Maxim Tsigalko. Ορθότερα, Maksim Tsyhalka. Έτσι είναι το πραγματικό όνομα του μεγαλύτερου σκόρερ που υπήρξε ποτέ. Έστω και στο περιβάλλον του τότε Championship Manager, δεν ήταν λίγες οι φορές που μπέρδευες τον ψηφιακό με τον πραγματικό κόσμο. Και για εσένα που διαβάζεις αυτό το κείμενο, για εσένα που έχεις κατακτήσει τα πάντα με τον Λευκορώσο επιθετικό, η είδηση του θανάτου του είναι ένα μεγάλο χτύπημα. Μια γροθιά στο στομάχι.
Υπάρχουν ατέλειωτες ιστορίες του Λευκορώσου από το Championship Manager. Τα τέρματα του, τα στατιστικά του, τα κατορθώματα του, ήταν όλα μυθικά. Ακόμη και το γεγονός ότι ερχόταν σε οποιαδήποτε ομάδα με κάτω από ένα εκατομμύριο, μπορούσες να το πεις και cheat. Σε μια εποχή που η Λευκορωσία ανέκαμπτε από την διάλυση της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., τα λεφτά αυτά φάνταζαν «παράδεισος» για τα ταμεία οποιουδήποτε λευκορώσικου συλλόγου. Για οποιαδήποτε άλλη ομάδα του «δυτικού κόσμου» ήταν… «ψίχουλα». Και έτσι δημιουργήθηκαν οι τέλειες συνθήκες για την διάδοση ενός μύθου. Ενός παίκτη που με λίγα λεφτά θα γινόταν ο κορυφαίος των κορυφαίων. Και ο Tsyhalka έγινε το απόλυτο must ενός save. Σε κάθε save. Από εκατομμύρια χρήστες. Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς όμως, το πώς ήταν ο πραγματικός Maksim;
O «irl» Maksim Tsyhalka ήταν ένας πραγματικά ανερχόμενος ποδοσφαιριστής. Γέννημα θρέμμα του Μίνσκ, εντάχθηκε στα 16 του στις ακαδημίες της Dinamo. Η «χτυπημένη» από τον πόλεμο λευκορώσικη πρωτεύουσα είχε στα χέρια της έναν ιδιαίτερα prolific σκόρερ. Η Dinamo Yuni Minsk, συμμετείχε στην Β’ Κατηγορία του πρωταθλήματος. Ο 16χρονος έβγαζε μάτια. 27 συμμετοχές και 17 τέρματα κατέγραψε με την δεύτερη ομάδα της Dinamo. Και το 2001 ήρθε η ώρα για την προαγωγή στην πρώτη ομάδα. Μια ιστορική ομάδα, η οποία είχε ξεκινήσει να «εκθρονίζεται» από την ανερχόμενη –τότε- BATE Borisov. Άπαντες πίστευαν ότι ο Maksim ήταν η αρχή για την επαναφορά στην κορυφή. Τα τρία χρόνια στην πρώτη ομάδα ήταν εξαιρετικά πετυχημένα. 53 συμμετοχές με 24 γκολ ήταν ο απολογισμός. Απολογισμός όμως που φαντάζει μικρός, δεδομένου ότι προβλήματα τραυματισμών δεν του επέτρεπαν να συνεχίζει σταθερά την δαιμονιώδη φόρμα του. Το «κερασάκι στην τούρτα» για εκείνον ήρθε ενόσω ετοιμαζόταν να μετακομίσει σε ένα πραγματικά επαγγελματικό πρωτάθλημα. Το δοκιμαστικό στην πορτογαλική Maritimo είχε ολοκληρωθεί με τεράστια επιτυχία. Τα συμβόλαια ήταν όλα έτοιμα, μέχρι που στην τελευταία προπόνηση υπέστη μια σοβαρότατη ρήξη χιαστών, από την οποία δεν επανήλθε ποτέ. Η καριέρα του είχε ολοκληρωθεί χωρίς να το καταλάβει. Το 2005 αποχώρισε από την Dinamo Minsk, και για τα επόμενα τρία χρόνια αγωνίστηκε σε ομάδες μικρότερου βεληνεκούς, μήπως και καταφέρει να επανέλθει σε υψηλά στάνταρ. Φευ. Ούτε στην Naftan Novopolotsk, ούτε στο Καζακστάν και την Αρμενία κατάφερε να βρει τον «χαμένο» του εαυτό, «κρεμώντας» τα παπούτσια του μόλις στα 25 του.
