηγεσία του Arsene Wenger στην Arsenal, ο οποίος διακρίθηκε (και) για την ικανότητα του να επιλέγει και να δημιουργεί με υπομονή και επιμονή τους αστέρες του ευρωπαϊκού στερεώματος, ο Niccolo είχε τραβήξει την προσοχή του Αλσατού και ήταν θέμα χρόνου μέχρι να γίνει κάτοικος Λονδίνου.

Τον Αύγουστο του 1999, ο έφηβος Ιταλός αμυντικός υπογράφει στην Arsenal και την ίδια χρονιά κατακτάει το FA Youth Cup, αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων στους ανθρώπους του συλλόγου. Όμως, οι μαθησιακές υποχρεώσεις του μπήκαν σε πρώτη μοίρα και έτσι, την σεζόν 2000-2001 δόθηκε δανεικός στην ιταλική Bologna.

 

 

Εκεί, όχι μόνο αναγνωρίστηκε από αρκετές ιταλικές ομάδες νέων, αλλά εκπροσώπησε την πατρίδα του με την φανέλα της Ιταλίας Κ-18, πραγματοποιώντας συνολικά πέντε εμφανίσεις, σημειώνοντας παράλληλα ένα τέρμα.

Και, ενώ, λοιπόν, όλα έδειχναν ότι θα έπαιρναν τον δρόμο τους, ότι ο Niccolo Galli θα «συνέχιζε» το όνομα του πατέρα του στον ποδοσφαιρικό κόσμο, ενώ το επαγγελματικό του μέλλον φάνταζε πιο υποσχόμενο από ποτέ, η μοίρα έδειξε με τον πιο άδικο και σκληρό τρόπο ότι κανείς δεν πρέπει να λογαριάζει χωρίς αυτή…

Ήταν 10 Φεβρουαρίου του 2001. Ο Niccolo, ενώ κατευθυνόταν με το μοτοποδήλατο του προς την κατοικία του μετά από μια καθημερινή προπόνηση με την Bologna, ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα που στην τελική, του κόστισε την ίδια του την ζωή. Ήταν μόλις 17 χρονών…

Άπαντες στην Ιταλία αλλά και την Arsenal δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχε μόλις συμβεί.

Με αφορμή τον θάνατο του, ο Wenger αλλά και ο τότε υπεύθυνος ακαδημιών των «Κανονιέρηδων», Liam Brady, επαίνεσαν τον αδικοχαμένο νεαρό ποδοσφαιριστή.

 

Δεν τπάρχει καμία αμφιβολία στο κεφάλι μου ότι αν είχε ζήσει, θα γινόταν αρχηγός της Arsenal και της Ιταλίας, δήλωνε ο «Le Professeur»

Πάντα θα θυμάμαι τον Niccolo. Το να χάνεται ένα παιδί τόσο νέο είναι πραγματικά τραγικό. Ήταν ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό ταλέντο. Είχε ένα μεγάλο μέλλον μπροστά του. Ήταν ένας ολοκληρωμένος παίκτης και ξεχώριζε από του υπόλοιπους για την ωριμότητα του και την νοημοσύνη του, ανέφερε με την σειρά του ο Brady

 

Ακόμη, η Bologna, η τελευταία ομάδα όπου αγωνίστηκε, απέσυρε το νούμερο με το οποίο αγωνιζόταν, το 27, ενώ παραχώρησε το όνομα «Galli» στο προπονητικό κέντρο που χρησιμοποιούσε.

Επιπλέον, κάτι το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό, ο γνωστός Ιταλός βετεράνος επιθετικός, Fabio Quagliarella έχει επιλέξει να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα με τον αριθμό 27 προς τιμήν του παιδικού του φίλου και άλλοτε συμπαίκτη του σε επίπεδο ακαδημιών.

Μάλιστα δημιουργήθηκε και φιλανθρωπική οργάνωση με το όνομα «Niccolo Galli Onlus Foundation» και μέχρι σήμερα συνεχίζει να κάνει την διαφορά για φιλόδοξους νέους ποδοσφαιριστές στην Φλωρεντία.

Σήμερα, ο Niccolo θα γινόταν 37 ετών και ίσως, εάν τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, να είχε καταγράψει μια πολύ μακρά και πετυχημένη καριέρα στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο. Δυστυχώς δεν το μάθαμε ποτέ…

 

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=1Tv9_AGFM0o[/embedyt]