Έκτοτε το χάος. Η ζωή του πήρε την «κάτω βόλτα». Ξεκίνησε να δουλεύει ως οικοδόμος για να συντηρήσει την οικογένεια του. Την γυναίκα του και τις δυο κόρες του. Δεν τα έβγαζαν εύκολα πέρα. Ο Tsyhalka ήταν ένας καθημερινός «παλαιστής» που προσπαθούσε να βιοποριστεί, όντας πλέον μακριά από το ποδόσφαιρο. Προσπάθησε να ανοίξει ένα εστιατόριο με τον αδερφό του, Yuri, όμως δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα υπολόγιζαν. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του παρέμεινε άνεργος. Τα πόδια του και η μέση του δεν «άντεξαν» στις απαιτήσεις της οικοδομής, κάνοντας μάλιστα έκκληση για βοήθεια. Ο «σούπερ ήρωας» των save μας, που μας μοίρασε άπειρες χαρές, έπασχε από κατάθλιψη.
Maxim Tsigalko vs Maksim Tsyhalka
Όπως φαίνεται μέσα από τις συνεντεύξεις του σε διάφορα μέσα, ο Maksim φέρεται να αγνοούσε το γεγονός ότι ήταν παγκοσμίως γνωστός. Για την ακρίβεια αγνοούσε μέχρι και την ύπαρξη του ίδιου του παιχνιδιού, μιας και στο σπίτι του εκείνη την εποχή, υπολογιστής δεν υπήρχε. Μάλιστα ακόμη και όταν πληροφορήθηκε για την ύπαρξη του… Maxim Tsigalko, δεν σκέφτηκε ποτέ να παίξει με τον ίδιο του τον εαυτό. «Πολλά παιδιά μου έλεγαν ότι είμαι θρύλος στο Football Manager. Όταν όμως γινόταν τόσος ντόρος γύρω από το όνομα μου, εγώ δεν ήξερα τίποτα», αποκαλύπτει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο gazzeta. Ο Maksim άργησε να καταλάβει ότι μπορούσε να «πουλήσει» το όνομα του, και να βοηθηθεί οικονομικά από το παιχνίδι. Μέχρι και σήμερα τα μπλουζάκια με την «μοναδική» φωτογραφία του είναι ανάρπαστα. Ωστόσο δεν πήρε ούτε ένα ευρώ από αυτά. Και ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αν είχε διαπραγματευτεί από εκείνη την εποχή τα πνευματικά του δικαιώματα. Όπως είπαμε όμως και προηγουμένως, η Λευκορωσία εκείνη την εποχή, μετρούσε τις πληγές της από την διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης. Το ποδόσφαιρο ξεκινούσε από το μηδέν. Ήταν εντελώς αποκομμένο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι υπάρχουν ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία για το τι παίκτης ήταν ο Maksim. Διόρθωση- για το ότι ήταν παίκτης ο Maksim. Ένας παγκόσμιος ψηφιακός αστέρας, ήταν στην ουσία ένας απόλυτος άγνωστος στην πραγματική ζωή.
Η μοναδική φορά που οι δύο «ζωές» συναντήθηκαν ήταν μετά από εκείνη την έκκληση για βοήθεια που αναφέραμε προηγουμένως. Όταν οι φίλοι του Football Manager διέδωσαν το σλόγκαν «SignForMaxim», μέσα από το οποίο ο κόσμος συγκέντρωνε υπογραφές για να προσλάβουν τον Tsyhalka στην Sports Interactive ως σκάουτερ για την βάση δεδομένων της Λευκορωσίας. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή. Εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές συγκεντρώθηκαν, χιλιάδες μηνύματα και tweets έφταναν στα social media του Miles, ωστόσο ποτέ κανείς δεν έμαθε πιο ήταν το αποτέλεσμα. Το πιθανότερο είναι ότι εντέλει δεν προέκυψε συνεργασία ανάμεσα στις δυο πλευρές και ο Maksim Tsyhalka εξαφανίστηκε από τα «ραντάρ».
Μέχρι σήμερα, την 25η Δεκέμβρη του 2020, όπου το όνομα του έφτασε ξανά στις αρχικές μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και αυτή την φορά δυστυχώς δεν ήταν μια απλή ενημέρωση για την ζωή και την οικονομική κατάσταση του θρυλικού Λευκορώσου. Το μήνυμα έγραφε «Νεκρός ο Maxim Tsigalko σε ηλικία 37 ετών από ανακοπή καρδιάς». Μια μεγάλη γροθιά στο στομάχι. Το 2020 στην αρχή του πήρε τον θεό του μπάσκετ. Προς το τέλος του τον θεό του ποδοσφαίρου, και στο φινάλε του τον θεό του Football Manager. Από όλους εμάς, ένα Αναπαύσου εν Ειρήνη στον Maxim του CM01 και ένα ακόμη στην πραγματική οντότητα. Του Maksim Tsyhalka.
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
